|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ashes of time ความทรงจำฉบับ error (เขียนจากความทรงจำ)
ผมยืมดีวีดี ashes of time Redux ของเพื่อนมาก็อป ก็อปแล้วก็ทิ้งไว้เป็นเดือน พอมาเปิดดู ปรากฏว่าหนังที่ก็อปไว้มีเสียอยู่ 2 ช่วง อาศัยว่าเคยดูเวอร์ชั่นเดิมมาก่อนจึงดูไปทั้งเสียๆอย่างนั้น แต่ถึงแผ่นจะเสียผมก็ยังดูไปสองรอบ ชอบครับ สั้นดี
หนังของหว่อง กา ไว ไม่ได้ออกแบบพล็อตมาเป็นฟันเฟืองให้รองรับเรื่องราวความหมายกันเป๊ะๆ ทว่าเป็นการร่ายกันด้วยอารมณ์คลุมเครือ ทั้งภาพ ฉาก คน และเพลง ดังนั้นมังกรหยกฉบับนี้จึงไม่ได้ปูเส้นตามเรื่องราวเดิม ทั้งช่วงเวลา ตัวละคร สถานที่จึงปนกันอยู่ในบรรยากาศ absurd แบบเหงาช้ำ
หน้านี้ ผมจะเน้นที่ความผิดพลาดซึ่งแฝงอยู่ในความทรงจำของตัวละครในหนังเรื่องนี้ เหมือนที่หลายคนคงเคยเข้าใจอะไรผิดๆอยู่เป็นนานกว่าจะรู้ความจริงว่าที่เราเข้าใจมาตลอดมันไม่ใช่ เช่น สาวบางคนอาจผิดหวังในรักและนึกฟูมฟายว่าความรักที่เขาเคยหวานชื่นในอดีตแต่ปัจจุบันไฉนกลับจืดสนิทไปเสีย ..ทั้งที่จริงแล้ว ไม่ว่าแต่ก่อนหรือปัจจุบัน ผู้ชายคนนั้นไม่เคยรักเธอคนนั้นเลย แต่เธอกลับถวิลหาความรักที่ไม่เคยมีอยู่จริงนั้นในทุกความฝัน
มู่หยงอิ๋น - มู่หยงเอี้ยน คือสองชื่อสองคนสองเพศในคนเดียวกัน(ในทัศนะของผมคิดว่าหมายถึงเกย์แอบ) มู่หยงเอี้ยนผู้พี่ชายแค้นอึ้งเอียะซือหาว่ามาล้อเล่นกับความรักของมู่หยงอิ๋นน้องสาวตน ส่วนน้องสาวกลับเกลียดพี่ชายหาว่ามาขวางความรักระหว่างหล่อนกับอึ้งเอียะซือ แม้จะเป็นคนเดียวกันใช้สมองร่วมกันแต่ความทรงจำกลับเถียงกันเองตามอารมณ์ว่าจะวางอยู่ข้างไหนในตอนนั้น พี่ชายแค้นชายที่มาหลอกน้องสาว(ตามที่กล่าวข้างต้น) ถึงกับต้องมาว่าจ้างอ้าวเอี้ยงฮงให้ช่วยสังหารอึ้งเอียะซือ แต่เวลาต่อมามู่หยงอิ๋นผู้น้องที่คิดว่าพี่ชายตัวเองขัดขวางความรักระหว่างเธอกับอึ้งเอียะซือก็มาว่าจ้างให้อ้าวเอี้ยงฮงฆ่าพี่ชายตัวเองเช่นกัน งานนี้ความงงจึงตกอยู่กับคนกลางอย่างอ้าวเอี้ยงฮงที่ไม่รู้ว่าจะเลือกผลประโยชน์จากอารมณ์ไหนของมู่หยงดี
แต่ขณะหนึ่งที่มู่หยงอยู่ในสภาพเป็นคนหนึ่งคนเดียวได้เล่าให้อ้าวเอี้ยงฮงฟังว่า วันหนึ่ง ขณะดื่มเหล้าชมดอกท้อกันอยู่นั้น อึ้งเอียะซือจับใบหน้านางแล้วพูดขึ้นว่าหากนางมีน้องสาวเขาจะแต่งงานด้วย มู่หยงกล่าวว่า ทั้งที่รู้ว่าเธอเป็นหญิง เขาพูดเช่นนี้ต้องมีความหมายถึงตัวนางแน่ แต่อ้าวเอี้ยงฮงกลับเห็นว่าจะไปเอาอะไรกับคำพูดของผู้ชายขณะดื่มเหล้า ความจริงเป็นอย่างไร อึ้งเอียะซือทำอย่างนั้นทำไมไม่มีใครรู้ เขาอาจรู้ว่าเธอเป็นหญิงหรือตอนนั้นเขานึกอยากแต่งงานกับน้องสาวสหายมู่หยงจริงๆ หรือเพียงเพราะดอกท้อทำให้เขานึกถึงผู้หญิงอีกคนหนึ่งขึ้นมาเท่านั้นเอง
