คนพลาสติก - - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า - - - - เมื่อเดือนก่อน ผิวที่แขนและที่ขาของผมเริ่มแข็งขึ้นและยืดหยุ่นน้อยลง แถมสีผิวก็สดมากขึ้นจนเกือบดูมันวาว ผมกังวลใจเรื่องแขนขาผมอยู่เหมือนกันแต่ก็ไม่ได้มากมาย เพราะมันไม่ได้เจ็บหรือดูน่าเกลียดอะไรนัก จนเมื่อสองวันก่อน สิ่งผิดปกติแบบเดียวกันนี้ได้เกิดขึ้นกับจมูกผม แต่การเปลี่ยนแปลงคราวนี้สร้างความหนักใจให้ผมกว่าคราวแขนขา เพราะจมูกซึ่งแข็งและสีสดขึ้นนั้นได้ส่งกลิ่นพลาสติกให้ผมได้กลิ่นอยู่ตลอดเวลา สร้างความรำคาญแก่ความรู้สึกผมอย่างแรง(กระทั่งในฝันก็ยังได้กลิ่นพลาสติก) ผมจึงต้องคิดหนักกับปัญหาบ้าๆนี้มากขึ้น - - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย - - - - กลิ่นพลาสติก ทำให้ผมตระหนักว่า ร่างกายผมเริ่มกลายเป็นพลาสติก และตอนนี้ นอกจากแขนขาและจมูก ที่ผิวบางส่วนตรงท้อง,บริเวณหลังและหน้าผากก็เริ่มกลายสภาพเป็นพลาสติกบ้างแล้ว และผมยังรู้สึกได้นิดหน่อยด้วยว่าอวัยวะภายในของผมก็เริ่มกลายเป็นพลาสติกแล้วเหมือนกัน - - - ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นของปลอม - - - - ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่า เพราะเหตุใดร่างกายผมจึงกลายสภาพเป็นเช่นนี้ นั่นเพราะ เมื่อเดือนก่อน แฟนเก่าผมโทรมาบอกให้ผมได้รับรู้ว่า ที่แล้วมาเธอไม่เคยรักผมเลย ทุกความรู้สึกเก่าก่อนล้วนเป็นของเลียนแบบความรู้สึกที่สวยงาม ..เรื่องราวพวกนี้..ทำให้ผมรู้สึกเหมือนโดนหลอกให้กินอาหารที่ทำจากพลาสติกมาเนิ่นนาน ซึ่งถึงจะรู้สึกตัวตอนนี้ก็สายเกินกว่าจะอาเจียนเอาอาหารพวกนั้นออกมาได้ - - - ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นของปลอม ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า - - - - แล้วความรู้สึกเชิงจินตนาการงี่เง่าพวกนี้ ก็กำลังทำให้ผมกลายร่างเป็นพลาสติก ราวกับผมได้กินพลาสติกมามากมายจริงๆ และพลาสติกที่เสพสะสมเอาไว้ก็ได้สำแดงเดชรวมเป็นส่วนหนึ่งของร่างกาย และเหมือนว่าการยอมรับเข้าใจในสภาพพลาสติกของผมได้ส่งผลให้ปฎิกริยาพลาสติกทวีความเร็วขึ้นหลายเท่าตัว ในที่สุด วินาทีนี้ ผมก็ไม่รำคาญกลิ่นพลาสติกที่จมูกอีกต่อไป เพราะปอดผมก็กลายสภาพเป็นพลาสติกไปแล้วเช่นกัน ธรรมชาติลมหายใจของผมจึงเป็นกลิ่นพลาสติกไปด้วย - - - ผมเพิ่งมารู้หลังจากเลิกกับเธอได้ปีกว่า ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย - - - - และหลังจากนี้ ผมจะเลือกกินแต่อาหารสีสันสดใส เช่น ลูกอม ไอศครีม น้ำหวาน เจลลี่ เพราะคิดว่าอาหารพวกนี้จะเข้ากับกระเพาะพลาสติกของผมได้ดี และหวังว่าในเร็ววันนี้ ร่างกายผมจะกลายเป็นพลาสติกโดยสมบูรณ์ พอถึงตอนนั้น หัวใจพลาสติกของผมจะไม่ต้องเจ็บปวดกับความรักพลาสติกอีกต่อไป ทั้งอดีตและในอนาคต - - - ว่าเธอไม่เคยรักผมเลย ความรักที่เธอเคยให้ผมเป็นพลาสติก - - - -   Create Date : 17 กันยายน 2549 21 comments Last Update : 21 พฤษภาคม 2551 0:37:40 น. Counter : 350 Pageviews. Share Tweet

