หนามดอกไม้  : กฤษณา อโศกสิน

พิมพ์ครั้งที่3, ตุลาคม 2549 / จำนวน 265 หน้า / สนพ.เพื่อนดี / ราคาปก 185 บาท

เรื่องจากหลังปก

ใครจะอยากเป็นทาสที่ไม่มีวันจบสิ้น  โดยเฉพาะอย่างยิ่งทาสด้วยความจำยอม เรามีลูกเพื่อเป็นความชื่นใจ เป็นความหวังเป็นความสำเร็จ  เป็นความปลื้มและเป็นอะไรต่ออะไรที่ดีๆ  และอีกร้อยแปดเราไม่ได้มีลูกเพื่อทนทุกข์ทรมาน แล้วท้ายที่สุดก็ได้แต่นึกถึงเขา  เหมือนนึกถึงใครสักคนที่เกิดมาจองล้างจองผลาญเรา...

เรื่องราวเพิ่มเติม (สปอยล์เนื้อหา)

"นิพพา" เด็กสาวที่เติบโตมาท่ามกลางครอบครัวที่แตกแยก ในวัย 8 ขวบพ่อกับแม่แยกทางกัน  นิเวศผู้เป็นพ่อไม่สนใจครอบครัวเอาแต่เที่ยวเตร่ส่วนลำเพาผู้หญิงที่คิดว่าเรื่องอะไรที่เธอต้องเป็นฝ่ายทนกับผู้ชายแบบนี้หลังจากหย่ากันแล้วนิเวศได้สิทธิ์ในการเลี้ยงดูนิพพา   ลำเพาเองก็อยากได้ลูกสาวมาเลี้ยงเช่นกันแต่ ณตอนนั้นเธอเองยังไม่พร้อม เพราะเดินออกมาแต่ตัวมาคงไม่อาจเลี้ยงลูกได้แน่

นิพพาเติบโตมาหน้าตาสะสวยแต่มีบุคลิกแข็งกระด้างคบเพื่อนอยู่น้อยมาก และท่ามกลางความเกลียดชังจากคำพูดกรอกหู   จากผู้เป็นพ่อว่าแม่ไม่รัก ไม่อยากเลี้ยงดู ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา  เธอไม่เคยได้อยู่กับแม่เป็นเวลานานเลย   แม่ต้องคอยมาแอบดักรอลูกสาวที่หน้าโรงเรียนและไม่มีสิทธิ์พาลูกไปค้างที่บ้าน ทำให้นิพพาเข้าใจว่าแม่ไม่มีเวลาให้เธอ รักแต่น้องและครอบครัวใหม่ทุกครั้งที่เจอกันจึงเป็นไม้เบื่อไม้เมากันและคอยพูดจาเสียดสีผู้เป็นแม่เสมอ จนกระทั่งวันหนึ่งนิเวศได้พาสคราญเข้ามาแนะนำให้เธอรู้จักและบอกว่าเขาคือภรรยาใหม่ของพ่อ แต่นิพพาเองก็ยังได้รับความรักจาผู้เป็นพ่อเช่นเดิม

นิเวศและสคราญมีสมาชิกใหม่ในครอบครัวเพิ่มคือ “สลิล”น้องสาวที่เป็นเด็กหัวอ่อนติดนิพพาเป็นประจำ  ส่วนลำเพาแต่งงานใหม่กับผู้ชายที่ไม่รับผิดชอบดูแลครอบครัวท้ายสุดแล้วก็ต้องเลิกรากันเพิ่มน้องสาวให้นิพพาขึ้นมาอีกคนอย่าง “ลภิศ” ที่ไม่ค่อยจะกินเส้นกับนิพพาสักเท่าไหร่

