Group Blog
 
 
มีนาคม 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
22 มีนาคม 2552
 
All Blogs
 
ร้านกุ๊กชม ท่าเรือเทเวศร์

[เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ตอนอื่น]


อืม.. ก่อนที่จะก่อให้เกิดความเข้าใจผิดต่อท่านผู้อ่าน (ที่บังเอิญเปิดหน้านี้เข้ามา) ก็ต้องขอแจ้งให้ทราบเสียตั้งแต่ย่อหน้าแรกนี่เลยนะว่า entry นีไม่ได้ตั้งใจเขียนขึ้นเพื่อเป็นการ review ถึง "ร้านกุ๊กชม" ว่ามีเมนูอาหารอะไรบ้าง อร่อยหรือไม่ ราคาถูกจริงหรือไม่ ฯลฯ

พอดีว่าไปชิมมาแล้ว ก็เลยมีเรื่องอยากจะเล่า (แบบว่า เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ) จึงได้เขียน entry นี้ขึ้น ซึ่งถ้าหากว่าคุณ ๆ ท่าน ๆ ต้องการทราบรายละเอียดเกี่ยวกับอาหาร ก็ลองถามคุณ google ดูอีกที เพราะคุณ google เค้ารู้ทุกอย่าง (ถึงขนาดบางทียังพาท่านมาที่นี่ได้)




แต่รูปข้างบนเนี่ย ผมถ่ายแถว ๆ ร้านกุ๊กชมล่ะ (ซึ่งก็ไม่ได้เกี่ยวกันเล้ย.. ถ้าไงลองไปหาดูนะว่าถ่ายตรงไหน) และรูปต่อ ๆ ไปก็ถ่ายแถว ๆ นั้นเหมือนกัน เพราะบังเอิญ.. "รอคิว" นานไปหน่อย




เรื่องของเรื่องคือ ผมได้รับ forward mail มา หัวเรื่องคือ "กุ๊กชม" อาหารหรูระดับโรงแรมห้าดาว แต่ราคาบ้าน ๆ อร่อยคุ้มค่าเกินราคา ตอนแรกผมก็ยังไม่ได้สนใจอะไรมากหรอกครับ แต่ว่าหลังจากนั้นก็ไปผ่านตาบทความอันนั้น (ที่ได้รับเมล์มา) ตาม webboard ต่าง ๆ อีกหลาย ๆ ครั้ง ก็เลยคิดว่า ต้องไปลองชิมดูสักทีดีกว่า

พอดีวันนี้ (21 มีนาคม 2552) ว่าง ก็เลยสบโอกาส ได้ไปสักที




ผมนั่งรถไฟฟ้าบีทีเอสไปถึงสถานีสะพานตากสิน แล้วก็ต่อเรือที่ท่าสาทร ต่อจากนี้ก็กินลม ชมวิว ดูวัดวาอาราม อาคารต่าง ๆ ตามสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ปลายทางของเราก็คือท่าเรือเทเวศร์ อืม พอดีก็ไม่ได้นั่งเรือบ่อยนักหรอกนะครับ เลยไม่ได้กะเวลาไว้ก่อนว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่ ก็ไปถึงท่าเทเวศร์ประมาณบ่ายสี่




พอออกจากท่าเรือ ผมก็เริ่มหาร้านทันที ตอนแรกมองไปทางด้านซ้ายก็เห็นร้านอาหารร้านนึง แทบจะอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แต่ไม่แน่ใจว่าจะใช่ไหม ผมก็เลยเดินผ่านไปก่อน พอมองไปด้านขวาก็เห็นร้านอาหารร้านนึงชื่อ In Love แล้วก็เห็นคนสักสิบกว่าคนนั่งเก้าอี้เหมือนจะรออะไรกันอยู่ (สงสัยจะรอเข้าร้าน In Love มั้ง)




เดินไปเรื่อย ๆ ยังไม่เจอร้านที่น่าจะใช่ ผมก็เลยเดินกลับ




พอดีมองเห็นป้ายร้านกาแฟโบราณอยู่ลิบ ๆ และด้วยความที่ติดกาแฟ ผมก็เลยเดินตรงเข้าไป ร้านกาแฟร้านนี้อยู่ใกล้ท่าเรือ และอยู่ติดกับร้านแรกที่ผมเดินผ่านไป




