ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ดี๋คือกั่นบ้านฉันก็พูดเดะ

................................

ขอเสนอคำว่า ปากหา แปลว่า พูดด้วย
เช่นแก่ไม่แบ่งขนมฉันกิ๋น ฉันจิไม่ปากหาแก่เด๊ะ

มีคำอื่นไหมครับ คำที่นิยมนะครับ ( ชายที่หวังดี)

ww.bloggang.com/emo/emo6.gif>

พูดภาษาโคราชบ้างนะครับ

คนโคราช บ้าน เอง เด้อๆๆๆๆ

ดีจ้าอิอิขำขำรักนะ

น่ารักดี

เป็นคนโคราชเหมือนกัน

ไม่รู้เรื่องเลยคะน่าจะยกตัวอย่างมาอธิบายมากกว่านี้นะคะ

เราเป็นคนโคราชตั้งเเต่เกิดเหมือนกัน
คนโคราชส่วนมากจะน่ารักกันทุกๆคน

รักนะจ๊บๆ (คนที่อ่าน)

ว่างๆก็มาเที่ยวโคราชบ้างเด้อ
ยิ้มก่อนอ่าน

เดี๋ยวหนี้คนไม่ค่อยพูดโคราชกั๋นเลย......มีแต่คนแก่ๆที่พูดกั๋น (วัยรุ่นที่บ้านฉันเลิกพูดหม๊ดแล้ว) เพราะว่าถูกภาษอีสานครอบงำโหม๊ดเลย.........อยากฝากคนรุ่นหลังให่อนุรักษ์ไว้เบิ้งกะดี๋คือกั๋นเด๊ะ

จั๊กก้ออะรั๋ยจั๊กปาย = ไม่รู้อะไรกันนั๊กกันหนา

ไอ้นายน้อย = เด็กผู้ชาย

อีนาง = เด็กผู้ ญ

โหย่น = ไกว , แกว่ง

ก่ะต่อด = กระเถิบ , ขยับ

ขะหยู = แย่ง , ชิง

ย่อยล่ะเซ่ะ = น้ำหกไม่เป็นที่เป็นทาง

หายจ้อย = หายลับ

อั้ยอย่างใหญ่ = ใหญ่มากๆ , ใหญาเวอร์

นิ = (เป็นพูดต่อท้าย) เช่น พูดว่า แก่ไป๋ไหนมาน่ะ
ตอบ : โอ่! ไป๋ตลาด
ตอบกลับ : โอ่.. นิ

ไป๋ดา ไป๋ด๋า ไป๋เดิ้ง = ไปด้วย



พอก่อนเด้อ! ขี่คร้านพิมพ์ เดี๋ยววันหลังจิมาพิมพ์บอกต่อ ฉันก้อคนโคราช พูดโคราชกั๋นให่มากๆเด้อ มีลูกมีเต้าก้อหั๊ดมันพูด จิได้ไม่หายไปไหน อยู่ต๊ะคนโคราชเราไปนานๆเน๊าะ เดี๋ยวฉันนึ่กคำไหนได้ฉันจิมาพิมพ์บอกต่อเด้อ ว่างๆฉันก้อจิไป๋ถามซุมคนเฒ่าคนแก่ดา ว่าคำไหนที่ไม่ค่อยได้ยินแล่ว จิได้เอ๋ามาบอกต๊ะพี่น้องเด้อ

