|
|
 |
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
 |
31 ตุลาคม 2550
|
|
|
|
|
กระดาษโน้ต มิตรภาพ ความรัก
เจตน์เปิดประตูรถญี่ปุ่นคันเล็กเพื่อแขวนสูทและเน็กไท พร้อมกับ
ดึงแผ่นซีดีออกจากเครื่องเล่นภายในรถ ก่อนที่จะปิดประตูกลับเข้า
ไป เขาแกะกระดุมเสื้อเม็ดบนออกพร้อมกับพับแขนเสื้อขึ้นเกือบ
ถึงข้อศอก หลังเลิกงานเขามักจะใช้ชิวิตแบบสบายๆ เขาโบกมือให้
กับ รปภ ก่อนเดินออกจากอาคารสำนักงานโดยทิ้งรถไว้ที่นั่นและ
กลับมาอีกครั้งในช่วงค่ำเพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่คับคั่งในช่วงเวลา
เย็น ในระหว่างนั้นชายหนุ่มมักจะไปใช้เวลาในร้านกาแฟที่ห่างออก
ไปสองช่วงตึก
ชายหนุ่มเปิดประตูร้านกาแฟแห่งนั้นเข้าไปและพบกับรอยยิ้มของ
พนักงานในร้าน แน่ละก็เขาเป็นลูกค้าประจำนี่นา และยังเป็นเพื่อน
สนิทกับเจ้าของร้านอีกด้วย ...จริงๆจะเรียกเพื่อนสนิทก็คงไม่ถูกนัก
น่าจะเรียกอดีตคนรู้ใจน่าจะเหมาะกว่า
"อ้าว เจตน์ มาเร็วเชียวนะวันนี้" นุชนารถ เจ้าของร้านสาวเอ่ยทักเขา
"ฮื่อ ไม่รู้จะไปไหน" เขาตอบพร้อมกับวางซีดีแผ่นที่นำออกมาจาก
รถให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำ หญิงสาวนำซีดีแผ่น
นั้นเข้าเครื่องเล่นในร้านก่อนที่เสียงเพลงเบาๆจะดังขึ้น..
เขามองหญิงสาวอย่างอารมณ์ดี นุชนารถยังคงสดใสเหมือนเดิมแม้ว่า
ความสัมพันธ์แบบคนรักจะจบลงไปแต่มิตรภาพระหว่างเขากับเธอก็ยัง
คงตัดไม่ขาดมันยังคงงดงาม...
"มองทำไม นายเจตน์" นุชนารถถามเมื่อเห็นสายตาเหม่อๆของเขา
"คุณชอบเพลงที่ผมเลือกขนาดนี้แล้วทิ้งผมทำไม" เขาถามยิ้มๆ
หญิงสาวหัวเราะก่อนจะตอบ
"ก็รสนิยมเธอมันแย่ไปเกือบทุกเรื่องมีดีอยู่แค่สองเรื่องเอง เลย
ไม่ผ่าน" นุชนารถยักคิ้วให้ก่อนจะพูดต่อ
"รสนิยมที่ว่าดีคือเรื่องเลือกเพลงกับเลือกแฟนนี่ละ" คำตอบนี้ทำ
เอาทั้งเขาและพนักงานในร้านหัวเราะเสียงดัง
ทุกวันที่เจตน์มาที่ร้านเขามักจะหยิบซีดีเพลงติดมือมาด้วยเสมอ
เพราะรู้ว่าหญิงสาวชอบเพลงในลักษณะเดียวกัน ในขณะที่นุชนารถ
ก็จะจองที่มุมสุดให้กับเขาในช่วงเย็นแต่ถึงไม่จองโต๊ะนี้ก็มักจะ
ว่างอยู่เสมอเพราะเป็นโต๊ะที่แสงแดดส่องมาถึงในช่วงบ่ายจึงไม่
ค่อยมีลูกค้ามานั่งกาแฟคาปูชิโนหอมๆถูกนำมาวางบนโต๊ะเขา
ชายหนุ่มยกขึ้นจิบนิดหนึ่งก่อนจะมองไปที่กล่องรับรับความคิด
เห็นของร้านที่มีอยู่ทุกโต๊ะ สำหรับโต๊ะที่เขานั่งมีลูกค้าเขียนคำติ
ชมไว้ก่อนแล้ว เจตน์จังถือวิสาสะดึงกระดาษสีฟ้าเล็กๆแผ่นนั้น
ออกมาดู แต่เปล่า ข้อความนั้นกลับไม่ใช่คำติชมแต่เป็น ความใน
ใจไม่กี่ประโยค..
