...นุ่มจะมีลูกไหมเนี่ย อิอิอิ -////-...
ขอให้มีตอนพิเศษ ที่กฤา รู้ความรู้สึกตัวเองจ้า

จะมีเรื่องอื่นมาลงมั้ยคะ? อยากอ่านจังเลย งิงิ

บอกตามตรงเลยนะคะว่าตอนแรกเห็นชื่อแล้วก็ผ่านไปไม่ได้สนใจ แล้วพอดีช่วงนั้นนิยายที่ติดตามอ่านอยู่ไม่มีใคร มา up เลยซักคน ก็เลยลองเข้ามาอ่านดู....ขอบอกว่าชอบมาก ๆๆๆๆ อ่านรวดเดียวจบ มันโดนใจที่สุด อ่านแล้วสงสารนางเอกมาก ชอบการบรรยายความรู้สึกของนางเอก ชอบการดำเนินเรื่อง ไม่น่าเชื่อว่าแต่งเป็นเรื่องแรก พี่ว่าคุณทำได้ดีทีเดียวเลยค่ะ อยากให้แต่งเรื่องสนุก ๆ มาให้อ่านกันอีก เป็นกำลังใจให้นะคะ อ้อ !! มา up เร็ว ๆ นะคะอยากอ่านต่อแล้วค่ะ

สนุกดีนะ ชอบๆ

+++ คุณท้องฟ้า

ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามจนถึงตอนสุดท้ายยยยยยยยยยยย

มันก็คงจะมีลูกตามประสามันน่ะค่ะ ^ ^

ต้องขอขอบคุณมากนะคะที่อยากให้เขียนอีกบท ^ ^



+++ คุณหมูปิ้ง

ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามจนถึงตอนสุดท้ายยยยยยยยยยยย

จะมีเรื่องอื่นมาลงมั้ยคะ? อยากอ่านจังเลย งิง <<< ขอบคุณมากๆเลยค่ะ มีกำลังใจเขียนต่อ ^ ^

คงมีเรื่องอื่นมาลงอีกค่ะ เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าจะเขียนเรื่องอะไร แต่คงไม่ใช่เร็วๆนี้ เพราะว่าพุทราเขียนเป็นตอนๆ แล้วค่อยๆลงไม่เป็นอ่ะค่ะ ต้องเขียนให้จบหมดก่อน เกลาๆ ตัดๆ ย้ายๆ แก้ๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ตัดเป็นบท แล้วก็ เกลาๆ แก้ๆๆๆๆ อีกซักรอบ 2 รอบ ^ ^" สงสัยจะได้ปีละเรื่อง มือไม่ถึงค่ะ ^ ^"



+++ คุณ Momo

ขอบคุณมากค่ะ ที่ติดตามจนถึงตอนสุดท้ายยยยยยยยยยยย

พอดีช่วงนั้นนิยายที่ติดตามอ่านอยู่ไม่มีใคร มา up เลยซักคน ก็เลยลองเข้ามาอ่านดู <<< ขอบคุณพี่ๆท่านอื่นที่ยังไม่ลงนิยายช่วงนี้ ^ ^

ขอบคุณมากค่ะที่พี่ชอบ ^ ^ ดีใจจนน้ำตาซึม

อ่านแล้วสงสารนางเอกมาก <<< ตั้งใจเขียนให้คนอ่านรู้สึกสงสาร แต่ไม่อยากให้คนอ่านรู้สึกว่านางเองชีวิตรันทด แบบในนิยายเก่าๆ ที่โดนตัวร้าย แม่เลี้ยงกลั่นแกล้ง แต่อยากให้คนอ่านเข้าใจว่า ส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นแบบนี้เพราะนางเอกเป็นคนเลือกเองด้วยอ่ะค่ะ .... พุทราก็ไม่รู้ว่าสารนี้สื่อไปถึงผู้อ่านมั้ย ^ ^a

ชอบการบรรยายความรู้สึกของนางเอก <<< เขียนยากมาก เพราะเจ็บปวด ต้องเขียนยังไง เพื่อให้เข้าใจว่านางเอกเจ็บปวด เจ็บปวดแต่ละแบบต้องเขียนยังไง เจ็บปวดระดับไหน ... พุทรายังรู้สึกว่า เขียนสื่อถึงความรู้สึกโดดเดี่ยวและเจ็บปวดของนางเอกได้ไม่ถึงครึ่งเลยอ่ะค่ะ