จาก คนโคราชบ้านเอ๋ง ไม่ต้องเก๋งใจ๋กั๋นถ้ามาบ้านฉันก้อห่อเข่ามาด๋าเด้อ

ก๋ง = ตรง
กงโก๊ะกงโก๊ย = ลักษณะอาการของคนที่ยืนอยู่ไม่นิ่ง เป็นที่น่ารำคาญ เกะกะ
ล่ะก๋อ = มะละกอ
หมู่ = เพื่อน
ล่ะเวิก = วุ่นวาย
จ่น = ยุ่ง
แม่ใหญ่ = ยาย,ย่า
พ่อใหญ่ = ปู่,ตา
ร่ะยึ่กร่ะยึน = ยั๊วเยี๊ยเต็มไปหมด
เกิ๋นเว่ย = เกินไป
รายไว่ถั๊วะ = วางคละๆไว้สิ
โกรกกราก = ไวๆ ว่องๆ
อื๊ดลื่ด = อาการเชื่องช้าคล้ายขี้เกียจ
งึ่ดใจ๋ = เหลือเชื่อ แปลกปะหลาด
ด๊ะดาษ = ดาดดื่น
ขาวล่ะโอ่ด = ขาวโพลน
ท่ะม่ก = ตะกละ
ไม่ได้ส่ำ = ไม่ได้หรอก
มุ๊ = ซบ แอบอิง
จั๊กไอ๋เว่ย = ไม่รู้อะไรนั๊กหนา
จั๊กเด่ะ จั๊กแล่ว = ไม่รู้
ขี่ป๊ด = พูดโกหก
ขี่คร่าน = ขี้เกียจ
หน่าลึ่ม = ทะลึ่ง
กะเต๊ด = กระฉอก เขย่า
บ๋านไม่รู่โรย = บานไม่รู้โรย
ด๋าวเรือง = ดาวเรือง
ขี่กราก = ขี้กราก
สิ๊คือๆ = เข้าท่าว่ะ
ดี๋เจ่น = ดีมากมาย
ต๋ำส่ม = ส้มตำ

ลักษณะของคนโคราชอย่างหนึ่งคือ จะไม่ค่อยเครียดนะครับ เป็นคนอารมณ์ดีน่ารักมาก แทบจะทุกคน ค่อนข้างที่จะมีอารมณ์ขันเป็นอาจิณ สังเกตุจากน้ำเสียงและลักษณะของคำในภาษาโคราช ซึ่งถ้าผู้ที่พูดเป็นจะรู้ครับ ว่าไม่มีภาษาไหนพูดมันเท่าภาษานี้อีกแล้ว เวลาเล่าเรื่องเป็นภาษาโคราชมันมากครับ และก็ตลกมากๆด้วยยิ่งถ้ามีอารมณ์ขัน

รักษาเอกลักษณ์นี้ไว้นะครับคนบ้านเอ๋ง

จิ๋น , กิ๋น = กิน
แถ่ะ = เป็นคำต่อท้าย เช่น(สวยแถ่ะๆ)หรือสวยเน๊าะ
ม่อ = เกือบ , แทบ เช่น ม้อตาย:เกือบตาย
ม้อตาย:แทบตาย
หมอ = เป็นคำที่ใช้เรียกผู้เชี่ยวชาญในด้านต่างๆ
เช่น หมอลิเก หมอเพลง หมองู
ขี่ฝอย = ขยะ
ขี่ก่ะเต๊อะ = ตะกอน
ขนมเข่าต้ม = ข้าวต้มมัด
หล่นตุ๊บ,ต๊กตุ๊บ = หล่น,ตก เสียงดัง เช่น ตกดัง เพล้ งในภาษาไทย
โต่งโหม่ง = นั่งซื่อบื่อ เช่น ไอ้ตั้มอยู่ไหน นั่นไงนั่งโต่งโหม่งอยู่นั่นหน่ะ

ทำมัยบอร์ดเงียบแถ่ะละหึ๊
หายไปไหนกั๋นหม๊ด

ร่ะเง่อะ=ใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนไม่สนใจสิ่งรอบข้าง
ร่ะเอิ๋ม=ขยะแขยง
ออดหลอด=สวยไม่บันยะบันยัง เหอๆ เช่น งามออดหลอดเลยเน๊าะ
หงายเงิบ=เช่น เดี๋ยวโดนถีบหงายเงิบ
หงายเหงือก=การว่ายน้ำท่ากันเชียง
ล่ะไหงล่ะเหงือก=หมดแรงหมดสภาพ

หมุ่น = มุด ชอน ไช
มุ้นก่ะเต่อะ = แตกละเอียดไม่มีชิ้นดี

ก่ะเต๊ดฮาด = ตีหั้ยเจ็บ

แก่จิไป๋ทำหัวแร่ะอะรั๋ย=เทอร์จะไปทำขี้เกลืออะไร
ขาดปั่ด=ขาดวิ่น
เอ๊าะเย๊าะ=เช่นนางๆทำไมกองผ่าไว้เอ๊าะเย๊าะอย่างงั่นหล่ะ
ประมาณว่าไม่เรียบน้อยอะไรแบบนี้แหละ
เปียกฉ่ะ,เปียกเฉ่อะ,ฝนตกฉ่ะ=เปียกโชก,ฝนตกเปียกโชก
เปียกสะบุ๊กสะบูด=เปียกหมดสภาพ
เหงื่อแตกซก=เหงื่อออกมาก
เอ่ดเป้ด=ลักษณะคล้ายอืดลืดอ่าดลาด
เลี่ย=หล่น

