ปิ่นปักอาจจะไม่ใช่สาวน้อยที่แสนสวย ฉลาดปราดเปรื่องเหมือนดั่งที่พี่สาวสุดที่รักเป็น แต่เธอก็มีความฝันเป็นของตัวเองที่กำลังจะกลายเป็นจริงจากฝีมือของเธอเอง แต่ท่ามกลางความยินดีของทุกคนก็ยังคงมีคนๆหนึ่งที่ไม่เคยยินดีในสิ่งที่ปิ่นปักเป็น ซ้ำร้ายไม่ว่าจะผ่านไปแค่ไหน ปิ่นปักก็ยังคงเป็นเพียงหลานชัง หากแต่เมื่อนี้คือความฝันของเธอปิ่นปักก็จะไม่ยอมให้อุปสรรคใดๆมากั้นขวาง
แม้ว่ากานต์จะไม่ใช่คนใจร้าย แต่ก็ไม่ใช่จะใจดีกับทุกคน ยกเว้นเพียงแค่ปิ่นปัก ผู้หญิงที่ก้าวเข้ามาในชีวิตพร้อมกับลูกแมวกำพร้าสองตัว และไม่รู้เพราะเหตุผลใด เขาจึงตกปากรับคำช่วยเหลือปิ่นปัก จนทั้งตัวเขาและคนรอบข้างต่างก็แปลกใจ หากในความไม่เข้าใจนั่น กานต์ก็เริ่มจะรู้ตัวเองแล้วว่า ทุกอย่างที่ทำลงไปมีเหตุผลเพียงอย่างเดียว ที่เขาเท่านั้นล่วงรู้
แม้ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นจะรวดเร็วจนไม่น่าเชื่อว่าปิ่นปักไว้ใจในตัวกานต์มากมายยิ่งนัก แต่เธอก็รู้ดีว่าเธอมั่นใจได้ว่าคนอย่างกานต์ไม่ใช่คนที่จะนำอันตรายมาสู่ตัวเธอ แม้ว่าตอนนี้ปิ่นปักเริ่มรู้สึกแล้วว่ามีบางอย่างที่ผิดปกติเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอ ชีวิตที่เคยปกติสุขกลับมีคนคอยปองร้าย รวมทั้งเรื่องในอดีตที่มันควรจะเป็นลับที่ปิ่นปักไม่ควรรู้ ก็คืบคลานเข้ามาใกล้ตัวเธอ
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วแต่กานต์ก็รู้จักหัวใจตัวเองดีว่าสำหรับเขาแล้ว ปิ่นปักคือคนที่ใช่จริงๆ แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำให้กานต์ต้องทำก็คือการดูแลปิ่นปักให้ปลอดภัยจากใครบางอย่างคนที่อยากจะกำจัดผู้หญิงที่ไม่เคยคิดร้ายกับใครอย่างปิ่นปักเสียก่อน แต่ใครกันล่ะที่เป็นผู้ต้องสงสัยที่กล้าทำในเรื่องที่เลวร้ายเช่นนี้
ปิ่นปักไม่คิดเลยจริงๆว่าผู้ร้ายตัวจริงที่เกลียดชังเธอจะเป็นคนคนนั้น รวมทั้งมันก็นำพาความลับที่เธอไม่เคยรับรู้มาก่อน จากผู้หญิงที่มีชีวิตแสนธรรมดาคนหนึ่งกลับตกอยู่ในเรื่องราวที่น่าเศร้าใจยิ่งนัก หากแต่ปิ่นปักก็ไม่ได้ต่อสู้อยู่เพียงลำพัง เธอยังมีครอบครัวที่ยังรักเธอโดยไม่มีเงื่อนไข และยังมีกานต์ ผู้ชายแสนดีคนนี้อีกคน
ความรักไม่จำเป็นต้องตัดสินด้วยคำว่าเวลาเท่านั้น หากแต่มาจากความจริงใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับปิ่นปัก กานต์ก็พร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ และพร้อมที่จะเป็นส่วนหนึ่งในการต่อเติมความฝันของปิ่นปักให้เป็นความจริง เพราะความสุขของปิ่นปักก็คือความสุขที่กานต์เต็มใจจะมอบให้กับเธอ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 264 คน [