ชอบการดำเนินเรื่อง <<< รอบแรกที่เขียน กับรอบที่แปะนี่คนละเรื่องเลยค่ะ เพราะรอบที่แปะตัดความคิดของพระเอกออก และพยายามให้เหลือแค่มุมมองของนางเอกคนเดียว (อยากเขียนแบบ Cold Sleep ของ อ.นาริเสะ โคโนฮาระ น่ะค่ะ) ซึ่งเสี่ยงกับการที่ กฤษ จะโดนเกลียดดดดดด แต่ก็ลองดูอ่ะค่ะ ซึ่งก็ได้ผลดี ... คนอ่านส่วนใหญ่เกลียดกฤษกันไปตามๆกัน ^ ^"

ไม่น่าเชื่อว่าแต่งเป็นเรื่องแรก <<< เป็นเรื่องแรกจริงๆค่ะ ดีใจน้ำตาไหลพราก และภูมิใจ ที่เราก็เขียนจบได้เหมือนกัน ^ ^

พี่ว่าคุณทำได้ดีทีเดียวเลยค่ะ <<<< ขอบคุณมากค่ะ แต่ที่ออกมาได้อย่างที่แปะ เพราะท่านผู้มีพระคุณหลายคน คือ พี่ๆที่ถนนนักเขียน โดยเฉพาะ เฮียพีท ที่ช่วยอ่าน ช่วยเกลา ช่วยติ ช่วยอธิบาย คนที่เข้าใจอะไรยากเย็นอย่างพุทรา จนแก้ออกมาเป็นอย่างนี้น่ะค่ะ ถ้าไม่ได้พี่ๆเค้า งานชิ้นแรกพุทราก็คงจะห่วยแสนห่วย ^ ^"

อยากให้แต่งเรื่องสนุก ๆ มาให้อ่านกันอีก <<< เขียนแน่นอนค่ะ เพราะมันเป็นความฝันของพุทราค่ะ ^ ^

เป็นกำลังใจให้นะคะ <<< ขอบขอบคุณมากๆ อีกครั้งค่ะ

อ้อ !! มา up เร็ว ๆ นะคะอยากอ่านต่อแล้วค่ะ <<< เรื่องต่อไป.... สงสัยจะได้ปีละเรื่อง มือไม่ถึงค่ะ ^ ^" (ด้วยเหตุผลตามที่ตอบคุณหมูปิ้งน่ะค่ะ ^ ^")



+++ คุณโสรยา หน้าหวาน

ชื่อเพราะจังค่ะ ^ ^

ขอบคุณค่ะที่ชอบ ^ ^

ไม่มีต่ออีกซักบท / 2 บท เหรอค่ะ อยากได้แบบหวาน ๆ งะค่ะ please !!

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ

ร้องไห้เลยค่ะ

ร้องไห้เศร้าตอนบรรยายความรู้ของตั้นอ่ะค่ะ

รู้สึกโดดเดี่ยวมากๆ

เศร้ามากๆค่ะ เหมือนเขาแบกรับความทุกข์ไว้คนเดียว

มากเกินไป แล้วยิ่งตอนน้ำผึ้งเอย โอ้ย

สงสารคุณเธอมาก ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

ตอนแรกนึกว่าตั้นจะรู้ตัวตั้งแต่แรกเสียอีกว่ารักตั้น

ไหงกลับไม่รู้ตัว แถมมาทำร้ายตั้นอีก ชิชะ

แต่ก็ดีนะคะ หวานดีในตอนท้าย ไม่งั้นร้องไ้ห้ตาบวมแน่

+++ สวัสดีค่ะ คุณ Momo

ขอบคุณมากเลยนะคะ ที่ติดตาม สำหรับบทที่ขอเพิ่ม ถ้าจะเขียนเพิ่มได้ตามที่คุณ Momo ขอพุทราคงต้องบิ้วอารมณ์อีกพักใหญ่ เพราะตอนนี้อารมณ์มันไปติดกับเรื่องใหม่แล้วอ่ะค่ะ


