ไม่ได้คาดหวังอะไรแม้แต่น้อยในการอ่านเรื่องนี้ค่ะ คืออ่านคำโปรยปกหลังแล้วคิดว่าน่าจะแนวก็เลยสอยมาเท่านั้นเอง ปกติก็ไม่ได้ติดตามอ่านงานของนักเขียนคนนี้อยู่แล้วค่ะ

สำหรับเรื่องนี้เป็นแนวรักและแค้นข้ามภพ ข้ามชาติ เมื่อจู่ๆ ก็มีคนโดดตึกมาตายแทบเท้านางเอก แถมยังขอร้องให้เธอต้องไปในสถานที่แห่งหนึ่ง แม้จะไม่อยากไปเลย แต่ทุกอย่างก็ประจวบเหมาะยิ่งนัก เพราะคุ้มแสนดาวที่นางเอกต้องไปทำงานก็คือที่เดียวกับที่คนตายบอกเธอ การไปทำงานครั้งนี้ดูจะไม่ราบรื่นเลยเพราะพระเอกที่โทษนางเอกในตอนแรกว่าทำไมถึงไม่ช่วยพี่สาวของเขา และคนในคุ้มก็ไม่ค่อยต้อนรับนางเอกเท่าไร ดีที่มีพี่ชายผู้มีสัมผัสพิเศษและวิญญานเด็กหญิงที่คอยติดตามช่วยนางเอกตามมาด้วย

แต่ดูเหมือนว่านางเอกที่ปราศจากความสามารถด้านสัมผัสที่หกกำลังได้พบกับบางอย่างที่ผิดปกติที่นี้ เสียงกรีดร้องของหญิงสาว และเหตุการณ์ที่เหมือนหนังเก่าย้อนมาให้เธอได้เห็นภาพ รวมทั้งความคุ้นเคยประหลาดๆที่นางเอกกับพระเอกมีให้ต่อกัน เหมือนว่าเราสองคนไม่ใช่เพิ่งเคยเจอกัน แต่เคยรู้จักกันมาก่อน หากแรงอาฆาตที่เกิดจากความริษยาของวิญญาณที่สิงสู่ก็บันดาลให้เกิดเรื่องราวต่างๆมากมาย เพราะความรักที่เห็นแก่ตัว จนนำพานางเอกไปสู่ภัยที่เกือบคร่าชีวิต ดีที่ได้คำเตือนใจว่ารักแท้คืออะไร การปลดปล่อยวิญญานร้ายคือการให้อภัยและอโหสิกรรม และการทำให้รู้ว่าการได้เห็นคนที่เรารักเป็นสุขต่างหากคือความรักที่บริสุทธิ์ คำสาปแช่งที่ติดอยู่กับคุ้มแสนดาวจึงสลายไปเพราะความรักของพระเอกและนางเอก

ก็คำโปรยหลังปกนะบอกไว้ว่า พระเอกเป็นคนเคร่งขรึม จริงจัง แต่ดันขยันมาใกล้ชิดและทำตาวิบวับใส่นางเอกนี้ล่ะ ทำให้ฟีน่าสอยเล่มนี้มาค่ะ จะว่าไปก็เหมือนในคำโปรยค่า พระเอกเป็นทายาทคุ้มทางเหนือที่ยิ่งใหญ่แต่เต็มไปด้วยปริศนา เป็นคนนิ่งๆ ดุๆ นางเอกในตอนแรกก็โดนเข้าไปด้วยเพราะคิดว่านางเอกทำไมปล่อยให้พี่สาวเขาตายโดยไม่เรียกใครมาช่วย แต่แท้จริงแล้วพระเอกปิ๊งนางเอกตั้งแต่แรกพบ ก่อนเกิดเหตุร้ายนี้อีก ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะความผูกพันข้ามภพของทั้งสองคน ดังนั้นเมื่อได้มาอยู่ใกล้กัน พระเอกจึงไม่ปิดบังอาการชอบพอนางเอก จนใครๆก็มองว่าคิดเช่นไร ไม่เคยใส่ใจ เอาอกเอาใจผู้หญิงคนไหน เขาก็ทำกับนางเอก ยอมแม้กระทั่งเหตุการณ์บางอย่างทำให้ต้องแต่งงานกับนางเอกโดยไม่ปฏิเสธ รักนางเอกจนแม้แต่แลกด้วยชีวิตก็ยอมได้

ส่วนนางเอกเนี่ย เป็นพวกคนดีผีคุ้มของแท้ เพราะมีผีเด็กประจำกาย แต่ไม่เคยคุยกันเพราะเธอไร้สัมผัสพิเศษ ได้แต่คุยผ่านพี่ชายและแม่ที่มองเห็นเรื่องเหนือธรรมชาตินี้บ่อยๆ จะเรียกว่าโชคดีเพราะพระเอกมารัก จะบอกแบบนั้นก็ไม่ได้เพราะความรักที่มีต่อกันตั้งแต่ชาติก่อนนี้ล่ะ ทำให้เธอต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ในชีวิตจนเกือบเอาตัวไม่รอด