ระหว่างที่กำลังจะสั่งกาแฟอยู่นั้น ผมก็เหลือบไปเห็น อาหารที่ลูกค้าในร้านกำลังรับประทานอยู่นั้นเป็นอาหารตะวันตก แล้วก็มีคนใส่ชุดพ่อครัวแบบ Chef ในโรงแรมด้วย โอ้.. หาเจอเสียที ร้านกุ๊กชม แต่พระเจ้าช่วย คนแน่นร้านมาก ๆ (คือร้านก็ไม่ได้ใหญ่มากด้วย) แล้วก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะมีใครลุกจากที่เสียด้วย




ผมก็เลยคิดว่าจะรอแถว ๆ หน้าร้านนี่แหละ เผื่อว่าจะได้เสียบที่นั่งได้ทันที แต่ ปรากฏว่าพนักงานร้านยื่นเมนูมาให้พร้อมกับบัตรคิว แล้วเชิญให้ไปนั่งคิดไว้ก่อนว่าจะสั่งอะไร แล้วก็รอเรียกอีกที




ตอนนั้นเวลาประมาณบ่ายสี่โมงยี่สิบนาที ผมได้คิว 46 และเพิ่งเริ่มเรียกถึงคิวประมาณ 30 ได้มั้ง




แล้วคนประมาณสิบกว่าคนที่นั่งอยู่เนี่ย เค้าไม่ได้รอเข้าร้าน In Love หรือ รอซื้อขนมและผลไม้จากแม่ค้าคนนั้นด้วยหรอกนะ พวกเค้าเข้าคิวรอเรียกเข้าร้านกุ๊กชมกันอยู่

พอดีผมก็มาครั้งแรกอะนะ แล้วก็ไม่ได้ถามคนอื่น ๆ ที่มารับบัตรคิวพร้อม ๆ ผมด้วยว่า พวกเค้ามากันบ่อยแค่ไหน หรือว่าเป็นคร้งแรกแบบผม คือได้รับข้อมูลกันปากต่อปาก เมล์ต่อเมล์ หรือจากทีวี (เพราะสัปดาห์ก่อนร้านกุ๊กชมเพิ่งออกทีวีทางโมเดิร์นไนน์ ลองหาดู) คนก็เลยเข้าคิวกันขนาดนี้

แต่.. บางคนอาจจะมาหลายครั้งแล้วก็ได้นะ




บริเวณที่พวกเรา (ตอนนี้เป็นพวกเราแล้ว ไม่ใช่พวกเค้า) รอกันเนี่ย ถูกจัดขึ้นอย่างง่าย ๆ มีเก้าอี้พลาสติกวางอยู่สักสิบกว่าตัว ตอนผมไปถึงมีเก้าอี้เหลืออยู่สองสามตัว (ถ้าใครมาหลังจากนี้อีกก็คงต้องเอาเสื่อมาปูล่ะ)

เวลาค่อนข้างผ่านไปอย่างเชื่องช้า ไม่ถึงคิวที่ 46 สักที แต่ก็เริ่มมีคนถือบัตรคิวที่ห้าสิบกว่า ๆ เดินเข้ามาหาที่นั่งรอ คนที่ทนหิวไม่ไหวบางคนก็ยอมตัดกำลังตัวเอง ด้วยการซื้อขนมที่แม่ค้าเอามาขายกินไปพลาง ๆ ก่อน (มีให้เลือกเยอะด้วยนา กะว่าจะหาลูกค้าจากคนที่กำลังรอคิวร้านกุ๊กชมนี่แหละ)

หรือบางคนก็อาจฆ่าเวลาด้วยการทำบุญได้ คือหน้าร้านกุ๊กชมจะมีร้านขาย ปลา กบ หอย ไว้บริการ สำหรับคุณ ๆ ท่าน ๆ ที่อยากจะ ปล่อยปลา ปล่อยกบ ปล่อยหอย ลงแม่น้ำเจ้าพระยา




