โอ๊ะ อั๊พบล๊อกใหม่แล้วหรอคะ อิอิ
รูปสวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกค่ะ
ชอบมากๆเลย โดยเฉพาะรูป F3.6

พออ่านจากที่คุณเจ้าของบล๊อกไปคอมเมนท์ไว้นี่กลายเป็นเข้าใจเลยค่ะ หุหุ ขอบคุณนะค้า

เรื่องเขียนนิยายนี่ไม่เก่งหรอกค่ะ
ยังไม่มีเปนรูปเปนร่างเลย
(ไม่เคยว่าง เฮ้อ)
ยังไม่เคยลองเรื่องสั้นเต็มรูปแบบนะคะ
แต่เคยเขียนบทความเป็นภาษาอังกิดไว้เรื่องนึงค่ะ

https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=pppircu&month=10-2007&date=27&group=10&gblog=1

เพิ่งเห้นว่ามันอ่านยาก เด๋วจะไปแก้เว้นบรรทัดนะคะ

เรื่องช่อการะเกดหรอคะ ไว้เด๋วกลับไทยไปจะหามาอ่านค่ะ ขอบคุณที่แนะนำมานะคะ

น่าสงสารมากเลย

อ่านแล้วสะเทือนใจจัง

มนร. หายไปเลย เงียบฉี่

มันอาจจะเป็นเวรกรรมเก่า หรือเป็นผลของการก่อกรรมใหม่ก็ได้ แต่ก็น่าสงสารเด็กน้อย...

เด็กกำพร้าเป็นเด็กที่น่าสงสารนะคะ
เพราะในโลกนี้
คนที่รักเรามากที่สุดในโลกก็คือ
พ่อกับแม่

ถ้าทั้งสองคนนี้ก็ไม่รักแล้ว
ก็ยากจะหาจากที่ไหนได้อีกแล้ว



วีแวะมาบอกว่า
ภารกิจเสร็จสิ้นไป 1 อย่างแล้ว
วันนี้จึงมาอัพบล็อก
"นกย่าง"
อย่าลืม
ไปชิมให้ได้นะคะ


https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=sodnaisoi&month=06-2008&date=02&group=16&gblog=189

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับพี่วาฬ

จริงๆแล้ว HDR ทุกรูปเลยครับ 5555
ใส่จนพี่ชายบอกจะแต่งอะไรเยอะแยะ 5555
กำลังร้อนวิชาครับพี่
ใช้ 2-3 โปรแกรมร่วมกันครับ

ลองตามดูได้เรื่อยๆนะครับพี่
ผมจะเอาภาพชุดนี้มาลงเรื่อยๆครับ

ขนเงาะ...เอะ...หนามตะบองเพชรนี่นา

ขอตอบคำถามที่น้าเปาถามมาครับ"ของความชัดขึ้นอยู่กับอะไรบ้าง"

-นอกจาก๓หัวข้อที่น้าเปาบอกไปแล้ว(ความละเอียดเกี่ยวน้อยหน่อย,โฟกัสได้,มือไม่สั่น)
มีอีกหลายอย่างครับ....ว่ากันแบบง่ายๆจำได้ไม่ยากคือ
-ค่าF ค่านี้ขึ้นอยู่กับเราว่าต้องการชัดตื้นหรือชัดลึกปกติแล้วผมจะถ่ายที่F8ขึ้นไปครับ(ถ้าต้องการชัดลึกมากกว่านี้ก็ปรับค่าFไปเรื่อยๆแล้วกดปุ่มเช้คชัดลึกดูเอา(ผมว่าF8-11กำลังสวย)
-ค่า"ค่าความเร็วชัตเตอร์"นั้นต้องมากกว่าความยาวของเลนส์ครับอย่างเลนส์ของน้า18-55 นั้นอย่างต่ำๆต้อง1/60ขึ้นไปครับ(ถ้ามือนิ่งพอ)ถ้ากลัวมือไม่นิ่งก็ดันไป1/100ขึ้นไปได้ครับ(อย่างผมใช้70-300 บางรูปดันไปที่1/320 บางรูปผมใช้แค่1/100กว่าๆก็มีครับ...อันนี้มีเทคนิคส่วนตัวนิดหน่อย)
-ค่าISOนั้นไม่ค่อยมีผลเท่าไรครับจะมีผลตอนแสงน้อยถ่ายไม่ได้ครับ
-การใช้Flash บางครั้งที่แสงน้อยหรือกลัวมือไม่นิ่งก็ได้ครับเพราะระบบFlashนี้จะบังคับค่า"ความเร็วชัตเตอร์"ให้เรา อย่างภาพแมลงวันนั้นผมถ่ายตอนเย็นๆแทนที่ผมจะเลือกเพิ่มค่าISOแต่ผมไม่เลือกกลับไปเลือกเปิดFlsahหัวกล้องเพื่อความชัวร์ว่าได้ภาพนิ่งแน่ๆ
-ยังมีอีกหลายอย่างปลีกย่อยแต่เอาที่สำคัญและจำง่ายดีกว่าครับ