อย่างที่บอกว่าไม่ได้คาดหวังอะไรกับการอ่านค่ะเพราะไม่ค่อยอ่านงานของนักเขียนคนนี้ เล่มนี้จึงถือว่าโอเคอยู่นะคะ พระเอกค่อนข้างจะแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่าคิดเช่นไรกับนางเอก ไม่ใช่นิ่งๆเฉยๆ ทำเป็นปากไม่ชอบ แล้วแอบไปทำดีด้วยลับหลัง ประเภทปิดทองหลังพระ แม้ปากจะไม่บอกว่ารักแต่การแสดงออกมันฟ้องซะขนาดนั้น นิยายแนวรักข้ามภพเนี่ยจะดีตรงไม่ต้องมีการสร้างความผูกพันอะไรมากมาย เพราะมีคำว่าชาติก่อนเป็นตัวช่วยไว้แล้ว การที่คนแปลกหน้าสองคนจะดูคุ้นเคย รักใคร่ สนิทสนมกันง่ายดายจึงไม่ใช่ปัญหาเท่าไรนัก ทำให้ดูเหมือนแนวรักแรกพบ แล้วก็หวานซึ้งไปเลย

จริงๆประเด็นที่ชอบไม่ใช่ความรักของพระเอก นางเอกค่ะ เพราะดูนางเอกยังมึนๆ เอ๋อๆ และมีบุคลิกไม่ชัดเจนเท่าไร จะเด็ก จะผู้ใหญ่ เรื่องงานการของนางเอกก็ดูเลื่อนลอยไปนิด บอกว่ามาเก็บข้อมูลเขียนสารคดีท่องเที่ยว ก็ยังดูไม่สมจริง สมจังเท่าไรค่ะ แต่ปมของเรื่องอยู่ที่คำสาปแช่งและความอาฆาตของวิญญาน ก็เลยไม่ได้โฟกัสอะไรที่คิดว่าไม่ชัดเจนไปมากเท่าไรค่ะ มาสนใจเรื่องปมริษยาและเหตุผลในการเอาตัวนางเอกมาที่คุ้มนี้ต่างหากที่น่าสนใจค่ะ

ครั้งแรกที่คิดไว้คือ ต้องเอาตัวนางเอกมาเพื่อแก้แค้น มาเพื่อทำให้ตายบวงสรวงคำสาปแช่งแหงๆ แต่อ่านๆไป ไม่ใช่ล่ะ มันมีอะไรที่ซับซ้อนกว่านั้น อาจจะไม่ได้แบบสุดๆ แต่มันก็ต่างดีค่ะ ดีกว่าแนวประเภท แกต้องตาย ฉันจะไม่ให้แกได้อยู่กับพระเอกอีกชาติหนึ่ง อะไรแบบนั้น แม้ตัวคนร้ายที่แท้จริงเราจะมองออกอยู่ว่า ตามธรรมเนียมคนที่โจ่งแจ้งมากที่สุดจะไม่ใช่คนร้ายตัวจริง แต่ก็ให้เดาสับสนนิดๆว่าอ้าวไม่ใช่แค่คนเดียวหรอกหรือ มีคนที่ไม่คาดคิดไว้ด้วยอีกคนหนึ่ง ซึ่งกลับกลายว่าเป็นตัวการใหญ่ทุกอย่าง

และที่กลายเป็นว่าแย่งซีนพระเอก นางเอกคือ พี่ชายนางเอกและน้องสาวพระเอกค่ะ คู่นี้น่าสนใจมาก แม้จะมีฉากหนึ่งที่ให้น้องสาวพระเอก เสียรังวัดไปมากโขในใจฟีน่า เธอเห็นแก่ตัวมากไปนิด ไม่ได้คิดถึงใจตัวพี่ชายนางเอกเลยค่ะ จนเกือบคิดเลยว่าเจ้าหล่อนอาจจะเป็นหนึ่งในผู้สมรู้ร่วมคิดในการกำจัดนางเอก

รวมทั้งผีเด็กที่คอยช่วยเหลือนางเอก นี้ล่ะคือตัวละครที่เป็นตัวหลัก ไม่ต่างจากแม่นางเอก ที่ทุกอย่างคลี่คลายได้เพราะผีเด็กคนนี้ ตอนแรกก็เดาไปว่าเกี่ยวพันกับนางเอกแบบนั้น สรุปคือเราคิดมากไปเองแท้ๆ อิๆๆ แต่ผีเด็กนี้ ถ้าไม่มีเธอ นางเอกกับพระเอกจะรอดหรือเปล่านะเนี่ย เป็นตัวช่วยที่เรียกว่าคุ้มค่าค่าตัวชะมัด คนที่ช่วยนางเอก คนที่ปลดปล่อยวิญญานร้ายตัวจริง สรุปคือเธอเป็นนางเอกที่แท้จริงตะหาก กร๊ากส์

