เจิมๆๆ

เขียนดีจัง แฮะ~
เอาใจช่วยนะ คุณนักเขียน

เอนทรี่นี้
A++++++++++

ขอตัวไปเหลาดินสอก่อน

เป็นนิทานที่ลึกซึ้งคมคายมากเลยค่ะน้องแปง
...นิทานเหลาดินสอ...น่าคิดเนอะ

ยังงี้...พี่ก็ต้องรีบไปเหลาดินสอเหมือนกัน...

ปล.พี่ก็มีกำลังใจส่งไปให้น้องแปงเหมือนกันค่ะ...เพิ่งออกเดินทางวันนี้เอง...ไม่ได้ทำเอง แต่ก็ส่งให้ด้วยใจนะคะ

น้องแปงจ๋าไปชมไรพี่ในบลอก 555
พี่อ่าเหรอ น่ารัก ( นิสัยอ่ะ)
เรื่องรูปเหรอ พี่ใช้แสงไฟช่วย
และสังเกตป่าวว่าเห็นแต่หน้า ก๊ากกกก...โชว์ตัวไม่ค่อยได้ อ้วนดำ ๆ

อืมมม ...เรื่องสอบตรงไอที พี่ก็อยากให้ทุกคนที่อยากเข้า
มาเรียนให้หมดนะ แต่คณะพี่เค้านโยบายรับไม่ได้เยอะเท่าใด
ปีนึง ๆ รวม ๆ กันประมานร้อยคนอ่ะ สี่ปีรวมกันก้อสี่ห้าร้อยคน ถ้าสอบตรงบวกกับสอบผ่านระบบทั่วไป
ก็เข้ายากอยู่นะ

ที่สำคัญเด็กอยากเข้าเยอะซะด้วยสิ พี่เห็นยังตกใจเลย
มาสอบกันเยอะมากเป็นพัน แต่เอาแค่ ไม่ถึงห้าสิบ
ขนาดพี่แอบถามฝ่ายทะเบียนมา เค้าก็บอกว่าเพิ่มได้นิดหน่อยอ่ะ

ยังไงก็บอกเพื่อนด้วยน๊า ถ้ายังมีทางอื่นก็พยายามมาเข้าให้ได้
พี่เอาใจช่วย แม้ไม่ได้อยู่เป็นรุ่นพี่ก็เถอะนะ
แต่ถ้ายังไง พลาดไปก็ไม่เป็นไร ดูที่ที่อยากเรียนที่อื่นไว้ด้วยนะคะ
ธรรมดาแหล่ะเนอะ สอบได้สอบไม่ได้ คิดซะว่าก็ยังมีคนสอบไม่ติดเหมือนเราตั้งเป็นพันคน

ที่เหลือก็พยายามต่อไป ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ก็น่าชื่นชมมากแล้วค่ะ ^^
อีกอย่างเรียนที่ไหนก็อาจไม่สำคัญเท่าสิ่งนั้นเราอยากเรียนหรือป่าว
ถ้าอยากเรียนไอที อยากเป็นเด็กไอทีเรียนที่ไหนก็เหมือนกันค่ะ ยังไงก็เด็กไอทีเหมือนกันนะ
แต่อยากเรียนที่ดี ๆ มีพี่ ๆ ที่น่ารัก สนิทกันมาก ๆ อาจารย์น่ารัก คนในคณะน่ารัก พี่ยามก็ดี แม่ค้าก็ดี อิอิ
ก็ต้องมาไอที ลาดกระบัง ( พี่โปรโมตคณะพี่ในนี้เลยล่ะกันนะ ^^ )

ป.ล. พี่ก็ไม่ได้เก่งแบบไอทีเต็มตัวเท่าใด แบบว่าทำอย่างอื่นดันถนัดกว่า ฮ่า ๆ แต่พี่ก็ขอบอกว่าพี่เป็นเด็กไอทีลาดกระบังเต็มใจจ้า ^^

น้องแปงล่ะเปนไงบ้าง เรื่องสอบ
เอาใจช่วยเหมือนกันนะคะ

อ้อ พี่แปะไว้ก่อนเด๋วกลับมาอ่านน๊า....

