มดเต็มเลยอ่ะ

อ้อ แปงดื่มน้ำผลไม้นี่เอง ความหวานของเครื่อมดื่ม กับความหวาน ของคู่รักผู้มาเยือน เลยชวนมดมาเดินเล่นกัน

อ่านบล็อคหนูทีไร พอเจอเรื่องหวานๆ อดที่จะอมยิ้มตาม นึกภาพ แล้วนึกถึงตัวเองสมัยเอ๊าะๆ

ความรัก มันช่างบรรเจิด เหนือสิ่งอื่นใด ตื่นเต้น หัวใจพองโต ทุกครั้งที่อยู่ในบรรยากาศแบบนั้น

กลับตรังเมื่อไหร่ แวะมาเยี่ยมเยือนละมุนด้วยนะคะน้องแปง

...

น่าจะลองไปทานกาแฟสดอร่อย
ที่ร้านกาแฟข้างหอฉันคุณยาย
ที่วัดพระธรรมกาย

อร่อยมากได้มีโอกาสทำบุญด้วย

ทำไมไม่รู้ อ่านที่พี่แปงเขียนแล้วรู้สึกมีค.สุขไปด้วยจัง

;)

ชิมทั่วกรุงรึยังเนี่ย

ได้ละเลียดตัวอักษรของพี่แปง
แล้ว
มีความสุขจังค่ะ

แหมม
หวานซะ...

แปงแปงอ่ะ ความสุขเอ่อล้นจนรุกรานความขี้อิจฉาในตัวเราไปด้วยเลย ห้าๆๆๆๆ

แหมๆ คนมีความสุขก็ดีแบบนี้แหละเนอะ

แต่ตอนนี้เราเริ่มเฉยๆกับร้านกาแฟที่ตกแต่งแนวๆนี้แล้วอ่ะแปงแปง

เอกลักษณ์กับความน่าค้นหามันหายไปหมดแล้วล่ะ

เพราะทุกจ้าวต่างก็มีแบบแผนที่ยึดติดทำตามกันมาเป็นทอดๆไปหมดแล้ว

ตามสังคมวัตถุนิยม ภาพลักษณ์นิยมที่แอบแฝงอยู่ภายใต้กระแสไลฟ์สไตล์นอกกรอบ

อ่านที่แฝดคนสวยเขียนแล้วรู้สึกเหมือนไปนั่งอยู่ด้วยเลยนะเนี่ย คิคิ

บรรยายได้เห็นภาพสุดๆๆ

ร้านสบายใจ...เพิ่มลงไปให้เป็นร้านกาแฟน่ารักอีกร้านด้วยนะ

ปล1.วันหลังไปนั่งร้านอื่นด้วยกันนะ คิคิ
ปล2.หิวเลยเนี่ย 55+
ปล3.แฝดเที่ยวเก่งอ่ะ

หวาดดีพี่แปง

เปงไงบ้า

ไม่ได้คุยกันตั้งนาน


ไม่เคยเข้ามาอ่านเลยนะเนี่ย

วันนี้ไม่รู้คิดอะไรก้อเลยเข้ามาอ่าน



อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้นมากก


เมื่อไหร่จะกลับมาบ้านหละ


ถ้ากลับมาโทรมาบอกด้วยนะ

มีเรื่องจุปรึกษามากๆ


ช่วงนี้รู้สึกชีวิตหดหู่มากๆ


กลับมาเร็วๆนะ

ชอบกาแฟเหมือนกัน
แต่ไม่ได้กินนานแล้ว
ชอบบรรยายกาศร้านกาแฟ
ที่ไม่ได้กินเพราะ หมอห้าม
วันก่อนห้ามใจไม่ไหว
ซื้อกินแถวอารีย์ อ่อยยย
สงสัยไม่ได้กินนาน ขมมากมาย

เบื่อร้านกาแฟ แล้วถ้าโลกนี้ไม่มีร้านกาแฟ...
เบื่อความรัก
แล้วถ้าโลกน้ไม่มีความรักล่ะ..