แต่ถ้ามองในภาพรวมแล้ว น่ารักดีค่ะ พระเอกที่นิ่งขรึมเวลาอยู่กับคนอื่น จะเป็นห่วงเป็นใยนางเอก เอาใจใส่ไม่เคยห่าง ไม่มีเก๊กหรือมัวแต่สุภาพบุรุษถนอมน้ำใจคนที่มาแอบรักด้วยการอมพะนำ ไม่รัก ไม่ชอบก็บอกตรงๆ รักชอบนางเอกก็ไม่ปิดบัง ดูจริงใจดีค่ะ และชอบตรงความคิดพระเอกตอนมาเฝ้าไข้นางเอก ปกติเนี่ยต้องเขียนให้พระเอกมาอยู่เฝ้าและเขาต้องเป็นคนแรกที่นางเอกต้องฟื้นมาเจอ แต่กลับเขียนให้บอกด้วยคำพูดขำๆว่า เขาไม่แย่งซีนนี้จากพ่อแม่นางเอกก็ได้ แหมได้ใจดีค่ะ เจออะไรที่คล้ายคลึงกันมาเยอะล่ะ อยากได้มุมมองอีกแบบบ้าง ไม่จำเป็นที่พระเอกต้องเป็นที่สุดในชีวิตของนางเอกทุกอย่าง พ่อกับแม่ของตัวละครพระเอก นางเอก ก็รักไม่น้อยกว่ากัน เผลอๆจะรักกว่าด้วย บทบาทในความสำคัญนี้ พ่อแม่ควรจะได้รับไปบ้างไม่ใช่อะไรก็ต้องพระเอกค่ะ

การใช้มุกที่ยังซ้อนมุกการปลดปล่อยวิญญานและการล้างคำสาป ตอนแรกก็คิดว่า ง่ายจังเลย แต่คิดว่าต้องมีอะไรแน่ แล้วก็จริงด้วย เพียงแต่เดาไม่ถูกว่าจะทำอะไร ถือว่าโอเคค่ะ ตั้งแต่มุกที่ให้นางเอกมาเป็นกุญแจในการปลดคำสาปแล้ว ชอบการใช้วิธีแบบนี้ค่ะ

ปัญหาในการอ่านจะมีบ้างในช่วงการอ่านภาษาเหนือค่ะ แม้จะไม่ได้มาแบบเต็มๆ แต่เราไม่คุ้นเคยกับภาษาเท่าไร บางคำก็ต้องแปลไทยล้านนาเป็นไทยภาคกลาง ดูงงๆดีค่ะ แต่ก็อ่านเอาความโดยรวมแทนจะอ่านแปลความทั้งหมดค่ะ ไม่งั้นคงนานกว่าจะอ่านจบ และอย่างที่บอกว่างานการนางเอกมันดูเลื่อนลอย ไม่ค่อยจริงจังสักเท่าไรค่ะ เหมือนเด็กๆ อยากหัดทำงานเขียนสารคดีไปนิดค่ะ คงมาจากการให้ความสำคัญเรื่องคำสาปแช่งเสียมากกว่าค่ะ

แต่ถ้าไม่คิดอะไรอ่านเอาความน่ารักของพระเอกก็จัดว่าโอเคเลยค่ะ พระเอกเรื่องนี้สอบผ่าน ไม่มีปัญหาใดๆ เพราะฟีน่าชอบผู้ชายขรึมๆ แต่เวลาแสดงออกก็เต็มที่ด้วยค่ะ ทำให้การอ่านแบบนิยายรักหวานๆ นะผ่านฉลุยค่ะ ได้พระเอกมาให้ได้แอบอิจฉานางเอกว่าได้ผู้ชายดีๆไปครอง แม้ชาติก่อนจะไม่สมหวัง ชาตินี้ก็คุ้มค่าแล้วค่ะ

ถ้าคุณฟีน่าบอกพระเอกน่ารัก เราก็พร้อมซื้อเก็บค่ะ
ยิ่งชอบผู้ชายขรึมๆอยู่แล้วด้วย อิอิ

โอ้..มีอู้คำเมืองกันด้วย ถ้าเจอลดราคาสาวเหนือจะสอยล่ะ
หลินรอของคุณนราเกตต์นานมากเลยสุวรรณโคมคำ มีแต่ภาษาโบราณแปลกๆ คงจะแต่งยากมากเลย แต่อ่านแล้วมีเสน่ห์ดีจังค่า