ยิ่งเหลาก็ยิ่งสั้นนะสิ
งั้นไม่เหลาดีกว่า ชีวิตจะได้ยาวยาว

อ่ะ ล้อเล้ง...ถ้ามีชีวิตยาวยาวแบบ ทู่ทู่ ก็จะมีความหมายอะไร ว่าไหม



"คืนนี้อย่านอนดึกนะคร้าบทั่น" << ไม่ทันแล้ว เพราะมัวแต่ทำการบ้านของแปงอยู่ล่ะ เป็นการอัพบลอกที่ยาวที่สุด และก็เป็นแบบยาวยาว ที่เหลาแล้วน่ะ

พรุ่งนี้ไปเลือกตั้งแน่นอนจ้า

อืมม...ดินสอที่ถูกเหลา อยู่เรื่อย ๆแสดงว่าได้สร้างสรรค์รอยขีดเขียนไว้

ดินสอยิ่งสั้นลงเท่าใด แสดงว่าเส้นบรรทัดที่ถูกเขียนไว้ย่อมมากเท่านั้น

ดินสอ...เป็นชีวิต
การใช้ชีวิตถ่ายทอดสิ่งดี ทำดี ก็คงดีไม่น้อยเนาะ

บางครั้งเหลาแรงไปก็หัก

ไม่เป็นไร

เหลาไหม่นะ

ค่อยๆเหลา

ช้าๆก้อได้

รู้ไม้ตอนเด็กๆแม่พี่เหลาดินสอให้ตลอดเลย เพราะพี่ทำมันหักบ่อยมาก แต่ตอนนี้ช่ำชองแล้ว^^

ปล. ช่ำชองหมายถึงถ้าเหลาหัก ก้อค่อยๆเหลาไม่อีก ไปเรื่อยหนะ

ไปนอนแระๆๆไม่ไหวๆๆ

#ตั้ม
+ขอบใจที่เข้ามาเจิม
+เมื่อคืนเล่นซ่อนแอบกับหนังสือเรียนถึงตี2 ตาค้างอ่านไม่รู้เรื่อง จะทำเพื่อ?
+เมื่อวานไป "ร้านละมุน" กับจ๊ะมา ลาเต้อร่อยมาก แนะนำๆ
+เราเป็น "นอมินี" ข้อสอบไปแล้วเหมือนกัน 555



#เฮีย
+เมื่อคืนได้นอนป่าวเนี่ย
+ให้ A หลายบวกจัง ซึ้งใจๆ
ขอบคุณคร้าบ
+เออเฮีย อยากดูหนังที่
"นิโคลัส เคท" แสดงอ่ะ เหอะๆ
+เดี๋ยวอาทิตย์หน้าสอบเสร็จ จะไปช่วยจัดบ้านใหม่
+สู้ๆกับสอบ



#พี่แอม
+ขอบคุณ "ความคิดถึง" ที่ส่งมาคะ ไว้จะรอรับนะคะ อิอิอิ
+งั้นแปงจะรอรับใจ เหมือนกัน
ฮะฮะ



#พี่กุ้ง
+พี่กุ้งน่ารักจริงๆนะ แปงขำเพื่อนพี่กุ้ง ที่ไปตอบเม้นท์ทุกรูปอ่ะ ขำจนปวดท้องเลยเนี่ย
อะคริ อะคริ
+ขอบคุณสำหรับ เรื่อง ไอที ลาดกระบังคะ เดี๋ยวจะไปบอกเพื่อนมาอ่าน เหอะๆ
+ตอนนี้แปงรอผล นิติฯ มธ.อยู่คะ หลังปีใหม่โน่นเลย ส่วนที่ไม่พูดถึงแสดงว่า ไม่ติดคะ อิอิอิ



#พี่โจ
+เรื่องเหลาดินสอเนี่ย ต้องพูดกับทั่นสถาปนิกคนเดียว ฮะฮะ
+ชีวิต ทู่ทู่ หดหู่ไปคะพี่โจ
+ตอบ tag ได้น่ารักมากเลย
+ก็แปงรู้ว่าพี่โจนอนดึก เลยแกล้งพูดแบบเป็นห่วง ฮะฮะ
ล้อเล่นคะ ปีนี้ยังเลือกตั้งไม่ได้เลยคร้าบ



#พี่กอล์ฟ
+เหมือนกันเลยคร้าบ
ตอนเด็กๆ พ่อจะเหลาดินสอ ให้
พ่อเหลาส๊วยสวย แหลมด้วยฮ่ะ
+พอโตเนี่ย มาเหลาเอง ไม่เห็นเหลาสวยเหมือนพ่อเลยอ่ะ
อะคริ อะคริ
+พี่กอล์ฟนอนดึกจัง สอบเสร็จแล้วยังคะเนี่ย พักผ่อนนะคร้าบ

