walk in dream >> ขอบคุณค่า หนังที่บอกน่าเจี๊ยะทุกเรื่องเลย เดี๋ยวขอตามไปที่บล็อกนะคะ

>^)Pla< >> เรื่องคำสาปฟาโรห์ที่คุณปลาถามถึงนี่ก็ยังเป็นปริศนาค่ะ เคยมีคนคุยกันหลายหนในห้องการ์ตูน แต่ก็ไม่มีคำตอบแน่นอนและไม่มีใครยืนยันได้ เดาเอาว่าคงเป็นลิขสิทธิ์แบบสัญญาใจอะไรทำนองนั้นมั้งคะ

ยาคูลท์ >> ไม่ได้สแกนค่า แหะๆๆ ความจริงมันไม่มียาวเลยตั้งกะตอน 4-5 ของเล่มหนึ่ง กับตอน 1-4 ของเล่มสอง สแกนไม่ไหว อะแหะๆ

Fruit_tea >> ขออภัยค่าคุณมุ๋ม แบบว่าตาถั่วพอเม้นท์เสร็จแล้วเพิ่งเห็น จะเม้นท์ต่ออีกก็เกรงใจเพราะสแปมไปติดๆ กันหลายเม้นท์ แต่ซาบซึ้งจริงๆ ค่ะ ขอบคุณคุณมุ๋มมากๆ อีกครั้งนะคะ

แย่งเม้นแรกช้านทำมายยยยย

แต่ยังไงก็แต๊งค์นะที่อัพ ไม่เสียแรงที่เข้ามาอิอิ

มีความสุขมากๆนะเต็ง

ว่าแต่มีอาไรให้ดูดมั่ง ช่วงนี้อย่ากวน ขอโต๋ ขอสูบก่อง

เม้นท์แรกของดิฉัน ใครอย่าแตะ อิๆๆ

อ้าว อยู่ ๆ โดนเปลี่ยนชื่อเป็นโดนัลด์ไปซะงั้น

คุ้นปกทั้งสามเล่มเลยค่ะ แต่จำเนื้อเรื่องไม่ได้เลย
ที่บ้านจะมีเล่มเดียวจบสมัยก่อนอยู่บ้างค่ะ แต่เป็นพวกสมองปลาทอง อ่านเสร็จแล้วก็ลืมหมด

การ์ตูนที่บ้านเก่าเคยโดนน้องขายให้พ่อค้ารับเหมา แต่แม่คว้าคืนมาได้ (หลังจากโดนโกยลงกระสอบไปแล้ว T^T ) ตอนหยิบมาขัด ๆ ยังคิดอยู่เลยว่าอยากเปิดอ่านทีละเล่ม แล้วมาเปิดบล็อกการ์ตูนเก่า ... แต่ไม่มีเวลาเลย

ขอมาสูบสแกนทีหลังนะคะ ช่วงนี้ต้องทำงานสะสมไว้เที่ยวก่อนเด้อ

สุขสันต์วันคริสต์มาส + วันปีใหม่ค่ะ

สวัสดีส่งท้ายปีครับ
ขึ้นปีใหม่ (ปีใหม่อีกแล้ว... เกือบสามสิบรอบแล้ว T T) ก็ขอให้มีความสุขอยู่อัพบล็อกให้อ่านกันต่อไปครับ

ชีริว วันที่: 24 ธันวาคม 2549 เวลา:10:37:36 น.

^
^
เย้ๆ เห็นภาพแล้ว ดีใจๆๆ สุดที่รักเรานี่นา ^o^
ขอย้ายของคุณชีริวนะคะ เพราะที่แปะไว้เดิมภาพไม่ขึ้นค่า ขอบคุณมากค่าสำหรับการ์ดน่ารักๆ

ขอขอบคุณคุณยาคูลท์ คุณ haiku คุณแพนด้ามหาภัยมากๆ นะคะ สำหรับคำอวยพร

สวัสดีปีใหม่ ค่า แฮ่ม ช่วงนี้เพื่อนๆขยันสแกนมาก กบน้อยสูบจนตัวป่อง ขออีกๆๆ ขอแฮบไปลงวิงทิปน้า ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ และไฟล์เจ๋งๆที่เมตตาให้กบได้เกาะเป็นปลิงสูบมาตลอดทั้งปีนะค้า ปีหน้าก็จะขอสูบต่อไป (ยังไม่เลิก)

