ความสุขของแฟนคลับ เรื่่องของกุหลาบ ตอน ความสุขของแฟนคลับ โลกกุหลาบ คือ โลกของคุณกุหลาบ ที่ใช้คำแทนตัวเองว่าอั้ว ไม่ใช่ลูกจีนแต่มีตาแค่ชั้นเดียว ไม่ใช่มาเฟีย แต่ก็เป็น “ขาใหญ่ ” พอตัวเหมือนกัน ทุกวันนี้ความสุขของอั้วนอกจากจะมาจากหัวใจอันเล็กๆของอั้วแล้ว ความสุขยังมาจากคนอื่นที่ไม่เคยเห็นหน้ากันซะด้วย แถมไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวอีกต่างหาก โดยไม่รวม วัตถุ ผู้คน ฝนตก แสงแดด สายลม ดอกไม้ ใบหญ้า หมาข้างบ้าน(หมาไอ้อ้วน) ดูๆไปอั้วก็เหมือนจะใจง่ายและหลายใจที่เปิดรับสิ่งอื่นเข้ามาในโลกของตัวเองได้มากขนาดนี้ ที่กล่าวมาเดี๋ยวจะนึกไม่ออกกันพอดีว่าไปเสพความสุขมาจากไหน แต่ไม่ต้องห่วงไม่ใช่การไปสอยราวตากผ้าชาวบ้านนอนนอนฝันหวานแน่นอน กำลังจะพูดถึงเรื่องการเป็นแฟนคลับต่างหาก แฟนคลับนี่คงใช้สำหรับกลุ่มคนที่คลั่งไคล้นักร้อง ศิลปิน คนดัง และถือเป็นไอดอลของตัวเองไป แต่บางทีอั้วเองก็ยังแอบเรียกเหล่าผองเพื่อนที่ชอบในความฮา บ้าๆบอๆของตัวหนังสือของโลกกุหลาบทางโปรแกรมสนทนาออนไลน์ว่าแฟนคลับตัวเอง เพราะคนที่คุยเสร็จมักจะจบลงด้วยว่าทำไมเป็นคนฮามาก(จะถือเป็นคำชมล่ะกัน)และขอบใจที่ทำให้สบายใจ อันนี้ถือว่าเยอะไปหน่อยที่ตั้งคนอื่นเป็นแฟนคลับของตัวเองแบบไม่ได้ขออนุญาตเจ้าตัว แต่แค่แอบเรียก ผองเพื่อนเหล่านั้นรู้เข้าจะเลิกเป็นแฟนคลับเอาดื้อๆ แฮะๆ ก็ถือว่าโลกกุหลาบเป็นแฟนคลับของคนที่เคยคุยกันผ่านตัวหนังสือที่เด้งดึ๋งขึ้นทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ล่ะกัน จะได้ต่างคนต่างเป็นแฟนคลับของกันและกัน ไม่เสียเปรียบกันดี เพราะตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยสถาปนาตัวเองเป็นแฟนคลับประเภทถือป้ายไฟไปแสดงตัวตามงานต่างๆแต่อย่างใด ได้แต่แอบเป็นแฟนคลับแบบเงียบๆไม่กระโตกกระตาก ที่เงียบๆนี่ก็คือโหลดเพลงมาฟัง ตามอ่านงานเขียนออนไลน์ ตามไปยลภาพถ่ายฝีมือขั้นเทพ แอบไปติดตามผลงานแบบ “ ไกล ” และเก็บไว้ใน “ความทรงจำ” เหมือนกลัวเจ้าของผลงานจะรู้ตัวแล้วเขาจะเลิกผลิตผลงานให้ติดตามยังไงยังงั้น ทั้งที่ความจริงก็ควรให้กำลังใจพวกเขาหน่อย ไม่งั้นจะมีแฟนคลับไปทำไมกันเนอะ ถ้าไม่ให้แรงใจกันอย่างออกนอกหน้านอกตา จะไม่ให้คนที่คุณชื่นชอบเขารู้หน่อยไหมว่าเขาทำให้คุณมีความสุขแค่ไหน และควรจะมี “แค่บางคำ” เพื่อเป็น “ของขวัญ” ไปขอบคุณเขาด้วย จะได้มีผลงานดีๆให้เราได้ชื่นชมต่อไป แต่วันนี้วิญญาณแฟนคลับตัวจริงเข้าสิงหลังจากได้ฟังเพลงของศิลปินวงหนึ่งมาได้สามวันก็รู้สึกชอบขึ้นมายังไงบอกไม่ถูก สงสัยเราจะมีชะตาต้องกันมาแต่ชาติปางก่อนหรือย่างไร หลังจากได้ฟังหนึ่งเพลงแผ่วๆจากที่ทำงานแล้วจำเนื้อเพลงประโยคหนึ่งไปถามคุณกูเกิลดู “อ๋อ มันชื่อเพลงนี้นี่เอง” ก็รู้ชื่อเพลงและชื่อศิลปินตามมาติดๆ หลังจากนั้นก็ลองไปฟังเพลงอื่นๆของศิลปินกลุ่มนี้ดูแล้วก็ชอบขึ้นมา และตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะต้องมีแผ่นเพลงของแท้ไว้ครอบครองแน่นอน เพื่อเป็นการให้กำลังใจผลงานของศิลปินที่ชื่นชอบ ก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่ามัวไปทำอะไรอยู่ดาวไหนมาเหมือนกัน วงนี้ออกผลงานตั้งแต่พฤศจิกายน 2552 ผ่านมา 2 ปี อั้วเพิ่งจะรู้ บอกแล้วไงว่ามันคงเป็นโชคชะตาต้องกัน เลยแมนๆลงทุนเดินทางระยะไกลไปร้านขายวีซีดีในตัวเมือง รู้เลยทีนี้ว่าอั้วไม่ได้อาศัยอยู่นอกเขตเมือง ลงทุนไปถวายตัวเป็นสาวกซะหน่อยหลังจากแอบรักแอบคิดถึงมานาน เห็นอิทธิพลของการเป็นแฟนคลับหรือยังล่ะ อั้ว “ไม่เอาถุงนะคะ มีแล้ว” ชูถุงใบโต หลังยื่นแผ่นและกำลังจ่ายค่ากำลังใจให้ศิลปินผู้มีผลงานโดดเด่นโดนใจ ประกาศให้โลกรู้เลยล่ะกันว่าอั้วจะเสพสื่อนี้โดยไม่เพิ่มขยะให้โลก พนักงานขาย “ได้ค่ะ น้อง 198 บาท” พร้อมเหลือบมองดูถุงใบใหญ่ที่ใส่สมบัติบ้าที่อั้วหอบหิ้วมาด้วย ถ้าอั้วซื้อเพิ่มอีกสิบยี่สิบแผ่นก็ไม่ควรจะใส่ถุงให้ก็คงได้ โลกของแฟนคลับยังไม่หมดแค่นั้น ได้อุดหนุนผลงานศิลปะของคนที่เราชื่นชอบ แค่นี้หัวใจอั้วก็มีความสุขที่ได้สนับสนุนงานลิขสิทธิ์ อย่าลืมนะคะ ให้กำลังใจคนทำงานด้วยการใช้ของลิขสิทธิ์ด้วย ไหนๆก็ประกาศตัวเป็นแฟนคลับนักร้องไปแล้ว จะถวายตัวเป็นแฟนคลับงานศิลปะแขนงอื่นอีกสักหน่อยเป็นไร ( เป็นข้ออ้างของคนที่อยากละลายทรัพย์ อั้วไม่ได้ยืดติดวัตถุและไม่ได้ชอบใช้เงินซื้อความสุขนะ แต่ต้องการไปให้กำลังใจคนที่มีผลงานเข้าตาก็เท่านั้นเอง มองโลกในแง่ดีต่อไปเรื่อยๆ ให้กำลังใจตัวเองไปพร้อมๆกันเลย) แวะร้านหนังสือข้างๆกันนี่ล่ะ เดินอ้อมวนสามรอบตามเคล็ดที่เพิ่งคิดได้เองสดๆ “วันหยุดคนเยอะจริงแฮะ แคบไงไม่รู้ หรือว่าอั้วตัวอ้วนไปเอง” เลยต้องเดินอ้อมไปอ้อมมาไง