|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
เพราะชีวิตคือฝนตกและแดดออก

15.00 วันนี้ คาบเรียนคาบสุดท้ายสิ้นสุดลง ระหว่างทางเชื่อมของอาคาร เพื่อนฉันที่เดินมาด้วยกัน ชี้ให้ดูท้องฟ้า
ทำไมฟ้ามันมืดอย่างนี้ว่ะแปง
"ไม่ชอบเวลาฟ้าเป็นสีเทาเลยแก..หดหู่ชิบ
15 นาทีต่อมา แล้วฝนก็เทลงมา นักเรียนที่ยืนต่อแถวขึ้นรถโรงเรียนเพื่อจะกลับบ้าน วิ่งกันหาที่หลบฝน มองแล้วเหมือนกับมดแตกรัง
"ไปกินขนมกันมั้ยแซนด์
ไปดิ
"ตอนแกอยู่อเมริกา ฝนตกบ่อยมั้ย
"ไม่นะแก นานๆจะตกที
ฉันซื้อขนมปังกับโกโก้เย็น ส่วนแซนด์ซื้อกล้วยฉาบอบน้ำผึ้ง เรายืนกินขนมด้วยกันหน้าโรงอาหาร ไม่ใช่เราสองคนที่ติดฝน ใครหลายคนติดฝนเหมือนกับเรา!
5 นาทีต่อมา... รถเที่ยวไหนแล้วว่ะแปง ชั้นจะกลับแล้ว
"เออ เดี๋ยวเดินไปส่ง
"อยากวิ่งตากฝนว่ะแซนด์
เออ วิ่งก็วิ่ง!
10 นาทีต่อมา... ฉันนั่งอยู่ในรถตู้ประจำทาง มองออกไปนอกหน้าต่างรถ ฝนตกอย่างไม่ลืมหูลืมตา แอร์ในรถหนาวไปถึงหัวใจ เพิ่งสังเกตว่าเสื้อนักเรียนเปียกไปด้วยน้ำ ฝนตก
.ตกไปถึงใจ หนาวใช่เล่น
น้าคนขับรถเปิดเพลงฝรั่ง ดนตรีของเพลงเพราะมาก แต่ไม่ได้ตั้งใจฟังเนื้อเพลง มองออกไปนอกรถ เหมือนเม็ดฝนทำให้ภาพทุกอย่างเบลอ ทุกชีวิตเคลื่อนไหวช้าลง แม้กระทั่งรถที่เคลื่อนที่ด้วยเครื่องยนต์ ยังต้องลดความเร็ว
วินาทีนั้นรู้สึกว่า , สายฝนตกลงมาเพื่อควบคุมทุกอย่าง บังเอิญ! เพลงในรถจบลงด้วยประโยคที่ว่า Because of you วินาทีนั้นรู้สึกว่า , คิดถึงใครบางคนที่ชอบฤดูฝน และหลงใหลในความเศร้า
40 นาที่ต่อมา... กลับถึงบ้าน รีบวิ่งเข้าห้องน้ำ อาบน้ำ สระผม กลิ่นยาสระผมทำให้สดชื่นขึ้นมา... หยิบชุดนอนขึ้นมาสวม เพิ่งรับรู้ว่า ร่างกายกำลังโดนกองทัพไข้บุกเข้าจู่โจม ลงมากินพาราเซตามอน 2 เม็ด แล้วดื่มน้ำตามไปหนึ่งแก้ว พ่อกลับมาจากออกกำลังกายพอดี
ที่โรงเรียนฝนตกมั้ยแปง
"ตอนเย็นตกหนักมากเลย เมื่อกี้ตากฝนมา รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย
เพิ่งสังเกต ตอนนี้ที่บ้านฝนหยุดตกแล้ว แต่ฟ้ายังเป็นสีเทาเช่มเดิม..
