|
|
 |
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
 |
1 เมษายน 2551
|
|
|
|
|
กว่าจะเป็น...เรื่อง...
ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าไปในร้านนมสดที่ถูกตกแต่งไว้อย่างน่ารัก ลูกค้าในร้านต่างหันมา
มองเขาเป็นตาเดียวกัน ก็ลูกค้าในร้านเป็นวัยกระโปรงบานขาสั้นทั้งนั้น ดูท่าเขาคงเป็น
ลูกค้าที่แก่ที่สุดในร้าน
"เชิญค่ะ" หญิงสาวเจ้าของร้านในชุดเสื้อยืดแขนสั้นผูกไว้ด้วยผ้ากันเปื้อนสีเขียวสดเอ่ยทัก
ชายหนุ่มก้มหัวให้ตอบรับคำทักทายนั้นก่อนจะขยับแว่นกันแดดสอดส่ายสายตาหาโต๊ะว่าง
และเดินไปนั่ง
"รับอะไรดีคะ" หญิงสาวถามเมื่อเดินมาถึงข้างโต๊ะ เขาเงยหน้ามองใบหน้าใสๆและต้นแขน
ขาวจนเพลินทำให้เธอต้องทำหน้าดุๆก่อนจะถามซ้ำ
"จะรับอะไรคะ"
"เอ่อ กาแฟครับ"
"ร้อนหรือเย็นคะ"
"ร้อน เอ้ย เย็นครับ" ชายหนุ่มตอบอย่างตะกุกตะกักเมื่อรู้สึกว่าเด็กวัยรุ่นในร้านยังคงให้
ความสำคัญกับเขาอยู่
"ค่ะ กาแฟเย็นนะคะ " หญิงสาวทวนก่อนจะเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์อีกครั้ง
ชายหนุ่มขยับแว่นกันแดดพร้อมกับมองไปรอบๆร้านอย่างไม่เจาะจง นี่แหละ เหมาะสมที่สุด
เขาคิด เด็กวัยรุ่นเยอะ เหมาะกับงานเขียนชิ้นใหม่ของเขาเสียจริงๆ
.
.
.
.
"ช่วยเขียนเรื่องสั้นเป็นตอนๆให้หน่อยสิคะ" เสียงหวานๆของคุณบอกอแว่วมาตามสาย
"อยากได้เป็นเรื่องวัยรุ่นน่ะค่ะ ประมาณ ม.ต้นหรือ ม.ปลาย น่ะค่ะ"
"หา ! " ชายหนุ่มอุทาน
"เรื่องวัยรุ่น" เขาทวน
"ค่ะ"
ชายหนุ่มจับความจริงจังในน้ำเสียงนั้นได้จนต้องกลืนน้ำลายด้วยความลำบาก..อายุจน
ป่านนี้...ให้เขียนเรื่องวัยรุ่น..โธ่ ...ครั้นจะไม่รับ ...ก็คงจะไม่มีอะไรเลี้ยงปาก.....เลี้ยงท้อง
เลี้ยงกิ๊ก...เขาถอนหายใจก่อนจะตอบไปเบาๆ ...
"ครับ ...จะพยายามนะครับ"
นั่นเป็นเรื่องเมื่อสองสัปดาห์ก่อนเมื่อคุณบอกอคนสวยขอให้เขียนงานชิ้นใหม่ ชายหนุ่ม
เริ่มต้นด้วยการหาแผ่นหนังวัยรุ่นมานั่งดูนอนดูจนตาแฉะ หรือไม่ก็หลับคาโทรทัศน์
แต่สิ่งที่บันทึกลงในสมุดเล่มเล็กนั้นยังคงว่างเปล่า...... ต้องหาประสบการณ์จริง...เขาคิด
นั่นจึงเป็นที่มาของการที่เขาต้องสวมแว่นกันแดดสีดำมานั่งสังเกตการณ์ที่ร้านนี้....
