โลกของคคนานต์
Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
20 กรกฏาคม 2551
 
All Blogs
 

Private Love: บทนำ

นิยายหัดเขียนของคคนานต์ แนวรักหวานแหวว (รึเปล่า?) 555+
ถึงจะไม่หวาน ไม่ซึ้ง ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่า ผู้อ่านคงจะสนุกไปกับมัน

ด้วยความตั้งใจของผู้เขียนค่ะ
++++++++++++++++++++++++++++++++

PRIVATE LOVE. รักนี้บอกใครไม่ได้!

โดย คคนานต์

บทนำ


“พี่ไอจะหมั้น!” เสียงเล็กดังก้องขึ้นทั่วบ้าน สายตาผู้เป็นแม่ส่งมาปรามลูกสาวคนดีที่ตะโกนขึ้นขัดคอเธอและลูกชาย

“ก็พี่เค้าคบกับหนูน้อยหน่ามาตั้งนานแล้วนี่นา หมั้นหมายกันเอาไว้ก็ดีนะลูก” สมจิตรหันไปพูดกับลูกชายที่ได้แต่ส่งยิ้มบางๆ มาให้ เลยไม่ทันได้เห็นสายตาค้อนควักประหลับประเหลือกของลูกสาวที่ส่งตรงมายังผู้เป็นพี่

“แต่แม่คะพี่ไอยังไม่พร้อมหรอกค่ะ” คนเป็นน้องรีบออกตัวแทนพี่ชาย

“อะไรกัน ไอก็อายุไม่น้อยแล้ว การงานก็มั่นคง แถมยังคบกับหนูน้อยหน่ามาหลายปี เดี๋ยวฝ่ายหญิงเขาจะรอนาน รีบหมั้นจะได้รีบแต่ง แม่เองก็อยากอุ้มหลานนะจ๊ะลูก”

“นานอะไรกันคะ พี่เขาคบกันได้แค่สองปีกับอีกสามเดือนเอง น่าจะดูใจกันไปนานๆ”

“เอ๊ะ! อะไรกันลูกคนนี้ มาขัดคอแม่อยู่ได้”

“แม่ขา...สงสารพี่ไอบ้างสิคะ เพิ่งจะตั้งตัวได้ แม่ก็จะหาภาระให้พี่เขาแล้วเหรอ?” เสียงออดอ้อนทำทีเห็นอกเห็นใจพี่ชายของลูกสาวที่ทำตัวคลอเคลียอยู่ข้างๆ จนไม่รู้จะไล่ไปยังไงทำเอาสมจิตรนึกรำคาญ ทั้งๆ ที่ใจจริงอยากคุยกับลูกชายแบบไม่มีคนขัดคอแท้ๆ

“คนรักกันเขาไม่ถือว่ามันเป็นภาระหรอกย่ะ แล้วถ้ามัวแต่สงสารพี่แก แม่เนี่ยก็อดอุ้มหลานกันพอดี” คุณแม่ยังสาวหันไปเอ็ดลูกสาวจอมแก่น ก่อนตั้งหน้าตั้งตารบเร้าลูกชายต่อ “นะลูกนะ บ้านเราก็มีลูกคนเดียวที่เป็นผู้ชาย แม่อยากอุ้มหลานชายอีกสักสองสามคน”

“แล้วเผื่อได้หลานสาวล่ะคะ บ้านพี่น้อยหน่าเขามีลูกสาวล้วนๆ เลยนะ” เด็กสาวยื่นหน้ามาเย้าแหย่ผู้เป็นแม่อมยิ้มทะเล้น

“เอ๊ะ! ยัยจี...” สมจิตรชักเสียงสูงเริ่มไม่พอใจที่ลูกสาวจอมแสบมีแต่จะตีรวนให้แผน...เอ้ย...ให้ลูกชายคนดีของเธอสับสน

“เอ่อ...คุณแม่ครับ ผมยังไม่คิดเรื่องนั้นหรอกครับ ตอนนี้ผมอยากตั้งหน้าตั้งตาทำงานเก็บเงินเพื่อครอบครัวเรามากกว่า” ไอศูรย์บอกด้วยสีหน้าจริงจัง

คำพูดที่ทำเอาคนรู้สถานการณ์ทางบ้านของตนเป็นอย่างดีเถียงไม่ออก...ด้วยหนี้สินพะรุงพะรังล้อมหน้าล้อมหลังที่คุณสามีหรือพ่อของไอศูรย์ทิ้งเอาไว้ให้เป็นของดูต่างหน้าก่อนตาย ทำให้ลูกชายคนเก่งของเธอต้องช่วยเธอทำงานไปเรียนไปตั้งแต่อายุไม่ครบสิบห้าดี...

