Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 4149951 : ◐◑↔โคเบะ 神戸市 เป็นส่วนหนึ่งของมหานครเคฮันชิง

◐◑↔โคเบะ 神戸市 เป็นส่วนหนึ่งของมหานครเคฮันชิง

เครดิตเฮดบล็อก...เรือนเรไร

บีจีเล็กๆ ญามี่

โคเบะ 神戸市 เป็นส่วนหนึ่งของมหานครเคฮันชิง

เครดิตภาพและบทความ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

วิกิพีเดีย

โคเบะ (ญี่ปุ่น เป็นเมืองเอกของจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น เป็นเมืองขนาดใหญ่อันดับที่ 5 และเป็นเมืองท่าที่สำคัญของญี่ปุ่น ตั้งอยู่ทางฝั่งใต้ของเกาะฮนชู ห่างจากโอซากะไปทางตะวันตกประมาณ 30 กิโลเมตร มีประชากรประมาณ 1.5 ล้านคนและเป็นส่วนหนึ่งของมหานครเคฮันชิง

วิกิพีเดีย
เคียวโตะ

เคฮันชิง เป็นชื่อเรียกอาณาบริเวณเมืองนครและปริมณฑลของประเทศญี่ปุ่น ที่ถือเป็นพื้นที่ทางเศรษฐกิจที่สำคัญของญี่ปุ่น ครอบคลุมพื้นที่สามเมืองในสามจังหวัด ได้แก่ 1. นครโอซากะ ในจังหวัดโอซากะ 2. นครโคเบะ ในจังหวัดเฮียวโงะ และ 3. นครเคียวโตะ ในจังหวัดเคียวโตะ

ชื่อ เคฮันชิง นั้น มาจากการรวมตัวอักษรคันจิสามตัวของ เคียวโตะ (京都), โอซากะ (大阪) และ โคเบะ (神戸) แล้วอ่านแบบ อนโยะมิ (การอ่านแบบจีน) แทนการอ่านแบบ คุนโยะมิ (การอ่านแบบญี่ปุ่น)

โคเบะปรากฏในหลักฐานลายลักษณ์อักษรเป็นครั้งแรกในพงศาวดารนิฮงโชกิที่กล่าวถึงการก่อตั้งศาลเจ้าอิกูตะโดยพระจักรพรรดิจิงกูเมื่อ ค.ศ. 201
โคเบะไม่มีประวัติศาสตร์ที่สำคัญมากนัก แม้แต่เมื่อครั้งที่ท่าเรือโคเบะอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะในสมัยเอโดะ จนกระทั่งมีการก่อตั้งเมืองขึ้นในปี ค.ศ. 1889 ในชื่อเมือง "คันเบะ" (神戸) เพื่อระลึกถึงผู้บริจาคในการสร้างศาลเจ้าอิกูตะ จากนั้น ในปี ค.ศ. 1956 รัฐบาลญี่ปุ่นได้จัดตั้งให้โคเบะเป็นหนึ่งในเมืองของประเทศที่มีเขตการปกครองรูปแบบพิเศษ

วิกิพีเดีย
โคเบะ
โคเบะเป็นเมืองท่าที่สำคัญของญี่ปุ่นที่มีการค้าขายกับทางประเทศตะวันตกนับตั้งแต่การยกเลิกนโยบายปิดประเทศ ในปี ค.ศ. 1995 เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้เมืองโคเบะได้รับความเสียหายอย่างหนัก แต่ก็สามารถซ่อมแซมบูรณะจนกลายมาเป็นเมืองท่าที่สำคัญอีกครั้งหนึ่งได้ บริษัทหลายๆแห่งได้ตั้งสำนักงานใหญ่ที่โคเบะ และเมืองนี้ยังขึ้นชื่อในเรื่องของเนื้อโคเบะอีกด้วย

วิกิพีเดีย
ไทระ โนะ คิโยโมริ ( たいらのきよもり ) หรือ คิโยโมริแห่งไทระ ซามูไรซึ่งเรืองอำนาจขึ้นปกครองญี่ปุ่นในช่วงปลายยุคเฮอังในคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถือเป็นชนชั้นซามูไรคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ได้ขึ้นปกครองประเทศ