พอพูดถึง ดีเจหนุ่มจอมวุ่น คำว่า play memory for me ก็ปิ๊งขึ้นมาในหัวเลย กบไม่รู้เลยนะนี่ว่า เค้ามีทำลิขสิทธิ์ออกมาด้วย ตอนลิขสิทธิ์ใหม่ๆ กบไม่ได้อยู่เมืองไทย เลยพลาดการ์ตูนดีๆไปหลายปีเลย ฮือๆๆๆ ขอบคุณวี่ที่เอามาให้ดูนะค้า

อ่านั่นสิ เห็นเหมือนกันว่าของเดิมเขียนโค้ดผิด (แก้ไม่ได้ T T) อิอิ ดีจังคุณวีวี่ทำให้แล้ว

โอ้วว ของSIC อันนี้เคยเห็นค่ะ เห็นแล้วนึกถึงคนวาดคนหนึ่งค่ะ มุ๋มก็ชอบลายเส้นแนวๆนี้ แต่จำชื่อไม่ได้ค่ะ ตอนนี้นึกไม่ออก คือกำลังรีบสุดฤทธิ์ แง๊ หนู(?)อยากจาอ่าน

savefile เก็บไว้ได้นานใช่ไหมคะ ไว้มุ๋มสะดวกจะมาโหลดทีหลังนะคะ คุณวีวี่รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ ต้องชะแว๊บไปอย่างรีบด่วนแล้วค่ะ

Merry X'mas & Happy New Year ค่า

รีบอะไรนักหนาฟะป้ามุ๋ม

โหลดเรียบร้อยแล้วค่า เพราะไม่แน่ใจว่ามีเรื่องนี้รึเปล่า ดูเหมือนจะมี แต่...เหมือนคุณveeเลย สมัยนั้นไม่ถูกใจลายเส้นกับเรื่องของดีเจเท่าไหร่ เลยเก็บใส่ห่อไว้ ยังไม่เคยย่อยสารอาหารที่อยู่ในเรืองเลยค่ะ
เวลาเอามาให้โหลดเนี่ย หมายความว่าคุณveeต้องเปิด+แสกนจากหนังสือทีละหน้าๆ แล้วก็อัพขึ้นhostทีละไฟล์ๆ ใช่มั้ยคะ(ขอถามหน่อยน้า เพราะเราไม่สันทัดเรื่องไฮเทคจริงๆ) โห...เป็นงานที่ต้องเสียสละเวลาจริงๆนะเนี่ย
งั้น...เอามาให้โหลดบ่อยๆนะคะ(อ่าววววว)

เราก็อยากหลังไมค์นะคะ แต่ทำหลังไมค์ไม่เป็นอ่ะค่ะ ถ้าไม่รบกวนเวลาจนเกินไป ช่วยสอนหน่อยจะได้มั้ยคะ...แฮ่
คุณveeเพิ่งรู้จักoz ..หรือจริงๆไปสิงสู่อยู่นานแล้วหว่า 555 สนุกนะคะบอร์ดเนี้ย ทำให้รู้สึกว่าไม่ได้อยู่เดียวดาย และบางที ไอ้เราว่าเราYแล้วนะ เทียบกับสมาชิกหลายๆท่านของบอร์ดนี้แล้วเราเดะ เดะ เลยอ่ะ
ยังไงช่วยบอกชื่อคุณveeในบอร์ดนั้น(ถ้ามี)ด้วยนะคะ เราจะได้ฝากที่อยู่ของเราไว้ที่นั่น(เราคงเข้าใจไม่ผิดใช่มั้ยว่าการขอหลังไมค์นี่ก็เพื่อฝากข้อมูลที่เป็นส่วนตั๊วส่วนตัวให้กัน) ของเราใช้ชื่อ lala นะคะ

อ่ะ อ่านพลาดไปเอง คุณveeสมัครแล้วเหยอ
wow ดีใจจัง เดี๋ยวจะลองเข้าไปดูซิว่าจะหาคุณveeเจอมั้ย
เย้...

เมอรี่คริสมาสตืจ๊ะ วีวี่ จิงเกอเบลๆๆ
ปีนี้อากาศหนาวชอบกล ปกติเมืองไทยมีแต่ร้อนน้อยกับร้อนมากๆนี่นา
รักษาสุขภาพด้วยนะ จะได้อัพบล็อคคืนสู่วัยเยาว์ให้อ่านกันบ่อยๆ อุอุ

แต่เรื่องนี้เค้าพลาดไปแฮะ
ก็อย่างว่าเด็กๆมันค่าขนมน้อยอดข้าวแต่ละทีกว่าจะได้การ์ตูนซักเล่ม ประถมได้5บาทเองอะฮือ มา20บาทตอนม.ต้นมั้ง