ขอบคุณคับพี่กุ้ง
อยากเข้าไอทีลาดกระบังใจจะขาดแล้วครับ........-*-

มารายงานตัวฮับ
เมื่อวานพี่ออนตอนกลางวันทั้งวันน่ะ

พอกลางคืนก็หลับเป็นตายเลย
พี่ได้ออกข้อสอบนะ 15 ข้อ
(ช่วยอาจารย์ออกนิดเดียวเอง)

ตอนนี้ลิงน้อยกำลังสอบล่ะ
เด๋ววันอังคารพี่ก็ต้องคุมสอบ

ช่วงนี้เรื่องเก่าหมดไป
เรื่องใหม่ ๆ เข้ามาอีก ช่างน่าเศร้า

พี่ชอบที่เราเขียนตอนนี้นะ
แต่บางทีพี่ก็อ่านแล้วงงๆ น่ะ
อาจเป็นเพราะสั้นไปนิดนึงน่ะ
(วิจารณ์แบบนี้จะโดนจับเชือดมั้ยเนี่ย)

เขียนดีจังค่าบล๊อกนี้ พี่กำลังเหลาดินสอให้ตัวเองทุกวันเรยค่ะ เหนื่อยแต่ไม่เคยท้อค่า


เดี๋ยวพี่แวะมาใหม่นะค๊า มาตามอ่านของเก่าด้วย ไม่ค่อยว่างเข้ามาเรยค่ะ แต่ยังคิดถึงน๊านี่

National Treasure น่ะเหรอ
มีพี่คนนึงไปดู (แกเป็นนักวิจารณ์ประจำ ได้ดูก่อนชาวบ้าน) ให้ 1 ดาวครึ่ง 5555+

คิดหนักเลยเนี่ย ภาคแรกตูก็ยังไม่ได้ดู

อื้ม เรื่องเหลาดินสอนี่ก็ทำให้คิดอะไรได้เยอะเลยแฮะ

อยากบอกว่าถ้าไม่อยากเหลาแล้วสั้นลง
ก็ใช้ดินสอกดสิ

ชอบเอนทรี่นี้จัง

ดินสอชีวิตพี่เหลาไม่ค่อยบ่อย เพราะไม่ค่อยได้ใช้ประโยชน์ 555+ นานๆใช้ทีง่ะ

กลายเป็นหนุ่มเสื้อแดงไปแระ
ปกติพี่ชอบใส่สีอ่อนๆนะ
สีอย่างนี้มีไม่กี่ตัวเอง

อิอิ เห็นชิงช้าแล้วอยากขึ้นช่ายป๊ะ เหมือนพี่เลยครับ
ตอนแรกก้อแอบคิด คนละ20บาทแพงจัง พอเข้าไปนั่งตอนแรกก้อตื่นเต้นพี่ไม่ได้ขึ้นมา 7-8ปีได้แล้วมั้ง

พอมันผ่านไปซัก5-6รอบเริ่มเฉยๆ10กว่ารอบผ่านไปเริ่มอยู่ไม่นิ่ง ไกล้20 ไม่ไหวแล้ววววว


อิอิ ตอนนี้สอบเสร็จแล้วคับผม
รู้อนาคตว่าตกมีนแน่ๆ เพราะก่อนสอบหนีไปเที่ยวมานี่แหละ

เรื่องที่อยู่พรุ่งนี้เด๋วจะมาบอกนะครับ เด๋วต้องลงไปถามคุณป้าข้างล่างหอ

ช่วงนี้งานพี่เข้าอ่ะ

แต่จะพยายามอัพบล้อกทุกวัน
แต่ทำได้แค่ลงเพลงกับเนื้อเพลงนะ

ว่าง ๆ ก็เข้าไปฟังได้นะจ๊ะ

สุขสันต์วันคริสต์มาสเช่นกันค่ะ
ซานต้ามาได้หลายรูปแบบจริง ๆ ด้วยค่ะ...
มีความสุขมาก ๆ นะคะ

+ อูววว ... เพลงบรรเลงประกอบน่ารักมากมายอ่ะจ้า
+ พี่ก็พยายาม 'เหลา' ตัวเองให้แหลมคม (ไม่ใช่เอาไว้ทิ่มแทงนะ ) และมีประโยชน์เข้าไว้ เพราะพี่ไม่อยากเป็น ดินสอทู่ๆ หักๆ ที่ไม่มีใครเอาไว้ใช้เขียนน่ะครับ

