เรื่องเล่าจากเจ้าหนูไชโย: กว่าจะได้เจอกัน ( ต้องผ่าคลอด)

สวัสดีครับ ผม ด.ช.Georgie มีชื่อกลาง หรือชื่อไทยว่า ไชโย ครับ ผมเกิดวันที่ 29 เดือนเมษายนครับ ความเป็นมาของผมเหรอคับ ผมเป็น ครึ่งลูก เอ๊ย! ลูกครึ่งไทย-กรีก ครับ แม่จ๋าบอกว่าผมซ่าส์ มาก คลอดก่อนกำหนด 2 อาทิตย์ ตอนแม่ท้องผม ท้องแม่โตมากๆเลยครับ พ่อฝรั่งของผมบอกว่า แม่เดินเหมือนนกเพนกวิ้นเลย พ่อจ๋าของผม บำรุงแม่จ๋าสุดๆ ให้กินข้าว ผัก ผลไม้ยังกะวัวฟาย กินน้ำยังกะอูฐ แต่ก็ทำให้ผมแข็งแรงนะครับ

วันที่จะคลอดผม พ่อจ๋าบอกว่า แม่จ๋าทรหด อดทนสุดๆ สมกับเป็นหญิงไทย 15 ชั่วโมงแน่ะครับ แม่จ๋าไม่ร้องโวยวาย ฟาดหัวฟาดหาง หรือด่าทอสามีเหมือนหญิงที่นี่ แต่แม่จ๋าบอกความลับว่า ก็แม่จ๋าพูดภาษาอังกฤษไม่เก่ง นึกคำด่าไม่ออกต่างหาก แล้วก็อยากรักษากริยาของหญิงไทย ใจงาม (สร้างภาพประมาณนั้น) แต่จริงๆแล้ว แม่จ๋าอายหมอต่างหาก ก็เลยได้แต่ร้องไห้อย่างเดียว

แม่จ๋าเล่าว่าวันที่เริ่มเจ็บท้อง คืนนั้นเป็นวันประกาศผลผู้ชนะ So you think you can dance Australia พ่อกะแม่ผมยังซ่าส์ dance กระจายกันอยู่เลย ทำไปด้าย หลังจากแม่เข้าห้องน้ำ ก็ร้องลั่นเลยเพราะมีเลือดไหล จิงๆก็ไม่เยอะหรอกครับ พ่อผมปฏิบัติการโทร.ไปที่ รพ.ทันทีเลย แต่ผลคือ จนท.บอกให้รอจนน้ำคร่ำแตก หรือ เลือดออกเยอะๆ หรือผมไม่ดิ้นแล้วค่อยโทรหาอีกที ว่าไปนั้น ใจเย็นเจงๆ คืนนั้นแม่ผมเลยนอนปวดท้องทั้งคืน โดยมี พ่อจ๋าดูแลอยู่ จนถึงบ่ายของอีกวัน เลือดเริ่มไหลเยอะขึ้น แม่ไม่รู้สึกว่าผมดิ้น พ่อจ๋าทำหน้าที่เลยครับ โทร.ไป รพ.แล้วซิ่งพาแม่จ๋าไป รพ.โชคดีที่แม่ผมไม่เจ็บท้องตอนนั่งรถ อาจเป็นเพราะตื่นเต้น+กังวล

พอถึง รพ. ก็ต้องไปรายงานตัวกับ midwife (นางผดุงครรภ์) แล้วก็ไปรอในห้อง ถึงตอนนี้ แม่เริ่มเจ็บท้องมากขึ้น เริ่มสติเลอะเลือน ใครให้ทำอะไรแม่ทำหมดเลยครับ แม่บอกว่าแม่คิดถึงยายมากที่สุด รักยายมากขึ้นเป็นทวีคูณ ตอนนี้ถ้ายายอยากได้อะไรแม่จ๋าจะหามาให้เลยครับ (ได้ทีแล้วครับยาย)

midwife บอกแม่จ๋าว่าถ้าช่องคลอดยังกว้างไม่ถึง 5 cm.แม่ต้องกลับบ้าน เพราะตอนนั้นกว้างแค่ 1 cm. แม่ถึงกลับอึ้ง ใจร้ายที่สุดเลย แม่จ๋าของผมฮึดสุดๆ เพราะไม่อยากกลับบ้าน รออยู่ประมาณ 1 ชม. (แต่แม่บอกว่าเหมือนรอเป็นชาติ) midwife กลับมาอีกครั้ง ผลคือ กว้าง 8 cm.แล้วครับ แม่ผม shocked midwife ไปเลย ทำได้ไง พ่อฝรั่งของผมใจเย็นสุดๆ อยู่ให้กำลังใจแม่จ๋าตลอด ถึงตอนนี้แม่ผมขอให้ บล็อคหลังเพราะทนเจ็บไ่ม่ไหว แต่คุณ midwife (อีกแล้ว)บอกว่าแม่เก่งมั่กๆ ให้ลองเบ่งคลอดเองนะจ๊ะ

แม่ย้ายไปห้องคลอดส่วนตัว เหมือนห้อง suite ในโรงแรมครับ หลังจากที่ช่องคลอดกว้าง 10 cm.แย้ว และน้ำคร่ำ ก็ไม่แตก midwife เริ่มให้ happy gas กับแม่ เพื่อให้เมาจะได้ไม่เจ็บ แม่ผมว่างั้น ได้ผลครับ แม่ผมเมา gas ไปเลย สูดไม่ยอมปล่อยเลย ขนาด พ่อจ๋าบอกให้แม่ต้องปล่อยปากแล้วสูดอากาศเข้าไปบ้าง ผมจะได้หายใจได้ แต่แม่ผมไม่ยอม กัดหัวgas ซะแน่น ไม่ยอมปล่อย ยังไง๊ ยังไง ก็ไม่ยอมปล่อย แถมร้องว่า อย่ามายุ่งกะช้านนนน