ย่องตอดมาติดปั๊มสูบสแกน ดีเจยังไม่เคยอ่าน แต่ซูเปอร์โซนิคคุ้นๆเหมือนมีอยู่ในกรุ ต้องไปรื้อมาฟื้นความจำซะหน่อยแระ

ช่วงนี้เราไม่ค่อยได้เข้าทั้งพันติ๊บทั้งบ็อก (เพราะติดฟิกหื่นงอมแงม) แต่ก็อยากบอกว่าคิดตึ๋งวี่และชาวบ็อกทุกคนนะฮ้า

ข่าวฝาก Tensai Family Company ของคนเขียนวุ่นรักนักดนตรี ตอนที่ 1 มีให้โหลดที่วิงทิปแล้วนะก๊ะ ตอนที่ 2 จะตามออกมาเร็วๆนี้แหละก้ะ

การ์ตูนอะไรที่ดีๆ น่าอ่านขอให้เพื่อนได้อ่านตั้งแต่ปีใหม่เป็นต้นไป
อ้าวลืม เข้ามาอวยพรนี่
ให้วี่ได้รับแต่สิ่งที่ดีในชีวิต คิดอะไร ตั้งใจอะไรไว้ก็ขอให้สำเร็จได้โดยง่าย สุขภาพที่ดี เพื่อนที่ดี โชคดีตลอดไป รวมทั้งคนที่วี่รักด้วยน๊า

ข้ามปีแล้ว ไม่แวะมามันคั่นเนื้อคั่นตัว

สวัสดีปีใหม่ค่า คุณvee ขอโทษที่เลทไปหน่อย แบบว่าเรากลับไปยุ่งวุ่นวายที่เชียงรายมาน่ะค่ะ เพิ่งกลับมาทำงานวันนี้ และก็ได้รับ1900เป็นของขวัญปีใหม่....โฮ....ซาบซึ้ง
ของเราเดี๋ยวจะตามไปนะคะ

เราส่งEMSไปแล้วเมื่อวานนี้นะคะ คุณvee

ขออภัยค่า หายไปนานวุ้ย กลับมาบล็อกตัวเองแย้ว

ขอบคุณทุกคนที่แวะมาทักทายมั่กๆๆ นะค้า แอบเห็นผลโหวตบล็อกแก๊งค์ มีเพื่อนๆ โหวตบล็อกนี้ด้วยอ้ะ ไม่น่าเชื่อ ปลื้มค่ะ (คุณแพนด้าฯ กะคุณเซียว ผู้ต้องสงสัยหมายเลขหนึ่ง ) ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่คิดถึงกัน ฮี่ๆๆๆ

walk in dream >> แอ๊~~ ละอายจริงๆ ค่ะ เอิ๊กก เดี๋ยวตามไปเม้าที่บล็อกนะค้า

วี่ ...อ้อนไม่มีไฮสปีดง๊า!!!!!


หวัดดีปีใหม่นะจ๊ะ หวังว่าเด๋วคงได้เจอกัน ซื้อหนมมาฝากง่ะ

ไม่มีปัญหาอ้ะ อ้อน
ต้องการไฟล์อะไรเมื่อไร ชี้นิ้วบอกได้เรยจ้า เดี๋ยวจัดให้

การ์ตูนอะไรก็ได้ จัดมา ฮึ่ม

งิ....พี่วี่เขียนเหมือนจะไม่อัพอีกแล้ว ร่ำลาปีเก่าแบบหยดย้อย *[]*

ทุกทีก็หยดย้อยอยู่แล้วไม่ใช่เร้อปอ ก๊ากกก

เป็นไรไม่รู้ง่า ล็อกอินเข้าบล็อกแก๊งค์ไม่ได้มาหลายวันล่ะ กรรมตามสนองหรือไงหว่า นานๆ อัพที

ขอแปะ blog tag ตรงนี้ละกันนะคะ กราซิก

Kisara และ ท่านอาน tag มา ขอบคุณนะคะ

เนื่องจากเป็นคนค่อนข้างจืดชืด จะหาอะไรมาเขียน tag ได้ตั้งสองรอบเล่า แค่นี้ก็เค้นความทรงจำตั้งนาน แงๆๆ ขออนุญาตเจ้ามือกินรวบละกันนะก๊ะ

ความหมายBlog Tag เครดิตบล็อคคุณ Aimar ฮอบบิทน้อย
Blog Tag ก็คือ กิจกรรมแนะนำตัวของ เจ้าของ blog เริ่มต้นโดย The Jeff Pulver Blog โดยเมื่อได้รับ tag แล้ว จขบ จะเขียนแนะนำตัวเอง แล้วก็ tag ให้อีก 5 คนถัดไป โดยเรื่องที่ให้เขียนก้อคือ Five things about you that relatively few people know