ยุคแรกเริ่มจนถึงยุคเมจิ

มีการขุดพบการใช้เครื่องมือของมนุษย์ในยุคโจมงทางตะวันตกของโคเบะ ด้วยความเหมาะสมทางภูมิศาสตร์ของโคเบะทำให้มีการพัฒนาท่าเรือขึ้นที่บริเวณแห่งนี้ หลักฐานลายลักษณ์อักษรของโคเบะปรากฏครั้งแรกในพงศาวดารนิฮงโชกิ ที่กล่าวถึงการตั้งศาลเจ้าอิกูตะ โดยพระจักรพรรดิจิงกูเมื่อ ค.ศ. 201

ในยุคนาระ และ ยุคเฮอันนั้น ท่าเรือในบริเวณนี้ก็เป็นที่รู้จักในชื่อท่าจอดเรือแห่งโอวาดะ (โอวาดะ โนะ โทมาริ) เป็นจุดที่เริ่มต้นของการเดินทางเจริญสัมพันธไมตรีกับจีน เมืองโคเบะเคยเป็นเมืองหลวงของญี่ปุ่น เป็นช่วงเวลาสั้นๆเมื่อปี ค.ศ. 1180 เมื่อซามูไรไทระ โนะ คิโยโมริสั่งให้ พระจักรพรรดิอันโตกุย้ายไปอยู่ที่เขตฟูกูฮาระ ในเขตเมืองโคเบะ แต่หลังจากนั้น 5 เดือน พระจักรพรรดิก็ย้ายกลับไปเคียวโตะอีกครั้ง ในช่วงปลายของยุคเฮอัง โคเบะเป็นสมรภูมิของสงครามเก็มเป อันเป็นเป็นเส้นแบ่งระหว่าง ยุคเฮอัง และ ยุคคามากูระ

วิกิพีเดีย
ศาลเจ้าอิกูตะ (ญี่ปุ่น: 生田神社 โรมาจิ: Ikuta-jinja) เป็นศาลเจ้าในลัทธิชินโต ตั้งอยู่ที่เมืองโคเบะ ประเทศญี่ปุ่น ถือเป็นศาลเจ้าหนึ่งที่เก่าแก่ที่สุดในญี่ปุ่น

ตามบันทึกนิฮงโชกิ ศาลเจ้าอิกูตะสร้างโดยจักรพรรดินีจิงงุ ในคริสต์ศตวรรษที่ 3 เพื่อบูชาแด่เทพเจ้าคามิในความเชื่อของชาวญี่ปุ่น ในขณะเดียวกันเคยใช้เป็นสถานที่จัดงานต้อนรับเหล่านักรบกลับจากการรุกรานคาบสมุทรเกาหลี เป็นหนึ่งในสามศาลเจ้าที่สร้างขึ้นในเวลาใกล้เคียงกัน อีกสองแห่งได้แก่ ศาลเจ้าฮิโรตะ และศาลเจ้านางาตะ

วิกิพีเดีย
The Bund
หลังจากยุคคามากูระ โคเบะกลายเป็นศูนย์กลางการค้าขายกับจีนและต่างประเทศ และในคริสต์ศตวรรษที่ 13 โคเบะเริ่มเป็นที่รู้จักในชื่อ ท่าเรือเฮียวโงะ (兵庫津 เฮียวงตสึ) เป็นท่าเรือสำคัญเคียงคู่กับท่าเรือของเมืองโอซากะ

หลังจากนั้น เมื่อเข้าสู่ยุคเอโดะ พื้นที่ทางตะวันออก ของโคเบะอยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลอะมะงะซะกิและพื้นที่ทางตะวันออกอยู่ภายใต้การปกครองของมณฑลอะกะชิ ส่วนพื้นที่ตอนกลางของเมืองถูกปกครองโดยรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ จนกระทั่งมีการยกเลิกไปเมื่อมีการยกเลิกระบบศักดินาในปี ค.ศ. 1871 เมื่อล่วงเข้าสู่ยุคเมจิ และมีการใช้ระบบการปกครองแบบจังหวัด ดังเช่นที่ใช้กันในทุกวันนี้

