BlogGang.com : : pim(พิม) : นางฟ้า's Diary

นางฟ้า's Diary

9 วัน ฟุกุโอกะ ฮอนโน

และก็ถึงเวลาที่จะต้องกลับมาบินเหมือนเดิมค่ะ แพทเทิร์นนี้เราจะบินด้วยเครื่อง DC-10 ตลอดทาง DC-10 เป็นเครื่องบินขนาดเล็กกว่าเครื่องบินโบอิ้งค่ะ จึงใช้ลูกเรือน้อยกว่า เวลาบินโบอิ้ง DC-10 จะมีครัวอยู่แค่สามครัว คือ ครัวหน้า (Forward Gally) ครัวกลาง (Mid Gally) ครัวหลัง (After Gally)

แต่ถ้าบินโบอิ้งจะมีครัวบน (Upperdeck Gally) ครัวหน้า (Forward Gally) ครัวกลาง (Mid Gally) ส่วนด้านหลังจะแบ่งเป็นสองครัวค่ะ คือครัวที่ D’compartment และ E’compartment จะเป็นสองครัวติดกันเลย ด้านหน้าก็จะเสิร์ฟผู้โดยสารคอมพาร์ทเมนท์หน้า หรือที่เรียกว่า D’comp ด้านหลังก็เสิร์ฟผู้โดยสารที่นั่งอยู่คอมพาร์ทเมนท์หลัีงสุดของเครื่องบิน เรียกกันว่า E’comp

จริงๆแล้วพิมไม่ได้บินแพทเทิร์นนี้หรอกนะคะ จริงๆช่วงนี้ควรที่จะเป็นวันหยุดของพิม แต่ว่าเพื่อนโทรมาหาเมื่อวานขอแลกตารางบิน โดยให้พิมบินแทนเค้าวันนี้ แล้วพอถึงวันที่พิมต้องบินเค้าก็จะไปบินแทน

เหตุการณ์อย่างนี้เกิดขึ้นบ่อยเหมือนกันค่ะ ซึ่งพี่ที่จัดตารางบินมักจะไม่ว่าอะไรถ้าเต็มใจด้วยกันทั้งสองฝ่าย และเมื่อเปลี่ยนแล้วจะไม่กระทบกระเืืทือนถึงตารางบินคราวหน้าและเปลี่ยนกันในระหว่างรุ่นที่ใกล้ๆกัน เพราะถ้ารุ่นต้นๆ ไปเปลี่ยนกับรุ่นปลายๆที่ยังมีประสบการณ์น้อย หรือยังเสิร์ฟชั้นธุรกิจไม่ได้ ก็มักจะแลกกันไม่ค่อยได้ค่ะ แต่ละแพทเทิร์นบินควรจะต้องมีรุ่นพี่ที่ชั่วโมงบินสูงอยู่หลายๆ คน ถ้ามีแต่น้องๆที่เพิ่งเริ่มทำงาน งานก็มักจะไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่ค่ะ และถ้าทุกอย่างโอเคตกลงใจเปลี่ยนกัน ก็ต้องโทรไปบอกพี่ที่ออฟฟิศที่จัดตารางบินว่า หนูชื่อนี่นะคะรุ่นนี้เบอร์นี้ จะมีบินวันนี้จะขอเปลี่ยนกับคนนี้ รุ่นนี้เบอร์นี้ จะมีบินวันนี้ หนูจะเปลี่ยนตารางบินกันนะคะ และถ้าพี่ที่จัดตารางบินดูแล้วว่าสองคนนี้เปลี่ยนกันได้ ก็จะต้องให้เพื่อนอีกคนโทรมายืนยันว่าตกลงค่ะหนูยินดีบินตามนี้ ทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยค่ะ

ส่วนมากแล้วหลักการขอเปลี่ยนสลับตารางบินกับคนอื่นควรจะเอาของดีไป เปลี่ยนนะคะ เช่นไปบินน้อยวันกว่าหรือแพทเทิร์นนั้นทำงานน้อยวันเดทเฮท ซะเยอะ หรือไปบินแล้วได้เงินค่าครองชีพมากกว่าของเก่าของเค้า หมายความว่าควรจะมีเหตุจูงใจที่จะให้เค้าเปลี่ยนให้ด้วยความเต็มใจน่ะค่ะ แต่นั่นแหล่ะถ้าจำเป็นจริงๆ โทรไปแล้วขอร้องพูดดีๆ ส่วนมากถ้าไม่ติดธุระอะไรกันก็มักจะเปลี่ยนให้ค่ะ

แพทเทิร์นบินคราวนี้พิมทำงานเดทเฮทเยอะค่ะ เริ่มด้วยการเดทเฮทจาก กรุงเทพไปโอซากากันค่ะ ไพล์ทนี้บินออกแต่เช้าพิมพอขึ้นเครื่องปุ๊บก็หลับปั๊บ ไม่รู้ทำไมเหมือนกันค่ะขึ้นเครื่องบินทีไรเหมือนได้ยานอนหลับ (หมายความว่าถ้าไม่ต้องทำงานน่ะนะคะ) พิมส่วนมากจะหลับตั้งแต่เครื่องยังไม่เทคออฟเลยล่ะค่ะ (น่าอายจริงๆ) แล้วจะตื่นอีกครั้งก็ตอนเสิร์ฟอาหาร ซึ่งส่วนจากถ้าเดทเฮทเข้าออกกรุงเทพ พวกเรามักไม่ค่อยสนใจอาหารบนเครื่องบินกันหรอกค่ะ เพราะถ้านั่งเครื่องออกเราก็จะทานอาหารไทยกันก่อนเดินทาง และถ้าเป็นการนั่งเครื่องเข้าเมืองไทย เราก็มักจะอดใจไว้ทานอาหารไทยตอนถึงกรุงเทพแล้ว อาหารบนเครื่องทานกันบ่อยๆก็น่าเบื่อออกค่ะ แล้วยังบินกันอีกหลายวัน ยังไงอาหารบนเครื่องก็ไม่พลาดแน่ได้ทานกันแน่นอน

