BlogGang.com : : pim(พิม) : นางฟ้า's Diary

นางฟ้า's Diary

8 วัน ฮิโรชิมา ฮอนโน ซัปโปโร

วันหยุดหมดลงและก็ถึงเวลาทำงานกันต่อไปค่ะ จะว่าไปพิมชอบไปบินนะ สนุกดีค่ะ ทำงานเหมือนเที่ยว งานก็ไม่ได้หนักหนาอะไรมากมายเจอผู้โดยสารใหม่ๆ เจออะไรแปลกๆ งานจบแล้วก็จบกัน ไม่ต้องเก็บที่ค้างคาเอาไว้เพื่อมาทำใหม่วันพรุ่งนี้ หรือไม่ต้องหอบงานกลับไปทำต่อที่บ้าน

เจอผู้โดยสารดีน่ารักไพล์ทนั้นก็โชคดีสบาย เจอผู้โดยสารแย่ๆ เจอเหตุการณ์ไม่ดีบนเครื่องพอเครื่องแลนด์ก็ทิ้งทุกอย่างไว้กับเครื่องแล้วเดินตัวปลิวออกมาด้วยความสบายใจ เฮ้ออ จบแล้ว ไม่ต้องเจอะเจอกับอะไรอย่างนี้อีกแล้ว แล้วก็คอยลุ้นกันใหม่ว่าไพล์ทหน้าจะเป็นยังไง สนุกดีค่ะ ไม่เครียด พิมชอบนะงานแบบนี้

แพทเทิร์นนี้พิมจะได้ไปฮิโรชิมาด้วยค่ะ ตื่นเต้นๆๆ เพราะนานๆถึงจะได้ไปสักครั้ง

จากสนามบินดอนเมืองคราวนี้พิมเดทเฮท (deadhead) ไปโอซากาค่ะ ซึ่งหมายความว่าทำตัวเป็นผู้โดยสารสุดฤทธิ์ เดทเฮทถือเป็นหน้าที่หนึ่งของการเป็นแอร์ คือการที่นั่งเป็นผู้โดยสารเพื่อไปเริ่มทำงานที่เมืองอื่นค่ะ จะต้องมีการ show up เหมือนตอนทำงาน มีบรีฟรวมที่ออฟฟิศเหมือนกันแต่ตอนที่พวกแอร์ที่จะต้องทำงานไพล์ทนี้บรีฟกัน เราก็ไม่ต้องบรีฟด้วยเราก็แยกย้ายกันออกมาเตรียมตัวไปขึ้นเครื่องกันได้เลยค่ะ

เวลาไปรวมกันที่เกท เราก็ต้องไปหามุมหลบนั่งกันอย่างสงบเสงี่ยมนะคะ ห้ามเอะอะ เพราะยังไงๆ ก็ถือว่าเราอยู่ในช่วงเวลาทำงาน นั่งรอขึ้นเครื่องกัน อย่างเรียบร้อยและไม่ใช่ว่าพอถึงเวลาประกาศขึ้นเครื่อง เราก็ปรี่รีบขึ้นไปก่อน อย่างนั้นไม่ได้ค่ะ เสียกิริยา เราจะต้องรอให้ผู้โดยสารคนอื่นๆ ขึ้นเครื่องกันไปจนเกือบหมดซะก่อน นั้นแหล่ะค่ะถึงจะได้เวลาที่พวกเราเดินขึ้นเครื่องกัน แล้วอย่างที่รู้ๆ ว่าพวกเราจะต้องนั่งข้างหลังสุดค่ะ เค้าจะจัดที่นั่งให้เรานั่งรวมกลุ่มกันข้างหลังเสมอๆ ค่ะ

ขึ้นไปบนเครื่องก็ต้องทำตัวเรียบร้อย ถ้ามีเพื่อนสนิททำงานไพล์ทนั้นอยู่ก็จงอย่าได้ไปชวนเพื่อนคุย ปล่อยให้เพื่อนทำงานไปห้ามไปกวนนะคะ เวลาเสิร์ฟอาหารพวกเดทเฮทก็มักจะต้องรอให้ผู้โดยสารคนอื่นเลือกก่อนว่าจะทานอะไร แล้วมีอะไรเหลือถึงจะเอามาเสิร์ฟพวกเราค่ะ

พอถึงโอซากาพวกเดทเฮทที่ทำงานมากับพิมก็รอต่อเครื่องนั่งเดทเฮทต่อไปฮาวายในวันเดียวกันเลยไม่ได้แวะค้างคืนที่โอซากา แพทเทิร์นที่พิมทำคราวนี้จะเริ่มทำงานกันจากฮาวายค่ะ จะว่าดีมันก็ดีนะคะไม่ต้องเหนื่อย อดหลับอดนอน แต่การที่อยู่ญี่ปุ่นน้อยๆ เปอร์เดี้ยม ที่จะได้มันก็จะลดลงไปด้วย เพราะเงินค่าครองชีพที่จะได้ตอนพักอยู่ที่ญี่ปุ่นมันมากกว่าเงินที่ได้ตอนเวลาอยู่บนเครื่องบินเยอะละค่ะ

