ไม่มีแมวบนกำแพงอีกแล้ว
ไร้ลม แต่กระดิ่งยังครวญ คว้างคล้ายเสียงร่ำไห้ของเงา ม้าหมุนไม่เคยหมุน ในสวนสนุกแห่งความเหงา มีแต่เสียงลมและฝุ่นปลิว กลางคืนยังคงทะเลาะกับกลางวัน โดยมีกาลเวลาคอยห้ามปรามเหนื่อยหน่าย และคนโง่ยังคงหลับแล้วก็ตื่น
ไม่มีแมวบนกำแพงอีกแล้ว
ถ้าดาวร่วงน้ำตาสู่โลกดวงละหยดหนึ่ง มหาสมุทรคงเปียกยับเยิน ไม่มีร่มคันไหนที่ไม่พังได้ มีจริงไม่มีจริง
ไม่มีกำแพง จึงไม่มีแมวบนกำแพงอีกแล้ว เท่านั้นเอง
Create Date : 08 กันยายน 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 8 กันยายน 2550 20:09:12 น. |
Counter : 854 Pageviews. |
|
 |
|
เศร้าเนอะ แต่ถึงเวลาของเค้าแล้วล่ะ