ตอนต้นๆเรื่อง อ้าวเอี้ยงฮงกล่าวถึงอึ้งเอียะซือว่าเป็นชายที่หยิ่งทะนงตัวมากจนไม่มีความอิจฉา แต่เปล่าครับ ตอนท้ายเรื่องอึ้งเอียะซือบรรยายออกมาเองว่าเขาอิจฉาอ้าวเอี้ยงฮงแค่ไหนที่มีผู้หญิงแสนดีที่รักและคอยเขาอยู่เสมอ(ในกรณีนี้อึ้งเอียะซือไม่ได้อิจฉาอย่างเดียวแต่ริษยาด้วย ที่แกล้งซื่อทำเป็นรักษาคำพูดทั้งที่รู้อยู่ว่าอีกฝ่ายอยากให้ตัวเองกระทำอีกทาง) และเพราะนาง อึ้งเอียะซือจึงเดินทางผ่านมาหาอ้าวเอี้ยงฮงทุกปีก่อนไปส่งข่าวของอ้าวเอี้ยงฮงให้นางทราบ ทว่าเรื่องนี้ไม่ได้อยู่ในการรับรู้ของอ้าวเอี้ยงฮงเลย และยังคิดว่าที่อึ้งเอียะซือมาเยี่ยมตนบ่อยๆนั้นเกี่ยวกับภรรยาของจอมยุทธบอดเพื่อนสนิทเก่าของอึ้งเอียะซือที่ชื่อดอกท้อ
จอมยุทธบอดนั้นเข้าใจว่านางดอกท้อภรรยาตนรักอึ้งเอียะซือ แต่โดยสภาพที่ตาเกือบบอดมองเห็นชัดแค่ในแสงอาทิตย์สดใส และถ้านึกถึงสภาพแวดล้อมที่นางดอกท้อปรากฏกายในทุกคราว จะเห็นว่านางอยู่ในป่าครึ้มไร้แสงอาทิตย์เสมอ แล้วในบรรยากาศมืดเลือนรางเช่นนี้จอมยุทธบอดจะเห็นความจริงได้หรือ? จอมยุทธบอดอาจเป็นอีกหนึ่งเหยื่อของการรับรู้สิ่งผิดๆเข้าไปไว้ในความทรงจำ ดอกท้อในใจของอึ้งเอียะซือคือดอกท้อจริงๆที่โยงไปถึงพี่สะใภ้อ้าวเอี้ยงฮง ซึ่งอาจไม่ได้เกี่ยวกับนางดอกท้อภรรยาเพื่อนเลย ส่วนนางดอกท้อจะคิดอย่างไรกับอึ้งเอียะซือนั้นในหนังไม่ได้กล่าว เห็นแค่เพียงนางอยู่กับม้าตัวใหญ่ ซึ่งภาพนางดอกท้อกับม้าหุ่นบึ๊กน่าจะหมายถึงการที่เธอยังไม่มีอิมเมจหรือภาพแทนของคนสำคัญอยู่ในใจ(อย่างที่อ้าวเอี้ยงฮงและอึ้งเอียะซือมีผู้หญิงคนเดียวกันอยู่ในใจ และมู่หยงมีอึ้งเอียะซือเป็นต้น) นางยังไม่มีใครฝังอยู่ในใจทั้งในเรื่องความรักและเซ็กส์เลยใช้ม้าเป็นสัญลักษณ์กลางๆแทนเพศชายที่นางใฝ่หา แต่เมื่อรู้ว่าจอมยุทธบอดตายเสียแล้ว นางก็ปล่อยโฮ!ออกมาก้องป่า แสดงถึงการรู้ค่าก็ตอนที่สูญเสียไปแล้ว (พอดีเพิ่งเอา My Blueberry Nights มาดู รู้สึกว่าคู่ตำรวจกับเมียสาวในบลูเบอรี่ มีอะไรคล้ายกับคู่ของจอมยุทธบอดกับนางดอกท้อ เช่นความเจ้าระเบียบของฝ่ายชาย จอมยุทธบอดมีแบบแผนในการดำเนินชีวิตดังที่อ้าวเอี้ยงฮงสังเกตไว้ ส่วนนายตำรวจมีระเบียบในฐานะหน้าที่อยู่แล้วแถมยังโผล่ออกมาได้ทั้งกลางวันและกลางคืน ซึ่งเรื่องแบบนี้อาจน่าอึดอัด เหมือนเป็นกรงขังของความรักที่บางครั้งผู้หญิงที่ถูกรักก็ไม่รู้จะจัดการกับปีกของตัวเองอย่างไร หรือจะให้เธอตัดปีกทิ้งเป็นนกไร้ปีกโหยหาจะบินแต่เอาเข้าจริงกลับบินไปไหนไม่ได้ จะได้มาอยู่เป็นเพื่อน"นกไร้ขา"รุ่นพี่ในหนังของหว่อง)
ความทรงจำร้ายๆไม่ว่าจะเป็นความทรงจำเถียงกันเองของพวกมู่หยง ความอาฆาตของหญิงสาวที่หวังเอาไข่มาจ้างนักฆ่าให้ช่วยแก้แค้นให้น้องชายของนางที่เผลอไปล่วงเกินพวกของนายอำเภออย่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์แล้วโดนฆ่า(จริงรึเปล่า นี่เป็นเพียงเรื่องที่อยู่ในสมองของเธอ ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรเราไม่ทราบ) หรือความฝังใจเรื่องพี่สะใภ้ของอ้าวเอี้ยงฮงและความสุขในความทรงจำของอึ้งเอียะซือที่มีต่อผู้หญิงคนเดียวกัน อีกทั้งความแค้นปนน้อยใจของจอมยุทธบอดที่มีต่อภรรยา ทุกความทรงจำในบรรยากาศอ้างว้างของทะเลซึ่งล้อมให้ทุกตัวละครอยู่กับตัวเองและความทรงจำอย่างไม่รู้จะหันหนีไปทางไหน