ก็อปมาจากบล็อกคิซาระซึ่งก็ก็อบมาอีกเป็นทอดๆ ฮ่าๆๆๆ

เรื่องที่คนไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับเจ้าของบล็อกนี้ค่ะ (ตั้งห้าเรื่องเชียวเรอะ)

1. เคยทำเพื่อนผู้ชายหัวแตก 3 คน

คนแรก(?) เกิดขึ้นเมื่อสมัยป. 2 ค่ะ เป็นเพื่อนผู้ชายที่นั่งโต๊ะใกล้กัน โดนมันแกล้งเป็นประจำ ทน(บ้างทะเลาะกลับบ่อย) จนวันหนึ่งโมโหมากหยิบไม้บรรทัดพลาสติกอย่างหนาที่ใช้อยู่โจ๊ะหัวเพื่อนไปหนึ่งที ถึงเป็นพลาสติกแต่ก็มีด้านหนึ่งที่คมพอใช้ ผลก็หัวแตกเลือดโจ้ก พอทำแผลเสร็จครูมาสอบสวน โดนไม้เรียวกันทั้งสองคน ถึงจะโดนตี แต่คิดๆ ดูนับว่าได้กำไร(?)เหมือนกัน

คนที่สอง ตอนป. 4 เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงนั้นขาหักค่ะ ต้องใส่เฝือกไปร.ร. เวลาพักจะเศร้ามากได้แต่นั่งดูเพื่อนๆ วิ่งเล่นกัน แต่ก็ไม่เหงานานหรอก เพราะจะมีเพื่อนทะโมนคนหนึ่ง(คนละรายกับตอนป. 2 ค่ะ) มาคอยแลบลิ้นใส่เรียกเรา “อีเป๋”แล้ววิ่งตื๋อหนีไปทุกวันๆ ฮึ่ม เห็นว่าวิ่งตามไม่ได้เรอะ ไม่รู้จักตูซะแล้ว เหลือบมองเห็นพื้นข้างเก้าอี้ มีก้อนหินขนาดงามประมาณก้อนหมากเก็บนอนรออยู่พอดีเชียว เลยหยิบเขวี้ยงไปโชะได้ผลเหมือนคนแรก งานนี้ครูมาสอบสวนว่าเพื่อนเป็นฝ่ายเริ่มก่อน เพื่อนที่หัวแตกอยู่แล้วเลยถูกตี(ซ้ำอีกต่างหาก)ไปคนเดียวค่ะ กำไรกว่าครั้งแรกอีก

ต่อมาก็ไปรู้จากที่ไหนซักที่ สงสัยจะการ์ตูนญี่ปุ่น บอกว่า “เด็กผู้ชายมักแกล้งเด็กผู้หญิงที่ตัวเองชอบ” แอ๊ะ~~ ไม่ใช่เคสเราแหงมๆ ทำไมของเรามันไม่คิคุ น่ารัก คาวาอี้~ เหมือนในการ์ตูนพวกนั้นมั่งฟระ

คนสุดท้าย สมัย ม. 1 อันนี้เป็นอุบัติเหตุเกิดขึ้นระหว่างคุยเล่นกันเป็นกลุ่มในโรงเรียน จำไม่ได้แล้วว่าคุยอะไรกันแต่เฮฮามั่กๆ ทั้งกลุ่มมีการผลักหัวหยอกเล่นกันเป็นปกติ พอดีเพื่อนดวงซวยนั่งยองๆ บนขอนไม้ที่ไม่มั่นคงเท่าไร ผลคือหงายหลังโครมตกขอนไม้ค่ะ หมอนี่เลยเป็นเหยื่อรายที่สามและรายสุดท้าย

2. ไทม์แมชชีน

จำได้ว่าเคยเล่าเรื่องที่ทำทางกระจก จุดเทียนดักปิศาจ เลียนแบบการ์ตูนเรื่อง ฝันหวานกับซาตาน (ปกค่ะ) ไปแล้ว ความจริงเคยมียิ่งกว่านั้นค่ะ