"การที่คนๆหนึ่งฟังเพลงแล้วยิ้มมันหมายถึงอะไร... เค้ากำลังมี
ความสุขกับความหลังที่ยังไม่ลืมหรือเปล่า... แล้วเค้า....จะมีที่ว่าง
ให้เรามั้ย.."
เจตน์อ่านข้อความนั้นแล้วต้องขำ คงมีใครสักคนที่หลงรักใครอีก
คนแต่ไม่กล้าบอก อารมณ์พ่อสื่อทำให้เจตน์หยิบปากกาขึ้นมา
เขียนตอบไปอีกด้านของกระดาษโน๊ตสีฟ้านั้น
"ใครๆฟังเพลงก็ยิ้มได้ทั้งนั้น... ความสุขมันอยู่รอบตัวเรา ...
ไม่ได้หมายความว่ามันจับจองที่ว่างในใจเราจนเต็มนี่
จาก เคยอกหัก"
เจตน์อ่านโน๊ตตัวเองแล้วต้องยิ้ม น่าจะไปเป็นศิราณีตอบปัญหา
หัวใจแฮะเรา ..ก่อนจะจัดการกับคาปูชิโนที่มีฟองเต็มแก้วตรงหน้า......
เย็นวันต่อมาเมื่อเจตน์กลับมาที่ร้านกาแฟและนั่งโต๊ะตัวเดิม เขาพบ
กระดาษโน๊ตสีฟ้ามีข้อความเขียนไว้มันเป็นคนละแผ่นกับเมื่อวาน
"คุณจะแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าตัดความหลังออกจากใจไปแล้วจริงๆ ...
มิฉะนั้นเค้าอาจทำร้ายคนรักใหม่ได้โดยไม่รู้ตัว..."
แอบรัก"
เจตน์หัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นชื่อที่ใครคนนั้นใช้ จนหญิงสาว
หันมามองด้วยสายตาดุๆ ทำนองว่าอย่ารบกวนลูกค้าคนอื่นสิ
เขายิ้มจืดๆให้กับเธอเป็นเชิงขอโทษก่อนจะหยิบปากกาเขียนตอบ
คนที่ใช้ชื่อว่า"แอบรัก"
"ถึงคุณ แอบรัก
ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าแฟนเก่าผม ตัดผมออกจากใจได้หรือยัง เพราะ
ผมยังคงเก็บในส่วนมิตรภาพอันงดงามไว้เพื่อให้มันรักษาบาดแผล
ในใจเราทั้งคู่เมื่อเวลามันผ่านไป... ถ้าจะรักก็อย่ากลัวเจ็บ ...
เป็นกำลังใจให้ครับ
จาก คนเคยอกหัก"
จากวันนั้นเจตน์ก็มีกิจวัตรประจำวันในการเป็นที่ปรึกษาให้กับใครสัก
คนผ่านกระดาษโน๊ตเล็กๆนั้น โดยพวกเขาซ่อนมันไว้เป็นแผ่นที่เจ็ด
จากกระดาษโน๊ตในกล่องทั้งหมด..นี่เป็นรหัสที่รู้กันเพียงสอง
คนระหว่างเขาและชายหนุ่มคนนั้น...รู้สึกเหมือนความสนุกในวัยเด็ก
กลับมาอีกครั้ง
.................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
เรายังไม่กล้าที่จะบอกเค้าหรอก ว่าเรารู้สึกดีๆกับเค้ามากแค่ไหนเพราะ
ยังกลัวคำตอบที่จะได้รับ และเค้าอาจยังไม่พร้อมที่จะฟัง
จาก แอบรัก
"คุณ แอบรัก
ทำไมไม่แสดงให้เค้าเห็นล่ะครับว่าคุณชอบเค้าน่ะ เงียบๆอย่างนี้เดี๋ยว
มีคนอื่นมาคว้าไปนะครับ สู้ๆๆๆๆ
จาก คนเคยอกหัก
.................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
แค่เห็นหน้าเค้า ก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แค่เค้ามาใกล้ๆหัวใจก็จะวายอยู่แล้ว
ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากยิ้ม....แต่ชอบเพลงที่เค้าเปิดจัง
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
งั้นก็เริ่มต้นที่เพลงสิ บอกเค้าว่าชอบฟัง ชวนเค้าคุย .... พูดถึงเพลงผมรู้จัก
เยอะพอสมควร ถามผมได้เลยครับ ช่วยเต็มที่ อ้อ แล้วลองหาของขวัญ
เล็กๆให้เค้าสักชิ้นสิ ผมเคยให้ตุ๊กตาหมีเล็กๆ
กับแฟนเก่า ซึ้งเลยล่ะ
จาก คนเคยอกหัก"
........................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
วันนี้ได้คุยกับเค้าแล้ว เริ่มต้นที่เพลงตามที่คุณว่า ดูเค้าสดใส อารมณ์ดี
แต่บางทีก็ดูเหมือนจะเศร้าๆอย่างบอกไม่ถูก ....รู้ว่าเค้ามีความหลัง...
