หลังกลับจากเที่ยวเชียงใหม่เมื่อตอนสิ้นปีออมมี่ก็เดินสายออกงานติดกันอีก 2 งาน งานแรกวันที่ 1 ม.ค งานเลี้ยงวันเกิดย่านิภามีญาติๆพี่ๆหลานๆทางฝั่งปาป๊ามากันหมดทุกคนออมมี่สนุกมากๆเพราะมีพี่ๆวัยโตกว่าไล่ๆกันหลายคนเลย
ตามด้วยวันที่ 2 ตอนบ่ายก็พากันโดดงานพาออมมี่ไปเจอสมาชิกชาว BBFC ที่รร.ทวินทาวเวอร์ งานนี้ตอนแรกนึกว่าจะไปไม่ได้เพราะเพิ่งเปิดงานวันแรกไม่อยากลางานเกรงใจเจ้านาย สุดท้ายก็อดไม่ได้เพราะน้องหลายคนโทรมาตามว่ามาเหอะๆๆ ก็อดใจไม่ไหวเลยต้องโดดงานไปแจมด้วยที่สำคัญอยากเจอปุ้ม เฮียคี และนารามากๆ ครอบครัวนี้เดินทางไกลมาจากแคนาดาไปแวะเกาหลีบ้านเฮียคีก่อนแล้วค่อยมาฉลองปีใหม่ที่เมืองไทยที่บ้านปุ้ม อีกอย่างเจ้าเป้ ก้อยและโมอายก็พากันขึ้นมาจากใต้เพื่อมางานมีทติ้งนี้ด้วย แม่งานเก่าอย่างแม่ออมมี่มีเหรอจะอดใจไหว โฮะๆๆ

แล้วเราก็มาประเดิมเริ่มรูปแรกตอนไปเที่ยวเชียงใหม่กันดีกว่าค่ะ ภาพนี้ไปถึงบ้านยายทวดก็บ่ายๆเย็นๆ มีพี่กุลเด็กข้างบ้านวิ่งมาเล่นกะออมมี่ด้วย แต่ท่าทางจะขี้อายและติดดูดนิ้วตลอดเลย

อากาศที่พะเยาหนาวเย็นมั่กๆๆ รีบจับออมมี่อาบน้ำตั้งแต่ 4 โมงเย็นแล้วตระเวณพาเดินสายไปเยี่ยมญาติและกลับไปดูบ้านเก่าที่อยู่มาตั้งแต่เกิด อือม เห็นบ้านแล้วนึกถึงย่ากะปู่และนึกถึงสมัยเมื่อตอนยังเล็กๆ แอบซึมเล็กน้อย

พอตอนเช้าคุณยายก็ตามสมทบมาถึงราว 9 โมงกว่า งานนี้ลุงรักซิ่งเหยียบมาตลอดทางไม่เจอตรวจจับความเร็วเลยแต่มาจบเอาที่ด่านหน้าบ้านยายทวดนี้เอง จะขอเจรจาผ่อนผันก็ไม่ได้ว่ารีบกลับมาเยี่ยมบ้านอีกอย่างบ้านก็อยู่แค่นี้เองตรงด่านพอดี งานนี้คุณตำรวจไม่ยอมเลยต้องเสียค่าปรับไปตามระเบียบอิอิ ดูรูปตอนเช้าหนาวมากก

พอคุณยายมาถึงได้สักพักทานข้าวเช้ากันเสร็จเรียบร้อย ก็เดินทางต่อไปเชียงใหม่ทันที ไปถึงโรงแรมประมาณบ่ายสองเข้าไปเช็คอินแต่ห้องยังทำไม่เรียบร้อยเลยออกไปเที่ยวงานพืชสวนโลกกันก่อน ไปถึงก้บ่ายแล้วนะโอ้โห คนเยอะมั่กๆๆนี่ขนาดไปวันธรรมดานะเนี่ย โชคดีที่ซื้อตั๋วเข้าชมงานไว้แล้วเลยรีบเดินเข้าไปในงานเลย ตอนแรกกะจะนั่งรถไฟฟ้าแต่เห็นคิวแล้วหนาวเลย ยาวมั่กๆ ปาป๊าเลยชวนเดินดีกว่าก็โอเคอากาศก็เย็นๆไม่ร้อนเท่าไหร่สู้ๆๆ เดินก็เดินพรุ่งนี้มาอีกรอบเช้าๆค่อยนั่งรถละกัน