ในที่สุดก็ถึงคิว ผมรออยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงครับ บ่ายห้าโมงยี่สิบ ก็เลยได้เข้าในร้าน ภาพข้างบนนี่ถ่ายจากบริเวณที่ผมนั่งครับ




อืม ที่จริงผมไปคนเดียวนะครับ แต่วันนี้คนแน่นมาก พนักงานก็เลยขอให้ผมไปนั่งร่วมโต๊ะกับลูกค้าอีกกลุ่มนึง ภาพข้างบนก็เลยได้จากอีกมุมนึง




ร้านกุ๊กชมนี่ค่อนข้างเล็ก เนื้อที่คับแคบ และหลังกำแพงนี้จะเป็นบ้านคนแล้ว แทบไม่มีช่องว่างกั้นเลย (น่าจะมีอยู่กันหลายครอบครัวเลย เพราะจะมีคนเดินออกมาจากบ้านที่ว่านั้นเดินผ่านตัวร้าน เพื่อออกไปที่ถนนด้านหน้า เป็นระยะ) คิดว่าร้านคงขยับขยายไม่ได้ง่ายนัก ถ้าจะขยายจริงสงสัยต้องย้ายที่หรือเปิดอีกสาขา

รอประมาณ 15 นาที รายการแรกก็มาพอดี พร้อม ๆ กันนั้น พนักงานก็ประกาศว่าจะงดให้บัตรคิวแล้ว (ตอนนั้นประมาณห้าโมงกว่า ๆ ยังไม่หกโมงดี) ไม่รู้เหมือนกันว่าปกติแล้วร้านนี้เปิดถึงกี่โมง




จานนี้เป็นเมนูแนะนำของร้าน หอยนางรมอบซอสฝรั่งเศส จานนึงมีสามชิ้น ราคา 70 บาท พอดีว่าถ่ายออกมาไม่สวย แต่ยังไงก็ตาม อร่อยมากขอบอก




จานนี้ ถุงทอง เป็นรายการแนะนำของร้านเช่นกัน จานนึงมีห้าชิ้น ราคา 30 บาท เป็นอาหารทานเล่น แต่เค้าเสริฟ์เป็นจานที่สอง




พอดีว่าสั่งมาลองแค่สามรายการ จานสุดท้ายก็เป็นรายการแนะนำของทางร้านเหมือนกัน ปลากระพงสเต๊ก ซอสซัฟฟรอน ราคา 60 บาท พอดีรูปที่ถ่ายจานนี้ ดูจัดไม่ค่อยปรานีตเท่าไหร่ เคยดูรูปที่คนอื่นถ่ายเมนูจานนี้มาจะดูสวยกว่านี้ อืม อาจเพราะวันนี้คนเยอะจริง ๆ ก็ได้ แล้วก็คงผิดพลาดอะไรบางอย่างกระมัง เลยตกแต่งไม่งามเท่าไหร่ แต่อย่างไรก็ตาม... อร่อย




ก็ไม่ขอวิจารณ์ หรือให้คะแนนเรื่องอาหารละกันครับ เพราะไม่ได้เชี่ยวชาญด้านนี้ แต่อยากขอแนะนำว่า ถ้าจะมา ให้เผื่อเวลาไว้สักหน่อย เพราะถ้าเจอคนเยอะ ๆ เดี๋ยวไม่รู้ว่าจะรอนานกว่าชั่วโมงไหม ตอนที่ผมรับประทานเสร็จก็ยังมีคนรออีกสิบกว่าคิวได้ ไม่รู้ว่าจะได้รับประทานจนถึงคิวสุดท้ายหรือเปล่า (หรือจะทนไม่ไหวกลับไปก่อน)

ไม่รู้เหมือนกันนะว่า ผมพอจะหาเวลาว่างวันอื่น ๆ มาได้อีกทีไหม เพราะจะได้มาลองชิมให้ครบทุกรายการเลย


[เรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ตอนอื่น]


Create Date : 22 มีนาคม 2552
Last Update : 22 มีนาคม 2552 3:01:29 น. 14 comments
Counter : 2758 Pageviews.

 
แอร๊ย บรรยากาศดี อาหารน่าหม่ำนะคะร้านนี้


โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:3:47:32 น.  