ไปจริงดิเจ้เปา...วันนี้เลยเป็นไง..ไปตอนกลางคืนไม่ร้อน ตื่นเต้นดีด้วยนะ เอาม่ะๆ..

โอ้วว..ข่าวร้ายนะนั้น..

คิดในแง่ดี..เจ้าป๊อกแป๊ก อาจไปติดสาวบ้านไหนอยู่ก็ได้นะ..แต่ไป 2 เดือนแล้ว..เข้าข่ายย้ายบ้านตามสาวแล้วละ...

ยังเหลือ น้าป๊อก-ป๊อกไง..ท่านแม่ของเจ้เปาอยากรับอุปการะแทนไม๊..

ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ
แหง่ะ พอดีเพิ่งจะมาสนใจเรื่องขีดๆเขียนๆได้ไม่ถึงปีเองค่ะ ประกอบกับไม่ได้อยู่เมืองไทย แล้วก้อไม่เคยแสวงหาความรู้ เลยไม่ค่อยรู้เรื่อง

ขอบพระคุณมากกกกเลยนะคะที่แนะนำมา
ซาบซึ้งค่ะ

เอ สถานสงเคราะห์ที่ปากเกร็ดนี่อยู่แถวไหนเนี่ย สงสัยเพียงต้องไปทำบุญเล็กๆน้อยๆเสียแล้ว
ตอนเรียนมัธยม รร มีจัดกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์เยอะค่ะ เคยไปมาหลายที่ แต่จำได้ว่าไม่เคยไปที่ปากเกร็ดเสียที

ยายโชม น้าป๊อก-ป๊อกเหรอ

แหมทำไปได้ เออ แต่มันอาจติดสาวแล้วย้านหนีตามผู้หญิงไปก็ได้ ช่วงนั้นมันฮอร์โมนกระฉูดพอดี เห้อคิดถึงมันจัง

อะไรกันจ๊ะ สองสาว มาแอบนินทาอะไรกัน

น้าป๊อก-ป๊อกที่ว่าเนี่ย หมายถึงคนหรือหมา

พูดให้ดีนะ

นึกว่าขนเงาะจริงๆนั้นแหละ

ขอเสริมนิดนึง

การถูกกำหนดให้เดินไปตามสายพานของกิจวัตรประจำวันที่เคร่งครัด เพื่ออำนวยความสะดวกให้กับผู้ใหญ่ที่ปฏิบัติงาน
^
^

การที่เด็กถูกเลี้ยงดูมาอย่างมีวินัย และสามารถอยู่ร่วมกันได้ในหมู่มากอย่างเป็นระเบียบทำให้เด็กรู้จัก
การเข้าสังคม
การอยู่ร่วมกัน
การเคารพกฏ
การจัดระเบียบทางความคิด
และ การรู้สำนึกว่าคนเราไม่สามารถอยู่ตามลำพังได้

อันนี้ได้มาจากการจูงลูกไปฝึกพัฒนาการแทบทุกสัปดาห์

หนูเปาเป็นไร ทำไมเอาแต่หลับ
แค่อยากหลับ
หรือ
ไม่อยากตื่น

งั้นก็หมายความว่า แค่ธุระยุ่ง
แล้วไป แล้วไป

แต่คนรึเปล่าเนี้ย
ปิดเปิดสวิตท์ได้ทุกเวลา

โห ภาพสุดยอดเลยอะ

เดี๋ยวแม่ไปถ่ายบ้างดีก่า

ต่อคำถามที่ว่า

คุณนายสือรตี ถอดบุคคลิกมาจากแม่ใช่บ่อ

ตอบว่า

แม่นแล่ว ถูกต้องที่สุด

ชุมชนบ้านดอนก็มีจริง อยู่ติดหลังบ้านแม่จริง ชุมชนยังปีนมาเด็ดขนุนบ้านแม่ จนแม่ไม่มีจะกิน (ขนุน) จนทุกวันนี้

