Funny Diary (11 มีนาคม 49)

3 มีนาคม 49

4 ปีที่แล้วยังจำวันที่ไปส่งหลิวที่เชียงใหม่ได้ดี ตอนที่หลิวเดินเข้าไปในหอที่ 8 ของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ พอเรากลับมาที่ห้องก็ร้องไห้ซะตาบวม ร้องเป็นเดือนเลย เพราะตั้งแต่เด็กมาเราอยู่ด้วยกันมาตลอด นอนห้องเดียวกัน คุยกันทุกคืนก่อนนอน แต่นี้ต่อไปต้องอยู่คนเดียว เหงามากในช่วงแรก......

เวลาผ่านไปเราก็เริ่มชิน ทุกอย่างก็ดีขึ้น เพราะชีวิตต้องดำเนินต่อไปจากวันนั้นถึงวันนี้ 4 ปีแล้ว หลิวก็เรียนจบกลับมาซะที ตอนไม่อยู่ก็คิดถึงกันจะแย่ แต่พอกลับมาทีไรทะเลาะกันทุกที 3 มีนาคม 49 วันที่เราได้กลับมาอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้ง WELCOME HOME Jaaaaa



ชอบรูปนี้จังเลย น้องเราน่ารักจัง




9 มีนาคม 49

เมื่อวานตอนเย็นมามี่ทำอาหารเวียดนามให้กิน แต่ไม่แน่ใจว่าเรียกว่าอะไร มันก็ประกอบไปด้วยเส้นหมี่สีขาว หมูลวก ผักกาดหอม และผักอื่นๆ และก็น้ำจิ้ม ก็ดีค่ะ ไม่ได้กินนานแล้ว แต่ที่น่าขำคือตอนเย็นๆน้องส่งMSGมาบอกสุขสันต์วันเกิดแล้วบ่นว่าอยากกินขนม ก็มาบอกตอนเย็นจะมีอะไรให้กินล่ะ ที่ผ่านตอนขากลับก็มีแต่ 7-11 กะร้านขายกุ่ยช่าย ก็เลยได้ของจาก7-11และก็กุ่ยช่าย 20 บาท พอถีงบ้านแค่นั้นแหละโดนแซวจนเข้านอนเลย ว่าวันเกิดเลี้ยงกุ่ยช่ายมีใครที่ไหนเค้าทำกัน เราก็แก้ตัวไปเรื่อยว่าแต่มันก็อิ่มนะ ดีจะตายประหยัดเงินอีกต่างหาก มามี่กับพ่อขำใหญ่เลย เพราะรู้นิสัยเราดี (555 พวกงกอ่ะ)






11 มีนาคม 49

วันนี้ไปสำเพ็งกับหลิวมา ทุกทีก็ไปคนเดียว อย่างเมื่อตอนปีใหม่ก็ไปมาคนเดียว คราวนี้มีคนไปเป็นเพื่อนค่อยดีหน่อยไม่เหงา ต่อไปก็คงได้ไปด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน.....จริงๆแล้วก็ไม่ได้อยากจะซื้ออะไรเป็นพิเศษ แค่อย่าไปดูมู่ลี่ลายการ์ตูนมาแขวนหน้าประตูห้อง แต่สรุปก็ไม่ได้มาซักชิ้นเพราะเค้าขายส่งอ่ะต้องซื้อ 3 อันถึงจะคุ้ม ซื้ออันเดียวแพง แถมไอ้ 3 อันที่ซื้อเนี่ยต้องลายเดียวกันอีก แล้วจะเอาไปทำไมเหมือนกัน ซื้อก็คงบ้าแล้ว 5555....แต่ที่ได้มาวันนี้ก็คือ สร้อยผูกข้อมือ เราชอบมากๆ เห็นเป็นไม่ได้ต้องซื้อทุกทีเลย ทั้งๆที่ก็ไม่ค่อยได้ใช้ คราวนี้เลยประชดซื้อมาโหลนึงเลย กะว่าไม่ต้องซื้ออีกนาน...ก็ตามรูปที่เห็น

เล่าต่ออีกหน่อยดีกว่าเรื่องความบ้าของตัวเอง อันนี้เพื่อนฝูงจะรู้ดีว่าเรางก ถ้าของที่ไม่อยากได้ต่อให้บังคับให้ตายก็ไม่ซื้อ (เหมือนกับรูปคนที่ไม่ชอบยัดเยียดให้ตายยังไงก็ไม่ดู) แต่เมื่อเดือนที่แล้วเงินเดือนออกวันศุกร์ที่ 24 กพ. พอวันรุ่งขึ้นก็ไปดูหนัง (ไปคนเดียวตามเคย) พอดูเสร็จแทนที่จะรีบกลับบ้าน เปล่าเลย โรคจิตเดินเล่นต่อ จนไปถึงแผนกขายนาฬิกา ใจจริงก็มีเรือนที่หมายตาไว้ก่อนหน้านี้เหมือนกัน แต่พอไปดูใกล้ๆมันน่าเกลียดอ่ะ ก็เลยขยับมาตู้ข้างๆ แหม...เป็นยี่ห้อที่ชอบซะด้วย Baby G (เรามีอยู่แล้ว 2 เรือน) พอเห็นปุ๊บก็เอาเลย ขอดูเลย ทั้งๆที่พนง.ขายไม่ว่างนะ กำลังขายให้คนอื่นอยู่ แต่ไม่เป็นไรเรารอได้ (ไม่เข้าใจเลย จะอยู่ต่อทำไม เสียเงินเลยเห็นมะ) ดูอยู่ไม่เกิน 10 นาที ซื้อกลับบ้านมาเลย เป็นอย่านี้หลายครั้งมากๆ พอกลับถึงบ้านก็งงว่า จะซื้อมาทำไมโกรธตัวเองจริงแต่ก็ปลอบใจตังเองว่า ไม่ได้ซื้อกันบ่อยๆ ถือเป็นของขวัญให้ตัวเอง 555

Create Date : 04 มีนาคม 2549		0 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2550 22:16:20 น.
Counter : 446 Pageviews.
Share Tweet