แต่เมื่อพี่สะใภ้แสนดีของอ้าวเอี้ยงฮงฝากเหล้าแสนสุขดื่มแล้วลืมแก่อึ้งเอียะซือเพื่อนำมาให้อ้าวเอี้ยงฮง โดยหวังว่าจะให้ขจัดสิ่งไม่ควรจำทั้งหลายนั้นซะ และเมื่ออึ้งเอียะซือแบ่งไปดื่มก็ลืมทุกอย่างเว้นแต่เรื่องดอกท้อที่ยังคงทำให้เขามีความสุขต่อไป แต่เมื่ออึ้งเอียะซือเสนอเหล้าแสนสุขให้จอมยุทธบอด เขากลับปฏิเสธเหมือนอยากมืดบอดฝังใจเจ็บแค้นอยู่อย่างนั้น และเมื่ออ้าวเอี้ยงฮงลองดื่มเพื่อจะได้ลืมบ้าง กลับไม่ลืม
ดังภาษิตพุทธที่กล่าวว่า "ธงไม่สะบัด ลมย่อมไม่พัด" ทุกสิ่งล้วนมีเหตุ ส่วนหนึ่งในความทุกข์เศร้าเกิดจากจิตเราปรุงแต่งขึ้นมาเองล้วนๆ อย่าว่าแต่ความทรงจำเลย ภาพที่อยู่ตรงหน้าจะเห็นเป็นอยู่อย่างไรก็ขึ้นกับความคิดจริตอคติของเราทั้งสิ้น จอมยุทธบอดทำผิดหรือเข้าใจผิดเองและเลือกเองที่จะฝังความทรงจำเจ็บๆนั้นไว้ ส่วนทวิมู่หยงยังปล่อยให้ตัวเองสับสนกับความเมาและไม่ชัดเจนของผู้อื่นที่ผ่านมาแล้วเนิ่นนานอย่างไม่ปล่อยวาง อ้าวเอี้ยงฮงอยากจะลืมแต่ไม่สามารถลืมเฝ้าแต่เหลียวหลังมองโอกาสที่ผ่านไปแล้ว ที่ดีหน่อยเห็นจะเป็นอึ้งเอียะซือที่เลือกจำแต่เรื่องดีๆและมีความสุขต่อไปได้
แต่ดีที่สุดเห็นจะเป็นอั้งชิกกงที่ยอมช่วยหญิงสาวที่จ้างเขาด้วยไข่เพียงใบเดียวให้ไปแก้แค้นพวกของนายอำเภอที่ฆ่าน้องชายนาง แม้ระหว่างต่อสู้สำนึกผิดในตัวตนกลับพุ่งขึ้นมาให้เสียสมาธิจนต้องเสียนิ้วไปหนึ่ง แต่กระนั้นก็เพียงแค่นั้น เพราะเขาได้เลือกทำตามความสบายใจของตัวเองแล้ว จึงไม่มีเรื่องให้ต้องมานั่งเสียใจในภายหลังอีก
มาคิดแล้วอายุเราๆก็ไม่ใช่น้อย ในความทรงจำคงมีเรื่องเจ็บแค้น ปวดร้าว อับอายนับไม่ถ้วน ในนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องที่จิตเราปรุงแต่งขึ้นมาเอง แต่ไม่ว่าจะเกิดขึ้นลักษณะไหน สุดท้ายที่เลือกเก็บและขังไว้ในกรงแห่งความทรงจำก็คือตัวเราที่เลือกเอง.
Create Date : 09 กันยายน 2552 |
|
8 comments |
Last Update : 9 กันยายน 2552 21:39:29 น. |
Counter : 795 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: น้องหมี IP: 202.176.87.36 10 กันยายน 2552 16:26:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: Keyzer IP: 58.136.95.18 11 กันยายน 2552 17:38:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: เกรียน IP: 125.25.43.111 11 กันยายน 2552 18:36:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lo!cat IP: 124.122.129.253 12 กันยายน 2552 0:57:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lo! cat IP: 124.120.38.185 18 กันยายน 2552 9:30:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lo! cat IP: 124.120.38.51 1 ตุลาคม 2552 22:50:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: ss IP: 125.25.96.60 15 ตุลาคม 2552 23:59:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ปล. นี่ล่ะนะ เอาของเพื่อนมาก็อบ เลยไม่ชัดเลย ผู้กำกับเค้าคงแช่งไว้ หุหุ