"พ่อ..ถ้าเดือนธันวานี้ติดรัฐศาสตร์ของมศว. แปงเอาเลยนะ
เอาอย่างงั้นหรอ
"หื้อ ขี้เกียจอ่านหนังสือแล้ว เหนื่อย
แล้วจะมานั่งเสียใจที่ไม่ได้เรียนวารสารไม่ได้นะ
ฝนหยุดตก เหมือนตั้งใจให้ใจได้หยุดคิด...
20 นาทีต่อมา... เข้ามาอ่านบล็อกของพี่ณนนท์ บังเอิญ! พี่ณนนท์เขียนถึงเรื่อง ทะเล
ทราย เจอข้อความนี้เข้า คนที่เราคิดว่าไร้ประโยชน์ อาจจะมีค่าสูงส่ง ...ทุกที่ ทุกชีวิต บนโลกใบนี้ มีความหมายเสมอ สมองคิดส่วนหัวใจจดจำทันที
10 นาทีต่อมา... นั่งอยู่ชั้น 3 ของบ้าน ฝนหยุดตกไปนานแล้ว ฟ้าจากสีเทาค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีดำจนมืดสนิท หยิบดินสอขึ้นมาเขียน บางอย่าง ลงในกระดาษสีขาว บางอย่างที่ว่า คือ ฝนตก , ท้องฟ้าสีเทา และตัวเอง
15 นาทีต่อมา... บังเอิญอีกครั้ง! วิทยุออนไลน์มีคนส่งข้อความไปขอเพลง ฤดูที่แตกต่าง
ตัวเองนั่งคุยกับตัวเอง - อดทนนิดนึงนะ ชีวิตใกล้Ent. ก็หนักแบบนี้แหละ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ อย่าท้อ สู้ๆเข้า!
- ท้องฟ้าเป็นสีเทาได้ แต่อย่าทำให้ ใจ เป็นสีเทา
- ชอบฤดูฝนไม่ใช่เหรอ? คิดในแง่ดีสิ ฝนตกทำให้ทุกอย่างชุ่มฉ่ำ
ย้อนกลับไป 115 นาทีที่แล้ว... คาบเรียนคาบสุดท้ายสิ้นสุดลง ระหว่างทางเชื่อมของอาคาร เพื่อนฉันที่เดินมาด้วยกันชี้ให้ดูท้องฟ้า
ทำไมฟ้ามันมืดอย่างนี้ว่ะแปง
"ไม่ชอบเวลาฟ้าเป็นสีเทาเลยแก..หดหู่ชิบ"
เอ้ย! แกดูด้านนั้นสิ มันไม่เห็นมืดเหมือนตรงนี้เลย
จริงของแก
ฉันหันไปยังด้านที่เพื่อนพูดถึง ท้องฟ้าฝั่งนั้นมีสีส้มอ่อนๆของดวงอาทิตย์ เหมือนใครบางคนตั้งใจป้ายสีส้มเพื่อสู้กับสีเทา
ฉันยิ้มออกมา!
ขณะนี้เวลา 21.22... ฉันนั่งพิมพ์ บางอย่าง ลงในพื้นที่เล็กๆให้จะเสร็จแล้ว เวลา 100 กว่านาทีที่ผ่านมา ทำให้ฉันได้เข้าใจบางอย่างมากขึ้น จู่ๆในหัวของฉันก็นึกถึงวาทะเด็ดของนันทขว้าง สิระสุนทรขึ้นมา
ฉันมักจะคิดถึงคำพูดนี้ทุกครั้งที่รู้สึกแย่..