เป็นเรื่องของผู้หญิงที่มีความฝันว่าเธออยากเป็นเจ้าของกิจการเกี่ยวกับการถักโน่นนี้อย่างเช่นกระเป๋า ตุ๊กตาหรืออุปกรณ์ในการทำงานฝีมือ แม้เธอจะเรียนไม่เก่ง แต่เรื่องนี้รับรองว่าไม่แพ้ใคร แต่สิ่งที่ทำให้เธอได้ก้าวเข้าไปในชีวิตของพระเอกก็เพราะความสงสารแมวกำพร้า ที่เธอเองก็ไม่สามารถดูแลได้ จึงต้องหาคนที่มีความพร้อมจะดูแล และเพื่อนรักก็แนะนำให้รู้จักพระเอก และก็น่าแปลกใจที่พระเอกเองก็เต็มใจจะดูแลแมวให้นางเอก นั่นจึงเป็นการพบกันครั้งแรก ซึ่งออกจะแปลกสำหรับคนรอบข้างพระเอก ซึ่งมีพระเอกเท่านั้นที่รู้ว่าทำไม
ความสัมพันธ์ระหว่างกันก็เติบโตจากแมวสื่อรัก และความใกล้ชิดและเอาใจใส่ของพระเอกก็พัฒนาเป็นความผูกพันที่มากขึ้น แต่ท่ามกลางความอบอุ่นใจ ก็เริ่มเกิดเรื่องแปลกๆกับนางเอก เมื่อเธอกำลังถูกคนปองร้าย แต่ใครล่ะจะเป็นคนบงการเรื่องทั้งหมด หรือจะเป็นฝีมือของคุณตาที่นางเอกให้ความสนิทสนมอย่างรวดเร็วเกินไป หรือคนในครอบครัวนางเอกเอง และท้ายที่สุดความลับที่นางเอกไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นกับตัวเองก็ปรากฏขึ้นพร้อมกับคนร้ายตัวจริงที่เธอไม่คาดฝัน หากแต่ทุกอย่างก็จบลงด้วยคำว่าความรักของครอบครัวเอาชนะทุกสิ่งได้ รวมทั้งความรักที่ลงตัวของพระเอก นางเอก
เป็นโหมดนิยายน่ารักๆค่ะ ไม่มีตัวร้ายกันอีกแล้ว เพราะนิยายของเนตรนภัสก็เป็นแบบนี้ล่ะค่า พระเอกเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่ได้ร่ำรวยล้นฟ้า หล่อเหลาแบบนายแบบ แต่เป็นผู้ชายธรรมดามีหน้าที่การงานที่ทั่วไป แบบที่เราจะพบเจอในชีวิตประจำวัน ความใกล้และจับต้องได้จะมีค่อนข้างมากค่ะ เป็นผู้ชายที่รักแมว อบอุ่น เกือบจะเป็นพ่อบ้านด้วยซ้ำไป เพราะทำอาหารอร่อยกว่านางเอกเสียอีก ความเป็นผู้ใหญ่ก็ค่อนข้างดี แต่ก็มีมุมขี้เล่นบ้างให้รู้สึกว่าไม่ต้องคอยเกร็งตลอดเวลา เอาใจใส่ดูแลนางเอกไม่เคยขาด ตรงไปตรงมากับหัวใจตัวเอง แสดงออกกันไปเลยว่าจะจีบนางเอก อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะกับพระเอกคนนี้เลยค่ะ
ส่วนนางเอกนี้ เธออาจจะไม่ได้สวยจัด ไม่ได้เรียนเก่ง แต่กลับไปมีพรสวรรค์ด้านงานฝีมือที่เธอโชคดีว่าค้นพบตัวเองเจอแล้วว่า นี้ล่ะสิ่งที่ฉันเป็น นางเอกค่อนข้างจะโชคดีที่ครอบครัวไม่เอาแต่บังคับนางเอกให้ต้องจบมาทำงานบริษัทเท่านั้น แม้ว่าจะไม่ค่อยเชื่อในเรื่องกิจกาจของนางเอกแต่ก็ไม่ปิดกั้น นางเอกจึงเป็นคนเปิดเผย และมองโลกในแง่ดี แม้ตัวเองจะมีรอยแผลเป็นที่เป็นเหมือนรอยจากอดีตแต่นางเอกพยายามจะไม่สนใจเพราะไม่อยากตอกย้ำความรู้สึกผิดของคนในครอบครัว ฟีน่าชอบที่นางเอกเป็นคนง่ายๆ ไม่มีจริตมากมาย ขนาดพระเอกมาจีบ เธอก็ตรงไปตรงมาว่า เธอก็รู้สึกดีกับเขา หากเราจะลองคบกันก็ไม่แปลกอะไร เพราะทุกอย่างอยู่บนพื้นฐานของการวางตัวอย่างเหมาะสมทั้งสองฝ่าย
เป็นนิยายที่ไม่ได้ขายความหวือหวาอีกเรื่องค่ะ ค่อยเป็นค่อยไปกันเสียมากกว่าระหว่างความรักของพระเอกกับนางเอก บางคนอาจจะบ่นว่ามันเรื่อยเปื่อยไปแต่ฟีน่าว่าน่ารักดีนะคะ ชอบที่นางเอกไม่ได้น้อยอกน้อยใจว่าด้อยกว่าพี่สาว แต่ฉันภูมิใจในตัวตนของฉัน มันอาจจะไม่ได้สวยหรู มีหน้ามีตาในสังคม แต่ฉันก็เลือกแล้วว่านี้ล่ะความสุขของฉัน ได้มีกิจการเล็กๆ ได้ทำงานในสิ่งที่ตัวเองรักก็พอใจแล้ว และอ่านไปนี้ก็คิดถึงคนเขียนไปเพราะคนเขียนก็เป็นอีกคนที่ชอบทำงานประดิษฐ์แบบนางเอก ซึ่งฟีน่าบอกได้เลยว่า ตัวเองนี้ไร้หัวมาก ขนาดมีคนสอนยังทำไม่ค่อยได้เลยค่ะ เคยพยายามลองพักหนึ่งก็เห่อไปแป๊บหนึ่งก็ต้องเลิกเพราะไม่ใช่สิ่งที่ชอบจริงๆ
