17 May 06
ออกจากบ้าน 6 โมงเช้า ไปสนามบินด้วย Airport Lemousine bus เช่นเคย ไปขึ้นที่ชินจูกุค่ะ
ตั๋ว
ระหว่างอยู่บนรถก็ถ่ายรูปได้อีกนิดหน่อยค่ะ
หอคอยโตเกียว
เคยแต่อ่านจากการ์ตูน วันนี้ได้มาเห็นใกล้ยังงี้ ดีใจสุด ๆ
ระหว่างทางก็หลับเป็นส่วนใหญ่เนื่องจากตื่นแต่เช้า ถึงสนามบิน แหะ ๆ น้ำหนักไม่ให้เกิน 20 โล เราล่อซะ 19.1 เฉพาะโหลดใต้เครื่องนะ ไม่นับที่ถือ แถมเริ่มมีปัญหา คือว่าขากลับเนี่ยเราต้องต่อเครื่องที่ฮ่องกงกลับเหมือนขามา แต่มีรายงานข่าวพายุจะเข้าฮ่องกง ไม่รู้ว่าพอเราไปถึงฮ่องกงแล้ว เราจะ ได้ขึ้นจากฮ่องกงกลับกรุงเทพหรือไม่ แต่ในที่สุด ก็ยืนยันว่าน่าจะออกจากฮ่องกงได้ไม่มีปัญหา ก็เลยโอเค พอผ่านขั้นตอนเรียบร้อย เข้าไปด้านใน Duty free ของญี่ปุ่น ของไม่มากอย่างที่คิดแฮะ คือเมืองไทยใหญ่กว่ามาก เลยหมดอารมณ์ซื้อ ไปนั่งรอหน้าเกทดีกว่า
ได้กลับบ้านแล้ว หน้าเกทที่นาริตะ
ไม่นานก็ได้ขึ้นเครื่องค่ะ ไม่รู้ยังไงเกิดหลับ ตื่นมาอีกทีเครื่องขึ้นไปแล้วไม่รู้ตัวเลย พอดีแอร์มาเสริฟอาหาร กินๆๆๆ แล้วดูทีวี แล้วหลับต่อ พอใกล้ถึงอ่องกง เครื่องสั่นมาก ตกหลุมอากาศบ่อยครั้ง เมฆดำเต็มไปหมด เรียกว่าลงฝ่าฝนมาเลย
จริง ๆ มีดำกว่านี้อีกนะ แต่ถ่ายลำบากเพราะส่วนใหญ่เครื่องจะบินเข้าเมฆตลอด เห็นแต่ขาว ๆ แต่ในที่สุดก็ถึงสนามบินที่ฮ่องกงจนได้ ฝนกำลังตกเลย
สนามบินที่ฮ่องกง
ผู้คนขวักไขว่คนไทยตรึมเลย
เกือบลืมกระเป๋าที่หมายตาไว้ตั้งแต่ขามา เดินไปดูหน่อยสิ อ้าว ไอ้ใบที่เล็งไว้ เขาบอกหมดรุ่นไปแล้ว แงๆๆๆๆๆๆ อดเลย มีแต่ลายอื่น ก็ไม่โดนใจ เซ็ง
และหลังจากรอ ร๊อ รอ จนเครื่องขึ้นได้ ก็ได้กลับมาถึงประเทศไทยโดยสวัสดิภาพ เอ้า....มาดูของกัน
สะใจเจ๊จริงๆ
ของฝากใครมั่งดูเอา
และก็มาถึงตอนสุดท้าย สรุปทริป
(จริง ๆ ตอนสรุปทริปเคยเขียนไว้อีกบล๊อกแต่ว่าขอเอามารวมกันดีกว่าค่ะ)
ประเทศญี่ปุ่นอย่างที่ทราบกันคือเป็นเกาะ ฉะนั้น บ้านช่องจะไม่ค่อยมีเนื้อที่มากมายอะไรนัก (ยกเว้นบ้านเศรษฐี) เลยทำให้พื้นที่ใช้สอยสุดยอด ขออนุญาตพี่เป๋อและพี่ชิฮารุด้วย ณ ที่นี้ค่ะ ที่จะเอาตัวอย่างการจัดบ้านสุดเริ่ดมาให้ดู
ในห้องน้ำค่ะ ด้านบนฝาหลังถังชักโครกจะมีท่อน้ำ เมื่อกดน้ำน้ำสะอาดจะไหลจากท่อนี่ เพื่อให้เราล้างมือ ซึ่งน้ำล้างมือแล้วจะไหลลงถังชักโครก เพื่อใช้ชักในครั้งต่อไปค่ะ ประหยัดน้ำ
ดีมากสวิตช์ไฟหน้าห้องน้ำ ที่นี่ไม่ค่อยมีแดด สามารถตากผ้าในห้องน้ำแล้ว อบในห้องน้ำได้เลยค่ะ ผลคือ ก็ไม่ค่อยแห้งเท่าไหร่ แป่ว!