...ร้านนมสดหน้าโรงเรียน.........
.
.
ชายหนุ่มมองผ่านแว่นไปยังลูกค้าวัยรุ่นแต่ละโต๊ะและเริ่มบันทึกลักษณะท่าทางของ
แต่ละคน...เก็บไว้เป็นวัตถุดิบซะก่อน....เดี๋ยวเรื่องราวก็ตามมา.....
"เฮ้ย เรามีความลับจะบอก" เสียงเด็กชายวัยรุ่นคนหนึ่งดังมาจากโต๊ะข้างๆ ชายหนุ่มแอบ
สังเกตว่าเด็กที่พูดอายุคงไม่เกินสิบห้าสิบหกปี
"เมื่อวานเรามีจูบแรกแล้วโว้ย ..."
นั่นไงเริ่มแล้ว ชายหนุ่มคิดพร้อมกับเริ่มจดบทสนทนาของเด็กกลุ่มนั้น
"กับใครวะ " เสียงเพื่อนๆในกลุ่มถามกันเซ็งแซ่
"มาริโอ้ ห้องสี่ทับหนึ่ง"
ปากกาที่กำลังจดถึงกับชะงัก...มาริโอ้...ไม่น่าจะเป็นชื่อผู้หญิงนะ
"ไอ้มาริโอ้ ที่สาวๆกรีดกันทั้งโรงเรียนน่ะนะ" เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งถาม
"เออ" เด็กชายพยักหน้ารับด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ
"นานด้วยนะเมิง....."
.
.
.
ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะค่อยๆบรรจงฉีกกระดาษหน้านั้นออกมาขยำ
และมองหาถังขยะ....นีพี่คงจะแก่เกินไปแล้วละมัง.....น้องโอ้......
"หาอะไรอยู่หรือเปล่าคะ" หญิงสาวเจ้าของร้านถามเมื่อนำกาแฟหอมฉุยมาส่งที่โต๊ะ
"เอ่อถังขยะน่ะครับ " ชายหนุ่มบอกพร้อมกับชูกระดาษที่ขยำจนยับให้ดู
หญิงสาวทำท่าแปลกใจแต่ก็เดินไปหยิบถังขยะที่วางซ่อนอยู่ที่เคาน์เตอร์มาให้
"สำหรับขยะกระดาษเท่านั้นค่ะ" เธอบอก
"ร้านนี้แยกขยะด้วยหรือครับ "เขาถามพร้อมๆกับความรู้สึกชื่นชม
"ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ แต่มีคนใช้บ่อยๆ เลยจัดไว้ให้ " เธอบอกพร้อมกับก้มลงวาง
ถังขยะใบนั้นไว้ที่ใต้โต๊ะ กลิ่นนมสดที่ติดตัวหญิงสาวมาทำให้ชายหนุ่มอดสูดลมหาย
ใจไม่ได้
"นมหอมจัง"
"คะ" เธออุทานพร้อมกับคว้าถาดใบเล็กมากอดไว้แนบอกก่อนจะมองชายหนุ่มด้วย
สายตาดุๆเป็นครั้งที่สอง
"กลิ่นนมสดน่ะครับ ตัวคุณมีกลิ่นนมสด" ชายหนุ่มพยายามแก้ตัว เมื่อเห็นว่าหญิง
สาวคงเข้าใจผิด
"คือกลิ่นนมในร้านน่ะครับ" เขาพยายามอธิบาย ก่อนจะเผลอยิ้มตามหญิงสาวที่ออกอาการ
ขำกับท่าทางของเขา
"ค่ะ ๆ " เธอบอกก่อนจะเดินกลับไปที่เคาน์เตอร์อีกครั้ง โดยมีสายตาของชายหนุ่มมองตามไป
.
.
.
