BlogGang.com : : กลิ่นกาแฟครับ : รักเรา...ไม่เก่าเลย...

รักเรา...ไม่เก่าเลย...

หมอกที่จับตัวกันลอยเป็นแพทำให้เห็นเพียงยอดไม้ที่โผล่
พ้นขึ้นมาเมื่อหญิงสาวมองไปยังหุบเขาเบื้องล่าง

ร้านกาแฟที่ถูกตกแต่งไว้อย่างน่ารักเข้ากับบรรยากาศใน
จุดชมวิวที่สามารถเห็นดวงอาทิตย์พ้นจากขอบฟ้าได้เป็น
คนแรกๆถูกจับจองด้วยนักท่องเที่ยวจนเต็มแทบทุกโต๊ะ

หญิงสาวยกแก้วกาแฟขึ้นจิบพร้อมกับสูดเอากลิ่นไอหอม
กรุ่นเข้าไปเต็มปอด

"ขอโทษครับ เก้าอี้ตัวนี้ว่างไหม" เสียงทุ้มๆนุ่ม ของชายหนุ่ม
ที่ดูจะแก่กว่าหญิงสาวเล็กน้อยถามขึ้นทำให้เธอต้องหันไป
มอง ชายหนุ่มแต่งกายด้วยเสื้อกันหนาวสีครีมและกางเกง
ขายาวสีเดียวกัน ใบหน้าสะอาดเกลี้ยงเกลา เขาสะพายกล้อง
ดิจิตอลพร้อมเลนส์ที่ดูจะเกินกว่าเป็นมือสมัครเล่นไปนิด

หญิงสาวหันไปมองโต๊ะอื่นๆล้วนแต่ถูกจับจองด้วยคนหลาย
คนมีเพียงโต๊ะของเธอเท่านั้นที่ยังมีที่ว่างเหลืออยู่

"เชิญค่ะ" เธอตอบ

ชายหนุ่มวางแก้วกาแฟของเขาบนโต๊ะก่อนจะกล่าวขอบคุณ
หญิงสาว สายตาเขาเหลือบมองแหวนวงเล็กที่นิ้วนางข้าง
ซ้ายของเธอซึ่งเหมือนหญิงสาวจะรู้ เธอจึงเคาะแหวนเล่น
เบาๆและยิ้มให้กับเขา

"แหวนสวยนะครับ" เขาชม

"ขอบคุณค่ะ" เธอตอบก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นจิบอีกครั้ง

แสงเรืองรองที่เพิ่งเปล่งประกายพ้นขอบฟ้าขึ้นมาทำให้
ส่วนที่เป็นเฉลียงของร้านเต็มไปด้วยตากล้องที่อยากได้
ภาพแสงแรกของวันยืนเรียงรายกันอยู่

"คุณอยากถ่ายรูปมั้ยครับ" ชายหนุ่มถาม

"คะ "

"พอดีผมเป็นช่างภาพน่ะครับ" เขาบอกพร้อมกับชูกล้อง
ดิจิตอลในมือก่อนจะพูดต่อ

"บรรยากาศแบบนี้น่าจะถ่ายภาพเก็บไว้นะครับ เอาไว้นึก
ถึงว่าเคยมาที่นี่"

"แล้วดิฉันจะได้ภาพที่ถ่ายยังไงคะ" เธอถามพร้อมกับเคาะ
แหวนที่นิ้วนางเล่น

"ในเมืองมีร้านที่รับอัดภาพอยู่ครับถ้าคุณอยากได้เร็ว สายๆ
เราแวะไปก็ได้ " ชายหนุ่มบอกยิ้มๆและเห็นว่าหญิงสาว
เลิกคิ้วด้วยความแปลกใจ

"แต่ถ้าจะให้ดีผมอยากเอาภาพไปแต่งก่อนน่าจะสวยกว่า
คุณอาจทิ้งเบอร์โทร หรือ อีเมลให้ผมก็ได้ ถ้าเสร็จแล้วผม
จะได้ติดต่อไป" ชายหนุ่มพูดต่อ

หญิงสาวหัวเราะด้วยท่าทางขี้เล่นก่อนจะตอบ
"ไม่เร็วไปหน่อยสำหรับการขอเบอร์หรืออีเมล จากคนแปลก
หน้าหรือคะ"

"คือผมเหลือเวลาไม่มากน่ะครับ" เขาพูดยิ้มๆ ก่อนจะชี้มือไป
ทางกลุ่มคนที่ยืนถ่ายภาพอยู่

"เพราะหากดวงอาทิตย์ขึ้นสูงกว่านี้ ภาพออกมาอาจไม่สวย
นะครับ"