ผมชอบคำว่า rainy เท่ากับคำว่า sunshine เพราะชีวิตคือ ฝนตก และ แดดออก
Create Date : 07 กันยายน 2550 |
|
45 comments |
Last Update : 4 ตุลาคม 2550 17:31:51 น. |
Counter : 612 Pageviews. |
|
 |
|
|
| |
โดย: pangz 7 กันยายน 2550 21:49:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: zom IP: 203.150.23.129 7 กันยายน 2550 22:01:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tu IP: 125.24.69.87 7 กันยายน 2550 22:04:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: แด๋น IP: 203.113.71.196 7 กันยายน 2550 22:05:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่ปุ๊กค่ะ (Pukkio ) 7 กันยายน 2550 22:26:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: wizardboy (wittza ) 7 กันยายน 2550 22:57:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: wizardboy (wittza ) 7 กันยายน 2550 23:12:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nor@ZetH 7 กันยายน 2550 23:25:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 7 กันยายน 2550 23:33:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: Unravel 8 กันยายน 2550 6:29:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 8 กันยายน 2550 7:39:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: New IP: 64.59.144.86 8 กันยายน 2550 8:44:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: weraj 8 กันยายน 2550 9:19:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 8 กันยายน 2550 9:45:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋ญ่า (kayook ) 8 กันยายน 2550 11:45:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋ญ่า (kayook ) 8 กันยายน 2550 11:56:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: Emplicon IP: 203.113.71.196 8 กันยายน 2550 12:08:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: fzero 8 กันยายน 2550 22:48:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: X RoBiN 8 กันยายน 2550 23:00:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 9 กันยายน 2550 11:35:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: pangz 9 กันยายน 2550 11:50:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: weraj 9 กันยายน 2550 13:32:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่ๆ IP: 203.118.80.12 9 กันยายน 2550 16:08:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: รุ่นน้องในรถอ่านะ IP: 203.172.88.188 9 กันยายน 2550 17:10:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 9 กันยายน 2550 18:04:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 9 กันยายน 2550 18:51:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: เดอะ วินทร์ IP: 203.113.71.196 9 กันยายน 2550 20:46:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: nanoguy 9 กันยายน 2550 21:33:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 10 กันยายน 2550 14:26:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: fzero 10 กันยายน 2550 19:55:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 10 กันยายน 2550 20:49:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Unravel 10 กันยายน 2550 22:10:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 12 กันยายน 2550 10:31:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไม่มีชื่อ IP: 203.172.51.115 12 กันยายน 2550 20:37:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: Unravel 12 กันยายน 2550 23:51:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: Unravel 13 กันยายน 2550 20:57:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
ตรัง Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทฤษฎีมีอยู่ว่า...คนเรามีสิทธิ์พบกันและใช้ชีวิตร่วมกัน อาจจะ3ปี 50ปี 1นาที หรือ 1วินาที ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นเพื่อน ศัตรู คนรัก พ่อแม่ หรือแม้แต่ตัวเอง ยังไงพวกเขาก็ต้องจากกัน...บางทีก็ดีใจ บางทีก็เศร้า (ควันใต้หมวก/วิศุทธิ์ พรนิมิตร)
|
|
|
|
|
|
|
- บล็อกนี้เขียนเพื่อนให้กำลังใจกับตัวเองและพี่ๆ
พี่ๆจากราชภักพระนคร เพื่อนๆ น้องๆ ในบล็อกแกงค์
- ขอบคุณสำหรับโปสการ์ดของพี่ดาริ , ครูเต้ย
ที่ส่งมาเติมกำลังใจในสัปดาห์นี้คะ
- ตัวหนังสือของคุณประชาคม ลุนาชัยในเขียนฝันด้วยชีวิต ทำให้หนูมีแรงบันดาลใจ
- บล็อกของพี่ณนนท์ ถ้าใครสนใจอยากอ่านบทความดีๆ ของพี่เค้าอยู่ในFriends' blogs ชื่อNor@ZetH นะคะ
แปงทำลิงค์ไม่เป็นแหะๆ
- ขอบคุณเรื่องสั้น ฝน(ไม่)ตกตลอดเวลา ของgyunwin
ตัวหนังสือต้นแบบแห่งความโรแมนติก
- ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาในพื้นที่เล็กๆนะคะ
ปล. ต่อจากนี้คงหยุดอัพบล็อกสักพัก ต้องทุ่มเทเวลาให้กับการอ่านหนังสือคะ มีสอบตรงหลายที่มาก
ยังไงก็ใช้พื้นที่ข้างล่างส่งถึงกันนะคะ...