แอบให้จิกซอว์ที่ทำขึ้นมาเองกับเค้าดู เค้าดีใจเหมือนเด็กๆเลย
ชอบเวลาเค้าเขินจัง...หัวใจจะละลาย
จาก แอบรัก"
คุณ แอบรัก
ดีใจที่คุณมีความก้าวหน้าขึ้นครับ ลองหาเรื่องที่ชอบมาคุยกับเค้าสิ
ผมกับแฟนเก่านะเคยคุยกันเป็นชั่วโมงๆเลย ส่วนใหญ่ก็เรื่องรถ
เรื่องโปรดของผมเลย...แฟนเก่าผมนะฟังเพลินจนหลับไปเลยล่ะ
จาก คนเคยอกหัก"
............................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
นอนคิดทั้งคืนว่าจะคุยอะไรกับเค้าดี ซื้อหนังสือรถแบบที่คุณว่ามาอ่าน
แต่พอคุยกันจริงๆรู้สึกว่าเค้าไม่ชอบเรื่องรถเท่าไร เลยชวนคุยเรื่อง
หนังสือ คุณเชื่อมั้ย เค้าเป็นแฟนขายหัวเราะตัวยงเลย เราหัวเราะกัน
จนน้ำตาไหลไปหลายรอบ อ้อ วันนี้หอบเครืองปิ้งขนมปังไปซ่อมให้
ดูเค้าจะประทับใจมากเลย
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
ยินดีกับมุขขายหัวเราะและเครื่องปิ้งขนมปังนะครับ อย่างนี้เรียกทุ่ม
สุดตัวจริงๆ ผมว่าคุณมาถูกทางแล้ว พยายามต่อไปนะ
จาก คนเคยอกหัก"
เขียนจบ เจตน์ถึงกับต้องเกาศีรษะ ขายหัวเราะ..กับเครื่องปิ้งขนมปัง ....
มันโรแมนติกตรงไหนวะเนี่ย...ขืนเขาทำแบบนี้กับนุชนารถมีหวังเธอ
ด่ากระเจิงเรื่องไร้รสนิยมแหงๆ แต่จากโน๊ตที่โต้ตอบกันไปมาเดือน
เศษ ดูเหมือนใครคนนั้นจะทำคะแนนได้เยอะจากเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ที่เขาไม่เคยนึกถึง ... นั่นเป็นสิ่งที่เขาขาดไปหรือเปล่า...ถ้าหากเขาจะ
ชดเชยให้กับเธอ... นุชนารถ..โดยขอเธอเริ่มต้นใหม่อีกครั้งจะเป็นอย่าง
ไรนะ
...............................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
เค้าเล่าให้ผมฟังถึงแฟนคนเก่าของเค้า ดูจะเป็นคนที่สมบูรณ์แบบที่
เดียว เป็นพระเอกละครได้เลยล่ะ เค้าว่าอย่างนั้น ส่วนเราเหมือนพระ
รอง เอาใจเก่ง ใส่ใจ แต่เป็นพระเอกไม่ได้..คุณว่า พระรองอย่างเรา
ควรทำยังไง.. ไปเก็บพระเอกดีมั้ย
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
ผมว่า ... ผู้หญิงบางคนก็ไม่ใช่นางเอกละครหรอกนะ ที่จะเลือกเฉพาะ
พระเอกน่ะ ถ้าคุณบอกว่าพระเอกเป็นแฟนเก่าละก็ เขาทำคะแนนมาก
ไปกว่านั้นไม่ได้แล้วล่ะ คุณมีโอกาสแซงทางโค้งเลยนะ
แต่ผมนี่สิ ต้องแข่งกับอดีตของตัวเอง จะลบภาพและรอยแผลในใจเธอ
ออกไปได้หรือเปล่าก็ไม่รู้
จาก คนเคยอกหัก"
....................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
หลังจากได้คุยกับคุณ ต้องบอกว่าตัวเองมีความกล้ามากขึ้น พรุ่งนี้วันวา
เลนไทน์ ตั้งใจจะบอกรักเธอที่นี่ เดาคำตอบไม่ออกจริงๆว่าผลจะเป็น
อย่างไร ดูเหมือนว่าเค้าจะยังมีอะไรค้างคาใจอยู่..