เจ้าคุณเทพ ก็คือบิดรของแม่

และคุณหญิงติ๋มก็ใช่มารดร

เว้น ไอ้สอด มันเป็นใครกันแน่ แม่ยังงง เพราะแม่จุดประกายเรื่องนี้มาห้าปีแล้ว เลยลืม ว่าไอ้สอดมันคือใคร

ต่อคำถามที่ว่าเรื่องเรียน

แม่ต้องไปเข้าค่าย สอ . นี้

แล้ว ศ ส อ. เดือนหน้า

เกลียดตรง คลาสยาวจวบสี่ทุ่ม

เริ่มแหกตากันตั้งแต่ หก เจ็ดโมง

แม่คิดจะไปแท๊กซี่เลยไปไมได้

เพราะ กลับดึก

ครั้นจะเอารถไป

ก็กลัวไม่มีที่จอดและการเดินไปที่รถอันตราย

ซ้ำร้าย เสียเวลานอนไปหลายนาที (แม่ต้องนอนให้ครบ ไม่งั้น อาจ สกายคิ๊ก เพื่อนร่วมคลาสได้ ซึ่งมีแนวโน้มสูง ที่จะมี เพื่อนดวงซวย ไม่คนก็สองคน หรืออาจสามคน)

นี่แม่ดูรูปของลูก แล้วให้ปวดแก่น ว่าจะไปเตะก้านคอคนที่ fitness หรือถ่ายรูปต้นไม้หลังบ้านดี

แต่งตัวแล้วด้วย

เอาไงดี

เอางี้

เป่ายิ้งฉุบกับตัวเอง

สวัสดีค่า
เพิ่งมาดูรายละเอียดภาพ
เพียงก้อถ่าย 55 mm นะคะ แต่ว่า Av F ต่ำสุดมันให้แค่ 5.6 หรือไม่ก็ 5 เองค่ะ
ไม่มีทางถึง 3.6 แน่ๆ
เป็นความผิดเพียง หรือว่ากล้องเนี่ย
ฮือๆ

เย่ ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์นะคะพี่เปา
ขออนุญาตเรียกพี่นะคะ

ไม่อยากบอกว่าแอบรุสึกเล็กๆว่ามุมมันไม่ได้อ่ะค่ะ
คือถ่ายจากดอกไม้บนซุ้ม นึกออกไหมคะ
แล้วดอกมันบานแต่ด้านบนสุดที่เพียงต้องใช้บันไดสองเมตรถึงจะถ่ายได้ คิกๆ
แล้วดอกต่ำกว่านั้นมันไม่สวยเลยง่ะ เอื้อมมือเข้าไปถ่ายยาก เลยขี้เกียด คือเพียงใจร้อนด้วยแหล่ะ เลยแบบ เฮ้ย ไม่ได้ก้อไม่เอาระ ทำนองนั้นอ่ะค่ะ หุหุ

แต่เรือ่งมุมกล้องนี่จริงๆเลย ไม่ว่าจะถ่ายมาโครหรือแลนสเคปเพียงจะรุสึกว่าตัวเองมีปัญหาค่ะ ขอบคุณที่ชี้แนะนะคะ

เรื่องเลนส์มัน 18-55mm เหมือนกันนะคะ ใช้โหมด A แต่ว่าปรับให้Av (F) ต่ำลงไปกว่า 5.6 ไม่ได้ หรือเท่าไหร่เนี่ยแหล่ะค่ะ ไม่มีทางต่ำกว่า 4 แน่นอน

มีคนติมาเรื่องความคมอยู่เหมือนกัน แต่นี่มันขยายดอกไม้สองเท่าแล้วง่ะ เข้าใกล้กว่านั้นก้อไม่ได้โฟกัส หรือถ้าไกลไปก็ไม่สวย ฮือ

ต้องขอบคุณที่แนะนำข้อมูลดีๆให้ด้วยนะคะ
ไว้เดี๋ยวกลับไทยไปปลายเดือนนี้เมื่อไหร่นี่จะลุยกิจกรรมนี้เต็มตัวเลย
พอดีนี่อยู่ในช่วงสอบ(ตั้งแต่กลางพฤษภาแล้วค่ะ สอบติดกันนานมาก) เลยเซ็งๆ ไม่มีทั้งอารมณ์อ่านหนังสือหรืออารมณ์เล่นกล้อง

เด๋วจะแวะมาคุยด้วยใหม่นะคะ

เอารูปเบลอๆมาลงทำไมเนี่ย ต้องให้จินตนาการเอง แม่นางไว้ผมแบบนักร้องวงนกแล ทรงพวงมาลัย อิอิ
^
^
ฟิลม์มานเสื่อมหมดแล้วอ่ะ
นึกแล้วก็เศร้า ความหลังกำลังลางเลือน