 

อาหารอร่อย ริมแม่น้ำ สมกับที่เวลาที่รอคอย และการเดินทางแบบมาราธอน สุดยอดไปเลยเจ้าค่ะ


โดย: hydrophile (hydrophile ) วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:9:16:18 น.  

 
เคยมีคำถามว่า...

ทำไมงานศิลปะที่ละเอียดอ่อน เช่น ดีไซเนอร์ เชฟ หรือช่างผม ที่ฝีมือดีหรือดังในระดับโลกถึงเป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิง?

ทั้งๆที่งานพวกนี้ เป็นงานที่ผู้หญิงทำอยู่เป็นประจำและก็ส่วนใหญ่เป็นงานเพื่อผู้หญิงด้วย


โดย: มะยม IP: 117.47.118.233 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:14:44:10 น.  

 
ดีไซเนอร์ กับ ช่างผม เนี่ย เป็นผู้ชาย(แท้) จริงหรือเปล่า ?
อันนี้ไม่แน่ใจ

ส่วนพ่อครัวนี่ คิดว่าเป็นผู้ชายจริง ๆ น่าจะเยอะอยู่ คือเค้าอาจจะอยากใช้มีด หรือดาบ นะ เป็นการแปลงความ aggressiveness ให้ออกมาได้ถูกวิธี

ถ้าให้เค้าไปฝึกฟันดาบ เค้าก็อาจจะทำได้ดีเหมือนกัน


โดย: Plin, :-p วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:15:09:13 น.  

 
จะลองไปดูมั่งอ่าค้าบ ถ้าไปตั้งแต่ตีห้าจะได้กินกี่โมงน๊อ..


โดย: smartman หล่อสุดๆ วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:17:39:30 น.  

 
อืม ถ้าเราจะอธิบายด้วยทักษะพื้นฐานของหญิงชายในการใช้สมองซีกซ้ายและขวาที่แตกต่างกัน

เช่น ผู้ชายมักจะมองภาพรวมและมองความสัมพันธ์แบบ 3 มิติได้ดีกว่า แสดงถึงความถนัดในการใช้สมองซีกขวา ในขณะที่ผู้หญิงมักจะมองในรายละเอียดและถนัดในการใช้คำพูดได้ดีกว่า แสดงถึงความถนัดในการใช้สมองซีกซ้าย

คนที่คิดแบบอนาล็อก คือคิดแบบต่อเนื่องได้ดี จะมีความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการที่ดีกว่าคนที่คิดแบบดิจิตอล เค้าจะสามารถสร้างสรรค์งานศิลปะได้ดี เป็นที่ยอมรับของคนทั่วโลกได้มากกว่า

อีกทั้งผู้ชาย(ส่วนใหญ่)มีธรรมชาติของการตัดสินใจที่เด็ดขาดและชัดเจนกว่าผู้หญิงด้วย ทำให้งานที่สร้างสรรค์ออกมาเป็นที่ยอมรับมากกว่า

อื้อ ขอโทษนะคะ ถ้าจะดูหนักไป...สำหรับกระทู้เรื่อยๆเปื่อยๆ แต่มะยมเห็นว่าการทำอาหารเป็นงานศิลปะอย่างนึง ที่สามารถเสพย์ผ่านอยาตนะทั้ง 6 ได้อย่างครบถ้วน คือสามารถทำให้อิ่มทั้งกายและอิ่มทั้งใจ.....


โดย: มะยม IP: 117.47.119.148 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:21:06:39 น.  

 
ไม่จริงหรอก
ไม่เชื่อ

ผมว่าเป็นเพราะ การกีดกันทางเพศมากกว่า เลยทำให้ผลงานไม่เป็นที่ยอมรับ


โดย: Plin, :-p ตัวจริง ไม่ได้ login IP: 202.28.183.10 วันที่: 22 มีนาคม 2552 เวลา:23:00:38 น.  