หญิงสาวหัวเราะก่อนที่จะลุกและเดินนำไปที่เฉลียง
"ก็ได้ค่ะ ถ่ายรูปก่อน แล้ว ค่อยพิจารณาเรื่องจะติดต่อขอรูป
ยังไงทีหลัง"

ชายหนุ่มเดินตามไปก่อนจะบอกให้หญิงสาวจัดท่าทางตามคำ
สั่ง จนเธอหลุดขำ
"ไม่ใช่นางแบบมืออาชีพนะคะ"

"ทำตามที่บอกเถอะครับ คุณเห็นภาพแล้วจะไม่เสียใจเลย"
ชายหนุ่มตอบก่อนจะกดชัตเตอร์เก็บภาพหญิงสาวในอิริยาบท
ต่างๆกันจนพอใจ ก่อนที่จะกลับมานั่งที่โต๊ะเดิม

"มาเที่ยวคนเดียวหรือครับ" ชายหนุ่มถามหลังจากจิบกาแฟ
ไปอึกหนึ่ง

"ค่ะ แฟนจะมารับตอนเย็นน่ะค่ะ" หญิงสาวตอบพร้อมกับมอง
ชายหนุ่มที่หมุนแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเขาเล่น

"แล้วมาคนเดียวหรือคะ" เธอถามกลับ

"ครับ คนเดียว" ชายหนุ่มตอบก่อนจะหันหน้าไปมองดวง
อาทิตย์ที่ลอยสูงขึ้นสาดแสงอบอุ่นไล่หมอกขาวให้พ้นไป
จากยอดไม้เบื้องล่าง

"ผมรักหน้าหนาวจริงๆ" ชายหนุ่มพูดขึ้นมาลอย ๆ

"เหมือนกันค่ะ "

"แล้ว ผมจะส่งรูปให้คุณได้ยังไงครับ" ชายหนุ่มถามเรื่องเดิม

"คุณคิดว่าจะอัดภาพเลยหรือเอาไปตกแต่งก่อนคะ" หญิงสาว
ถาม

"คงเอาไปแต่งก่อนครับ" เขาตอบพร้อมกับเลิกคิ้วเมื่อเห็นว่า
หญิงสาวทำหน้ามุ่ย

"ภาพดิฉันคงแย่มากสินะคะคุณถึงต้องเอาไปแต่งก่อน"

ชายหนุ่มถึงกับหลุดหัวเราะออกมา ก่อนจะแก้ตัว
"เปล่าครับ ไม่ใช่อย่างนั้น คุณน่ะสวยอยู่แล้ว ที่ต้องแต่งนี่
ก็เฉพาะแสงทางด้านหลังนิดหน่อยครับ เผื่อว่าคุณจะเอา
รูปไปใช้ทำอะไรบ้าง"

"งั้นขอเบอร์คุณก็แล้วกันค่ะ ถ้ายังไงดิฉันโทรไปดีกว่า
น่าจะสะดวกกว่าเพราะคุณมาคนเดียว" หญิงสาวบอก

ชายหนุ่มพยักหน้าพร้อมกับ หยิบกระดาษรองแก้วที่โต๊ะ
มาจดหมายเลขโทรศัพท์ยื่นให้กับหญิงสาว

"ดิฉันต้องไปแล้วค่ะ ยังไงจะติดต่อไปนะคะ" หญิงสาวบอก
พร้อมกับหยิบกระเป๋าสตางค์จะจ่ายค่ากาแฟแต่ชายหนุ่ม
ปฏิเสธ

"ผมจ่ายเองครับ แลกกับการทำความรู้จักคนสวยๆอย่างคุณ"

หญิงสาวยิ้มให้พร้อมขอบคุณก่อนที่จะเดินออกจากร้านไป
และทิ้งให้ชายหนุ่มนั่งมองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของตน
เพียงลำพัง

.........................................................

ชายหนุ่มหยุดอ่านข้อความบนป้ายไม้ที่สภาพค่อนข้างเก่า

"สำนักอำนาจรัฐ"

ชายหนุ่มมองเลยเข้าไปและพบว่ามีกระท่อมขนาดเล็กเรียงราย
อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ก่อนที่จะเดินไปยัง กระท่อมเหล่านั้น