สมัยเด็กมาก(กว่าข้อแรก) เคยเชื่อว่าไทม์แมชชีนเป็นอะไรที่หาได้ในทุกครัวเรือน ก็ทีโนบิตะยังมีไทม์แมชชีนอยู่ในลิ้นชักตัวเองได้อ้ะ ร้องเซ้าซี้พี่ชาย(ที่ตอนนั้นเป็นวัยรุ่น)อยู่ทุกวัน “ทำไทม์แมชชีนให้ที หนูจาเอาไทม์แมชชีนๆๆ” มิไยว่าเฮียจะบอกว่า “(กรู)ทำไม่ได้โว้ย!!!” ยายเด็กนี่ก็ยังไม่ยอมเชื่อ “เฮียดูดิ๊ วันนี้โดเรม่อน(สมัยเด็กเรียกงี้)กะโนบิตะก็นั่งไทม์แมชชีนกันอีกแล้ว!” นึกๆ ดูคงเทียบได้กับเด็กฝรั่งเชื่อเรื่องซานตาคลอส

วันหนึ่งเฮียคงสุดทนเลยยอมตกลง “เออ ทำให้แล้ว” แล้วพาเดินเข้าไปหลังบ้าน .... แทน... แท้น......มันคือ.... “หม้อ” ค่ะ หม้ออลูมิเนียมใบเบ้อเริ่มแบบเด็กลงไปนั่งได้อ่ะ โปรดนึกภาพ เฮียยืนถือฝาหม้อรอท่า อีกมือชี้หม้อเหมือนชี้พยาน บอกว่า “นี่ไงไทม์แมชชีน ลงไปเลย” หนูพาซื่อลงไปนั่งขดเก็บหัวเก็บหูในหม้อให้เฮียปิดฝา เวลาผ่านไปสักพัก... อะไรฟะ ไม่เห็นลอยไปไหนเหมือนแบบโดเรม่อนเลย ก็ลุกขึ้นจากหม้อ เต้นแร้งเต้นกา ร้องกระจองอแงต่อ “แอ๊~~~ ไม่เอาแบบหม้อ!! จาเอาไทม์แมชชีนในลิ้นชักแบบโนบิตะ~”

อาเฮีย...

3. เคยบ้าแคลมป์ + ชื่อเก่าก่อนใช้ล็อกอินปัจจุบัน

สมัยก่อนนู้น เมื่อนานมาแล้ว เคยบ้า แคลมป์ มากๆ ค่ะ ตะบี้ตะบันตามเก็บงานแคลมป์ซะจริงๆ แค่หา gallery ภาพแคลมป์ในอินเตอร์เน็ตเจอก็(แอบ)กรีดร้องโหยหวนไปได้สามบ้านแปดบ้าน เคยใช้เครื่องปริ๊นท์แบบดอทแมทริกซ์ในห้องคอมฯ ปริ๊นภาพคามุอิ โดยไม่เกรงสายตาอาจารย์และเจ้าหน้าที่คุมห้องคอม (ความจริงเกรงค่ะ แต่มันอยากได้มากกว่า ใครที่เคยใช้คงพอนึกออกว่าเครื่องปริ๊นท์แบบดอทมันเสียงดังมั่กๆ และจะยิ่งดังเข้าไปใหญ่หากปริ๊นท์ภาพไม่ใช่ตัวหนังสือ) โปสเตอร์ที่แปะในห้องนอนก็ไม่ใช่ภาพดาราค่ะ แต่เป็นภาพคามุอิ

บ้าจนสมัยเพิ่งเข้าพันทิปใหม่ๆ ตอนที่พันทิปยังไม่มีระบบที่ต้องลงทะเบียนขอล็อกอินเหมือนตอนนี้ เคยใช้ชื่อว่า clamplover ด้วยล่ะ (ไม่ค่อยตอบอะไรหรอกค่ะ) แต่ถ้าพูดถึงแคลมป์ตอนนี้ก็...บางทีก็เบื่อค่ะ

4. เคยเป็นครู

เคยเป็นครูสอนเด็กประถมกับเด็กม.ต้นด้วยค่ะ ถ้าไม่นับอารมณ์ช็อคในบางครั้งแล้ว นับว่าเป็นอะไรที่ refreshing มาก แบบชอบที่เด็กๆ เค้ามักมองโลกได้ตรงไปตรงมา สดใสดี

และหนึ่งในเรื่องที่จำได้ดี คือเรื่องหนูๆ น.ร. หญิงม.ต้นกับการ์ตูนวายค่ะ ได้เห็นเด็กๆ กรี๊ดกร๊าด หัวเราะอ่านการ์ตูนวายกัน พอหลียวมาเห็นเจ้าของบล็อก ก็อมยิ้ม ซุบซิบคุยกันคิกคักประมาณ “ว้าย ระวัง เดี๋ยวครูจะรู้ว่าที่พวกเราอ่านไม่ใช่แนวปกติ” ก็ให้อยากบอกเด็กๆ เหลือเกินว่า “ครูรู้จ้ะ...(แล้วจริงๆ ตอนนี้มันก็เป็นแนวปกติแนวหนึ่งไปแล้วด้วย)” แต่ก็ไม่ได้ทำค่ะ ต้องเก็บอาการ...