มีฟิลม์เก่าๆรีบไปสแกนเก็บเป็นแผ่นซีดีไว้ได้แล้วนะ
เค้าว่าเกิน 10ปีไป มันจะค่อยๆจาง
แล้วสุดท้ายก็จะหายไป

อีกอย่าง
นอนไม่เป็นเวลาเลยนะเรา
โผล่มาตีหนึ่งมั้ง เช้ามืดมั้ง
ระวังร่างกายมันจะรับไม่ไหว
แล้วรอยคล้ำใต้ดวงตารักษาไม่ได้ง่ายๆด้วยนะ
เดี๋ยวจะหาว่า สวยไม่เตือน

โดย: วาฬอันดามัน


ลูกลืมชมแม่ว่า ทำเป็รไฟล์ภาพให้แนแบบนี้ อ่านง่ายดี ตัวอักษรใหญ่ มีสีสัน ทำให้ไม่ต้องเพ่งขมวดคิ้วหลิ่วตาอ่าน

เย่


..........................




ลูกชอบกลอนบุหลันเขกกะโหลกโบกมือลา .... มันมีอยู่ในอาราเล่จริงๆอะ มันบังเอิญ หรือแม่ชอบดูอาราเล่คะ (ลูกก็ชอบ )


แม่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้มาก ตอนหลังมาเปลี่ยนคนวาด และทำเรื่องให้เป็นเด็กๆ เลยกร่อย ความจริงน่าจะใหความบ้า และทะลึ่งเหมือนเดิม และฉายให้ผู้ใหญ่ดู

แต่.. กลอนนั้น เป็นกลอนพาไป หาได้คิดถึงเรื่อง อาราเร่ไม่

...........................




ป่านนี้แม่คงทำทุกอย่างที่ว่ามาสกายคิ๊ก ไปถ่ายต้นไม้หลังบ้าน อิอิ อ้อลูกไม่โดนปรับค่าที่เอ๋อลืมลงทะเบียนแล้วเย้ ... เสาร์นี้จะไปสมัครเรียนฟลุ๊ทต่อแล้วเย้ (เพิ่มงานไว้กระตุ้นตัวเอง)


เมื่อวานไปออกกำลังกายอย่างหนัก เพื่อคลายเครียด นี่หากว่า ครูฝึกเรื่องการเตะต่อย ไม่คิดตังค์ แม่คงได้ สกายคิก ครูฝึกไปแล้ว

เรื่องถ่ายรูป เมื่อเช้าตื่นมา สโร๋ สะเร๋ เดินออกไปดูดอกไม้หลังสวน ก็สวยดี แต่ก็ยังมิได้ถ่าย เพราะเซ็งชีวิต

..........
แม่ไปเข้าค่ายต้องเจอเรื่องสนุกๆแน่ๆเลย

แม่เจอสองวันติด

วันแรกแหกตาแต่เช้า จนสี่ทุ่ม

วันสอง แหกตาแต่เช้ากว่า จบห้าโมงเย็น

เพื่อนอินเดีย ดันเดินทางมาเมืองไทย แม่ต้องไปต้นรับอย่างแรง พาเที่ยวตอบแทน

แต่เขานัดกันวัน อ. นี้

แม่เครียดๆเรื่อง เข้าค่ายอยู่แล้ว ดันมาเจอเรื่องนี้ ที่แม่ช่วยอะไรไมได้เลย แม่ยิ่งเครียด

อริที่บ้านมันเห็นธุระของแม่เป้นขี้ บอกว่า ให้ละจากการเข้าค่ายมาต้อนรับ

แม่ ซึ่งรู้สึกผิดอยู่แล้วที่ทำไม่ได้ กอปร กับการเห้นสาระของแม่ เป็นสาระแน แม่ก็โวย

มันโวยดังกว่า และหาว่าแม่เป็นโรคจิตบลาๆๆ

คือแม่เครียดมาหลายวันแล้ว

ก่อนหน้านี้ คือวัน จ อ. อริแม่ มันไป แอดมิด ตรวจทั่วร่างสองวันซ้อน คือนอน โรงบาน

แม่ลุ้นและสวอดมนต์ ภาวนา พร้อมเป่ากระหม่อมไปสองปู๊ด

ตลอดสองวันที่รอฟังผล แม่ใจแทบขาด

แต่พอมันไม่เป้นอะไร

กลับมามันก็ทุเรียนกับแม่ต่อ จนแม่รับไม่ทันเลย งงเลย

และพอมาเมื่อคืนก็เป้นอย่างที่เล่า

และ ในอนาคตล่ะ

แม่บอกเลยนะเปา

แม่หมดอาลัยตายอยากมากๆเลย กำลังนี้

ลูกมีเวลาว่างไหม

เราหนีไปเที่ยว ตจว. กันไหม

ไปแบบรอนแรม ดั่งนกขมิ้น สีตก

ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ (แต่เมื่อคิดถึงค่าน้ำมันแล้วให้เข่าทรุด)

