ชอบภาพโมกประกอบจังค่ะ
แท่กซ์เขียนแล้วอ่านเพลินเลยค่ะคุณพิม

แวะมาอ่านแท็กของคุณพิมค่ะ

ปล ตกลงดอกโมกเหรอคะ วิสกี้นึกว่าดอกพุดซะอีก คิคิ ไม่รู้เรื่องเลยสิเรา

สวัสดีตอนดึกค่ะคุณพิม...
ภาพพุดพิชญาสวยมากๆ

แวะมาอ่านชีวิตอมหวานตอนมัธยมค่ะ

ภาพประกอบสวยนะคะ ปายว่าไม่น่าใช่โมก เพราะโมกเค้าจะ
ออกดอกติด ๆ กันเป็นกลุ่ม
หรือว่าผิดน๊อ

น่าจะเป็นพุดพิชญารึเปล่
...
ฝันดีนะคะคุณพิม

นั่นสินะชีวิตเด็กมัธยม นี่สนุก สนาน สุดๆแล้ว

กร๊ากกกกก....สมัยเด็กความลับมันเยอะเนอะ เขียนออกอากาศเดี๋ยวดับกลางอากาศ :)

มาอ่านแทกพี่พิมค่ะ อิๆๆ


พี่พิมบางส่วนก็คล้ายกับแอนน์นะคะ แอนน์ไม่ชอบเคมีซักเท่าไรเลย เรียนพอได้ เรื่อยๆ ไม่ตกก็พอ อิๆๆ


รร.แอนน์ก็ตะแบกค่ะพี่พิม เจ้าตอไม้ที่แอนน์ล้มตะครุบก็ตอตะแบกเนี่ยแหละค่ะ ที่ รร. ตะแบกเป็นสัญลักษณ์ของโรงเรียนค่ะ เวลามีงานศิษย์เก่ากันก็จะเรียกว่า"งานตะแบกบาน ปี...."ก็ว่าไปอ่ะค่ะ แต่เดี๋ยวนี้ไม่รู้มีหรือปล่าว แอนน์แทบไม่เคยเห็นเพื่อนอีกเลยค่ะ แอนน์เติบโตหลายที่เกิน อิๆ


หมดเรื่องแทก มาเรื่องผ้าดีกว่า วันนี้กะจะไปเดินดูผ้าที่วอลมาร์ทใกล้บ้าน ข่าวร้าย เดี๋ยวนี้วอลมาร์ทจะไม่ขายผ้าแล้ว เซ็งมากค่ะ ไม่มีตัวเลือกเลย เพราะผ้าร้านผ้าไม่สวยเท่าที่วอลมาร์ทรับมาเลย และเคยเห็นผ้าดิบที่วอลมาร์ท กะซื้อมาลองซะหน่อย ดันปิดไปละ เดี๋ยววันหลังจะลองไปหาใหม่ ต้องหัดทำให้ได้ อยากมีถุงส่วนตัว อิๆ

เหอะ เหอะ อ่านแล้วหนุกดี ระลึกความหลัง

ชอบภาพดอกโมกจังค่ะคุณพิม โดยเฉพาะดอกที่ตกอยู่ในน้ำกะดอกที่สะท้อนเงาน้ำอ่ะค่ะ

วัยหวานวัยสนุกสนานเฮฮา มากมายนะครับ ...วันเวลาที่ย้อนคืนไม่ได้ ....มาทบทวนกันสนุกสนานไปเลย

ทักทายสวัสดีกับคุณพิม ด้วยครับ

แม่พี่พิมเป็นอาจารย์เหมือนกันเยย แต่กิ๊กโดนย้ายโรงเรียนค่ะ ย้ายไปย้ายมา ตอนเด็กๆดื้อมากอ่ะค่ะ แม่กลัวใช้อภิสิทธิ์ลูกครู เลยย้ายไปไกลๆเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

เก๋ : อ่านแล้วสนุกดีครับ อยากให้เขียนความประทับใจช่วงเรียนที่สงขลาด้วยได้เปล่า? เขียนให้สนุกเลยน่ะ พี่จะคอยอ่าน