ไหนๆก็กะจะมาหาความสงบในสังคมแล้วก็เลยอยู่ซะนานเลย เพิ่งรู้เหมือนกันนะว่าตัวเองเป็นแฟนคลับของนักเขียนนิยายรัก “ร่มแก้ว” ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อาจจะเริ่มตั้งแต่หลงรักคุณดินจากปฐพีเล่ห์รักมานานแล้วแต่ไม่รู้ตัว ตอนนี้ได้มา 2 เล่ม ออกใหม่ สมัยก่อนก็ได้แต่บ่นกะปอดกะแปดให้กับเพื่อนสนิทที่ชอบอ่านนิยายวัยรุ่นหวานแหวว (ใยฝ้ายกับน้องแหม่มจะรู้ตัวมั้ยน้าว่าอั้วนินทาอยู่ แต่สำหรับเฮียหัวโตเพื่อนสนิทโคตรนี่ไม่นิยมอ่านหนังสืออื่นนอกจากชีสเรียนแล้วก็คว้าเกียรตินิยมอันดันหนึ่งมากอดสมใจ) เพราะอย่างน้อยนิยายของนักเขียนคนนี้ที่อั้วติดตามออนไลน์มาก็สะอาดสมวัยไม่เยอะ (ถึงจะวัยนี้แล้วก็ยังชอบอ่านหนังนิยายที่มันเรียบร้อยไม่หวือหวาอยู่) ละเอียดและละเมียดละไมพอดีกับยุคสมัย เพราะก่อนหน้านี้ก็เป็นแฟนคลับของนักเขียนรุ่นใหญ่หลายคน อย่าง โสภาค สุวรรณ นี่ก็ตามติดมาตั้งแต่อ่าน “ปุลากง” เป็นครั้งแรกที่อ่านและก็ตกหลุมรักพี่เข้มกับหนูตุ่นเข้าเต็มๆ พอๆกับตกหลุมพรางทะเลน้ำหมึกของนักเขียนและก็เป็นแฟนคลับไปแล้วเรียบร้อยเหมือนกัน อันนี้อย่างออกนอกหน้าเพราะไปกวาดมาจากงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติทุกครั้ง และก็เสพงานเขียนของนักเขียนรุ่นใหญ่มาตลอด เพราะทำใจรับภาษาที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัยของนักเขียนรุ่นใหม่ไม่ได้เท่าไหร่ แต่การ “ทำใจ” นี่ทำไมกลายเป็นการ “ให้ใจ” ไปได้อย่างไรก็ไม่รู้เหมือนกัน คงจะมาจากแค่ “เปิดใจ” เท่านั้น กลับมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยหลังจากไปใช้ชีวิตการเป็นแฟนคลับมาครึ่งค่อนวัน “ยังไม่คืนแผ่นหนังสี่รางวัลออสการ์ที่เช่านี่นา ป่านนี้ค่าปรับจะแพงกว่าค่าเช่าหรือยังเนี่ย หนังดีเกินไปดูไม่ค่อยรู้เรื่องเลยต้องดูหลายๆวันซ้ำไปซ้ำมา” เอ่อ วันหนึ่งๆอั้วทำอะไรที่มีประโยชน์บ้างเนี่ยนอกจากเสพสื่อไปวันๆ แค่ไม่ได้ทำความวุ่นวายให้ชาวบ้านก็ถือเป็นคุณประโยชน์มากมายแล้วแหล่ะ งั้นก็ยืดอกเสพสื่อต่อไป “ค่าปรับ 20 บาทค่ะพี่” เด็กร้านเช่าวีดีโอพูดเสียงดังข้ามเคานเตอร์ แล้วจะส่งเสียงดังไปทำไมเนี่ย ลูกค้าในร้าน(หรืออาจข้ามไปอีกฝากของถนน)เขารู้หมดเลยว่าอั้วเป็นคนยังไง จะยังไงล่ะก็เป็นคนทำงาน บ้างาน งานยุ่ง