อย่างที่เคยบอกว่า เราอยู่เมืองไหนเราก็จะได้เงินค่าครองชีพหรือที่เรียกกันว่าเปอร์เดี้ยมตามเรทที่บริษัทตั้งไว้คูณด้วยจำนวนชั่วโมงที่อยู่เมืองนั้นค่ะ และเวลาที่เราทำงานบนเครื่องบินไม่ว่าจะเป็นดิวตี้หรือจะเดทเฮท เราก็จะได้ค่าทำงานตามเรทที่บริษัทตั้งไว้คูณกับชั่วโมงที่บินค่ะ (flight time)

ไพล์ทเข้าฮาวายมักจะออกเวลาเย็นๆ พวกเราก็นั่งรอต่อเครื่องกันที่เกทเลย แต่วันนี้ไพล์ทเกิดเสียเวลาค่ะเพราะไฟอีเมอร์เจนซี่ตรงข้างเดินชั้นบนไม่ทำงาน ก็เลยต้องซ่อมให้เรียบร้อยก่อนทีจะเอาเครื่องออก ทั้งพวกเดทเฮททั้งพวกผู้โดยสารก็รอแล้วรอเล่า รอเท่าไหร่ก็ยังไม่เสร็จสักที จนกระทั่งทางสายการบินประกาศออกมาว่า เครื่องสามารถจะออกได้ในวันพรุ่งนี้ตอนเช้า ซึ่งพวกของพิมมาถึงกันตั้งแต่บ่ายๆ รอกันนานมาก ทางฝ่ายลูกเรือที่โอซากาก็เลยจองห้องพักให้ที่โรงแรมที่อยู่ติดกับสนามบินคันไซ โดยให้พักห้องละสองคน ซึ่งปรกติแล้วเวลาที่พักตามโรงแรมเวลามาบินปรกติ เค้าจะให้หนึ่งห้องต่อหนึ่งคนเลยนะคะ แต่ในกรณีนี้ก็เข้าใจว่าเราไม่ได้ทำงาน แล้วเวลาที่จะได้เข้าไปพักมันก็แค่นิดเดียวเพราะตอนที่ได้ห้องนั้นก็ปาเข้าไปเกือบๆตีสองอยู่แล้ว แค่ได้ห้องไว้ให้อาบน้ำล้างหน้าได้นอนนิดหน่อยก็ดีมากๆแล้วล่ะค่ะ

แต่เหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆนะคะ ทำงานมาห้าปี ต้องดีเลย์เพราะเครื่องเสียไม่ถึงห้าครั้งค่ะ

จนเช้ารุ่นพี่ที่นำขบวนมาก็จะได้ fax จากบริษัทบอกว่าเครื่องจะออกอีกโมง ก็โทรบอกกันนัดเวลาว่ากี่โมงเราจะมาเจอกันหน้าโรงแรมแล้วเราก็ไปเกท พร้อมๆ กัน พอถึงเกทเครื่องก็พร้อมที่จะเดินทางไปฮาวายแล้วค่ะ เราก็ขึ้นนั่งประจำที่อย่างเจียมเนื้อเจียมตัวเช่นเคย

Oahu,Hawaii

ปรกติไพล์ทจากญี่ปุ่นจะออกตอนบ่ายๆ แล้วจะไปถึงฮาวายตอนเช้าๆ แต่นี่เราดีเลย์มาหลายชั่วโมง จากที่ควรจะถึงฮาวายเช้าเราก็ถึงเย็นๆ ค่ะ ก็เลยมีเวลาไม่มากนัก เรื่องง่วงน่ะไม่ง่วงอยู่แล้วเพราะได้นอนมาจากบนเครื่อง พอมาถึงก็ได้เวลาที่จะออกไปเดินเล่นกันพอดี

นอกจากร้านอาหารใน makai ศูนย์อาหารที่อยู่ในอลาโมนาแล้ว พวกแอร์แจสก็ ชอบที่จะไปทานร้านอาหารเวียตนามกันด้วยค่ะ จะมีอยู่ร้านหนึ่งเดินไปจากอลาโมนาไม่ไกลเท่าไหร่ บางทีเราก็ไปทานที่ร้านนี้กันค่ะ

ทานข้าวเสร็จก็เดินเล่นสักพักแล้วก็กลับโรงแรม โรงแรมที่พวกแอร์พักก็มักจะเป็นโรงแรมเดิมๆ ค่ะ นอกจากว่า เกิดมีแขกมาพักเต็มห้องเต็มหมดไม่เหลือที่ไว้ให้พวกเราเค้าก็จะหาโรงแรมอื่นให้ไปนอนค่ะ แต่ไม่ค่อยจะมีเหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นหรอกค่ะ อย่างที่ฮาวายพิมเคยไปพักที่โรงแรมอื่นเพราะที่โรงแรมประจำเต็มก็แค่ครั้งเดียวเท่านั้นเอง