รัฐบาลบากูฟุเปิดท่าเรือโคเบะให้ค้าข่ายกับต่างประเทศได้พร้อมท่าเรือโอซากะเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1868 ก่อนที่จะเกิดสงครามโบชิงและ การปฏิรูปเมจิ ขึ้น จากนั้นพื้นที่ของโคเบะจึงเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น และมีชาวตะวันตกเริ่มเข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณคิตาโนะทางตอนเหนือของโคเบะในปัจจุบัน

วิกิพีเดีย
ท่าเรือโคเบะในศตวรรษที่ 19
สมัยใหม่

เมืองโคเบะ ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ค.ศ. 1889 และเนื่องจากเมืองมีความเกี่ยวข้องทางประวัติศาสตร์กับศาลเจ้าอิกูตะ จึงได้ตั้งชื่อเมืองว่า "โคเบะ" ซึ่งมาจากคำว่า "คันเบะ" (神戸) ที่เป็นคำโบราณที่หมายถึงผู้ที่บริจาคในการสร้างศาลเจ้าแห่งนี้

วิกิพีเดีย
ย่านคิตาโนะ สร้างขึ้นในช่วงทศวรรษ 1880 - 1910
ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 โคเบะถูกโจมตีทางอากาศอย่างหนัก และเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดคือการทิ้งระเบิด B-29 เมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1945 จนเป็นเหตุให้มีพลเรือนเสียชีวิต 8,841 ราย พื้นที่เมืองโคเบะลดลงไปกว่าร้อยละ 21 เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการสร้างภาพยนตร์เรื่องสุสานหิ่งห้อย โดยสตูดิโอจิบลิ

วิกิพีเดีย
สำนักงานจังหวัดเฮียวโงะเดิม สร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1902
เมื่อวันที่ 18 มีนาคม ค.ศ. 1975 เทศมนตรีเมืองโคเบะผ่านบัญญัติว่าด้วยการห้ามมิให้ยานพาหนะใดที่บรรทุกอาวุธนิวเคลียร์เข้ามาเทียบท่าที่ท่าเรือโคเบะโดยเด็ดขาดหลังจากที่ได้รับการกดดันจากพลเรือนมาโดยตลอด

วิกิพีเดีย
หอคอยท่าเรือโคเบะ
เมื่อวันที่ 17 มกราคม ค.ศ. 1995 เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิงวัดขนาดได้ที่แมกนิจูด 7.2 เมื่อเวลา 5:46 นาฬิกา คร่าชีวิตชาวเมืองไป 6,434 ราย และประชาชนไร้ที่อยู่อาศัย 212,443 คน ท่าเรือและหลายส่วนของเมืองได้รับความเสียหาย[8] หลังจากได้มีการบูรณะเมืองจนเข้าสู่สภาพปกติเรียบร้อยแล้ว เมืองโคเบะได้จัดแสดงแสงสี (Luminari) เพื่อเป็นที่ระลึกถึงโศกนาฏกรรมในครั้งนั้นเป็นประจำทุกปี

วิกิพีเดีย
ฮาร์เบอร์แลนด์
ท่าเรือโคเบะเคยเป็นท่าเรือที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดของญี่ปุ่นและติดอันดับท่าเรือชั้นนำของเอเชีย จนกระทั่งเมื่อเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ฮันชิง[9] ปัจจุบัน โคเบะเป็นท่าเรืออันดับที่ 4 ของญี่ปุ่นและเป็นท่าเรือที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดเป็นอันดับ 49 ของโลก (จากการจัดอันดับเมื่อปี 2012)

วิกิพีเดีย
ไชน่าทาวน์ โคเบะ
โคเบะตั้งอยู่ระหว่างชายฝั่งและภูเขา เป็นเมืองที่ยาวและแคบ ทางตะวันออกติดกับเมืองอะชิยะ ทางตะวันตกติดกับเมืองอะคะชิ และมีเมืองอื่นๆที่สำคัญตั้งอยู่รอบๆ เช่น ทาการาซูกะ นิชิโนมิยะ และมิกิ

วิกิพีเดีย
แพนด้ายักษ์คูคู ที่สวนสัตว์โอจิ
จุดสังเกตที่สำคัญของพื้นที่บริเวณท่าเรือโคเบะคือหอคอยท่าเรือ อันเป็นหอคอยเหล็กกล้าสีแดง และชิงช้าสวรรค์ยักษ์ในย่านฮาร์เบอร์แลนด์ นอกจกนี้ยังมีการถมทะเลเพื่อสร้างเป็นเกาะพอร์ทและเกาะร็อกโกเพื่อขยายพื้นที่ของเมืองอีกด้วย

