เพิ่งจะเลข 2 เอง...
ตื่นเต้นไปได้

กรี๊ดดดดดดด เลข 2


เตรียมโบกมือลา

ผ่านไปไวเหมือนโกหก...

แต่สุดท้าย ถึงอย่างไรก็คือชีวิตจริง
คิดถึงค่ะ

: ))

แวะมาทักทายน้องแปงก่อนจะเข้านอน

เดือนหน้าจะเลข 2 แล้วเหรอคะ

เตรียมฉลองล่วงหน้าให้เลข 2 อยู่กับแปงไปนานๆ

เป็นสาวแล้วเหรอน้องแปง อิ อิ

พี่เลขสามแล้ว อยากจะร้องไห้ ยังนึกว่าสิบแปดอยู่ร่ำไป เหอๆ

ฝากเค้าไปดันกระทู้นี้หน่อย

ร้านกาแฟทับเที่ยง ในห้องชายคาจ้า

//www.pantip.com/cafe/home/topic/R7988871/R7988871.html

ช่วงนี้คงอยู่กรุงเทพแล้วสิ อิจฉาจริง แปงได้ปิดเทอมแล้วเที่ยวซะเปรมเชียว

เชื่อไหมว่า กว่าจะรู้ตัวอีกที เราก็เลขสามนำหน้าแล้ว 55

แวะมาทักทายจ้า

แง๊ว แปงแปง...จะเลข 2 แล้วหรอ

ของเราเหลืออีกปีนึงอ่ะ

แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองแก่ขึ้นอย่างบอกไม่ถูก สงสัยชีวิตจะเริ่มหมดไฟ

ตอนนี้เลยต้องพยายามโหมให้ไฟลุก

ด้วยการหาอะไรสนุกๆทำ เช่นการสร้างความร้าวฉาน...ฟังดูเป็นคนเลวจริงๆเลย

เปิดเทอมแล้วก็อย่างนี้ล่ะนะ เข้าใจเลย...

สู้ๆนะแปงแปง แต่แปงก็ยังดีอ่ะ อย่างน้อยก็ยังมีคนคอยดูแล

พยายามดู
แต่ไม่ทัน

+ แวะมาส่งความคิดถึงนะคราฟฟฟ อะคริ อะคริ

+ ถึงจะเปิดเทอม ... แต่ยังไงก็มีคนดูแลหัวใจ โลกก็ยังคงเป็นสีจมปูต่อไปเหมือนเดิม น่าอิจฉาเนาะ อุๆ

+ เชียร์เรื่อง Up อย่างแรงจ้า ถ้าว่างให้หวานใจรีบพาไปดูเน้อ เพราะไม่งั้นจะโดน Transformer2 เบียดรอบหายหมดอ่า

+ เขียนเอ็นทรี่นี้ ยังกะจะไม่อัพบล็อกอีกเลย จนกว่าจะปิดเทอมอีกทีแน่ะครับ หุๆ

+ เหอๆ เพิ่งจะขึ้นหลัก 2 ... ของพี่หลัก 3 กว่าๆ เผลอแป๊บเดียวก็คงถึง IT Square แล้ว กรี๊ดดดดดดดดด (แก่จัง รับไม่ได้ วะ55+)

คิดถึงนะ

เป็นงัยบ้างเด็กน้อยกลอยใจของพี่

คิดถึงเจ้าของบ้านหลังนี้จัง

ผู้มาเยือนคนนี้ ก็ยังเป็นคนเดิมนะ

เข้าใจแล้วแหละว่า ชีวิตช่วงแรกเฟรชชี่มันเหนื่อย (มาก)

ตั้งแต่้เปิดเรียนมา

เป็นไข้สองครั้ง (ตอนนี้เป็นไข้หวัดใหญ่ อิอิ ไม่ใช่ 2009 น้า)

โดดเรียนครบทุกวิชา

วิชาอังกฤษฟังพูกโดดบ่อยสุด (เข้าเรียนครั้งเดียว จากสิบครั้ง)

แต่ก็สนุก กิจกรรมมากมาย เหนื่อยเป็นเรื่องธรรมดา ไม่เหนื่อยสิแปลก

เสาร์นี้่แด๋นมีแข่งแสตนด์ปิดกีฬาเฟรชชี่ด้วยแหละ

วันนี้โดดซ้อม ไม่ไหวจริงๆ ไข้ขึ้นมากเลย แต่ต้องไหว!

ย้ำอีกครั้ง


......

คิดถึงพี่แปงจังเลย