ไอศูรย์เป็นเด็กดี ขยันและเป็นคนที่มีความพยายามมากกว่าคนอื่นหลายเท่าตัว ทำให้เมื่อเรียนจบเขาได้รับตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โตในบริษัทชั้นนำแห่งหนึ่งได้ไม่ยาก จนสามารถปลดเปลื้องภาระหนี้สินลงได้กว่าครึ่ง แต่เพราะจำนวนมหาศาลของมัน ไม่ว่าจะช่วยกันทำงานหนักกันขนาดไหน แค่เงินเดือนครูอันน้อยนิดของเธอกับเงินเดือนเฉียดครึ่งแสนของลูกชายยังไม่สามารถหักลบกลบหนี้เจ้ามรดกนรกนั่นได้สักที

และนั่นก็เป็นสาเหตุให้เธอเอ็นดูลูกชายคนนี้เหลือเกินที่เขาต้องมาแบกรับภาระอันแสนหนักเพียงเพราะคิดว่าตนเองเป็นลูกชายของคนที่ทำให้เธอและลูกสาวลำบาก...ดังนั้นอะไรก็ตามที่น่าจะเป็นความสุขของลูกชายเธอก็จะทำ!

“เรื่องนั้นมันไม่เกี่ยวกันหรอกลูก หนี้สินน่ะเหลือไม่มาก เดี๋ยวแม่จะจัดการเอง” สมจิตรฉีกยิ้มพรายปล่อยประกายตาวาววับ

“อุ๊ย...พี่ไอ ความจริงแต่งกับพี่น้อยหน่าก็ดีเหมือนกันนะคะ ก็พี่น้อยหน่าเขาเป็นลูกสาวเจ้าของบริษัทยาแก้ไอเชียวน้า” หญิงสาวลากเสียงยาวอย่างจงใจยั่วผู้เป็นแม่ และจี้ใจดำคนเป็นพี่
เธอรู้ดีที่สุดว่าคนอย่างไอศูรย์รักศักดิ์ศรีของตัวเองมากขนาดไหน และเขายิ่งไม่ชอบให้ใครมากล่าวหาทำนองที่ว่า ‘หวังเกาะผู้หญิงกิน’

“พูดอะไรน่ะจี!” ตาคมถลึงใส่หน้าหวานจนเธอต้องยิ้มเจื่อน “คุณแม่ครับ ผมว่าเรื่องนี้เราเก็บเอาไว้คุยทีหลังดีกว่า เรื่องแต่งผมแต่งแน่ แต่จะช้าหรือเร็วเท่านั้นเองครับ” ไอศูรย์สรุปความทันทีทำเอาดวงหน้าใสสลดวูบทันตา...แต่โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตเห็น...

คุณแม่แสนงอนสะบัดหน้าไปอีกทางอย่างขัดใจ “เชอะ...ใช่สิ แม่มันคนแก่ พูดอะไรไปลูกเต้าก็ไม่เข้าใจ ไม่มีใครมาแก่กับแม่ คงไม่รู้หรอกว่าคนแก่น่ะเหงาอยากเห็นหน้าหลานแค่ไหน” เสียงแหลมประชดประชัน

“แหม...รออุ้มลูกจีก็ได้” คำพูดที่ทำเอาทั้งสองร่างสะดุ้งสุดตัว

สายตาคมกริบของผู้เป็นพี่จับจ้องน้องสาวอย่างจับผิดไม่ต่างจากผู้เป็นแม่ที่ถึงกับเป็นลมล้มพับเมื่อได้ยินคำบอกจากลูกสาวที่เฝ้าทะนุถนอมมาเป็นอย่างดี

“คุณแม่ครับ!” ไอศูรย์เข้ามาประคองร่างท้วมของสมจิตรเอาไว้ทันเวลา ก่อนส่งสายตาดุดันให้น้องสาว

“พูดจาอะไรระวังหน่อยสิจี แม่ยิ่งร่างกายอ่อนแออยู่”

“จีแค่พูดเล่น” หญิงสาวก้มหน้าต่ำเมื่อคิดได้ว่า แม่ชอบเก็บเรื่องที่เธอพูดเล่นไปคิดเป็นจริงเป็นจังอยู่เรื่อยเชียว

มือเรียวยกขึ้นโบกเบาๆ เชิงห้ามปราม “อย่าทะเลาะกันเลยลูก แม่ก็เป็นอย่างนี้ประจำ”

“ครับ” ไอศูรย์สงบอารมณ์ลง แต่ยังไม่ยอมคลายสายตาไปจากหน้าจ๋อยๆ ของน้องสาว
++++++++++++++++++++++++





 

Create Date : 20 กรกฎาคม 2551
3 comments
Last Update : 20 กรกฎาคม 2551 20:20:30 น.
Counter : 252 Pageviews.

 

เริ่มเรื่องน่าสนใจมากค่ะ

ติดใจความแก่นของ "จี" เข้าซะแล้ว

 

โดย: โสดในซอย 20 กรกฎาคม 2551 21:33:17 น.  

 

 

โดย: yourstarlight (yourstarlight ) 20 กรกฎาคม 2551 22:02:32 น.  

 

ขอบคุณคุณ โสดในซอย ค่ะ ที่มาประเดิมให้เรา
หนูจี ออกจะเรียบร้อยนะคะ 555+

คุณ yourstarlight >> ท่านยิ้มมา เราก็ยิ้มตอบ ฮุ ฮุ

 

โดย: kakanan (kakanan ) 21 กรกฎาคม 2551 20:32:18 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


kakanan
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ขอความกรุณา
อย่านำภาพถ่าย, บทความ,
งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ
ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด
ใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่
ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์
ก่อนได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรนะคะ

Friends' blogs
[Add kakanan's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.