ทำแต่งานเพลินจนลืมไปคืนแผ่นที่เช่ามาน่ะสิ คงไม่มีใครคิดหรอกว่าเป็นคนไม่ตรงต่อเวลาและไม่รับผิดชอบ แค่คืนแผ่นหนังก็ผิดเวลา (นี่ถ้าลดความหลงตัวเองได้บ้างแฟนคลับก็คงมีเยอะกว่าที่เป็นอยู่) “แหม ถ้าไม่สร้างรายได้เพิ่มให้แก่ทางร้าน แล้วจะมีแฟนคลับร้านเช่าวีดีโอไปทำไมเนอะ ส่งตรงเวลาก็ไม่มีรายได้เพิ่มสิ” อันนี้ก็แมนๆเหมือนกันยื่นตังค์ให้น้องไป 20 บาท พร้อมคิดในใจคราวหน้าอั้วตรงต่อเวลากว่านี้หน่อยก็ดี อันนี้ก็เป็นความสุขของการเป็นแฟนคลับร้านเช่าวีดีโอแถวบ้าน ไม่รู้เหมือนกันนะว่าน้องที่ร้านจะจำหน้าได้บ้างหรือป่าว แต่บางครั้งก็มีทักว่า น้องพนักงานในร้าน “ไม่ได้เข้าเวรหรือคะพี่ ” อั้ว “เฮ้ย น้องรู้ได้ไงหว่า ว่าอั้วทำงานเป็นยาม มีกะมีเวรซะด้วย” ก็แหม งานที่เป็นกะเป็นเวรนี่ชวนให้นึกถึงพนักงานรักษาความปลอดภัยขึ้นมาอันดับแรกเลยก่อนงานของตัวเองซะด้วย การเป็นเฝ้าห้องยานี่ก็มีมุมเหมือนพนักงานรักษาความปลอดภัยเหมือนกันนะ ถึงแม้ไม่ได้รักษาความปลอดภัยจากโจรผู้ร้ายแต่ก็อยู่เฝ้าระวังความปลอดภัยในการใช้ยา อ่ะแฮ่ม!มีสาระกับเขาด้วย น้องร้านเช่านี่เดาอาชีพได้เก่งมากๆ อย่าประมาทนะคนรอบตัวคุณไปนะ คุณอาจจะเป็น “คนที่คนอื่นรู้ว่าใคร” เจอมากับตัวเดินเตร็ดเตร่ใส่ขาสั้นเสื้อยืดกะโปโลทำหน้าโง่ๆไป ฮัมเพลงในใจไป ลุงสามล้อยังมาทักแล้วว่า “ให้ไปส่งมั้ยคุณหมอ” อั้วได้แต่ส่งยิ้มตาหยีให้และงึมงำในใจว่า “อั้วป่าวเป็นหมอซะหน่อย จำคนผิดแล้วล่ะลุง” วิชาพรางตัวสอบตกอย่างไม่ต้องสงสัย “อยากเป็นแฟนคลับของพี่บ้างมั้ยคะน้อง” แค่คิดเฉยๆไม่ได้พูดไปหรอก ต่อไปอาจจะไม่ต้องจ่ายค่าปรับส่งแผ่นช้าก็ได้ถ้าตีสนิทกับน้องพนักงานที่ร้านเอาไว้ ต่อจากนี้เหล่าแฟนคลับของนักร้องวง “Muketeers” และนักเขียน “ร่มแก้ว” มีมีทแอนด์กรี๊ดที่ไหนอาจจะมีอั้วลาพักร้อนขอไปแสดงตัวแบบมีป้ายไฟเต็มยศก็ได้ใครจะรู้ “ความสุขของแฟนคลับ ” เพิ่งเข้าใจเหมือนกัน ถ้าตอนนี้อั้วกำลังอินกับใครอยู่จะเดินไปบอกเจ้าตัวเขาดีหรือป่าวว่า “อยากเป็นแฟนคลับเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่ได้ติดตามผลงานก็มีความสุขแล้ว” ผลงานก็แค่ “ส่งยิ้มอิ่มใจ” มาให้ แค่นั้นเอง ช่างเป็นแฟนคลับที่ขอเยอะจริงๆ ปล. อยากส่งข้อความพวกนี้ให้กับแฟนคลับของอั้วและคนที่อั้วอยากเป็นแฟนคลับทุกคน --------- @ ---------- @ ----------- @ ---------- นี่เป็นสาส์นรักจากคุณน้องสาว.. ที่ส่ง จม. มาขอเป็นแฟนคลับ..