"เคลิ้มไปเลยนะลุง"
คำว่า "ลุง" คงไปสะกิดเอาชายหนุ่มหลุดออกมาจากโลกความฝันทั้งๆที่ยังคงยิ้มค้างอยู่ พร้อม
กับหันมามองเจ้าของเสียง
ร่างที่อยู่ตรงหน้าเป็นเด็กหญิงในชุดนักเรียนท่าทางแก่นๆอายุราวสิบสี่สิบห้าปีเท่านั้น
"นี่โต๊ะหนู" เธอบอก
"ไม่เห็นมีป้ายจอง" ชายหนุ่มพยายามทำท่าหาว่ามีป้ายจองวางอยู่แถวไหน
"ไม่ต้องจองหรอก นี่โต๊ะประจำหนู" เธอบอก พร้อมกับวางกระเป๋าลงบนเก้าอี้ที่ว่างอยู่
"ลุงไปนั่งที่หน้าเคาน์เตอร์เถอะ"
"พวกมาจีบเจ้าของร้านไปนั่งตรงนั้นทั้งนั้นแหละ" เด็กหญิงพูดพร้อมกับเอาวางมือท้าวสะเอว
"ผมไม่ได้มาจีบเค้านี่" ชายหนุ่มบอกโดยไม่มีวี่แววจะยอมสยบให้กับนักเรียนหญิงเจ้าถิ่น
เด็กหญิงมองหน้าชายหนุ่มด้วยความแปลกใจ ก่อนถามด้วยเสียงที่ดังขึ้น
"หรือลุงจะมาจีบเด็กๆ"
"เฮ้ย"
"พรากผู้เยาว์นี่คุกหลายปีนะลุง"
"เฮ้ย"
ชายหนุ่มมองไปรอบๆร้านๆและพบว่าเขากำลังเป็นเป้าสายตาและเริ่มเป็นประเด็นใน
การซุบซิบของเด็กนักเรียนหลายโต๊ะ
"นั่นไง ฉันว่าแล้วแก"
"ฉันว่าต้องเป็นพวกหัวงูตั้งแต่ลุงแกเข้ามาแล้วล่ะ"
"ฉันว่า....."
ชายหนุ่มถอนหายใจ ยกมือยอมแพ้ก่อนจะพูด
"เอาล่ะๆ โอเค ผมมาจีบเจ้าของร้าน"
.
.
"ว่าแล้วแก... ฉันมองออกตั้งแต่แรกแล้ว"
"ฉันบอกแกแล้ว พวกแก่ๆเข้ามาเป็นอย่างนี้ทุกราย"
"สงสารพี่จุ๊บเนอะ มีแต่คนแก่มาจีบ"
ชายหนุ่มถึงกับถอนหายใจอีกรอบ ดูเหมือนไม่ว่าเขาจะตอบอย่างไรก็จะมีคนมารู้ทัน
ไปเสียทุกเรื่องสิน่า ทำไมอุปสรรคของนักเขียนมันช่างมากมายขนาดนี้นะ
เขาหยิบแก้วกาแฟและจานรองไปที่เก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์พร้อมกับยิ้มให้หญิงสาว
ก่อนจะเดินกลับไปหยิบถังขยะสำหรับกระดาษใบเล็ก
"นี่ถังขยะหนู" เด็กหญิงบอกพร้อมกับเอื้อมมือมาดึงถังขยะใบนั้นไว้
"อะไรนะ"
"ของหนู"
ชายหนุ่มถึงกับเลิกคิ้วและถอนหายใจ เอาวะ ของหนูก็ได้ ก่อนจะปล่อยมือและเดิน
กลับไปนั่งที่หน้าเคาน์เตอร์
"เจอเจ้าถิ่นซะแล้ว" หญิงสาวแซว
"แต่นั่งนี่ก็ดีครับ" เขาบอก
"หอม..."