ซึ่งเราเองก็ตอบไม่ได้ว่าอะไร แต่ไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร ก็คงยอมรับ
แต่บอกได้เลย ว่าจะไม่ยอมแพ้แน่นอน
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
ดีใจด้วยครับที่มีความก้าวหน้าขึ้นขนาดนี้ พรุ่งนี้ อย่าลืมดอกกุหลาบสัก
ช่อนะครับ แถวๆหน้าร้านมีกุหลาบขายอยู่เยอะเลย ผมเองก็จะแก้ไข
ในสิ่งที่ทำพลาดมาในอดีตอีกสักครั้ง หวังว่าเธอคนนั้นของผมจะให้
โอกาสผมบ้างเหมือนกัน
จาก คนเคยอกหัก"
......................................................................................................................
เจตน์เดินเข้ามาในร้านด้วยชุดเต็มยศ จริงๆก็แค่มีเน็คไทติดมาอีกเส้น
เดียวเท่านั้นเอง ก่อนเข้ามาเขาแวะซื้อกุหลาบช่อใหญ่จากร้านข้างๆ
ในร้านเขาไม่เห็นหญิงสาวเหมือนเคย พนักงานในร้านบอกว่า
เธอจะมาสายหน่อยหนึ่ง ...ไม่เป็นไร ..เจตน์คิดให้เวลาเขาคิดแผนอีก
หน่อยก็ดี...ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะตัวมุมเหมือนเดิม
เขาอยากรู้ผลของการบอกรักของนายแอบรัก เสียจริงๆ แล้วใครกัน
นะที่คนนั้นๆหลงรักอยู่ เจตน์ลองเปิดกระดาษโน๊ตปึกนั้นและพบข้อ
ความเขียนทิ้งไว้
"คุณ คนเคยอกหัก
เราวางแผนจะซื้อกุหลาบแบบที่คุณว่าแต่เท่าที่สังเกต เค้ามักใช้ดอกลิลลี่
สีขาวปักแจกันเสมอ..ซึ่งแถวนี้ไม่มีเลย..ก็เลยต้องเปลี่ยนแผนกระทันหัน
ไปหาซื้อลิลลี่สักช่อ คงมาอีกทีตอนเย็นๆ
หากคุณมาคงได้เจอกันเสียทีนะ ขออวยพรให้คุณได้โอกาสแก้ไขความ
ผิดพลาดกับเธอคนนั้นนะ
แอบรัก"
เจตน์สะดุดใจกับประโยคหนึ่งในนั้น ..เค้ามักใช้ดอกลิลลี่ขาวปักแจกัน
เสมอ..
เขามองไปที่เคาน์เตอร์ที่นุชนารถมักจะยืนอยู่...แจกันแก้วใสทรงสูงมันปัก
ไปด้วยดอกลิลลี่สีขาวบริสุทธิ์ดอกหนึ่ง.. ด้านหลังมีจิ๊กซอว์
รูปของเธอเอง.......หญิงสาวในรูปกำลังหัวเราะอย่างอารมณ์ดี คนถ่ายภาพ
นี้คงใช้เวลาพอสมควรกว่าจะได้ภาพแอบถ่ายที่สวยขนาดนี้
ความว่างเปล่ามันเข้ามาแทนที่ความหวังของเขาจนหมดนี่เขาควรจะทำ
อย่างไร......