พอสักเที่ยงกว่าๆเกือบบ่ายโมงก็พากันรีบเดินออกเพราะแดดเริ่มร้อนแรง..แล้วอีกอย่างก็คือจะมีขบวนเสด็จมาตอนบ่ายสอง รีบชิงหนีไปก่อนที่เค้าจะปิดถนนดีก่า ขอบอกว่าทางเดินออกเนี่ยอ้อมโลกมากกก.. ให้ไปอ้อมทางตลาดของฝากซึ่งแบบว่าไม่คิดจะซื้ออะไรอยู่แล้วในงานเห็นจากข่าวว่าของแพง งานนี้เลยไม่สนทำให้หงุดหงิดเล็กน้อยว่าทำไมต้องให้เราเดินอ้อมขนาดนี้เนี่ย กว่าจะผ่านด่านซุ้มขายของแล้วก็ลานจอดรถเมล์อีก เดินไกลมากๆๆ เมื่อคืนก็เข็ดไปรอบนึง วันนี้ก็เจออีกรอบเหนื่อยแฮ่กๆเลย แถมลูกลิงก็ไม่ยอมนั่งรถอีก อุ้ม อุ้ม อุ้ม ตลอดเลย มางานนี้ออมมี่พูดชัดถ้อยชัดคำมากก็คำนี้แหล่ อุ้ม อุ้ม อุ้ม......พออุ้มเดินสักพักสลบเลย สงสารก็สงสารว่าพาลูกมาลำบากไม๊เนี่ย แต่ดูจากรูปแล้วร่าเริงสุดฤทธิ์ตากแดดแค่นี้นกๆ (จิ๊บๆ) เนอะลูกเนอะ จะมีใครเก็ทมุกนี้ไม๊เนี่ย เนื่องจากออมมี่เวลาเห็นนกจะบอกว่าจิ๊บๆ เงี้ยอ่า เลยขอเอามุกออมมี่มาใช้หน่อยนึงนะก๊า...

ขึ้นรถได้ก็เริ่มหิวเลยบอกปาป๊าว่าไปหาข้าวซอยอร่อยๆทานกัน แม่เคยเจอในเนทว่าข้าวซอยฟ้าฮ่ามอร่อย แต่ไม่รู้ว่าอยู่ตรงไหนก็เลยให้ปาป๊าลอง search ใน GPS ปรากฎว่าหาเจอด้วย ขับตามไปที่มันบอกทางแล้วไปเจอเจ้าอร่อยเจ้าเด็ดที่คนดังหน้าเหลี่ยมเป็นขาประจำด้วย คือลำดวนฟ้าฮ่ามนั่นเอง งานนี้จากที่อยากกินข้าวซอยมานานเลยเบิ้ลไปสองชามคือข้าวซอยไก่และข้าวซอยเนื้อ ตามด้วยหมูเต๊ะและกุ้งฝอยทอด ไม่ได้เอากล้องลงไปด้วยเลยไม่มีรูปมาฝาก พอทานเสร็จอิ่มมากผะอือผะอม นั่งรถขึ้นดอยสุเทพนั่งเรอไปตลอดทางเลย ฮ่าๆๆ ดีนะไม่อ๊อกออกมาเป็นข้าวซอยไม่งั้นล่ะ เหอๆๆๆ

ไปไหนก็คนเยอะรถเยอะ อยากมาเที่ยวช่วงเทศกาลก็เงี้ยเนอะต้องทำใจ แต่ก็ยังโชคดีนะที่มากันตอนบ่ายๆแล้วเห็นรถสวนลงไปก็ขับตามกันลงมาเป็นขบวนเลย งานนี้ตอนแรกจะปีนขึ้นบันได แต่สังขารไม่อำนวยเล้ย แค่อุ้มลูกลิงปีนขึ้นมาจากลานจอดรถก็แฮ่กๆๆแล้ว ก็เลยต้องขออาศัยกระเช้าดีก่า ปรู๊ดดเดียวก็ถึงข้างบนละ ถ่ายรูปที่ระลึกกันต่อค่า

ลงจากดอยสุเทพแล้วก็อยากไปเดินไนท์บาร์ซา แบบว่ามาเชียงใหม่ก็ต้องมาเดินใช่ป่ะ แต่ว่าวนหลายรอบมากๆไม่มีที่จอดรถเลย ปาป๊าใช้ GPS นำทางเข้าซอยเล็กซอยน้อยเพื่อจะหาที่จอดรถก็ไม่มีวนหลายรอบมากๆ แม่จำได้ว่าขับผ่านโรงแรมอิมพีเรียลและ D2 หลายรอบเลย สองโรงแรมนี้ตอนแรกจะจองพักที่นี่ แต่ด้วยความที่ติดภาพเชอราตันจากภูเก็ตลากูนา ว่าที่พักสวย บริการเยี่ยม เลยเลือกจองที่เชอราตันแทนอิมพีเรียล ส่วน D2 ตอนแรกก็จะจองแต่โทรไปแล้วปรากฎว่าเค้าไม่ให้ใช้ Cert. ของ ROP จะให้ใช้ก็หลังวันที่ 15 ม.ค ก็เลยอดไป เอาไว้รอบหน้ามาลองใหม่ก็ได้เพราะคราวนี้รู้แล้วว่าอยู่ใจกลางตรงไนท์ฯเลย วนจนเวียนหัวเลยชวนปาป๊ากลับไปนอนดีก่าไม่ไหวแล้ว...