การจากไปของนิเวศสร้างความเสียใจให้กับนิพพาเป็นอย่างมาก  เธอรักพ่อมากแต่ในเมื่อไม่มีพ่อเธอจะอยู่ที่บ้านแม่เลี้ยง  ซึ่งแต่ก่อนนี้เคยเป็นบ้านของบิดาเธอก็ชักจะยังไงอยู่  ลำเพาชวนเธอไปอยู่ด้วยในระหว่างที่ยังรอการตกลงเรื่องการแบ่งสรรปันส่วนในทรัพย์สินของพ่อ  นิพพาย้ายมาอยู่ที่บ้านแม่ โดยเธอคิดว่าถึงเวลาแล้วที่แม่น่าจะต้องเป็นฝ่ายชดเชยให้เธอบ้าง

ลำเพาดีใจที่ได้ลูกสาวกลับมาอยู่ด้วยแต่ก็หนักใจเรื่องค่าใช้จ่ายเช่นกันเนื่องจากนิพพายังเรียนไม่จบ อีกทั้งกลัวว่าลูกสาวทั้งสองซึ่งไม่กินเส้นกันจะอยู่ด้วยกันอย่างลำบากใจ ลำเพาเป็นนักขายประกันมือทองเธอมีวิธีการชักจูงใจในการหาลูกค้าได้เก่งมาก

หลังจากที่นิพพาเรียนจบลำเพาพาลูกไปสมัครงานกับอันธีซึ่งเป็นลูกค้าประกันของเธอ  ลำเพาเองเคยได้พูดฝากฝังกี่ยวกับเรื่องงานให้กับนิพพา   พอแรกเจออันธีนิพพาเองคิดว่าเธอรู้สึกพอใจกับผู้จัดการหนุ่มใหญ่คนนี้ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่รูปหล่อถึงขั้นสาวๆกรี๊ดกร๊าดกัน แต่ด้วยบุคคลิกที่สง่างาม  ทำให้นิพพาเองเกิดตกหลุมรักอย่างไม่ยากเย็นอะไรเลย   นิพพาเข้ามารับตำแหน่งเลขาแทนนิสารัตน์ที่กำลังจะลาออกไปเป็นแม่บ้านหลังจากแต่งงาน

ความใกล้ชิดสนิทสนมบวกกับเรื่องราวปัญหาชีวิตและน้อยใจในเรื่องครอบครัวแตกแยกที่นิพพาเองสรรหามาเล่าให้กับอันธีฟัง   เขาเองก็เลยพลอยเศร้าใจที่นิพพาเองต้องกลายมาเป็นเด็กบ้านแตกแบบนี้   อันธีคิดว่าตัวเขาก็มีลูกถึงสองคนจะไม่ยอมให้ลูกๆต้องเป็นแบบนิพพาแน่ๆและนานวันเข้าเมื่อเจนตาผู้เป็นภรรยาสังเกตุในอาการของสามีที่เปลี่ยนไป   เนื่องจากอันธีดูเงียบขรึมไปดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ  สุดท้ายจึงรู้ความจริงว่าเขาคิดเรื่องปัญหาชีวิตของนิพพา   เจนตาระแวงว่าจากความสงสารจะเกิดกลายเป็นความรักจึงได้มาบอกความไม่สบายใจกับลำเพาว่าช่วยตักเตือนนิพพาด้วย

การปะทะคารมกันอย่างรุนแรงเรื่องมือที่สาม  ของนิพพาและลำเพาเกิดขึ้นในเย็นวันหนึ่ง   นิพพาตัดสินใจเก็บข้าวของ และหนีออกจากบ้านไปกลางดึก ลำเพาเองก็คิดอยู่ว่าเธอหงุดหงิดมากจึงได้ต่อว่าลูกไปรุนแรงเช่นนั้นจึงตัดสินใจรีบขับรถออกไปตาม   เป็นเหตุทำให้เกิดเรื่องราวที่อันน่าสะเทือนใจเป็นอย่างมาก เพราว่านั่นเป็นคืนสุดท้ายที่นิพพาได้เจอแม่...