BlogGang.com : : ผู้ชายในสายลมหนาว : มุมลับ : ภูเขาทอง

มุมลับ : ภูเขาทอง

ต้นเดือนมีนาคมของทุกปีจะมีปรากฏการณ์อย่างหนึ่งที่หลายคนคงเคยผ่านตา
ภาพพระอาทิตย์ดวงใหญ่ราวกับไข่แดงยักษ์ตกลงมาเสียบกับยอดเจดีย์ภูเขาทอง
การซื้อเลนส์เทเลมา ก็เลยกระตุ้นความสนใจของผมที่จะเดินทางไปเพื่อเก็บภาพนี้
เพราะว่าการที่จะไปถ่ายต้องมีเลนส์ที่มีความยาวโฟกัสราว 200 mm ขึ้นไปเท่านั้น

บ่ายวันอาทิตย์ของสัปดาห์ที่สองในเดือนมีนาคม ผมก็เดินทางออกจากบ้าน
หลังจากแวะทานอาหารและกาแฟที่ร้านแล้วก็ได้เวลาราว 16.15 น พอดี
ร้านอยู่ไม่ไกลไปจากตึกโบ๊เบ๊ทาวเออร์มากนัก ซึ่งเคยมาเมื่อนานมาแล้ว
วันนี้กลับเงียบเหงาลงไปมาก หรืออาจเพราะเวลาที่ห้างใกล้จะปิดแล้วก็ได้

เดินเข้าไปถามไถ่แม่บ้านว่าลานจอดรถไปทางไหน เค้าบอกขึ้นลิฟท์ไปได้
16.30 น มีคนมาจองขาตั้งที่มุมนั้นไปแล้ว 1 แถว แอบฟังว่า มาตั้งแต่บ่ายสาม
ก็เป็นธรรมเนียมของช่างภาพ ที่สามารถใช้ขาตั้งจองที่ได้ เราอ่านมาว่า
มุมการตกช่วงสุดท้ายนั้นอาจจะไม่แน่นอน ดังนั้นคิดว่า จะถือถ่ายเอา

แต่อย่างน้อยเราก็ต้องมีพื้นที่ ก็เลยเอาตัวยืนยืนพิงเสาจองไว้แทน
ซึ่งสรุปว่าคิดผิด เอาขาตั้งมากางจองง่ายกว่า ลงไปเดินเล่นฆ่าเวลาได้
คนเริ่มทยอยกันมา แต่ว่าก็ถือว่าไม่เยอะมาก ถ้าถึงเวลาก็น่าจะหลบกันได้
17.00 น พระอาทิตย์ตกผ่านช่องลานจอดรถเข้าเต็มหน้า และเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆ

17.30 น. ในช่องมองภาพผ่านเลนส์ขนาด 70-200 mm เริ่มที่จะเก็บภาพดวงอาทิตย์
ที่ทำมุมอยู่บนซ้ายของยอดเจดีย์ภูเขาทองได้ แต่ต่ำลงมาเห็นเมฆลอยอยู่ใกล้แนวขอบฟ้า
เป็นสัญญาณที่ไม่ดีสำหรับคนที่มารอถ่ายภาพ ก่อนหน้านี้มีคนเอารูปของเมื่อวาน
ที่พระอาทิตย์กลมสว่างสีแดงมาให้เราดู เมื่อวานโชคดี แล้ววันนี้จะโชคแบบไหน

18.00 น. เจดีย์เริ่มเปิดไฟ เลนส์ 200mm เริ่ม zoom สุด เพื่อบีบภาพให้เต็ม frame
แต่ระยะตรงนี้ที่ทุกคนรอคอย พระอาทิตย์กลับหลบอยู่หลังหมู่เมฆ ทุกคนวางกล้อง
แล้วได้แต่ลุ้นว่าเมื่อไหร่ที่พระอาทิตย์จะโผล่มาอีกครั้ง ขอแค่ 2-3 นาที เท่านั้นก็พอ
เชื่อว่าหลายคนคงอธิษฐานในใจ แต่เหมือนคำขอนั้น จะไม่ประสบผล

ในนาทีสุดท้ายก่อนจะลับหายไป ดวงอาทิตย์ก็โผล่มาให้เราเห็นอย่างลางเลือน
สรุป คนที่มาในวันนี้ผิดหวังกลับไป เพื่อที่จะรอเวลาไปอีกหนึ่งปี
ที่เราจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง

สรุปบทเรียนที่ได้จากทริปนี้กัน
ลุ้นกันว่า วันนั้นคนจะเยอะไหม ถ้าไม่มั่นใจเอาขาตั้งไปจอง
เลนส์ 600 mm ที่บางคนแบกมานั้น จะได้รูปประมาณไหน
คำตอบคือ จะได้เจดีย์ภูเขาทองเต็มเฟรม พร้อมดวงอาทิตย์เสียบยอด
ซึ่งมีเวลาที่ใช้เลนส์นี้เพียงไม่กี่นาทีสุดท้ายเท่านั้น คำถามคือ มีคนแบกไปทำไม

คำตอบคือ ถ้าใช้เลนส์เล็กๆ ต่อให้เรา crop ภาพให้เหลือขนาดเท่ากัน
เลนส์ระยะที่มากกว่าจะดึงดวงอาทิตย์เข้ามาใกล้วัตถุทำให้เห็นว่าใหญ่กว่าเสมอ
จะไปตอนกี่โมงดี ถ้าไปครั้งแรกก็ควรจะไปดูลาดเลาสถานที่ก่อนเวลาก็ดี
แต่ถ้ามั่นใจไปตอน 18.00 เลยก็ได้ เป็นเวลาที่ลิฟท์ด้านหน้าจะปิดพร้อมประตูทางเข้า

สถานที่นี้เป็นสถานที่สาธารณะหรือไม่ คำตอบคือ ก็กึ่งๆ สาธารณะ
ดังนั้นต้องยอมรับว่า นอกจากสภาพอากาศ ก็ต้องลุ้นว่า ยามจะมาไล่หรือไม่
ชั้น 7 หรือชั้น 8 ดีล่ะ ชั้นบนคนจะน้อยกว่า แต่ว่ามีกระถางดอกเฟื่องฟ้าบังแนว
ซึ่งบางคนก็ใช้ประโยชน์เป็นฉากหน้า บทสรุปสุดท้ายบล็อกนี้ ขอให้ทุกคนโชคดี

เราคงเคยได้ยินคำว่า Stonehenge
สโตนแปลว่าหิน ส่วนเฮนจ์เป็นคำอังกฤษโบราณใช้เรียกสิ่งก่อสร้าง
ยุคก่อนประวิติศาสตร์ ที่สร้างด้วยไม้หรือหินที่มักจะเป็นรูปวงกลม
เชื่อว่ามันเกี่ยวข้องกับดาราศาสตร์ คำนี้จึงถูกยืมมาใช้เรียกปรากฏการณ์
การขึ้นและตกของพระอาทิตย์กับสถานที่ เช่น Manhattanhenge

การถ่ายรูปพระอาทิตย์เสียบยอดภูเขาทองที่ทำได้ไม่กี่วันเรียกว่า Phenomenon Henge
ส่วนการถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกกับพระปรางค์วัดอรุณที่ถ่ายได้ทุกวันเรียก Landmark Henge
อย่างสุดท้ายคือ Framing Henge ที่ใช้สิ่งก่อสร้างมาเป็นกรอบภาพของดวงอาทิตย์
ซึ่งมักจะสัมพันธ์หรือไม่สัมพันธ์กับช่วงเวลาก็ได้เช่น ภาพพระอาทิตย์ลอดผ่านช่องประตูปราสาทหิน

ฟังแล้วทำให้เห็นว่า Henge นั้นเป็นสิ่งที่น่าสนใจเรื่องหนึ่งของนักถ่ายภาพเลยทีเดียว
รวมไปถึงการดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามาชมัศนียภาพในเวลาอันพิเศษนี้ด้วยเช่นกัน
เมืองจึงควรจะจัดสรรพื้นที่โล่งในเมืองหรือริมแม่น้ำ ซึ่งปัจจุบันหาได้ยากเป็นพื้นที่สาธารณะ
ที่จะทำให้ทุกคนสามารถเข้ามาใช้ประโยชน์ได้
ไม่ใช่เป็นเพียงภาพถ่าย ที่เราได้จากดาดฟ้าของร้านอาหารริมน้ำเท่านั้น

ถ้าสิ่งนี้จะกลายเป็นนโยบายหาเสียงของผู้บริหาร กทม.ได้ คงจะดีไม่ใช่น้อย

Create Date : 18 มีนาคม 2565

Last Update : 26 มิถุนายน 2566 12:28:56 น.

8 comments

Counter : 1546 Pageviews.