วันที่ 30 ธ.ค ตื่นสายหน่อยเพราะวันนี้ไม่รู้จะไปไหนดี ปาป๊าชวนไปเที่ยวทางแม่ริม ก็โอเคอาบน้ำแต่งตัว ขับรถออกจากเมืองไปก็รถติดนิดหน่อยเพราะมีทำถนนด้วย แล้วก็ไปแวะที่แรกอะไรออร์คิดๆนี่แหล่ะ แหมมิน่าชวนเรามาเที่ยวแถวนี้นึกว่ามีอะไรดีที่แท้ก็สวนกล้วยไม้นี่เอง แล้วก็ไปต่อที่น้ำตกแม่สา ได้ถ่ายรูปออมมี่กะปาป๊าอีกแล้ว ออมมี่ชอบน้ำตกนะดูหน้าสิ....ไปเที่ยวน้ำตกได้แค่ชั้น 3 (ขับรถขึ้นไปนะ) ก็บ่ายๆแล้วหิวก็เลยหาไรทานที่น้ำตกนั่นแหล่ะ

กว่าจะออกจากน้ำตกไปถึงปางช้างก็ปรากฎว่าเค้าปิดซะแล้ว เฮ้อ ผิดหวังอย่างแรง มัวแต่เสียเวลาที่น้ำตกตั้งนาน ถ้ารู้ว่าเค้ามีจัดแสดงเป็นรอบๆนะมาแต่เช้าแล้ว สงสารออมมี่มากๆ โดนปลุกให้ลุกขึ้นมาดูช้างทั้งๆที่เพิ่งดูดนมหลับไปไม่กี่นาทีเอง แล้วก็แห้วว จะขอเดินเข้าไปถ่ายรูปข้างในเค้าก้ไม่อนุญาต เอ้าเลยถ่ายกะป้ายก็ได้ฟะ...

พลาดจากดูช้างแล้วก็กลับเข้าเมืองไปกินแมคโดนัลด์ต่อ อยากกินตั้งแต่เมื่อวานแระ แต่หาที่จอดรถไม่ได้วันนี้ไปเร็วหน่อย 5 โมงกว่า ขึ้นไปจอดที่อาคารจอดรถด้านบน เดินลงมากินแมคออมมี่กิน junk อีกแล้ว แต่แบบว่ากินเฟรนช์ฟรายด์อย่างเอร็ดอร่อย แล้วก็นึกได้ว่ามันมีตลาดแบบถนนคนเดินอะไรสักอย่างนี่นา ก็เลยถามพนง.แมคเค้าบอกว่าไม่ไกลจากไนท์ อยู่ถ.ราชวิถี ทานเสร็จออกไปเดินไนท์สักพักไม่มีไรน่าสนใจเลย เดินกลับมาซื้อโรตีเจ้าดังต่อ อยากกินอีกแล้วตั้งแต่มะวาน อิอิอิ แล้วก็พากันออกไปยังถนนคนเดิน ขับออกไปวนหาที่จอดรถอีกแล้วคับท่าน ปาป๊าให้ GPS เข้าซอยเล็กซอยน้อยอีกแล้วก็มาได้ที่จอดรถในซอยอยู่ไม่ไกลจากวัดเท่าไหร่ จำไม่ได้วัดอะไร แม่ตื่นตาตื่นใจว่าเมื่อคืนไม่น่าพลาดหลงไปวนหาที่จอดรถที่ไนท์ น่าจะมาเดินที่นี่ดีกว่าของขายเยอะแยะเลย ของกินก็น่ากินทั้งนั้น เดินเข้าวัดมาแม่ก็เจอของฝากแบบที่อยากได้ไปให้ป้าๆทั้งหลาย ปาป๊าก็ซื้อกะเค้าด้วยงานนี้ซื้อผ้าคลุมเตียงฮ่ะ อเมซิ่งมั่กๆๆ จนป่านนี้กลับมาถึงบ้านแล้วแม่ยังไม่ได้ซักเลยไม่อยากจะเชื่อว่าปาป๊าจะซื้อผ้าคลุมเตียงกลับมาด้วยตั้ง 2 ผืนแหน่ะ อิอิอิ