วิกิพีเดีย
นิชิโนะมิยะ ( 西宮市 ) เป็นเมืองในจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น ตั้งอยู่ระหว่างเมืองโอซากะและเมืองโคเบะ ในปี ค.ศ. 2008 มีจำนวนประชากรประมาณ 476,329 คน

นิชิโนะมิยะเป็นเมืองที่ตั้งของสนามเบสบอลโคชิเอ็ง ที่มีชื่อเสียงในการแข่งขันเบสบอลนักเรียนมัธยมปลายระดับประเทศของญี่ปุ่น

สำหรับย่านไกลจากทะเลนั้น มีย่านโมโตมาชิ ซันโนมิยะ และไชน่าทาวน์ เป็นย่านที่สำคัญของเมือง มีทางรถไฟหลายสายให้บริการรับส่งผู้โดยสารจากฝั่งตะวันออกไปถึงฝั่งตะวันตกของเมือง โดยมีศูนย์กลางรถไฟหลักอยู่ที่สถานีซันโนมิยะ สถานีโคเบะ และสถานรถไฟชิงกันเซ็งชินโคเบะ

วิกิพีเดีย
มิกิ (三木市 ) เป็นเมืองในจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น ในปี ค.ศ. 2011 มีประชากรประมาณ 82,162 คน มีขนาดพื้นที่ทั้งสิ้น 176.58 ตารางกิโลเมตร

จุดชมวิวที่สำคัญของเมืองอยู่บนภูเขารกโก สูงจากระดับน้ำทะเล 931 เมตร สามารถมองเห็นทิวทัศน์ได้ทั้งเมือง และจะมีความสวยงามเป็นพิเศษในช่วงฤดูใบไม้ร่วง

วัดไทซัน สถานที่เก็บสมบัติประจำชาติญี่ปุ่น
โคเบะ เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ในเขตภูมิอากาศแบบอบอุ่นชื้น (CFA ตามระบบการแบ่งภูมิอากาศของเคิปเปน) มีฤดูร้อนที่ร้อนและฤดูหนาวที่อากาศเย็น ความชื้นในช่วงฤดูร้อนจะสูงกว่าฤดูหนาว แม้ว่าเป็นค่าที่ค่อนข้างต่ำกว่าบริเวณอื่นๆในเกาะฮนชู และเป็นเมืองที่ไม่ค่อยจะมีหิมะตก

วิกิพีเดีย
ท่าเรือโคเบะเป็นท่าที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดในแถบคันไซ

ท่าเรือโคเบะ เป็นท่าเรือที่สำคัญและเป็นศูนย์กลางการผลิตของเขตอุตสาหกรรมฮันชิง โคเบะเป็นเป็นท่าเรือขนส่งสินค้าที่มีเรือเข้าออกมากที่สุดในภูมิภาค มากกว่าท่าเรือโอซากะ และสูงเป็นอันดับ 4 ของญี่ปุ่น

ในปี ค.ศ. 2004 โคเบะมีผลิตภัณฑ์มวลรวมอยู่ที่ 6.3 ล้านล้านเยน คิดเป็นร้อยละ 34 ของผลิตภัณฑ์มวลรวมของจังหวัดเฮียวโงะและคิดเป็นร้อยละ 8 ของแถบคันไซ รายได้ต่อหัวของประชากรอยู่ที่ 2.7 ล้านเยนต่อปี แบ่งเป็นประเภทหนึ่ง (เกษตรกรรม ประมง และเหมืองแร่) ร้อยละ 1 ประเภทที่สอง (การผลิตและอุตสาหกรรม) ร้อยละ 21 และประเภทบริการ ร้อยละ 78

มูลค่าของสินค้าที่ผลิตได้ในปี 2004 ของโคเบะคือ 2.5 ล้านล้านเยน โดยส่วนใหญ่เป็นเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็ก อาหาร อุปกรณ์การขนส่ง และอุปกรณ์การสื่อสาร

