คาวน้ำค้าง กฤษณา อโศกสิน คาวน้ำค้าง: กฤษณา อโศกสิน พิมพ์ครั้งที่3, 2545 / จำนวน 554 หน้า / สนพ.ดับเบิ้ลนายน์  ราคาปก 250 บาท หยิบยกกลอนบทนี้มาจากบล็อก OKNATION -อัปยศอดสูใจในความหื่น ใคร่ข่มขืนตื่นตระหนกโลกเกรี้ยวโกรธ คาวน้ำค้างร่างร้ายภัยชั่วโฉด กระหน่ำโทษขืนใจไม่ปราณี -น้ำค้างเอยเคยรินใสเมื่อใกล้รุ่ง หอมจรุงแห่งวัยเยาว์เจ้าสาวศรี น้ำค้างเหือดแห้งหายหน่ายโลกีย์ คาวคลุ้งคละผละหนีมีมลทิน -อนาถใจใคร่รู้อดสูนัก ปีกเจ้าหักด้วยเล่ห์กลจนหมดสิ้น ใครเลยช่วยชำระใจไร้มลทิน น้ำตารินหยาดไหลกายหมองมัว -กายเปื้อนเปรอะเลอะคาวร้าวสะอื้น ขอใจเจ้าจงคืนตื่นจากชั่ว บริสุทธิ์ใสพิสุทธิ์ดุจดอกบัว คืนน้ำค้างห่างหื่นชั่วหมดตัวตน จากปกหลัง ไม่ใช่ความรัก ไม่ใช่ความใคร่ แต่เป็นความเบาบางทางอารามณ์ ที่ถูกล่อให้เคลิ้ม.... ให้หลงว่าดีกว่างามกว่าเป็นความอ่อนต่อโลกที่ถูกปั่นให้ป่วน และกระเพื่อมไปเพราะความรู้ไม่ทัน เรื่องราวเพิ่มเติม ปูนหอม เด็กหญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งที่ได้เจอกับเรื่องราวสะเทือนใจในเรื่องการคุกคามทางเพศตั้งแต่วัยเด็กและเรื่อยมา จนกระทั่งโต ด้วยความที่มีรูปร่างหน้าตาน่ารักสะสวยตั้งแต่เด็กเป็นที่สนใจของทุกเพศทุกวัย แต่นั่นใครเล่าจะรู้ว่าภายในจิตใจของเธอช่างเศร้าหมองเหลือเกินจากเด็กหญิงร่าเริงกลายเป็นคนเก็บกด เธอถูกคุกคามทางเพศ จากผู้ใหญ่ที่เธอคิดว่าน่าเคารพ และเชื่อใจเพราะเขาเหล่านั้นถูกแนะนำผ่านโดยคนที่เธอไว้ใจ โดยเขาเหล่านั้นหารู้ไม่ว่ากำลังชักพาคนอื่นเข้ามาทำร้ายลูกของตัวเอง ความไว้วางใจจากคนใกล้ชิด กลายมาเป็นดาบสองคมเข้ามาทิ่มแทงในภายหลัง เมื่อเรื่องราวแห่งความจริงได้เปิดเผยทีละนิดๆ จนกระจ่าง มันได้สร้างความเจ็บปวดและความทุกข์อย่างแสนสาหัสให้กับครอบครัว ทุกคนพยายามทำความเข้าใจในเรื่องราว และหาทางออก เมื่อวันหนึ่ง ยศเด็กหนุ่มผู้ก้าวเข้ามาปูนหอมไว้วางใจว่าเขาเป็นคนที่เธอเชื่อใจและไม่ทำร้ายเธออย่างที่คนอื่นๆที่เข้ามาตักตวงในสิ่งที่ต้องการแล้วทิ้งแผลเป็นแห่งตราบาปเอาไว้ ยศเป็นคนที่มองว่าเธอมีคุณค่า เขาจะนำพาเธอและครอบครัวออกจากความทุกข์ตรม แต่ก็ต้องใช้ความพยายามอย่างหนักเมื่ออาการของปูนหอม หนักขึ้นเรื่อยๆจนถึงขั้นทำร้ายตัวเอง.... ปูนหอมเข้าใจว่าทุกคนในครอบครัวพยายามช่วยเหลือเธอให้รอดพ้นจากความทุกข์เหล่านั้น เธอรับรู้และต้องการผ่านและลืมเรื่องราวอันโหดร้ายเหล่านั้นเช่นกัน.  ความรู้สึกหลังจากที่ได้อ่าน หยิบนิยายดราม่าหนักๆเล่มนี้ขึ้นมาอ่านแล้ว รู้สึกว่าจิตตกไปเหมือนกัน รู้สึกว่า....โลกนี้มันช่างอยู่ยากและโหดร้ายจริงๆ สังคมในปัจจุบันเรื่องของการคุกคามทางเพศยังเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่เสมอ เด็กเล็กที่ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ยังถูกล่วงละเมิดทางเพศอยู่ ผู้ถูกกระทำยังไม่กล้าออกมาทวงสิทธิ์หรือฟ้องร้องกับผู้กระทำผิด อันเนื่องมาจากความอับอายเพราะถูกกระทำและต้องการพื้นที่ยืนในสังคม ถ้าเมื่อไรเรื่องเหล่านี้ถูกเปิดเผยพวกเขาจะไม่มีพื้นที่ให้ยืนเพราะจะกลายเป็นว่า สังคมลงโทษผู้ถูกกระทำด้วยการซุบซิบนินทา น้อยรายนักที่จะกล้าออกมาเปิดเผยและทวงความยุติธรรมหยิบยื่นบทลงโทษให้แก่ผู้กระทำผิด หดหู่ใจกับเรื่องราวของปูนหอม เมื่อเกิดเหตุการณ์ พยายามลุ้นตลอดว่าขอให้เธอรอดพ้นจากเหตุการณ์ร้ายๆเหล่านั้น ตอนที่อ่านเหมือนกับเราถูกทำร้ายไปพร้อมกับเธอรู้สึกว่าตัวเองจิตตก และค่อยๆรู้สึกดีขึ้น เมื่อตอนที่เธอได้ระบายเรื่องราวเหล่านั้นออกมาให้ครอบครัวและคนรักได้รับฟังเหมือนว่ามันเป็นการแบ่งปันความทุกข์ แต่เมื่อคลายความรู้สึกออกมากลายเป็นว่าความทุกข์นั้นได้ขยายวงกว้างออกมาเช่นกัน ทุกคนในครอบครัวต่างเศร้าสลดกับเหตุการณ์เหล่านั้น แต่ก็ยังดีที่ปูนหอมไม่ต้องเก็บความรู้สึกขื่นขมเหล่านั้นเอาไว้คนเดียว เมื่อครอบครัวพร้อมที่จะเข้าใจและร่วมมือกันแก้ไขและฟันฝ่าเรื่องราวเหล่านั้น ครอบครัวและชายหนุ่มที่เธอรักจะสามารถพยุงชีวิตและนำพาเธอไปสู่ชีวิตใหม่ได้หรือไม่..... คัดลอกข้อความรู้สึกส่วนหนึ่งที่ยศมีต่อปูนหอม อ่านแล้วอบอุ่นหัวใจ น้ำค้างนั้นวาวใส ร่วงลงจากฟ้า ขังอยู่ในเกสรหอม บริสุทธิ์อวลอบ ของดอกไม้... นั่นแหละหล่อนจะต้องอยู่ในสภาพนั้นแหละ....และเขานี่แหละ จะช่วยให้หล่อน“ ขังอยู่ในเกสรหอม “ นานเท่านาน   Create Date : 11 พฤศจิกายน 2556 10 comments Last Update : 11 พฤศจิกายน 2556 11:48:30 น. Counter : 9205 Pageviews. Share Tweet