5. เป็นคนขี้หนาว

เป็นมาตั้งกะเด็กจนโต ตอนนี้ก็ยังเป็น อุณหภูมิที่ขีดเป็นเส้นตายว่าต่ำจากนั้นเมื่อไรจะรู้สึกหนาวคือ 25 องศาเซลเซียสค่ะ แค่นี้ปลายมือปลายเท้าก็เย็นเจี๊ยบแล้ว ดังนั้นถ้าอากาศเย็นหน่อยจะรู้สึกทรมานทีเดียว รู้สึกหนาวได้แม้กับแอร์ในออฟฟิศที่ทุกคนว่าสบายดี ดังนั้นจึงไม่ชอบออฟฟิศบางแห่งที่ชอบเปิดแอร์เป็นไอติมเอาซะเลย งือๆๆ ... อุณหภูมิที่รู้สึกแฮปปี้คือ 25 – 30 องศา เกินนี้ก็เริ่มรู้สึกร้อนอีกล่ะค่ะ เอาใจยากเหมือนกันแฮะ ...

ครบแล้วห้าข้อ

ขอ tag ต่อตามนี้ค่า
-> แว่นน้อย@หาดใหญ่ อาจหาญเหลือเกิ๊นข้าพเจ้า แต่อยากเห็นแว่นน้อยอัพบล็อก กิๆๆ
-> เซียวเปียกลี้ เหมือนกัน
-> คูจัง เหมือนกัน
-> โจเซฟิน มีคน tag เจ๊โจยังนะ แต่เอาเหอะ เผื่อเจ๊โจอยากเขียนรอบสอง รอบสาม
ไม่ถึงห้าคนนิ

^
^
โฮ่ะๆๆ เคยเป็นครูเหมือนกัน
มีเด็กแอบอ่านการ์ตูนที่เจ้าตัวคิดว่าโป๊ (ซึ่งสาวกเบอร์เซิกอย่างเรา ดูยังไง้ ยังไง มันก็ทำ-มะ-ดา )

อะฮ้า วี่น่ก็แก่นเซี้ยวใช่ย่อยนะฮ้า ทำหนุ่มๆหัวร้างข้างแตกตั้ง 3 คนเชียว สาวคนนี้ไม่ธรรมดา

เคยเป็นครูประถมเหมือนกันค่า แต่อารมณ์คนละเรื่องกับวี่เลย เจอเด็กแสบซนจนอยากจะใช้ท่าเยอรมันซูเพล็กซ์กับเยาวชนของชาติซะเหลือเกิ๊น อ๊ะ รู้กันหมดสิ ว่าอะฮั้นมิใช่นางงามรักเด็ก ตายละ ความแตกซะแระ

“ว้าย ระวัง เดี๋ยวครูจะรู้ว่าที่พวกเราอ่านไม่ใช่แนวปกติ” ก็ให้อยากบอกเด็กๆ เหลือเกินว่า “ครูรู้จ้ะ...(แล้วจริงๆ ครูก็ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบเหมียนกัน)” แต่ก็ไม่ได้ทำค่ะ ต้องเก็บอาการมีแซว

เฮ้ย เราโดนแล้ววววว อย่าๆ ไปแถก เจ๊จันทร์สวย รายนั้นเม้าได้มันมาก เรื่องแถกเนี่ย


กี๊ดดด เข้ามาดูวีวี่โดนแถก

ปล.อย่าบอกนะว่าชั้นจะโดนหล่อนทำร้ายร่างกายเป็นคนที่ 4

เฮ้ย รับคำท้า TAG นี้ บ่ยั่น แต่ขอคิดก่อนซัก ครึ่งชั่วโมง

ล็อกอินได้แล้ว!!! วู้วเย้ๆๆๆ XDDDDDD

อ้าวเจ๊โจมาพอดี XDDDDD (ถ้ามันสลับๆ ก็อย่าเพิ่งมึนนะก๊า ล็อกอินได้แย้วเลยจัดระเบียบมันหน่อย เฮะๆๆ)