เนื้อเรื่องอาจจะไม่มีอะไรให้ลุ้นมากเท่ากับการตามหาคนร้ายตัวจริงว่าคือใครกันนะที่ต้องการทำร้ายนางเอก คนที่ไม่เคยมีปัญหากับใครเลย ทำไมถึงต้องทำกันขนาดนั้น และเมื่อได้รู้ความจริง ทุกอย่างมันก็เหมือนรอยแผลเล็กๆที่ไม่คิดว่ามันจะลุกลามใหญ่โตจนบานปลายมาได้ขนาดนี้ รวมทั้งความลับที่แท้จริงของนางเอก ก็มีสีสันให้ลุ้นดีค่ะ เพราะความรักระหว่างพระเอกนางเอกไม่มีตัวแปรอะไรมาให้เกิดเรื่องเข้าใจผิดระหว่างกันได้ แต่พระเอกนางเอกกลับดำเนินความสัมพันธ์ในรูปแบบที่เข้าใจซึ่งกันและกันตลอดมา เรื่องหัวใจจึงไม่มีปัญหาอะไร
แต่อีกสิ่งที่แฝงอยู่ในเรื่องคือ เมื่อคนที่คุณรักยังอยู่ข้างๆคุณ อย่าปล่อยให้ทุกอย่างสายเกินไป จนในวันที่คุณไม่มีเขา คุณอาจจะเสียใจที่ไม่ได้ทำดีและรักเขาให้มากที่สุด เหมือนเช่นอดีตที่นางเอกไม่เคยรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รวมทั้งในบางครั้งคุณไม่รู้หรอกว่าแท้จริงการที่ปากบอกว่าไม่รัก นั้นคือการหลอกตัวเอง จนเสียเขาไป ต่อให้แลกด้วยอะไรก็ไม่อาจเรียกคืนได้
และนอกจากตัวพระเอก นางเอกแล้ว ฟีน่าก็ไปสนใจตัวเด็กน้อยที่ชื่อนิลเสียนี้ แทนที่จะสนใจพระเอกคนต่อไป แต่เธอกลับไปสนใจตัวประกอบแทน ที่สนใจเพราะเด็กคนนี้เป็นหนึ่งในตัวแทนของเด็กที่เติบโตในสังคมที่บิดเบี้ยว อยู่ในครอบครัวยากจนที่พ่อไม่เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดี แต่เธอกลับเป็นเด็กดีเพราะตัวเธอเอง อ่านแล้วก็สงสารว่าเด็กต้องเป็นเหยื่อของคนในครอบครัว ซึ่งเราไม่อาจยื่นมือเข้าไปทำอะไรได้ ยกเว้นให้เป็นไปตามกรรมเวรของเด็กว่าเธอจะต่อสู้ได้หรือไม่ก็ต้องเป็นไปตามสังคมที่แวดล้อมรอบข้าง ก็นึกถึงว่าถ้าเป็นต่างประเทศ เด็กคนนี้จะต้องได้รับการช่วยเหลือให้พ้นจากการถูกทำร้ายจากคนในครอบครัวไปแล้ว แต่อย่างหนึ่งที่เห็นก็คือ เด็กจะดีหรือเลวก็ขึ้นอยู่กับตัวเอง แต่แบบว่าแอบอยากให้พระเอกนางเอกช่วยเด็กคนนี้มากกว่านี้ คือเธอน่าสงสารอ่ะ ฟีน่าดูจริงจังนะเนี่ย
สรุปว่าเรื่องนี้เป็นแนวน่ารักๆค่ะ ไม่มีตัวร้าย อ่านแล้วสบายใจดี พระเอกนางเอกไม่ใช่แนวที่มานั่งทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายหนึ่ง เหมาะกับคนชอบนิยายแนวอบอุ่น แนวครอบครัว ไม่ปวดใจ บาดใจในเรื่องการกินหญ้าของอีกฝ่าย พระเอกนางเอกไม่เล่นตัว ขี้เก๊ก ปากแข็ง ปากหนักอะไรทั้งสิ้นค่ะ เรื่องร้ายๆของนางเอกก็ไม่ได้โหดร้ายจนเกินไป อยู่ในระดับสร้างสีสันให้กับเรื่องค่ะ อาจจะเดาคนร้ายไม่ยาก แต่ก็น่าอ่านดีค่ะ แม้ตอนท้ายฟีน่าว่าเรื่องจะอืดๆไปนิดค่ะ แต่ใครชอบแนวนี้แนะนำนะคะ