 
งานศิลปะ มีหลักฐานและผลงานเชิงประจักษ์ ผลงานที่รังสรรค์ขึ้นมาจนเป็นที่ยอมรับจากผู้คนหลากหลาย...ว่างดงามและน่าชื่นชม โดยเฉพาะเรื่องของการทำอาหาร แน่นอนว่าต้องมีรสชาติ รูปแบบ สีสันที่ชวนรับประทาน ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนคนก็ต้องเสาะแสวงหาที่จะได้ลิ้มรส

เมื่อผู้คนยอมรับในผลงานแล้ว ก็มักจะถามถึงคนที่สร้างสรรค์...ไม่ว่าเจ้าของงานนั้นจะเป็นเพศชาย หญิงหรือเพศที่สาม แน่นอนว่าย่อมจะได้รับการยกย่องจากผู้คนเสมอ

ดังจะเห็นได้ว่า ในวงการศิลปะ...ผลงานที่ประจักษ์แล้วย่อมมาก่อนผู้สร้างผลงาน...แล้วการกีดกันทางเพศจะอยู่ในขั้นตอนไหน..หรือมะยมเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า?




โดย: มะยม IP: 203.147.36.35 วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:10:01:39 น.  

 
แวะมาเยี่ยม และทักทายจ้า ไม่ได้แวะมาซะนานเลย
มาทีเจอของอร่อยเลย อิอิ
ช่วงนี้พิ้งวุ่นกะทำทีสิสตัวจบโทมาก เครียดด้วย แต่ก็ยังกินข้าวลงทุกวัน 555 อ้วนเรย
(แต่บางวันก็กินไม่ลงไปเลย T T)


โดย: vodcA IP: 124.121.138.110 วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:15:48:40 น.  

 
ถ้าหลาน vodca อ้วนแล้ว ยังจะเป็นนางแบบให้ "จีบัน" ได้อยู่หรือเปล่า

ส่วนเรื่องกีดกัน อาจจะกีดกันตั้งแต่การได้เข้าเรียนแล้ว คือไม่มีโอกาสได้เข้าเรียน ก็เลยมีคนจบออกมาน้อย พอคนน้อย ก็เลยมีจำนวนคนถูก recognize น้อยไปด้วย


โดย: Plin, :-p ตัวจริง ไม่ได้ login IP: 202.28.183.10 วันที่: 23 มีนาคม 2552 เวลา:20:22:23 น.  

 
น่าสนใจดีครับ
ชอบน้ำครับ


โดย: คนขับช้า วันที่: 27 มีนาคม 2552 เวลา:7:17:36 น.  

 
เพิ่งได้รับ fwd mail มาแบบไม่นานมานี้เองค่ะ

เราก็ส่งให้เพื่อนที่ทำงานต่อ เพื่อนๆที่ทำงานบอกอยากไปลอง

มาอ่านอันนี้แล้วคาดว่าต้องเผื่อเวลาการไปลองทานมากๆ แน่นอนเลย

แต่เห็นภาพใน fwd mail แล้วน่าทานมากๆเลยค่ะ

เห็นในบล็อกนี้ก็ว่าน่าทานค่ะ อืม จะบอกว่าเทเวศร์เนี่ยถือว่าคุ้น แต่ก็ไม่ได้ไปเดินไรเท่าไร

ไม่ยักรู้ว่ามีร้านแบบนี้ด้วย มารู้ก็จาก fwd mail นี่แหละค่ะ


โดย: cottonbook วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:19:38:24 น.  

 
อย่าว่าแต่คุณ cotton เลยครับ
เพื่อนของน้องบอกว่า ขนาดมีบ้านอยู่แถวนั้น ยังไม่รู้เลยว่ามีร้านแบบนี้อยู่ด้วย


โดย: Plin,:-p IP: 202.28.183.10 วันที่: 4 เมษายน 2552 เวลา:21:47:41 น.  

 
ฮามากเลยค่ะ

เก้าอี้แตก แล้วอย่างนี้ไม่หนีบก้นเหรอ (ทำไปได้)


โดย: เเสงตะวัน วันที่: 12 เมษายน 2552 เวลา:23:31:20 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Plin, :-p
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]









Instagram






บันทึก ท่องเที่ยว เวียดนาม


e-mail : rethinker@hotmail.com


Friends' blogs
[Add Plin, :-p's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.