เจตน์มองภาพหญิงสาวอย่างเลื่อนลอยก่อนจะถอนหายใจและซ่อน
กุหลาบช่อนั้นไว้บนเก้าอี้อีกตัวและผลักมันเข้าใต้โต๊ะพร้อมๆกับที่
หญิงสาวเปิดประตูเข้ามา
"อ้าว เจตน์ แหมเต็มยศเลยนะวันนี้ นัดสาวที่ไหนไว้จ๊ะ" นุชนารถถามอย่าง
อารมณ์ดี ดูเหมือนเธอเองก็จะเต็มยศกว่าทุกวันในชุดเสื้อกระโปรงเข้ารูป
ก่อนที่จะเดินมานั่งกับเขา
"ก็ วาเลนไทน์ทั้งที " เขาตอบพร้อมกับยิ้มให้ หญิงสาวนิ่งไปสักพักก่อน
ที่จะตัดสินใจเอ่ยกับเขา
"เจตน์ ... ชั้นมีเรื่องปรึกษา" เธอบอก เจตน์เดาเรื่องที่หญิงสาวต้องการปรึกษา
ได้ไม่ยาก
"มีคนมาชอบชั้น.... " เธอบอก เขาพยักหน้ารับฟัง
"แต่ชั้นไม่แน่ใจ.. ชั้นกลัว"
เจตน์นิ่งไป รอยแผลที่ร่วมกันสร้างมันยังบาดลึกในใจของทั้งคู่ ก่อนที่
จะยิ้มให้
"มีอะไรน่ากลัวกันล่ะ เขาดีกับคุณรึเปล่า" เจตน์ถาม เธอพยักหน้า
"เขารู้ว่าชั้นต้องการอะไรชอบอะไรและทำให้หัวเราะ" เธอบอก
"เขาทำให้ชั้นรู้สึกเป็นคนพิเศษ" เธอพูดต่อ สายตาที่เธอมองดูชายหนุ่ม
นั้นค่อนข้างสับสน เธอคงกลัวว่าจะสร้างความเจ็บปวดให้กับคนรักเก่า
เช่นกัน ความจริงแล้วเขารู้ว่าเธอต้องการเพียงกำลังใจเพื่อจะข้ามกำแพง
ของความเจ็บปวดในอดีตไป..บางที ...เขาเองก็เช่นกัน... ความเงียบเข้า
มาปกคลุมระหว่างเขาและเธออยู่พักใหญ่ ก่อนที่ชายหนุ่มจะทำลายความ
อึมครึมนั้นด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่นและเสียงหัวเราะเบาๆ
"แล้วรสนิยมเขาเป็นยังไง .... " เจตน์ถามเธอพร้อมกับยิ้ม
"ดีกว่าเธอทุกอย่างเลย.." คำตอบนี้ทำเอาทั้งเธอและเขาหัวเราะออกมา
พร้อมๆกันจนน้ำตาไหล กำแพงแห่งความเจ็บปวดดูเหมือนจะพังทลาย
ลงไปพร้อมๆกับเสียงหัวเราะและน้ำตาที่อบอุ่นนั้น....
ชายหนุ่มในชุดสูทสีครีมสะอาดตาพร้อมลิลลี่ช่อใหญ่เหมือนพระรองในละคร
เปิดประตูเข้ามา พร้อมทำสีหน้างงๆเมื่อเห็นเจตน์และนุชนารถนั่งอยู่ด้วยกัน...
เจตน์โบกมือให้เขาในขณะที่นุชนารถเดินไปหาพร้อมกับยิ้มให้...
คงต้องอธิบายกันยาวละทีนี้..................
.......................แต่ยังไงคาปูชิโนตรงหน้าก็ยังหอมหวานเหมือนเดิม.......
กลิ่นกาแฟ
...........................................................................................
| Create Date : 31 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 10:48:56 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 686 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: เพราะรักเธอหมดทั้งใจ IP: 61.7.172.150 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:29:34 น. |
|
|
|
| โดย: jibzy IP: 203.149.4.46 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:14:45:58 น. |
|
|
|
| โดย: หยางจัง IP: 58.137.129.220 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:10:42:05 น. |
|
|
|
โดย: ดุ่บดั่บ (PoYoKo  ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:6:38:12 น. |
|
|
|
| โดย: ^^ IP: 202.12.73.20 วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:16:49:50 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:9:17:23 น. |
|
|
|
| โดย: ข้าวโพด IP: 202.123.145.203 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:12:11:06 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:22:05:06 น. |
|
|
|
| โดย: mangotip... IP: 118.173.239.106 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:4:08:05 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:14:17:05 น. |
|
|
|
| โดย: rubino IP: 118.174.59.33 วันที่: 20 มีนาคม 2551 เวลา:20:24:48 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:9:14:36 น. |
|
|
|
| โดย: xyz IP: 124.120.209.34 วันที่: 16 เมษายน 2551 เวลา:19:44:22 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:14:52:38 น. |
|
|
|
| โดย: green IP: 173.48.204.158 วันที่: 11 สิงหาคม 2555 เวลา:4:11:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กลิ่นกาแฟครับ |
|
|
|
|
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
กาแฟหอมๆสักแก้วมั้ยครับ
หากเพื่อนๆต้องการเผยแพร่งานเขียน
ของนายกลิ่นรบกวนทำลิ้งมานะครับ
หรือไม่ก็ช่วยลงเครดิตให้กับผู้แต่ง
หน่อยนะครับ
|
|
|