เซ็งว๊อยยยยยยยย เมื่อไรจะมีเงิน พันสามร้อยล้านปอนด์เสอร์ริงค์เสียที

แม่จะได้ไม่ต้องขี้เหนียวอย่างนี้อีก

ไอ่กำลังนี้ แม่มาถึงจุดที่ พร้อมจะหายจาก เคหสถาน อย่างไร้ร้องรอยได้แล้วล่ะ

แสดงว่าสุกงอมเต็มที่ !

แฮ่ ขอบคุณสำหรับคำชมและคำแนะนำนะคะ
รูปแรกเนี่ย จำไม่ได้ว่าตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ เพียงไม่เคยถ่ายแบบนี้มาก่อน เลยให้แค่ดอกไม้แถวด้านหน้าสุดชัดแทน แต่ตอนนี้คิดว่าถ้าชัดกว่านี้อีกจะยิ่งสวยกว่านี้แบบคอมเม้นท์เลยค่ะ
รูปที่สองต้องยกความดีให้ดอกไม้ค่ะ เพราะมันขึ้นรับจังหวะกันดี อิอิ มิใช่ฝีมือคนถ่ายแต่อย่างใดค่ะ อิอิ

เป็นอย่างไรบ้างคะ หวังว่าสบายดีนะคะ
เพียงเพิ่งไปสอบมา เน่าสนิท โฮะๆ แต่ยังเหลืออีกหลายตัวเลย ต้องสู้อีกสองอาทิด กว่าจะได้กลับไทย ฮือ

คุณวาฬครับ ผมกับเพื่อนๆสนใจอยากไปเลี้ยงน้องๆที่บ้านปากเกร็ดนะครับอยากขอข้อมูลจากคุณวาฬหน่อยหรือมีเวปของที่นั้นยิ่งดีเลยครับผมไม่รู้ว่าจะต้องโทรไปจองคิวหรือเปล่าหรือสถานที่นั้นเค้ามีแพ็คเกจที่เราจะเลี้ยงน้องๆแบบไหนบ้างหรือเปล่าแล้วของที่น้องๆเค้าต้องการส่วนมากเป็นแบบไหนหรอครับ ผมไปกันแค่สามคนครับมีงบอยู่แล้วประมาณ 5,000 ไม่รวมกับของที่ผมจะหาไปให้น้องๆครับก็เลยอยากรู้ว่าของที่จำเป็นสำหรับน้องๆมากเป็นแบบไหน รบกวนที่นะครับถ้ามีข้อมูลส่งมาที่เมล v4452790299@hotmail.com พวกผมกะว่าจะไปกันวันที่ อาทิตย์ 7กย.นี้อ่ะครับ(ถ้าไม่มีไม่เป็นไรครับ) ขอบคุณร่วงหน้าเลยครับขอบคุณแทนน้องๆด้วยครับ

copy ไม่ได้ค่ะ เอาforwardให้เพื่อนอ่าน

สวัสดีค่ะ...วันนี้ไปบ้านเด็กอ่อนปากเกร็ดมาแล้วค่ะ
น้องๆน่าสงสารมากเลย แต่ละคนหน้าตาน่ารัก น่าชังมากเลย ใครหนอ?? ช่างทิ้งลูกของตัวเองได้ลงคอ
น่าสงสารจิงจิงนะคะ เห็นน้องๆแล้วน่าหดหู่ใจมากเลย..
อยากจะฝากไปถึงทุกๆคนนะคะว่า "ถ้าหากเราไม่พร้อมที่จะมีลูก เราก็ควรที่จะรู้จักป้องกันนะคะ ไม่ควรทำให้เขาเกิดมา เพราะถ้าหากเขาเกิดมาแล้ว แล้วเราไม่เลี้ยงดูเขา เขาจะน่าสงสารขนาดไหน ทั้งขาดความอบอุ่น แถมยังเป็นภาระสังคมอีกต่างหาก"
นะคะ...เฮอ...ดูพูดดีมีสาระนะคะเนี่ย (เด็กเก่ง)
คริคริ...555+
บายค่ะะะ............