จ๊วบๆ แปง
แกยังละมุนเหมือนเดิม

ขอกอด 1 ที

หวัดดีแปง ตัวหนังสือยังคงคมเหมือนเดิม หลังจากหายไปนาน (หมายถึงพี่เองที่หายไปนาน)

ภาพพระอาทิตย์ตกสวยดี วันนี้พี่เพิ่งเห็นเค้าตกไปในกลุ่มเมฆหมอกฝน

แปงสบายดีน๊า

+ อะจ๊ากกกก เพิ่งรู้ตัวว่านู๋แปงแปงอัพหน้าใหม่ไปตั้งร่วมเดือนนึงแว้ว พี่ยังไม่ได้เข้ามาอ่านอีกเหรอเนี่ย ต้องขออำภัยด้วยจ้า ตั้งแต่ย้ายออฟฟิศกลับเข้าไปอยู่ในเมืองเนี่ย ชีวิตเหลือเวลาว่างน้อยลงเยอะเลย หมดไปกับการเดินทาง และรถติด (เป็นสิ่งที่เกลียดมั่กๆ ในช่วงนี้)

+ ของพี่ ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปนั่งละเลียดแถวร้านกาแฟเท่าไหร่จ้า (จะให้ไปนั่งเป๋ออยู่คนเดียว มันก็กระไรๆ อยู่ ชิมิ? )

+ หูยยยยย ... หวานหยด อิจจ๋า มดขึ้นบล็อกเต็มไปหมดแย้วอ่า

+ พี่ชอบร้านแถบถนนพระอาทิตย์เหมือนกันนะครับ ดูมันแนวๆ ดี เคยแต่โฉบๆ ผ่านแต่ยังไม่เคยลองเข้าไปนั่งละเลียดดูสักที

+ แต่มาคิดๆ อีกที ที่ต้นต้นว่าไว้ก็เป็นจริงเหมือนกันนะครับ คือตอนแรก "ความแนว" ทำให้ร้านกาแฟที่ตกแต่งเยี่ยงนี้ดูแตกต่าง แต่สุดท้ายแล้ว มันก็รูปแบบที่ร้านที่เปิดทีหลังจะก๊อปกันต่อๆ มา จนมันไม่แนวอีกต่อไปแล้อ่า

+ เฮ้ออออ! ตาร้อน ไปก่อนดีกั่ว เด๋วพี่จาโดนมดกัดอ่ะคราฟ อะคริ อะคริ

โอววว
นึกว่าบ้างร้าง
ยังสอบไม่เสร็จเลยเหลืออีกตั้ง 2 วิชา
กลับบ้านเที่ยวนี้แพลนไปเกาะลันตาอีก ทะเลหน้าฝน น้ำก็ไม่สวย
แต่ไม่เป็นไรเพราะยังไงก็ไม่ลงทะเลอยู่แล้ว ฮ่าฮ่า

กำลังแพนจะไปสังขละบุรีล่ะ
ใครผ่านมาแล้วแชร์ข้อมูลล่วงหน้าได้นะคะ

พี่วิน พี่โจ ต้นต้น พี่ชุน เจ้าหญิง น้องนิ พี่ฟอม พี่ยุ้ย พี่หนุ่ม
เหมือนจะมีขาประจำประมาณนี้

ส่วนครูปอน กับคุณโดม
ไม่กล้านับว่าเป็นขาประจำ เพราะยกไว้ หนูเป็นแฟนคลับแทนนะคะ

ไม่ได้หายไปไหนเลยนะ
ไม่มีเน็ตใช้เพราะประหยัดตังค์ไม่ซื้อชั่วโมงคะ เหอเหอ

ไว้มาบ่นอีก
ไปอ่านหนังสือล่ะ
เอาเป็นว่า คิดถึงนะคะ

ปล.กลับบ้าน 11 นี้ล่ะ
เจอกันนะ ละมุน

โอ๊ะ โอ๊ะ จะกลับบ้านเหรอ ดีจังแถมพาเพื่อนมาด้วย ทำตัวเป็นไกด์นะเนี่ย ดูแลเพื่อนดีๆละ..

ถามว่าคิดถึงมั้ย คิดถึงดิ แต่บางคนน่ะไม่แน่ อาจจะไม่คิดเราก็ได้ หุหุ

ตั้งใจเรียน ตั้งใจสอบนะเด็กน้อย

อร๊ากกกกกก


อยากไปงานหนังสืออ้ะ
หนังสือของพี่ต้นเล่มใหม่สองเล่มยังไม่ได้ซื้อก็ต้องมาจีนซะก่อน

แปงๆ เดินแทนเจ๊ด้วยยยย /น้ำตาไหลพราก