สวัสดีวันเด็กค่ะ เจ๊โจ ฟามจริงอยาก tag เจ๊โจอ้ะแหละ แต่เห็นโดน tag ไปแล้วมากมาย เดี๋ยวร่างงามๆ จะบอบช้ำ -> รับคำท้าแบบนี้ หมายความว่าจะแฉตัวเองอีกรอบชิมิคะ ฮ่าๆๆๆ

คุณเก๋ >> แอ๊ะ โดนรู้ทันซะล่ะ กรั่กๆๆๆ

คูจัง >> แหงะ...ความจริงก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายเพื่อนเลยจริงๆ นะ ทุกกรณีบังเอิญจริงๆ อ้ะ

สำหรับเรื่องเยาวชนของชาติสมัยนี้ (แหมไม่อยากพูดเลยวุ้ย รู้สึกแก่) ก็เห็นด้วยนะ รู้สึกเลยว่าทำไมมันทะโมนได้ขนาดนั้นฟร้า~~~ จำได้เลยว่าสมัยตัวเองเด็กๆ เนี่ย ห้องหนึ่งมีเด็กยี่สิบ สามสิบคน คุณครูเค้ายังเอาอยู่เลยนะ(แต่เหนื่อย) ตอนเราไปสอน ห้องหนึ่งมีเด็กอย่างมากสิบคนนิดๆ แต่...เอ่อ...ขอโทษ ตรูอยากจาบ้า สอนเสร็จแต่ละคาบ รู้สึกหมดเรี่ยวแรง ไม่เหลือพลังงานไปทำอย่างอื่นเลยอ้ะ แต่ก็พอดีอีกแหละ ตอนนั้นบังเอิญเจอพวกผู้ใหญ่(เฮงซ...)ด้วย พอเทียบกันก็รู้สึกว่าเด็กๆ เยาวชนของชาติพวกนั้นต่อให้เป็นเด็กเปรตแค่ไหนก็ดีกว่าเยอะอ้ะ

คุณแพนด้าฯ >> หวังว่าคงสบายดีแล้วนะคะ ฟังจากที่เล่า มองแง่ดีแล้วก็ยังดีมั้งคะที่เด็กพวกนั้นไม่รู้จักเบอร์เซิร์กอ้ะ กั่กๆๆๆ

เก็บตกเรื่องควันหลงวันเด็กมาฝากกันค่า พอดีว่าเอาคอมไปซ่อมที่ร้านในห้างแถวพระราม 3 ระหว่างที่อยู่หลังร้านก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงอายุคงประมาณ 7-8 ขวบนี่เองดังลอดมาจากหน้าร้าน หนูจ๋าเค้าจีบปากจีบคอท่องไดอะล็อกอยู่คนเดียวประมาณว่า "เธอรู้มั้ยว่าชั้นได้รับเลือกเป็นดรัมเมเยอร์นะ แล้วเธอล่ะเป็นอะไร เชียร์ลีดเดอร์" หนูเค้าคงกำลังเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้คุณแม่เค้าฟังน่ะ แต่จากน้ำเสียงกับอาการจีบปากจีบคอพูดนี่มันสำนวนละครช่อง 7 ชะมัดเลย เด็กๆนี่เหมือนผ้าขาวจริงๆด้วยสิ =___="

O____O!!!! โอ้วอันที่อึ้งสุด "เป็นครู"
แต่ 5555 เด็กๆเค้าซ่อนการ์ตูนYด้วยเหรอ <--อุ๊ยพูดแบบแก่เชียว แต่เราตอนนี้ก็ยังแอบๆอ่านอยู่ที่บ้านเจอซวยแหงมๆ อ่านตั้งแต่ประถม อ่านโดยไม่รู้เรื่องนึกว่าชายหญิงปกติอะ นายเอกเค้าสวย

เรื่องเคยทำเพื่อนเป็นแผลก็มีเหมือนกัน แบบหน้าตาตอนนั้นมันน่ารังแกมั้ง เหมือนเด็กที่ ชอบถูกแกล้งในการ์ตูนอะ บุคลิกเป็นแบบนั้นโดนแกล้งบ่อยจนม.ปลาย บางครั้งสุดทนประมาณตรูอยู่เฉยๆแกล้งทำไมฟะล้างแค้นคืน เตะผู้ชายไปก็มี โตมาเลยเกลียดผู้ชาย แต่ชอบY 555

ชื่อตอนชอบแคลมป์ ท่าทางยุ้ยจะเคยเห็นนะ ล็อคอินอีกอันเค้ายิ่งเห่ยเลย ni_224 สะกดไงฟะลืมพาสละด้วยราวๆนี้ อ่า..อยากบอกว่ามะก่อนเคยปลื้มมากๆ แต่พอเห็นคนปลื้มเยอะๆเลยเบื่อ แถมพาลทำเป็นไม่สนใจอีกต่างหาก