ตอนอ่านรู้สึกหดหู่ในชะตากรรมตัวละครมาก ---อ่านนานแล้วแต่ก็ยังจำฝังใจเลย   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 11 พฤศจิกายน 2556 12:53:30 น.

เป็นเรื่องทีหดหู่เรื่องหนึ่งเลยครับ แต่อย่างน้อยนางเอกก็ยังโชคดีที่ได้พบกับพระเอกที่เข้าใจ ชอบการตั้งชื่อตัวละคร และชื่อเรื่องของคุณกฤษณา มากเลยครับ   โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 11 พฤศจิกายน 2556 13:34:40 น.

น่าอ่านมากเลยครับๆ ....แนวๆนี้ที่ชอบก็ ลับแลลายเมฆ   โดย: อุ้มสม 11 พฤศจิกายน 2556 16:27:58 น.

อืมมม แค่อ่านรีวิวก็ดูโลกจะมืดมัวจังค่ะ   โดย: kunaom 11 พฤศจิกายน 2556 16:41:43 น.

ไม่เคยอ่าน แต่เคยดูละคร หดหู่มาก ดูแล้วไม่กล้าอ่านเลย   โดย: ฟ้าใส ในเงาจันทร์ 11 พฤศจิกายน 2556 17:35:54 น.

แนวนี้ไม่อ่านเลยค่ะ แบบว่าทำใจไม่ได้ 555 ปจบ.นี้การถูกคุกคามทางเพศก็ยังคงมีอยู่นะคะ เคยอ่านประเด็นนี้ในห้องชานเรือน เยอะมากๆค่ะ ส่วนใหญ่จากคนใกล้ชิดนี่แหละ ตัวดี   โดย: Sab Zab' 11 พฤศจิกายน 2556 21:45:20 น.

แค่อ่านรีวิว ก็ เจ็บปวดแล้วค่ะ   โดย: polyj 12 พฤศจิกายน 2556 11:56:12 น.

แนวหดหู่นะเนี่ย แต่ก็น่าอ่านค่ะ....คือแนวนี้เรารับได้อยู่ค่ะ เพราะงานของคุณโบตั๋นประจำ ส่วนงานของคุณกฤษณา ยังอ่านน้อยอยู่ค่ะ...เรื่องนี้คงจะไปหาอ่านในเร็ววันค่ะ   โดย: Serverlus 12 พฤศจิกายน 2556 23:01:45 น.

แค่อ่านรีวิวก็ยังกลัวเลยค่ะ   โดย: เหมือนพระจันทร์ 15 พฤศจิกายน 2556 10:53:47 น.

อ่านเรื่องนี้แล้วจิตตก ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะครับ   โดย: Nat_NM 24 ธันวาคม 2556 16:55:47 น.