เขียนได้ฟูมฟายดีไหมครับ ที่จริงอยากเอาเพลง Fake Plastic Trees ของ Radiohead มาลงประกอบ แต่ขี้เกียจทำ / ช่วงนี้ผมขี้เกียจ+มึนๆมากครับ เลยอาจไม่ได้ไปตอบบล็อกของท่านผู้มีอุปการะคุณได้ครบถ้วน ขออภัย   โดย: lomocat 17 กันยายน 2549 9:35:27 น.

อาสาทำให้ครับ   โดย: King Of Pain 17 กันยายน 2549 11:33:28 น.

ชอบตอนนี้นะคะ ทั้งบรรยายทั้งพรรณนาสวยมากเลย แต่ก็ไม่แน่ใจว่าคำชมจะเข้ากับกาละเทศะ และที่สำคัญ อารมณ์ของเจ้าของบล็อกหรือเปล่า ไม่แน่ใจอารมณ์ เป็นพลาสติก มีความรักที่เป็นพลาสติก แต่ว่าเป็นความรักจริง ๆ ครั้งต่อไปก็ไม่เสียหายนะคะ ไม่รู้ว่าเกี่ยวไหมอีกล่ะ แต่สู้ ๆ นะ คุณโลโมแมว ปล. ทำข้าวต้มไปแล้วล่ะ หลอกให้หิว คราวหน้าจะเอารูปข้าวต้มพร้อมสูตรมาลงนะคะ แต่จะบอกว่า คงมีแต่กระเพาะพลาสติกที่กินได้แล้วไม่ตายนะ   โดย: หมาเลี้ยงแกะ 17 กันยายน 2549 15:29:18 น.

อ่านแล้วน้ำตาจะไหล เชื่อมั้ยวะ   โดย: เสี่ยเอง IP: 124.120.241.231 17 กันยายน 2549 22:47:02 น.

ขอบพระคุณอย่างสูงครับ คุณKOP หลายส่วนในหน้านี้ ผมเอาแรงบันดาลใจมาจากเพลงนี้แหละ กระเพาะพลาสติกของผมพร้อมรับข้าวต้มอุ่นๆครับ ขอเป็นข้าวต้มกุ้งสีสวยๆก็ดีครับ /คุณแม่แมวกี้ทำอาหารได้น่าทานมากๆ รู้สึกอิจฉาแมวกี้นิดๆแล้วสิ ไม่เชื่อว่ะเสี่ย   โดย: lomocat 17 กันยายน 2549 22:48:40 น.

ฟูมฟาย ไร้สาระ ผมเป็นพวกเกรียนที่แฝงตัวอยู่ตามเวป มาด่าขณะยังอ่านบรรทัดแรกไม่จบเลยด้วยซ้ำ 555   โดย: เกรียน soi 1 IP: 58.8.142.210 18 กันยายน 2549 0:01:31 น.

มิได้มาเยี่ยมเยือนก็หาเป็นกระไรไม่ดอกขอรับ เพราะว่าท่านจะได้มีเวลาจรรโลงข้อเขียนงาม ๆ ให้พวกเราได้อ่านสืบไป อย่างไรเล่าขอรับ...   โดย: ดำรงเฮฮา 18 กันยายน 2549 0:49:47 น.

ครั้งต่อไปขอให้คุณแมวพบความรักแท้จริงนะ   โดย: keyzer 18 กันยายน 2549 1:34:02 น.

ผมก็ชอบเพลงนี้ครับ   โดย: King Of Pain 18 กันยายน 2549 3:27:07 น.

เขียนจากประสบการณ์จริงหรือเปล่าครับ เพลงนี้ของ Radiohead ฟังกี่ทีก็ยังไพเราะ   โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY 18 กันยายน 2549 13:08:27 น.