อีกอัน เอิ๊กๆๆๆหวี่หวี่ลงหม้อ พี่ชายจะหลอกทำพะโล้ปะคะเผื่อเนื้อแน่น นึกออกยังกะบ้านขนมปังเลย แม่มดหลอกเด็กไปต้ม

ตอนแรกก็อยาก tag แว่นน้อย กะเด็กที่รอคอย แต่ขนาดบล็อคยุ้ยร้างเป็นป่าช้า ละแว่นน้อย กะป้าที่รอคอยจะเหลือเรอะ เลยจนด้วยเกล้าค่ะ

สังเกตไหมคะ tag กันวนๆรู้จักกันหมดทุกคน คนหลังๆที่โดนtag ไม่เหลือเพื่อนให้แท้กต่อเลยอะเพราะโดนกันหมดละ สังเกตจากเฟรนด์บล็อค - -" ยิ่งเห็นได้ชัด อิอิ

โทษทีที่ตอบช้านะ ไปอยู่บ้านอาม่าเลยเข้าบล็อคไม่ได้จ้าเนตเน่า
ช่วงนี้เซ็งๆเข้าเว็บยากมาก โหลดทีหลับคาจอ



แถมรูปอ.แคลมป์ คาดว่าหวี่ๆคงมี เพราะเอาจาก wiki(หาง่าย - -") เวลาผ่านไปคนอ่านการ์ตูนจะแก่ตามอ.เค้าทันแล้วเนอะ
(พวกอ.เค้าอายุเท่า โยชิกิเลย )

อาโหล วีวี่จัง ขำมากมายกับ ฟามลับของวี่โดยเฉพาะเรื่อง "ครูรู้จ้ะ..." เข้าใจวี่ยังไงก้อไม่รู้สิ

สงสัยต้องหาเวลาทำมั่งแฮะ จะมีเวลามั้ยเนี่ย


ป.ล. วี่ กล้ารับคำท้าอ้อนเรื่องไฟล์การ์ตูนซะขนาดนั้น .. รับรอง จะไม่ทำให้วี่ผิดหวังเลยเชียวล่ะ

หุหุ ตกเป็นผู้ต้องสงสัยซะแระ จะบอก(อวดบั้ง)ว่าบล๊อกไร้สาระยอดเยี่ยมของข้พเจ้าโดนโหวตเช่นกัน กิ๊บกิ้ว

เรื่อง TAG ก็อยากอะนะครับแต่ขอเวลาคิด(อู้)ก่อนก็แล้วกัน ว่าแต่เห็นแล้วก็ให้นึกถึง e-mail ลูกโซ่สมัยก่อนที่มีคำถามเรื่องส่วนตัว 20-30 ข้อให้ตอบ แล้วส่งต่อให้เพื่อนจริงๆ

ปล. ครูวี่ต้องสูงวัยกว่าที่ผมคิดแน่เรยยย
(จะตกเป็นเหยื่อรายที่ห้าต่อจากคุณโจเซฟินมั๊ยเนี่ย)

ฮาโหล หวัดดีปีใหม่ย้อนหลังค่ะ
ขอแวะมาโฆษณาหน่อยว่ากลับมา active upload การ์ตูนต่อแล้วค่ะ
ตอนนี้แยก project ตามคนเขียน เริ่มจากงานใหม่ ๆ ของอ.ยูกิ คาโอริ แต่ไว้จะ upload การ์ตูนเก่า ๆ ต่อภายหลังค่ะ ฝาก blog ด้วยนะคะ อิอิ
https://www.bloggang.com/viewblog.php?id=wishingyouwerehererunechan&date=17-01-2007&group=7&blog=1

วี่จ๊ะ ถ้าอ้อนจะขอประเดิมด้วยไฟล์ของซีรี่ส์ เรียวขุโนะฮาระ ที่ไม่ใช่ ภาพยนตร์อาถรรพ์ และ เสียงกระซิบจากรัตติกาล เนี่ย


วี่จะสามารถมั้ยจ๊ะ ^^'อยู่ดีๆก้อคิดถึงคู่นี้น่ะ พอดี ... วันนี้เผลอหยิบการ์ตูนวายมาโดยไม่ได้ตั้งใจง่ะ



ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะ!!

ไอ๊หยา.....เข้ามาร้องไห้ ลืมไปว่าจะแวะมาโหลดทีหลัง เวลาล่วงเลยไป