ว่ะว่าบ =โล่งอก

สุ๊ = สระ เช่น สุ๊หัว=สระผม
lสุ๊ยุ๊ส๊ะย๊ะ=ยุ่งเหยิง
อุ่ยุ่อ่ะย่ะ=อาการที่ม่ายน่าดู

ใจ๋คอจิไม่ช่วยกั๋นเลยนิ ตั้งแต่ คห.ที่21ลงมามีแต่ฉันพิมพ์ ฉันหมดปัญญานึกแล้วเด้อ
เดี๋ยวปั๋าหาถามซุมคนเฒ่าทิ

ซุม =หมู่พวก กลุ่ม องค์กร เหอๆ ต๊ะกี้ก้อเขียนลืมแปล

ร่ะอิ๊ก =
ร่ะเง่อะ =
หลีเร๋อ =
อิ่ลั๊กอิ่หลูด = พะรุงพะรัง
หยำแย๊ะ = พูดจาร่ำไร
อุ่ยุ่อ่ะย่ะ =ซ๊กม๊ก
สิ๊หยืด =น่าเกลียด
แซ๊ะแย๊ะ =ชื้น
เข่าเกียบ =ข้าวเกียบ
กิ๋นเข่า =กินข้าว
เกียบกุ้ง =ข้าวเกียบกุ้ง
ลอยเวิ่น = ลอยไปไกล
เสียยึ่ก =เสียท่า
ก๊ก = ลำต้น
น้อยแหน่ =น้อยหน่า

ลืมๆ
ร่ะอิ๊ก = หัวเราะหน้าระรื่น
ร่ะเง่อะ =ใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
หลีเร๋อ = ลักษณะเอ๋อ

รำล๊ะรำหล่าย =ลีลา
เต๊อะเติ๋น =มีอยู่มากมาย

ฝอย = พูดมาก

หลั๊บต๋าชัง

ข่อยฮักเจ้าหลาย

ชอบมากเลย

เอ่อ ข่อยฮักเจ้าหลายนี่มันภาษาอีสานแล้วล่ะครับ
ถ้าเป็นภาษาโคราชต้องพูดว่า ฉักรั่กแก่เด้อ

ขอบคุณค่า จากใจเลยนะเนี้ย

แนะนำเว็บแปลภาษาโคราชจ๊ะ อ่านแล้วฮาดี //www.koratdd.com

หวั๊ดดี๋เด้อ ผมกะพูดโคราชคือกั๋นแหล่ว อยู่อ.จั๊กกะหลาดเด้อครับ แต่มาอยู่กะ แม่ะไหย่ กะจ.สุรินทร์เลยไม่ค่อยได้พูดโคราช บ้านเอ๋งเน๊าะ(พูดแต่เขมร)
มีเห็นรู้หว่ะว่ามีภษาโคราชอยู่ไนเน็ตดา ก็ ดี๋เก่นดอกเน๊าะ
จูงกะบองประโอนเสราะเสรียงเด้อบาท?

ต่ะโค้ย = สะโพก

ใครเก่งแปล ดุ๊
สึม ๆ .............
สำมะรด.............
ใสแหง่ว.............
หัวซา...........
อุ้ดลูด..............
ออดหลอด.............
เขียวระรึบ..............
ขอด่วน ๆ ๆ ๆหาคำแปล ไม่เจอ
ขนาดคนโคราชแท้ ๆ นะเนี่ย

0803314429

อ่ะช่วยแปลๆค่ะ


สึม ๆ .............มือๆสลัวๆ
สำมะรด.............สัปปะรด(รึป่าว)เคยได้ยินยายพูดว่าสำพะรดเด้
ใสแหง่ว.............ขาวๆใสๆ
หัวซา...........แคร์ เช่นไม่หัวซา คือ ไม่แคร์นั่นเอง
อุ้ดลูด..............แบบประมาณว่าสกปรกอ่ะ อธิบายยังไงนิน้อ
ออดหลอด.............สะอาด ขาว น่ารัก เช่น ขาวออดหลอด
เขียวระรึบ..............เขี๊ยว เขียว เขียวไปหมด



ซะจั๋นน้อ....อิอิ

ึคริคริ