เรื่องเม่นนี่เศร้าจังง่ะ



ปล. คนแปลยังวัยซะรุ่น 55

เราเสี่ยงต่อการร้องไห้ เมื่อเราปล่อยตัวให้สร้างความสัมพันธ์ขึ้นมา"
......
...
..
.
ฉันพร้อมจะร้องไห้อีกครั้ง

^
^

ชอบประโยคเดียวกับเม้นท์ที่ 2 เลย



เพลงก้อนหินละเมอก็ชอบค่ะ

1.เรื่องลูกโป่ง 8 ใบ น่ารักมากค่ะ
มีอิสระที่จะคิด...ฝัน...และไปให้ถึงตามที่ฝัน

2.เรื่องความรักของเม่น...แอบเศร้านะคะ...

3.ก้อนหินละเมอ...
พี่ชอบเพลงนี้จังเลยค่ะน้องแปง...
ถ้าน้องแปงชอบเพลงแนวนี้...ก็น่าจะชอบซีดีของพี่นะ
แต่ต้องตอบคำถามให้ถูกก่อนน้า...ไม่ยากเลย...จริง ๆ นะ

"เราเสี่ยงต่อการร้องไห้ เมื่อเราปล่อยตัวให้สร้างความสัมพันธ์ขึ้นมา"
^
^
^
ชอบประโยคนี้ค่ะ
พี่ไม่เคยอ่านเรื่องเจ้าชายน้อย....(เชยเนอะ)
แต่ประโยคนี้...โดนใจพี่จริง ๆ
เพราะ...พี่ร้องไห้เพราะความสัมพันธ์มาหลายครั้งแล้ว...จริง ๆ ค่ะ
แบบนี้...แสดงว่า...ถ้าไม่อยากร้องไห้อีก...ก็ควรจะหยุดความสัมพันธ์ใช่มั้ยคะ...

วันนี้แด๋นไม่ไปโรงเรียนอ่ะพี่แปง

ตื่นไม่ทัน

เมื่อวันก่อนไปละมุนคนเดียว

เจอเจ้าชายน้อยฉบับพิมพ์ครั้งที่หนึ่ง

นั่งอ่านอยู่ในร้าน กินลาเต้ไปด้วย

มิน่าละ แด๋นว่าทำไมเจ้าชายน้อยถึงเป็นที่ติดอกติดจใครหลายๆคน

เ้จ้าชายน้อยน่ารักนะ ว่ามั้ย

แปลงร่างเป็นเจ้าหญิงนะ แปง แปง

พี่อ่านหนังสือจบแล้วนะ เริ่มอยากเป็นคนคนเดียวของใครสักคนบ้างแล้วล่ะ

ทำไมพี่อ่านเรื่องลูกโป่งทั้งแปดแล้วเศร้าวะ ไม่เห็นมองโลกในแง่ดีได้อย่างแปงมั่งเลย 55555
(สงสัยช่วงนี้เป็นบ้าเป็นบอ)

อ่านแล้วรู้สึกว่า ต่อให้อยู่เฉยๆหรือไปไหนก็ต้องประสบกับความชิบหายในรูปแบบที่ต่างๆกัน ฮ่าๆๆ


ปล. นิทานของตัวเม่น เคยได้ยินในหนังสั้นไทยเรื่องนึงแฮะ เศร้าจริงๆ แต่ก็เป็นเศร้าในแบบที่มนุษย์คิดน่ะ ถ้ามันเจ็บมาก มันจะขยายเผ่าพันธุ์มาได้จนป่านนี้เหรอ
(หรือมันรักกันมากจนทนได้ หืม?)

ู^
^
ตี่ตี๋...
+ใครบอกว่าเรามองโลกในแง่ดี
เรื่องลูกโป่งนั่น ทำเอาน้ำตาจะไหล
คิดเหมือนกันเลย ตายเพราะความอิสระ เหอเหอ
+วันนี้ไปอ่านงานตี่ตี๋มาแล้วล่ะ ปกเรนไง หาตั้งนาน ใช้ชื่อจริงเขียนหรอ แหม! ช่วงนี้ขาขึ้นนะ 555
+อยากดูหนังสั้นเรื่องนั้นมาก
+นั่นสิ รักมากมั่ง?
ไม่ใช่เม่น..ตอบไม่ได้ เหอเหอ

แวะมาอ่านแล้วเศร้าจัง

แต่คิดอีกทีลูกโป่งทุกใบอาจรู้ตัวดีว่าต้องแตกหรือหมดลมในวันใดวันหนึ่ง

บางทีลูกโป่งอาจมีความสุขเพียงพอแล้วในระหว่างเส้นทางที่เลือก

ลูกโป่งอาจต้องถามใจตัวเอง และให้กำลังใจตัวเองเป็นด้วย เพราะความรักไม่ได้ต้องการเพียงความ'กล้า'ที่จะรัก แต่ต้อง'กล้า'เผชิญหน้ากับความเจ็บปวดด้วย ... แหะ แหะ จำเค้ามาอีกทีค่ะ

ทำอะไร อยู่ที่ไหน ก็ขอให้มีรอยยิ้มที่สดใสทุกวันนะคะ

+ อืม ... พี่มีความรู้สึกว่าตั้งแต่ช่วงที่นู๋แปงแปงตอบเม้นต์ท้ายๆ ของเอนทรีที่แล้ว จนถึงอารมณ์ของเอนทรีนี้ ดูแปลกๆ ไปไม่เหมือนเคยจริงๆ ด้วยแฮะ ... หรือจะเป็นเพราะฝนฟ้ามิเป็นใจดังว่าอ่ะครับ

+ แต๊งค์สำหรับการเจอกัน, ข่าวคราวเรื่องรถไฟ, เค้กลูกเกดเมืองตรัง และโทรเลขวันสุดท้าย ด้วยนะคราฟ

+ เรื่องลูกโป่ง 8 ใบ เศร้าจังอ่ะครับ ... ทุกสิ่งย่อมเป็นอนิจจัง ไม่มีสิ่งใดที่อยู่ได้อย่างเที่ยงแท้และยั่งยืนหนอ
+ อืม ... ความรักคน ช่างเหมือนตัวเม่นจริงๆ ด้วยแฮะ ถึงแม้จะทิ่มแทงกันอย่างเจ็บช้ำแค่ไหน แต่สุดท้ายก็มีลูกมีหลานออกมาจนได้ เอิ๊กๆ (ทะลึ่งไปมั้ยเนี่ย)

+ ตรง เจ้าชายน้อย กับ ก้อนหินละเมอ ก็ซึ้งดีอ่ะครับ

+ วรรคสุดท้ายตรง ป๋อล๋อ นี่เรื่องอารายกานหวา ?!? ก็ขอให้หายไม่สบายใจเร็วนะคราฟฟฟ

ดีจัง ที่นำมาฝาก
พี่เลยไม่ต้องซื้ออ่านเลย
แต่ยืนอ่านที่ร้านจบแล้วล่ะ อิอิ
เจ้าหญิงน้อยสบายดีนะคะ

อ่านแล้วเศร้าค่ะ
ชอบเพลงจังเลยค่ะ

Soul after six
ผสมผสานดนตรีแนวโซลให้เข้ากับเนื้อเพลงได้อย่างลงตัว ราวกำลังนั่งอยู่ริมโขดหินในคืนเมฆหนา

สังเกตเสียงเบสก่อนท่อนแรกเป็มอมตะไปแล้ว !

ชอบ ชอบอ่ะ พี่แปง