+++ สวัสดีค่ะ คุณztango

ขอบคุณนะคะที่ชอบ ที่อ่านจนถึงหน้าสุดท้าย ^ ^ พุทราดีใจมากๆเลยค่ะ



+++ สวัสดีค่ะ คุณ namioro

ขอบคุณนะคะที่อ่านจนถึงหน้านี้ ^ ^

และขอบคุณมากๆค่ะที่เอาใจช่วยตั้นไปด้วย เดี๋ยวพุทราช่วยซับน้ำตา ^ ^

>>> เหมือนเขาแบกรับความทุกข์ไว้คนเดียวมากเกินไป ::: มันเป็นความอ่อนหัดของพุทราก็ว่าได้ ที่เลือกเขียนเพียงมุมมองเดียว เพื่ออยากให้คนอ่านรู้สึกถึงความรู้สึกโดดเดี่ยว และ เศร้าของตั้น ทั้งๆที่ตั้งใจว่าจะนำเสนอว่า จริงๆแล้วที่ต้องโดดเดี่ยวแบบนี้ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะตัวตั้นเองด้วย ตั้นเลือกที่จะทำแบบนี้ ตั้นเลือกที่จะเก็บความรู้สึก แต่ดูเหมือนจะกลายเป็นว่า ทุกคนรอบข้างใจร้ายกับตั้น...แม้แต่คุณแม่หรือพระเอก ^ ^"

โหย น้ำตาตกไปหลายหยดนะนี่เรื่องนี้

สนุกดีค่ะ

อ่านจบแล้วค่า เศร้าจริง ๆ

ถ้าจบแบบไม่แฮป จะรับได้

มั๊ยเนี่ย อิอิ

+++ สวัสดีค่ะ พี่หมูน้อย

ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่าน
แอบดีใจ..ที่อ่านแล้วน้ำตาตก พุทราไม่ได้ซาดิสต์นะคะ แต่พุทรารู้สึกดีใจเพราะมีคนอินกับเรื่องที่พุทราเขียนด้วย ^ ^


+++ สวัสดีค่ะ คุณเมย์

ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่าน
เศร้าจริงๆเหรอ แต่ก็เศร้าไม่มากเนอะ
อืมมมม..นั่นซิถ้าจบแบบไม่แฮปพุทราเองก็คงเศร้ามากๆไปด้วย ^ ^

อ่านรวดเดียวจบเหมือนกัน สนุกมากค่ะ แถมโดนบวกอิน

ขอบคุณนะค่ะ

วันนี้กลับมานั่งอ่านนิยายเรื่องนี้อีกเป็นรบที่เท่าไหร่จำไม่ได้

ชอบมากๆค่ะ อ่านไปน้ำตาคลอไป เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

และจะคอยติดตามผลงานด้วยค่ะ ^^

ไม่ได้เข้ามานานมาก ^ ^" ภารกิจยุ่งเหยิงปกติ แต่มันขี้เกียจ เฮ้ออออออ เลยถือโอกาสแวะเข้ามาซักกะหน่อย


+++ สวัสดีค่ะ คุณลิน

ขอบคุณมากๆนะคะ ดีใจ และภูมิใจมากค่ะค่ะที่มีคนอ่านชอบ



+++ สวัสดีค่ะ คุณ Bee

ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่แวะมาเยี่ยมเว็บวังเวงแห่งนี้

บางบทพุทราอ่านแล้วก็น้ำตาคลอนะ บางบทก็ข้ามๆ เพราะอ่านแล้วหดหู่ พระเอกอะไรใจร้ายชะมัด ^ ^"

ขอบคุณมากๆอีกครั้ง สำหรับ "และจะคอยติดตามผลงานด้วยค่ะ" พุทราจะพยายามค่ะ อีกประมาณ 31 เดือน(นานเน๊อะ) ถ้าแผนงานไม่เลื่อน(หวังว่า) พุทราคงมีเวลามากขึ้น

ตั้งใจว่าจะเขียนเพิ่ม บางบท เพราะมีคำแนะนำจากบางท่านมาว่า มันไม่สมเหตุสมผลเลย ว่ากฤษไปรักตั้นมากขนาดนั้นตอนไหน อยู่ๆก็นึกจะรักเหรอ ก็เลยคิดว่าจะเพิ่มบางบทที่เป็นมุมมองของกฤษอ่ะค่ะ