เดินชื่นชมของกันนานสักพัก ออมมี่ก็ยุกยิกๆจะเดินเอง แต่คนมันเยอะมากกลัวว่าลูกจะโดนเตะกระเด็ดไปซะก่อน ปาป๊าเลยจับออมมี่ขี่คอง โอ้โห กรี๊ดๆๆหัวเราะชอบใจไปตลอดทางเลย เหนื่อยได้ที่ได้ของฝากเป็นสตรอเบอรี่อบแห้งแบบ 5 รสกะแบบหยีมาอีก 10 กระปุก ก็เต็มสองมือแม่แล้ว เลยชวนปาป๊ากลับดีกว่า ขับออกมาเห็นป้ายข้างทางว่าถนนคนเดินเค้ามีแค่เสาร์-อาทิตย์ เลยเอ่อโชคดีมะวานไม่มาเพราะถึงมาก็ไม่มี ฮ่าๆๆๆ

พอออกจากตัวเมืองได้ก็มาแวะทานข้าวเช้าพร้อมกะซื้อหาของฝาก(อีกแล้ว) แล้วก็ปาป๊าก็ขับยาวมุ่งหน้าเข้ากรุง พอเข้าลำปาง อำเภอห้างฉัตรก็เห็นสวนอนุรักษ์ช้างอยู่ข้างทาง รถจอดเยอะมาก ปาป๊าถามจะแวะไม๊ แม่รีบตอบตกลงพร้อมกะปลุกออมมี่ ช้างๆๆ ออมมี่ดูช้างๆๆๆ เยอะแยะเลย ออมมี่เพิ่งจะหลับมาได้สักพักรีบลุกตาลีตาเหลือกขึ้นมาดู พร้อมกะ ช้าง จ้าง แล้วก็ชี้ไปเรื่อย ทั้งๆที่ยังมองไม่เห็นสักตัว.... คราวนี้สมใจได้เห็นช้างตัวใหญ่ๆเป็นๆแล้วลูก พอได้ที่จอดรถก็พาออมมี่ไปดูแม่ช้างกะลูกช้าง คนมายืนมุงให้อาหารกันเต็มเลย ช้างก็มีเลือกกินด้วยนะ กล้วยน้ำว้าเงี้ยไม่มองเลย จะกินแต่แครอทๆๆๆ ยืนดูสักพักจะดูการแสดงช้างก็ต้องนั่งรถรางเข้าไปข้างในอีก สงสัยคงจะนานแน่ๆ ไม่อยากถึงบ้านค่ำนักเลยออกดีกว่า แล้วก็ไม่ลืมเก็บภาพเป็นที่ระลึกกะช้างๆๆไว้หน่อยนึง...

มาถึงฟิวเจอร์ตอนหนึ่งทุ่ม โทรรายงานคุณยายว่ามาถึงเรียบร้อยแล้วนะโดยสวัสดิภาพ ก้พากันหาอะไรทานแล้วเข้าบ้าน เปิดทีวีจะดูเค้าถ่ายทอดงานเคาท์ดาวน์ก็ไม่มี เอ ทำไมไม่มีถ่ายทอดหว่า สักพักเจอข่าวว่ามีการระเบิดหลายจุด ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในเมืองหลวงด้วย ติดตามข่าวสักพักก็ง่วงเลยเผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้....

วันที่ 2 คงมีน้อยบริษัทฯที่เปิดทำงานวันนี้แต่ที่แน่ๆมีบริษัทที่ปาป๊ากะแม่ทำงานอยู่เปิดงานแล้ว แม่ตื่นเช้ารีบเอาออมมี่ไปฝากบ้านคุณยายแล้วก็ไปทำงาน ไปดูลาดเลาสิว่ามีเอกสารหรืองานเยอะป่าว เผื่อบ่ายแว๊บได้จะได้ลาไปมีทติ้งกะกลุ่มเพื่อนใน BBFC งานนี้ปาป๊าใจดียอมพาไปอีกแล้วสงสัยเห็นอาการแม่ออกอย่างชัดเจนอิอิอิ เดี๋ยวตามไปดูภาพใน //www.babyfancy.com/forum_posts.asp?TID=903&PN=2 ดีกว่านะคะเกรงใจว่าขืนเอาภาพมาลงในนี้คงโหลดไม่ขึ้นแน่ๆ เพราะภาพเยอะมากก แล้วขำที่สุดก็คือคนบรรยาย แต่ละคนมุกฮา งานนี้เมาท์กันยังไม่จุใจอาจจะมีมีทติ้งอีกรอบสองหรือรอบสาม งานนี้ก็ต้องติดตามรอดดูรูปกันต่อไปนะคะ

Create Date : 06 มกราคม 2550
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2550 8:54:49 น.		32 comments
Counter : 1831 Pageviews.
Share Tweet