วิกิพีเดีย
สะพานอะกะชิไคเกียว เชื่อมต่อโคเบะกับเกาะอะวะจิ
สะพานอากาชิไคเกียว ( 明石海峡大橋) หรือสะพานไข่มุก เป็นสะพานแขวนที่ยาวที่สุดในโลก โดยมีความยาวทั้งสิ้น 3,991 เมตร ความยาวช่วงกลางสะพาน 1,991 เมตร ตั้งอยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น ก่อสร้างเสร็จเมื่อปี ค.ศ. 1998 สะพานแห่งนี้เป็นเส้นทางคมนาคมหลักระหว่างเมืองโคเบะบนเกาะฮนชู กับเมืองอิวายะบนเกาะอาวาจิ ข้ามช่องแคบอากาชิอันพลุกพล่าน สะพานเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงสายฮนชู - ชิโกะกุ

วิกิพีเดีย
สุสานอันโยอิน

วิกิพีเดีย
ภาพวาดนิชิกิเอะ แสดงเรือกลไฟของชาวต่างชาติกำลังเทียบท่าเรือเฮียวโงะในช่วงเปิดประเทศสู่โลกตะวันตกในช่วงปลายศตวรรษที่ 19

วิกิพีเดีย
ย่านใจกลางเมือง

วิกิพีเดีย
ทัศนียภาพยามค่ำคืนจากคิกูเซได

วิกิพีเดีย
ทัศนียภาพยามค่ำคืน

วิกิพีเดีย
ทัศนียภาพยามค่ำคืนเมื่อมองจากสวนสมุนไพรนูโนบิกิ

วิกิพีเดีย
แผ่นดินไหวใหญ่ฮันชิน[ก] (ญี่ปุ่น: 阪神・淡路大震災 โรมาจิ: Hanshin Awaji daishinsai; อังกฤษ: The Great Hanshin earthquake) หรือ แผ่นดินไหวโกเบ เกิดขึ้นเมื่อวันอังคารที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2538 เวลา 05:46 น. ตามเวลาท้องถิ่น บริเวณตอนใต้ของจังหวัดเฮียวโงะ ประเทศญี่ปุ่น มีขนาด 6.8 ตามมาตราโมเมนต์ ลึกลงไปใต้ผิวโลก 16 กิโลเมตร จุดเหนือศูนย์กลางแผ่นดินไหวอยู่บริเวณเกาะอาวาจิ ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองโกเบ 20 กิโลเมตร ระยะเวลาการสั่นสะเทือนนานประมาณ 20 วินาที มีผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น 6,434 คน (นับถึงวันที่ 22 ธันวาคม 2538) ในจำนวนนี้ประมาณ 4,600 คน มาจากโกเบ ซึ่งเป็นเมืองใหญ่ที่อยู่ใกล้ที่สุด และมีประชากรทั้งสิ้น 1.5 ล้านคน

เหตุแผ่นดินไหวครั้งนี้ ร้ายแรงที่สุดในรอบ 72 ปี นับตั้งแต่แผ่นดินไหวครั้งใหญ่คันโต พ.ศ. 2466 ที่มีผู้เสียชีวิต 6,434 คน ความเสียหายเบื้องต้น ทำให้บ้านเรือนพังพลายกว่า 200,000 หลัง, โครงสร้างยกระดับของทางด่วนสายฮันชิน พังทลายเป็นระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร, ปั้นจั่นของท่าเรือโกเบเสียหายกว่าหนึ่งร้อยตัว มูลค่าตวามเสียหายทั้งสิ้นประมาณ 10 ล้านล้านเยน (ประมาณ 102.5 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ) คิดเป็น 2.5% ของจีดีพีของญี่ปุ่นในปีนั้น

ขอบคุณของแต่งบล็อกโดย...

ไลน์สวยๆโดย...ญามี่ / ภาพกรอบ กรอบ goffymew / โค๊ตบล็อกสำหรัมือใหม่ กุ๊กไก่ / เฮดบล็อก เรือนเรไร /ไอคอน ชมพร / สีแต่งบล็อก Zairill /ภาพไอคอนRainfall in August / แบนด์..การ์ตูน ไลน์น่ารักๆๆจาก... oranuch_sri

Create Date : 28 เมษายน 2563

Last Update : 28 เมษายน 2563 2:18:34 น.

0 comments

Counter : 1211 Pageviews.

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณMax Bulliboo