เด็กชาวเขากลุ่มหนึ่งแต่งกายด้วยชุดประจำเผ่าเดินถือช่อดอก
ไม้สีสดใสออกมาจากหลังกระท่อม เขารีบยกกล้องขึ้นเล็งและ
กดชัตเตอร์ทันทีกับบรรยากาศที่น่ารักนั้น เขาถ่ายภาพได้สาม
สี่ภาพและต้องแปลกใจเมื่อเห็นหญิงสาวคนเดิมเดินจูงมือเด็ก
หญิงสองคนในชุดชาวเขาซึ่งมีดอกไม้อยู่เต็มมือ เดินออกมา
ด้วยเขายกกล้องขึ้นเล็งและเก็บภาพเธออีกครั้ง

หญิงสาวหยุดมองชายหนุ่มอย่างแปลกใจ ก่อนจะถูกเด็กหญิง
สองคนจูงมือมาหาชายหนุ่ม

"สิบบาท" เด็กหญิงบอก

"หือ"

"ค่าถ่ายรูป คนละสิบบาท" เด็กหญิงอีกคนบอก

ชายหนุ่มพยักหน้าก่อนจะล้วงเหรียญสิบบาทสองเหรียญให้
กับเด็กหญิงทั้งคู่ก่อนที่เด็กหญิงจะวิ่งไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆ

"แล้วดิฉันล่ะคะ"

"หือ"

"ก็ คุณถ่ายภาพดิฉันไปตั้งเยอะนี่นา" หญิงสาวบอกพร้อมกับ
ทำท่าแบมือขอตังค์จนชายหนุ่มหัวเราะก่อนจะล้วงมือไปใน
กระเป๋ากางเกง

"เหลือแต่ตัวกับหัวใจแล้วครับ" เขาตอบยิ้มๆ

"แหวะ" หญิงสาวหัวเราะแล้วแลบลิ้นใส่เขา

"ทานข้าวหรือยังครับ" ชายหนุ่มถาม

"จะจ่ายค่าถ่ายรูปหรือคะ"

"อย่างนั้นก็ได้ครับ ที่ด้านล่างมีร้านอาหารอยู่หลายร้าน "
ชายหนุ่มบอก

"เราแวะทานที่นั่นก็ได้นะครับ"

"ค่ะ แต่ต้องรีบหน่อยนะคะ " หญิงสาวบอก

"เพราะเดี๋ยวดิฉันจะพลาดกับกรุ๊ปทัวร์"

ชายหนุ่มพยักหน้าและเดินนำไปยังร้านอาหารด้านล่าง เขา
และเธอเลือกอาหารง่ายๆสองสามอย่างก่อนจะลงมือทาน

"โปรแกรมทัวร์นี่สองวันใช่มั้ย"

"ค่ะ แต่แฟนจะมารับช่วงเย็น อาจไม่กลับไปกับกรุ๊ปทัวร์ ถ้า
เขามาได้" เธอบอก และสังเกตุเห็นว่าชายหนุ่มยังคงมอง
แหวนวงเล็กของเธอ

"แสดงว่าแฟนงานยุ่ง" เขาถาม

"ค่ะยุ่งมาก แทบจะไม่มีเวลาไปไหนมาไหนด้วยกันเลย"

"คงเหมือนๆกับผม ผมเองก็งานยุ่ง จนบางทีก็สงสารแฟน
เหมือนกัน" เขาบอก

"กรุ๊ปทัวร์จะไปแล้วค่ะ" หญิงสาวบอกก่อนจะเก็บกระเป๋า

"มื้อนี้คุณจ่ายนะ เป็นค่าถ่ายรูปไงคะ" หญิงสาวพูดด้วยท่าที
ขี้เล่น

"แล้ว ..." ชายหนุ่มพูดค้างไว้แค่นั้น

หญิงสาวมองหน้าก่อนชั่งใจก่อนจะหยิบกระดาษเล็กๆบน
โต๊ะจดเบอร์โทรศัพท์แล้วยื่นให้

ชายหนุ่มยิ้มรับกระดาษแผ่นนั้นก่อนมองตามหญิงสาวเดิน
ขึ้นรถไป

....................................................................

ตะวันลับขอบฟ้าเร็วกว่าปกติเมื่ออยู่ที่นี่ หญิงสาวมองนาฬิกา
เพิ่งจะเป็นเวลา หกโมงเย็น แต่รอบข้างปกคลุมไปด้วยหมอก
หญิงสาวออกมานั่งผิงไฟที่หน้าบ้านพัก รอบข้างรายล้อมด้วย
นักท่องเที่ยวซึ่งกำลังก่อไฟดวงเล็กๆหน้าบ้านแต่ละหลังเช่น
กัน

เสียงครืนของน้ำตกที่อยู่ห่างออกไปได้ยินชัดเจนขึ้นเมื่อดวง
ตะวันลับไป

"แฟนยังไม่มาหรือครับ" เสียงทุ้มๆนุ่มๆดังขึ้นข้างหลังจน
หญิงสาวสะดุ้งพร้อมกับหันไปมองชายหนุ่มตากล้องนั่นเอง