+ อุๆ รู้สึกนู๋แปงจะนิยมเอาหน้าบล็อกพี่ให้คุณพ่อนู๋อ่านนะจ๊ะ ... นี่แปลว่าคุณพ่อนู๋ยัง(หัวใจ)วัยสะรุ่นอยู่ หรือเป็นเพราะพี่ชอบเขียนอะไรแก่ๆ วิชาเกินๆ กันเนี่ย เหอๆๆ

+ สำหรับบ้านใหม่พ่อตี้ พี่อัพลงที่ friend's link ไม่ได้แฮะ สุดท้ายเลยต้องเอาไปแปะที่ favorite link แทน ... แต่ exteen นี่หน้าตาไม่ค่อยคุ้นเลยเนาะครับ คงต้องใช้เวลาทำความหนิดหนมอีกซักพักถึงจะคุ้นเหมือน bloggang อ่า (ว่าแต่วันนี้พี่หาหน้า blog เก่าของตี้ไม่เจอแล้ว อย่าบอกนะว่าโดน webmaster เข้ามาลบทิ้งไปแล้ว ... ถ้าใช่นี่ น่ากลัวสุดๆ อ่ะครับ เหอๆๆ )

+ เรื่องควาย 2 ตัวที่นู๋เล่า ... แถวบ้านนู๋ ส่วนใหญ่เป็นโซน ปชป. แต่ยังอุตส่าห์มีคนกล้าท้า คมช. ด้วยเหรอครับเนี่ย? เหอๆๆ

+ โชคดี และ ลุ้นผลการสอบอย่างมีความสุขต่อไปนะจ๊ะ

แปง

มันปิดบล๊อกพี่แล้วว่ะ
เชี่ยมาก

กูยังสอบไม่เสร็จเลย
ควายเอ๊ย

น้องแปง

อ่านบลอกพี่เข้าใจได้ถูกเผงเลยค่ะ ^^
พี่คิดว่าพี่เขียนซีเรียสซะอีก ไหงน้องแปงอ่านแล้วมีความสุขได้ ^^"

เรื่องรูปใน hi5 ของพี่ พี่จะไปจัดการไอ้เพื่อนตัวดี

แต่เรื่องของเรื่องก้อคือ พี่ไปแกล้งเค้าก่อนอ่ะ
แต่พี่คอมเม้นต์แค่ไม่กี่รูปเองน๊า...
แต่มานนนดิ!!! กลับมาที คอมเม้นต์พี่ทุกรูปเลยอ่ะ
จะขำก็ขำอ่านะ แต่มานเป็นรูปของตัวเองง่า...
ผิดที่ใคร !!! คนเริ่มก่อนไม่ผิดช่ายป่ะ อิอิ


น้อง Emplicon
หาทางมาเข้าให้ได้เลยนะคะ พี่เอาใจช่วยจ้า...
สู้ ๆ ค่ะ รายงานข่าวคราวม่างน๊า...
รอรับน้องไอทีลาดกระบัง เย้ ๆ

น้องแปง อีกรอบจ้า
Merry X'mas ค่ะ

นิทานชีวิตของพวกเราถูกเหลาให้สั้นลงทุกวัน ไม่มีใครเหลาให้ดินสอยาวขึ้นได้ บางวันเราเหลาด้วยมด บางวันเราเหลาด้วยกบเหลาดินสอ เมื่อก่อนนิให้แม่เหลาดินสอให้ก่อนไปโรงเรียนทุกวันเลย แต่ตอนนี้ใช้ดินสอกดแล้วเราไม่ได้ มีแต่จะหัก!!

+ มาเพ้ออะไรเนี่ย สับสนเล็กๆ อิอิ

ดินสอที่เหลาเดินทางออกผจญภัยโลกกว้างไปพร้อมกับหัวใจ...
คอยแต่งแต้มสีสันให้ระยะทางตามกาลเวลา
จวบจนวันที่จะถูกเหลาจนหมด
คงเหลือไว้เพียงแต่ "คุณค่า" ที่ได้สร้างตามทางมา...

My dream...

i love you

หนุกดี



ฮิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เป็นนิทานสั้นที่สนุกที่สุดที่สุดเลยค่ะ

เจ๋ง..

หนุมากมาก

แพรวนาเดียฟิล์มนุ๊กเฟริสโทนี่ทุกคน