และวันนี้ไม่ว่าจะยังไงไม่ว่าใครจะชวนคุย ชวนเที่ยว ชวนดูทีวี พิมก็ต้องปฎิเสธทุกคน เพราะพรุ่งนี้ pick up time เช้ามากๆๆๆๆๆ เช้าประมาณว่าพระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น พิมก็ต้องแต่งตัวให้เสร็จและลงมารอรถมารับไปสนามบินกันแล้วล่ะค่ะ

ผู้โดยสารจากฮิโรชิมาน่ารักมากส่วนมากจะเป็นลุงป้าแก่ๆ จะเรียกใช้แอร์กันแต่ละครั้งก็เกรงใจแล้วเกรงใจอีก จะขอน้ำหนึ่งแก้วก็ขอโทษที่รบกวนกันซะสามรอบค่ะก่อนที่จะเอ่ยปากขอ จะใช้ห้องน้ำก็ใช้กันไม่ค่อยจะเป็น เข้าห้องน้ำแล้วก็ปิดประตูไม่เป็นนี่บ่อยมากค่ะ จนบางครั้งแอร์ที่คอยเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำก็ต้องบอกก่อนที่คุณลุงคุณป้าจะเข้าว่า เข้าไปแล้วก็ปิดประตูลงกลอนตรงนี้นะคะ แล้วก็ทำให้ดู แต่พอจริงๆ คุณลุงคุณป้าก็ไม่ค่อยจะล็อคกันหรอกค่ะ แอร์ที่เฝ้าห้องน้ำก็ต้องคอยดูให้ เวลามีคุณลุงคุณป้าคนอื่นเดินมาจะใช้ห้องน้ำก็ต้องคอยบอกว่าห้องนี้ไม่ว่างค่ะ ใช้ห้องนู้นนะคะ หรือว่ารอก่อนนะคะ คุณลุงคุณป้าก็จะเข้าใจกันอย่างดี ยืนรอเรียงคิวกันเป็นแถวยาวน่ารักเชียวค่ะ ^^

และถ้าบินกับคุณลุงคุณป้าต่างจังหวัดอย่างนี้เวลาที่เครื่องแลนด์ลงอย่างนิ่ม นวล คุณลุงคุณป้่าก็จะแสดงการชื่นชมโดยการปรบมือให้กันทั้งลำเลยค่ะ น่ารักมาก

จากสนามบินไปโรงแรมที่ฮิโรชิมาไกลมากๆๆๆๆ นั่งรถกันเป็นชั่วโมงกว่าจะถึง ลุงคนที่ขับรถก็จะใจดีมากๆ เวลาเจอแอร์ก็จะต้องทักทายทุกคน เคยมีอยู่ครั้งนึงระหว่างทางจากสนามบินไปโรงแรม ผ่านสวนสาธารณะมองๆ เข้าไปก็เห็นหงส์เต็มไปหมด บรรดาสาวแอร์ก็กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่ อยากลงไปดูหงส์ คุณลุงคนขับรถก็ใจดี๊ใจดีจอดรถให้ แล้วพวกเราก็ลงไปถ่ายรูป หนาวก็หนาว แต่อยากดูก็อยากดูกันน่ะค่ะ

Create Date : 15 เมษายน 2551

Last Update : 15 เมษายน 2551 21:47:11 น.

4 comments

Counter : 627 Pageviews.

ยังไม่เคยไปฮิโรชิมาเลยค่ะ ดันมายกเลิกเสียก่อน แต่ยุคนั้นก็มีนะคะพี่พิม เพียงแต่ไม่ได้เอง...เสียดายจังเลย

ชอบอ่านที่พี่เขียนค่ะ นึกถึงความหลังโดยเฉพาะ sapporo
pick up time นี่ ไก่ยังไม่ตื่นเลยนะคะ จำได้ว่ารีบซุกตัวในเตียงแต่เช้าเพื่อที่จะตื่นให้ทัน
ตอนนี้ มีไฟลท์บริสเบนค่ะที่ออกเช้ามากๆ

สวัสดีวันปีใหม่ไทยนะคะพี่พิม

โดย: นางฟ้าหน้าหมวย (บินปร๋อ

) วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:22:28:05 น.

แวะมาสาดน้ำนาทีสุดท้าย

มีความสุขวันสงกรานต์นะค่ะ

โดย: Imaginewing

วันที่: 15 เมษายน 2551 เวลา:22:59:34 น.

ชอบตรงคุณลุง คุณป้าปรบมือให้ค่ะ อยากเห็นภาพหงส์จัง...

โดย: ลิตช์ (Litchi

) วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:0:02:05 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์นะครับ

โดย: pooktoon

วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:17:20:47 น.