"ตกใจหมดเลยค่ะ" เธอบอกพร้อมกับยิ้มให้

"แฟนคุณนี่แย่จัง ปล่อยให้คนสวยๆอย่างคุณอยู่คนเดียว"

"ค่ะ แย่จริงๆด้วยล่ะค่ะ นี่กำลังคิดว่าจะลงโทษยังไงดี"
เธอบอก

"ขนาดนั้นเลยหรือครับ" ชายหนุ่มถามพร้อมกับนั่งลงใกล้ๆ
เธอ

"ค่ะ อย่างเช่น ในระหว่างรอก็อาจจะมีกิ๊กสักคน" หญิงสาวพูด
ด้วยแววตาขี้เล่น

"งั้นผมขอสมัครก็แล้วกัน " เขาบอกพร้อมกับหยิบภาพถ่าย
ปึกหนึ่งออกมาให้เธอ

"ใบสมัครครับ"

"ไหนว่าต้องแต่งภาพก่อนล่ะคะ" เธอถาม

"ผมเลือกเฉพาะภาพที่ดูดีโดยไม่ต้องแต่งไปพริ้นน่ะครับซึ่ง
โดยมากจะเป็นภาพคุณ" เขาบอกไม่วายหยอดคำหวาน ใน
ขณะที่หญิงสาวมองหน้าเขาแล้วเงียบไป

"ท่าทางคุณเหงา" ชายหนุ่มถาม

"ไม่หรอก มากับทัวร์ ก็สนุกดี" หญิงสาวตอบพร้อมกับชันเข่า
ขึ้นมากอด

"แล้วแฟนคุณล่ะ"

"เค้าทำงาน ถ้าฉันไปด้วยเค้าคงทำงานไม่ได้เต็มที่" เธอตอบ

"ฉันก็เลยมารอเค้าอยู่นี่ไง นี่น่าจะมาได้แล้วนะ" หญิงสาวบ่น
ก่อนจะมองมาทางชายหนุ่มที่ครึ่งนั่งครึ่งนอนเหยียดขา
แสงจากกองไฟสะท้อนให้เห็นแหวนที่นิ้วของชายหนุ่ม

"คุณใส่แหวนวงนั้นไว้ตลอดเลยหรือ" หญิงสาวถาม

"ฮื่อ ใช่" เขาตอบ

"คงรักแฟนมาก "

"รักมากเลยล่ะ " ชายหนุ่มบอกพร้อมกับมองหน้าเธอและ
เห็นแววตาที่อ่อนโยน

"ผมไม่คิดว่าจะมีใครที่รักและเข้าใจผมได้มากกว่าเธออีกแล้ว"
ชายหนุ่มยิ้มตอบรอยยิ้มที่หญิงสาวมอบให้ พร้อมกับยันตัวขึ้น

"หิวจัง " ชายหนุ่มบอก พร้อมกับยื่นมือให้หญิงสาว

เธอเหยียดแขนบิดขี้เกียจก่อนจะวางมือเธอบนมือของเขา
แหวนสองวงกระทบกันดังกิ้ง..ก่อนจะลุกขึ้นตามแรงฉุด

"แล้วงานเสร็จแล้วหรือคะ" เธอถาม

"เสร็จแล้วล่ะ เลยแวะไปซื้ออาหารมาฉลองสำหรับมื้อเย็นไง"

"แล้วคุณใจอ่อนรับรักผมหรือยัง" ชายหนุ่มถามต่อ

"ก็ให้เบอร์ไปแล้วไงคะ" หญิงสาวตอบพร้อมกับยิ้ม

"แต่ถ้าปีหน้าคุณยังงานยุ่งอีกจะมีกิ๊กจริงๆเลยนะ" เธอพูดต่อ

ชายหนุ่มหัวเราะก่อนจะโอบเอวเธอไว้

"แต่ผมก็หาเวลามาจีบคุณจนได้แล้วไง แถมประสบความ
สำเร็จด้วย"

ชายหนุ่มโอบเอวหญิงสาวไว้หลวมๆ รู้สึกถึงความอบอุ่นเมื่อ
อยู่ใกล้กัน

"แล้วคุณหาฉันเจอได้ยังไง"

"ผมก็โทรหาบริษัททัวร์ไง ถามตารางทัวร์แล้วก็พยายามจัด
ลำดับการถ่ายรูปของผมให้ตรงกับตารางทัวร์ไง แต่ได้แค่
สองเวลาเอง" เขาตอบ