ไพล์ทวันนี้ผู้โดยสารไม่เยอะมากค่ะ แต่มีผู้โดยสารช่างพูดนั่งอยู่ข้างหลังพิม พอรุ่นน้องที่เป็นแอร์เดินผ่านทีไรต้องเรียกมาคุยมาถามอะไรทุกครั้ง พิมก็ไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งรุ่นน้องคนนั้นมาสะกิดถามพิมว่า “พี่พิม รู้จักเรื่องรามเกียรติ์บ้างมั๊ยค่ะ” พิมก็บอกว่าพอจะรู้บ้าง ทันทีเลยรุ่นน้องคนนั้นเลยบอกให้พิมช่วยคุยกับฝรั่งคนนี้หน่อย เค้าสนใจอยากคุยเรื่องนี้มาก พิมก็อ้าวตายเลยคุยเรื่องรามเกียรติ์เป็นภาษาไทยยังยาก แล้วนี่จะให้มาคุยเป็นภาษาอังกฤษจะรอดมั๊ยนี่ดิชั้น แต่ก็ลองดูไม่รู้เรื่องก็ไม่เป็นไร ตอนแรกก็คุยข้ามเบาะไปมา แต่พอดีที่นั่งข้างพิมว่าง คุณลุงฝรั่งคนนั้นเลยบอกว่าขอย้ายที่ได้มั๊ยจะได้คุยสะดวกหน่อยก็เลยย้ายมานั่งคุยกัน ที่ตลกคือไม่รู้ใครสอนคุณลุงพูดภาษาไทย เวลาคุณลุงจะบอกว่า ขอบคุณครับ คุณลุงจะพูดว่า “ขอบคุณครับค่ะ” คือเวลาลงครับจะต้องลงครับค่ะ เพราะคุณลุงนึกว่า นั่นคือคำลงท้ายที่สุภาพ ต้อง “ครับค่ะ ครับค่ะ” พิมเลยต้องแก้ว่า คุณลุงเป็นผู้ชายลงแค่ครับคำเดียวพอ ส่วนผู้หญิงลงว่าค่ะคำเดียวเหมือนกัน

นั่งคุยกันไปรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างตามประสาจนกระทั่งเครื่องลงจอดก็บ๊ายบายกันไป คุณลุงก็ต่อไพล์ทกลับอเมริกา ส่วนพิมก็กลับไปโรงแรมที่พักประจำที่โอซากา กว่าจะถึงโรงแรมถึงกับหิวโซเพราะไม่ได้ทานข้าวมาจากบนเครื่อง เก็บกระเป๋าเสร็จแล้วก็ออกไปหาซื้อข้าวทานเลยทันที

Create Date : 25 เมษายน 2551

Last Update : 25 เมษายน 2551 0:11:55 น.

7 comments

Counter : 692 Pageviews.

อืม..ใครสอนลุงแกพูดไทยโน๊ะ..สนใจรามเกียรติ์ซะด้วย...

โดย: ลิตช์ (Litchi

) วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:0:40:19 น.

ไม่ได้มาอ่านไดอารี่ของคุณพิมนานแล้ว..มาคราวนี้อ่านไปก็ยิ้มไป..

คุณลุงแกน่ารักดีนะคะ

โดย: กะตุ้งนิ้ง

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:3:06:24 น.

ชอบคุณลุง น่ารักนะ คงทำให้บินเที่ยวนี้ มีสีสันขึ้นเนอะ

โดย: grippini

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:3:24:36 น.

เขียนเพิ่มอีกแล้วหรือคะ
จุ๋มอ่านหนังสือคุณพิมเกือบหมดแล้วค่ะ
ขาด fun flight อีกครึ่งเล่ม
(ที่อ่านช้า เพราะต้องคิวหนังสือกันค่ะ มีน้องที่ทำงาน ขอไปอ่านหลายคน)
ถ้าจบ fun flight แล้ว จะมาเก็บ บันทึกนางฟ้า ของคุณพิมต่อนะคะ

เขียนเก่งมากๆ เลยค่ะ ยาวมากเลย

โดย: jumwilly

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:6:50:27 น.

ไม่มีเรื่องราวแบบสงครามนางฟ้าบ้างเหรอครับ อยากอ่าน อิอิ

โดย: joblovenuk

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:10:02:30 น.

เอ..เหมือนเข้าตัวเองเลย
ใครหนอสอนภาษาไทย
พูดไทยทีไรลงท้ายมักบอก
ว่า "ขอบคุณครุ๊บ" ทุกครั้ง
สงสัยคนสอนๆ ไม่ดีแหง๋ๆ

โดย: C&C_BamBoo

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:15:48:55 น.

แวะมาทักค่า0

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 25 เมษายน 2551 เวลา:21:22:52 น.