อ่านแล้วสะเทือนใจว่ะ... ตลอดเวลาก็คอยคิดอยู่เสมอว่า .. รักแท้คืออะไร... แม้แต่ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่เสมอว่า.. มันคืออะไร.. สิ่งที่คิดว่าไม่ใช่ อาจจะใช่ก็ได้.. อะไรที่สบายใจทั้ง 2 ฝ่าย นั่นคือสิ่งที่ใช่.. วันหลังเจอกันจะลองเอาไม้ฟาดดู.. พลาสติกคงทนไม้   โดย: biggg 18 กันยายน 2549 16:27:11 น.

เออ... ขออนุญาติยิ้มอย่างแรงเลยนะคะ อย่าอยู่ใกล้ความร้อนนะคะ พลาสติกอยู่ให้ความร้อนมันจาลาลาย   โดย: 555+ (เจ้าแห่งโชคชะตา ) 18 กันยายน 2549 18:37:45 น.

บางครั้งก็อยากเป็นพลาสติกบ้าง จะได้ไม่ต้องซึมซับความเจ็บปวดเข้าไปในใจ ฟูมฟายได้เศร้าสะเทื้อนใจจริงๆค่ะ (รึเพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยหนอ?) ปล.ขอบคุณ King Of Pain นะคะที่เอาเพลงมาลงคนอ่านอย่างเราเลยอ่านเผลอซะเพลินไปเลย ชอบ radiohead ค่ะ   โดย: azamiya 18 กันยายน 2549 20:20:58 น.

นึกถึงตัวเองนิดๆ ในบางประโยค.. ที่แย่คือ เป้นพลาสติก เลยย่อยสลายนานมาก ... ไม่รู้กว่าจะย่อยจากใจ ต้องใช้เวลาทั้งชีวิตจะพอรึเปล่า .. ชอบเพลงนี้มากครับ เข้ากะเรื่องดีแท้...   โดย: แร้ไฟ 20 กันยายน 2549 0:04:06 น.

แวะมาบอกว่า อยากเห็นงานของคุณ lomocat ได้ตีพิมพ์เผยแพร่อีกนะครับ เอาใจช่วยและจะรอแสดงความยินดีครับ   โดย: sTRAWBERRY sOMEDAY 20 กันยายน 2549 15:53:18 น.

อ่า ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมครับ ดีใจที่หลายท่านชอบเพลงนี้ ต้องขอขอบคุณคุณKOPอีกหลายครั้ง -ขอบคุณS.someday ด้วยครับสำหรับกำลังใจ ทางคุณก็เช่นกันนะครับ -ไอ้เกรียนsoi1 วันนี้จะเข้าไปเอาเดธโน๊ต อย่าเพิ่งเอาไปคืนล่ะ   โดย: lomocat 21 กันยายน 2549 8:20:28 น.

มีการเกรียนกันด้วยหรือนี่   โดย: biggg 21 กันยายน 2549 9:50:28 น.

อยากเป็นพลาสติก.....จะได้ทน ท้น ทน ดูแล้วแข็งกร้าวดี ไม่ต้องรู้สึกไร .... แต่ห้ามเอาไม้มาฟาดนะ   โดย: belittle big IP: 61.47.99.183 21 กันยายน 2549 18:11:53 น.

ไปอ่านเจอในบล็อกคุณ sTRAWBERRY sOMEDAY ว่าคุณ lomocat เคยมีผลงานตีพิมพ์ด้วย อยากอ่านเหมือนกันครับ มั่นใจว่าอนาคตต้องได้อ่านแน่นอน   โดย: King Of Pain 21 กันยายน 2549 23:35:34 น.

งานเขียนกระตุ้นจินตนาการดีครับ   โดย: wj42 22 กันยายน 2549 9:12:29 น.

อยากอ่านงานของคุณ lomocat เหมือนกันนะคะ ชักจะติดแล้ว ปล.ย่องมาฟังเพลงอีก เพราะจัง   โดย: azamiya IP: 125.25.189.213 23 กันยายน 2549 21:00:22 น.