"แล้วปีหน้าคุณจะจีบฉันยังไง" เธอถาม

"ผมยังเหลือเวลาคิดอีกตั้งปี กว่าจะถึงวันครบรอบแต่งงาน
ของเราปีหน้าน่ะ เรื่องอะไรจะบอก"

"แต่ผมต้องลงโทษคุณเรื่องไปมีกิ๊กนะ" เขาพูดยิ้มๆในขณะที่
หญิงสาวยิ้มให้

"ค่ะ ขออะไรให้หมดเลยค่ะวันนี้" เธอบอก

"แน่นะ"

"ฮื่อ" หญิงสาวพยักหน้า

"งั้นวันนี้ขอลูกสาวที่หน้าตาน่ารักเหมือนแม่ให้ผมคนนึงนะ"

ชายหนุ่มหัวเราะเมื่อแก้มหญิงสาวแดงจนเห็นได้ชัดพร้อมกับ
ทั้งทุบทั้งหยิกเขาเป็นพัลวัลแต่ก็ไม่เถียงสักคำ.............

แสงไฟจากบ้านพักหลังเล็กวับแวมเป็นประกายท่ามกลาง
ไอหมอกเย็นฉ่ำเหมือนจะบอกให้รู้ว่าในบ้านนั้นมีแต่ความรัก
ความอบอุ่นจนล้นปรี่........

กลิ่นกาแฟครับ
........................................................................

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 4 พฤศจิกายน 2550 13:21:18 น.

27 comments

Counter : 461 Pageviews.

...แวะมาเยี่ยม เพื่อนๆค่ะ วันหยุดไม่รู้จาไปใหน

โดย: เพราะฉันห่างไกล

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:12:11 น.

เรื่องน่ารักจังเลยค่ะ

ชอบๆ ขออนุญาตแอดไว้นะคะ ขอบคุณค่ะ

โดย: วรา (แฟนไท

) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:37:43 น.

ก่อไฟดวงเล็กๆหน้อบ้านแต่ละหลัง- - เจอหนึ่งแห่งค่ะ

เป็นเรื่องที่อบอุ่นดีนะคะ

โดย: เพรางาย

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:01:29 น.

เนื้อเรื่องน่ารักมากๆเลยค่ะ

^ ^

โดย: หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท

วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:59:58 น.

ตามอ่านครบทุกเรื่องแล้ว
สนุกดีค่ะ แฝงความโรแมนติกทุกเรื่องเลย
ชอบค่ะ
รอเรื่องต่อไปน้า

โดย: kik IP: 61.90.249.246 วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:22:58:52 น.

บ้านนายกลิ่นยินดีต้อนรับเสมอเลยครับคุณเพราะฉันห่างไกล

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:38:17 น.

ตามสบายเลยครับคุณวรา(แฟนไท)แล้วจะแวะไปเยี่ยมนะคร้าบ

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:40:20 น.

จัดการแก้ไขไปแล้วนะครับคุณเพรางาย ขอบคุณมากครับ

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:41:30 น.

ขอบคุณคุณหมูปิ้งครับ ดีใจจังที่ยังไม้ละห้าบาท หุ หุ

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:42:48 น.

โอ้โห คุณ kik นักอ่านตัวยงเลยนะเนี่ย เพิ่งทำบล็อกได้ไม่กี่วันเองอ่านจบแล้ว อืมๆๆๆ ดีใจๆๆๆๆ

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:44:27 น.

น่ารักดีค่ะ อ่านแล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ ^^

โดย: เพราะรักเธอหมดทั้งใจ IP: 61.7.172.150 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:49:00 น.

งั้นก็ยิ้มเยอะๆเลยครับคุณ เพราะรักเธอหมดทั้งใจ

โดย: กลิ่นกาแฟครับ

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:30:51 น.

อ่านครึ่งแรก นึกว่าเป็นเรื่องเศร้าซะอีกค่ะ แต่ก็มาคิดได้ ว่ากำลังอ่านในหน้าหวานๆอยู่นี่หน่า เลยเริ่มเดาได้ ว่าสองคนนี้ต้องเป็นแฟนกันแน่ๆเลย........ แต่พออ่านถึงวันครบรอบวันแต่งงานก็เริ่มอมยิ้มค่ะ น่ารักจังเลยค่ะ อยากเอาไปใช้บ้าง.......

คุณกลิ่นกาแฟต้องเป็นคนอารมณ์ดี และโรแมนติกมากๆแน่ๆเลย ชักเริ่มอยากรู้จักแล้วสิค่ะ

โดย: itims

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2550 เวลา:1:50:16 น.