พี่สาว.. แต่ว่าสำนวน..ชวนหัวร่อ... ยากเกินที่จะเก็บเอาไว้ดูคนเดียว... เลยทำสนธิสัญญากันเล็ก ๆ .. ว่าจะเอาลง blog ของพี่สาว.. ยังมีสาส์นฮา ๆ ของน้องสาวกุหลาบอีกหลายฉบับ จะทะยอยนำมาให้ได้บริหารลักยิ้่ม..   Create Date : 02 มิถุนายน 2554 8 comments Last Update : 15 เมษายน 2558 21:13:17 น. Counter : 799 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วขำ .. ไม่ต้องคิดอะไรเลย .. งั้นขอเป็นแฟนคลับคุณพี่ขา และคุณน้องอั้วด้วยคนนะฮ่า   โดย: คุณน้องขา IP: 192.168.1.44, 182.52.122.44 2 มิถุนายน 2554 18:46:14 น.

อิอิอิ   โดย: อุ้มสี 2 มิถุนายน 2554 20:26:37 น.

มาขอสมัครเป็นแฟนคลับด้วยคนจ้า ...ขับไปไหนดี   โดย: Maew-Tua-Lek 2 มิถุนายน 2554 22:41:23 น.

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ปุ้งกี๋ พี่แมวแซวได้น่ารักดีจังครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 3 มิถุนายน 2554 6:30:50 น.

สู้ๆๆนะครับพี่ปุ้งกี๋   โดย: กะว่าก๋า 3 มิถุนายน 2554 7:04:27 น.

เข้าใจค่ะสำหรับอาการ "แฟนคลับ" ... ดีนะค่ะเราว่า เพราะว่าเราอ่าน ฟัง ผลงานของเค้าแล้วเราชอบ... แล้วมันเลยทำให้เราเองอยากติดตามต่อไปเรื่อยๆ กระซิบบอกค่ะว่า เราเป็นแฟนคลับห่างๆ ลับๆ ของร่มแก้วเช่นกันค่ะ เพราะว่าหนังสือทุกเล่มของร่มแก้ว เราเองก็อ่านหมดแต่ว่ายังไม่ได้ซื้อเก็บไว้เท่านั้นเอง แต่ว่าอีกคนที่ตามซื้อตอนนี้ไม่ว่าจะแพงแค่ไหน ก็ต้องอ่าน ต้องตามค่ะ เพราะติดใจในผลงานของเค้า เสียแล้ว และจะเป็นตลอดไป คนๆ นั้นคือ ดวงตะวัน ค่ะ เฮ้อ เวลาเราชอบใครมากๆ อยากสื่อสารเหมือนกันนะค่ะ แต่ด้วยเพราะว่าเราไม่ถนัดในการบอกเล่า หรือว่าไม่ ก็ไม่ค่อยคุยมากอะไร ได้แต่อ่านเลยไม่ค่อยได้ เข้าบอร์ด หรือว่าติดตามเวลาเค้าไปเจอกัน เรียกว่า เป็นแฟนปลายแถวน่ะค่ะ แต่ว่าก็ยังชื่นชมผลงาน ของเค้านะค่ะ แม้ว่าจะไม่ได้เจอกัน สังสรรค์กันก็ตาม   โดย: JewNid 3 มิถุนายน 2554 22:43:15 น.

เขียนได้น่ารักมากจ้า   โดย: maew-tua-lek IP: 171.4.249.124 16 เมษายน 2558 8:32:15 น.

เขียนได้น่ารักมากจ้า   โดย: maew-tua-lek IP: 1.47.199.120 16 เมษายน 2558 8:36:21 น.