ทริปนี้ถ่ายรูปไปทั้งหมดราว 300 ภาพพร้อมคลิปวิดีโออีกเล็กน้อยค่ะ เมื่อประเมินผลแล้ว พบว่ายังมีสิ่งที่ควรเอาไปแต่ไม่ได้เอาไป และของที่ไม่ควรเอาไปแต่ดันเอาไปดังนี้ค่ะ
ลืมเอาไป1.แคร์ฟรี (เอาไปน้อย ไม่พอ)
2.แลคตาซิด ซอง ๆ
3.ถุงเท้า เอาไปแค่ 2 คู่ ซักไม่ทัน
4.ชุดนอน เอาไปชุดเดียว ใส่มัน 7 วันเหอ ๆ น่าจะเอาไปซัก 2
5.แหนบ
6.อายแชโดว์แผงใหญ่ ดันเอาแผงเล็ก 3 สีไป
โทนเดียวกันอีก
เอาไปทำไมเนี่ย1.ยาสีฟัน (นอนบ้านพี่ เอาไปทำไม)
2.ยาสระผม (นอนบ้านพี่ เอาไปทำไม)
3.ครีมกันแดด (ไม่ค่อยชอบใช้ แบกไปปรากฎว่าก็ไม่ได้ใช้เหมือนเดิม)
4.ดาร์วินชี่โค็ด จะแบกไปทำไม มีเวลาอ่านหรือไง
5.ถุงพลาสติก อ่านตามคู่มือบอกต้องเอาไป แต่ซื้อของก็ได้มาอีก
6.ที่ทาแก้ม บ้าเอาไปซะ 3 สี จริง ๆ ใช้ที่ทาตาก็ได้
ท้ายสุดนี้ขอกราบขอบพระคุณ คุณพ่อ คุณแม่ น้าไฝ พี่เป๋อ พี่ชิฮารุ ที่ทำให้ทริปนี้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี เป็นประสบการณ์ชีวิตที่น่าจดจำ คุณแม่โทโมโกะ โทโมโกะ น้องยาสุฮิร่า ที่เอื้อเฟื้อ และมิตรภาพที่ดีเสมอมา น้องแจ๋ว อุตส่าห์ไปส่ง เอ๊ ให้คำแนะนำในการเดินทาง สหกรณ์กรมสุขภาพจิต ที่ให้กู้ฉุกเฉินไปเที่ยวได้ รวมทั้งคนเซ็นเป็นพยานด้วยค่ะ พี่อิม หัวหน้างาน ที่กรุณาวันพักร้อนที่แจ่มแจ๋ว ลงล็อคพอดี พี่หรั่ง พี่หนิง พี่แต้ว และน้อง ๆ ที่ทำงาน เป็นกำลังใจและแลกเวรให้อย่างสะดวก Ravi แกไม่ได้ช่วยอะไรชั้นเลย แถมยังมาทวงของฝากอีก แต่ก็ยังอุตส่าห์เป็นคนให้ได้คิดถึงตลอดการเดินทางอยู่นะ
(เสือกได้ความดีไปซะอีก) หวังว่าทริปหน้าคงเข้ามาอ่านกันอีกนะคะ จะรีบเรียนให้จบ ๆ จะได้ไปเที่ยวอีก Arigatou
อ๊ะๆ จบทริปนี้ ผ่านไป 2 ปี เราก็ไปญี่ปุ่นอีกแล้วล่ะค่ะ คลิ๊กอ่าน ทริปถัดไป >> ที่นี่