เตือนตัวเองถึงความเขลาในอดีต
What you have to do with your life,
Is thinking of learning how to thrive,
Everyone believes in your competence,
Because there is a lot of evidence,
It's not insane for human beings,
To get confused by the surroundings,
Sometimes you have to go against your will,
Think too much about this might make you ill,
Since the society we live in is complex,
People's demands are like the witch's hexes,
You have grown up, you have resposibilty,
Self-control proves your maturity,
Learning how to deal with the other,
It's not necessary to change your true color,
Still be yourself; it's an art,
Recall what you have done, it's to start,
Recollect your experiences, emotions and dreams,
Think of old comrades and members of the teams,
Remember the passed paths, and things you have seen,
Oh, you will not forget who you had once been,
June 03, 2006
ผมเขียนไว้เมื่อเดือนมิถุนายน ... หนึ่งวันหลังจากสอบ เป็นการสอบที่สำคัญที่สุดในชีวิต แต่ว่า เป็นการสอบที่เตรียมตัวน้อยที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยก็ได้ เพราะมัวแต่เล่นอยู่เป็นเดือน ๆ กับ bloggang
ตอนนั้นเคยปรารภว่า ถ้ายัง upblog บ่อย ๆ อยู่ล่ะก็ อนาคตคงจบสิ้นแน่นอน เพราะเสียเวลาพอสมควร แต่ว่า ถ้าเราทำอะไรที่ชอบแล้วก็รู้ตัวว่ากำลังทำอะไรอยู่ อย่างน้อยเวลาที่เสียไปก็คงช่วยให้เราเรียนรู้อะไรขึ้นบ้าง
วันนี้นั่ง ๆ อยู่ ก็ไปเปิดเจอเข้า พออ่านเข้าแล้ว ความคิดต่าง ๆ พรั่งพรูเข้ามามากมาย ผมนึกถึงเหตุการณ์ช่วงที่เขียนมัน นึกถึงอารมณ์ความรู้สึกตอนนั้น นึกถึงความฝัน นึกถึงว่าทำไมถึงเขียนมัน และที่จริงแล้วตั้งใจเขียนให้ใคร
พอนึกออกแล้วใจหาย แทบจะร้องออกมาว่า เราแย่แล้ว เอาแต่บอกคนอื่น เอาแต่เตือนคนอื่น ทำไมถึงไม่บอกไม่เตือนตัวเองบ้าง
นั่นสินะ พอนึกถึงบริบทต่าง ๆ แล้ว ก็สำนึกได้ว่าตลอดเวลาทีผ่านมานี่ เราอยู่แต่ในความหลง หลงทางตลอด เดินทางผิดตลอด พอเห็นเจ้าเศษกลอนชิ้นนี้แล้วแทบอยากลบทิ้งทันที เพราะทำให้นึกถึงความโง่ในครั้งนั้น
แต่ยังก่อน ด้วยบริบทขณะนั้น มันก็มีเหตุผลของตอนนั้น คนเราจึงต้องทำแบบนั้น การที่เราลบมันทิ้งก็แปลว่า เราปฎิเสธความสำคัญหรือบริบทของมิติแห่งกาลเวลา
แปลว่าเราไม่สามารถย้อนกลับไปมองอดีต เพื่อสอนเราในปัจจุบัน เพื่ออนาตตที่จะไม่ย้อนรอยได้
ความคิดสะท้อนกลับไปกลับมาในสมอง ระหว่างลบทิ้ง ไม่ลบทิ้ง เก็บไว้ โยนทิ้ง สุดท้ายแล้วก็ได้ข้อสรุปว่า เอามาแปะไว้ที่นี่ดีกว่า เพื่อเตือนตัวเองถึงความโง่ ความเขลาในอดีต และเตือนตัวเองให้มีสติรู้ว่าไม่ควรจะไปตีโพยตีพายหาเหตุผลอะไร เพราะมันเป็นบริบทและมิติแห่งกาลเวลา
แต่ก็ยอม "สมานฉันท์" กับความคิดที่จะลบด้วย ก็คือ ลบจากที่เดิมที่มันอยู่ แล้วย้ายมาไว้ที่นี่
| Create Date : 16 พฤศจิกายน 2549 |
| Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2550 8:24:16 น. |
|
17 comments
|
| Counter : 1531 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: gripenator  วันที่: 16 พฤศจิกายน 2549 เวลา:8:55:35 น. |
|
|
|
| โดย: cottonbook วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:32:32 น. |
|
|
|
| โดย: vodca วันที่: 17 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:03:24 น. |
|
|
|
| โดย: นางกอแบกเป้ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2549 เวลา:11:41:18 น. |
|
|
|
| โดย: เเสงตะวัน วันที่: 26 พฤศจิกายน 2549 เวลา:19:48:36 น. |
|
|
|
| โดย: rsamlha วันที่: 18 ธันวาคม 2549 เวลา:23:56:26 น. |
|
|
|
| โดย: จอย IP: 58.181.143.189 วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:16:17:57 น. |
|
|
|
| โดย: Plin, :-p วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:16:51:12 น. |
|
|
|
| โดย: จอย (สุดเว่อร์) IP: 58.181.143.189 วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:2:23:06 น. |
|
|
|
| โดย: จอย (สุดเวอร์) IP: 58.181.143.189 วันที่: 5 เมษายน 2551 เวลา:2:37:19 น. |
|
|
|
| โดย: Plin, :-p วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:16:28:07 น. |
|
|
|
| โดย: จอย IP: 58.181.143.189 วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:23:52:20 น. |
|
|
|
| โดย: เอ IP: 124.121.26.22 วันที่: 30 สิงหาคม 2552 เวลา:3:31:40 น. |
|
|
|
| โดย: ทับสมิงครา IP: 110.171.166.163 วันที่: 7 สิงหาคม 2558 เวลา:10:47:54 น. |
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
อดีตคือประสบการณ์เพื่อปัจจุบัน
คนเราโง่ก่อนฉลาดเสมอ