แม่พยายามเบ่งผมอยู่ประมาณ 4 ชม.ไม่ได้ผลครับ พ่อเล่าให้ฟังว่า แม่ร้องไห้ยกใหญ่ บอกว่าผมไม่รักแม่แน่ๆ เลย เพราะไม่ยอมออกมาเจอหน้าแม่ พ่อจ๋าก็ต้องคอบปลอบขวัญและให้กำลังใจแม่ผมกันยกใหญ่… ผมไม่ออกมาง่ายๆหรอกครับ ก็อยู่ในท้องแม่ผมสบายจะตาย หมอบอกว่ามี 2 วิธีคือดึงผมออกมา หรือผ่าพุงแม่จ๋า แม่ผมเริ่มเสยสติอีกแล้วครับ ร้องไห้ใหญ่ แล้วบอก พ่อจ๋าว่า ฉันต้องตายแน่ๆ เลย หมอขำกันใหญ่ ผลสุดท้ายก็ต้อง บล็อคหลังแล้วพยายามดึงผมออกมาด้วยเครื่อง แต่ไม่ได้ผลครับ หมอบอก พ่อของผมว่า ด้วยความซ่าของผม ผมพยายามย้ายจากด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งของพุงแม่ผม และเนื่องจากความขี้เกียจของผมเอง ผมเลยมาได้ครึ่งทาง ไปไม่ถึงฝั่งฝัน ดันมาติดแง่กอยู่ตรงกลางพุงของแม่ ทำให้ดึงผมออกมาไม่ได้ เลยต้องผ่าพุงแม่จ๋า ก่อนผ่าก็มีเจ้าหน้าที่เอาเอกสารมาให้แม่จ๋าลงชื่อเพื่อยินยอมให้ผ่า แล้วแม่จ๋าก็เริ่มร้องไห้อีกแล้วครับ พร้อมกับพูดว่า ต้องตาย แน่ๆ เลย

พ่อจ๋าอยู่คุยกับแม่จ๋าด้วยตอนที่หมอผ่าพุง ประมาณ 10 นาที แม่จ๋าได้ยินเสียงเด็กที่ไหนร้องลั่น (ยังงงๆ อยู่ครับ) ผมเองคร้าบ ถึงตอนที่ผมเจอหน้าพ่อกับแม่ก็เป็นเวลาประมาณ 6โมงเช้าแล้วครับ เป็นไงครับกว่าจะได้เจอผม ทรหดอดทน+ทุลักทุเลเจงๆ ก็ผมทั้งดื้อ ทั้งซ่า นี่นา แม่ยังบอกเลยว่า รู้งี้ให้ผ่าตั้งแต่ต้นซะก็ดี เจ็บฟรีอยู่ตั้ง 15 ชม.แถมหมอก็เก่ง เย็บพุงแม่จ๋าได้เนียน แผลเป็นไม่น่าเกลียดด้วยครับ (ใส่บิกินี่ได้แน่นอน)

แล้วแม่กับผมก็อยู่นอนที่โรงพยาบาลประมาณ 5 วันครับ ถึงได้กลับบ้านกัน
แม่บอกว่าผมร้องไห้เก่งสุดๆ โตขึ้นน่าจะเป็นนักร้อง แถมแม่ยังบ่นอีกว่า ถ้ามีขี้เถ้าจะเอายัดปากซ้า โชคดีที่ ที่ Australia ไม่มีขี้เถ้า ก็เลยจะเอาผมโยนออกนอกหน้าต่างแทน (โค-ตะ-ระใจร้ายเลย แม่ผม)
แต่สุดท้ายแม่จ๋าก็บอกว่าทำไม่ลงหรอกครับ เพราะหลงรักผมสุดๆ


มาดูรูปผมด้วยกันไม๊ครับ





รูปพุงแม่จ๋า... คืนวันก่อนคลอดผม 1 วันค้าบ
คืนที่แม่จ๋าแดนซ์ กระจายกับ พ่อจ๋าของผมนั่นแหละค้าบ





รูปตอนที่ผมออกมาจากท้องแม่จ๋าใหม่ครับ ... ดูไม่จืดเลยใช่ไหมครับ ... พ่อจ๋าบอกว่า พ่อเป็นคนตัดสายสะดือของผมเอง ด้วยมือพ่อเลยครับ






ตอนนี้ผมมาอยู่ในอ้อมกอดของแม่แล้วครับ






รูปถ่ายพร้อมหน้า กับพ่อและแม่ผมค้าบ ...
หลังม่านสีเขียวๆ นั่น แม่บอกว่าบรรดาคุณหมอยังช่วยกันเย็บพุงแม่จ๋ากันอยู่เลยครับ





รูปนี้เป็นรูปของผม ณ ปัจจุบันนี้ค้าบ... ตอนนี้ผม 3 ขวบแล้วครับ


ขอบคุณทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของผมนะครับ แล้วตอนหน้าพบกับเรื่องราวของน้องสาวผมบ้างนะครับ ... น้องพอใจไงครับ

วันนี้สวัสดีคร้าบ ....

Create Date : 23 กรกฎาคม 2554 Last Update : 29 กรกฎาคม 2554 8:29:50 น. Counter : 2606 Pageviews.		4 comments
Share Tweet