เขายังพูดไม่ทันจบหญิงสาวก็คว้าถาดมากอดแนบอกก่อนจะมองเขาด้วยสายตาดุๆ
อีกครั้ง
"....กลิ่นนมสดกับขนมปังนึ่งน่ะครับ ไม่ได้ทะลึ่งนะครับ"
"อย่าพูดบ่อยๆได้ไหมคะ พอผู้ชายพูดเรื่องนมๆ รู้สึกจั๊กจี้น่ะค่ะ" เธอบอก
"อ้อ ครับ ..." เขาทำหน้าแปลกใจก่อนจะหัวเราะ....แล้วมาเปิดร้านนมทำไมล่ะคุณ....
"แล้ว....มารับลูกเหรอคะ"
ชายหนุ่มที่กำลังจิบกาแฟถึงกับสำลัก
"ยังครับ ยังไม่มีครับ โสด" เขาตั้งใจบรรยายสรรพคุณตัวเอง
"แล้วทำไมเข้าร้านนี้ล่ะคะ ปกติจะมีแต่เด็กๆเข้า"
"เอ่อ...ผมเพิ่งบอกไปว่ามาจีบคุณน่ะครับ"
"เอาจริงๆค่ะ" เธอบอกเสียงเข้ม
"ผมเป็นนักเขียน"
"มาหาข้อมูล" เขาบอก เธอพยักหน้ารับรู้
"เขียนเรื่องวัยรุ่น" เธอเดา
เขาพยักหน้ารับและนึกดีใจที่เธอเข้าใจอะไรได้เร็ว
" ไม่น่าเชื่อนะคะ ว่าอย่างคุณ ..อุ๊ย..ขอโทษค่ะ" เธอพูดเมื่อนึกได้ว่าไม่ควรจะ
พูดอย่างที่คิดตรงๆแบบนี้จนคนที่กำลังจิบกาแฟต้องสำลักอีกครั้ง
"ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน" ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ
"ท่าทางคุณจะรู้จักเด็กวัยรุ่นหลายคน" เขาถาม
"ค่ะ ก็มีบ้างหญิงสาวตอบ บางคนก็มีเรื่องมาเล่า บางคนก็มาปรึกษาเหมือนเรา
เป็นพี่สาว"
"งั้นดีเลย" ชายหนุ่มบอก
"งั้น ถ้าไม่รังเกียจจะเล่าให้ฟังบ้างได้ไหมครับ" เขาถามต่อ
"ไม่ดีมั้งคะ เดี๋ยวน้องเค้าจะว่าเอา"
"ก็ใช้ชื่อสมมุติสิครับ ไม่ต้องให้ผมรู้ว่าเป็นใครก็ได้ แล้วผมก็คงเอาไปดัดแปลงต่อ"
ชายหนุ่มอธิบาย
" แต่จุ๊บคงเล่าต่อเนื่องไม่ได้นะคะ ลูกค้าเข้าๆออกๆ" เธอออกตัว
"ไม่เป็นไรครับ ผมมีเวลาเหลือเฟือ " ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองหน้าหญิงสาว
เอ ...น่ารักขนาดนี้ ...แถมถ้ามาจีบยังได้พล๊อตเรื่องไปเขียนเลี้ยงปากท้องอีก.....
นี่ละ...ลงตัวสุดๆ........... ชายหนุ่มยิ้มให้กับหญิงสาวและรู้สึกว่า กลิ่นนมหอมขึ้นอีก
ตั้งเยอะเมื่อเธอยิ้มมา
ชายหนุ่มนักเขียนได้กลายมาเป็นลูกค้าประจำของร้านนมหน้าโรงเรียนอยู่
อีกเกือบเดือน เรื่องราวที่ถูกถ่ายทอดออกมากลายเป็นพล๊อตเรื่องสั้นๆหลายๆตอน
ของชีวิตวัยรุ่นในรั้วโรงเรียน พร้อมๆกับความรู้สึกดีๆที่ค่อยๆเพิ่มขึ้นระหว่างนักเขียน
หนุ่มกับเจ้าของร้านนมสดสาวที่เพิ่มขึ้นในทุกๆวัน
ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์ขึ้นรับสายหลังจากที่หน้าจอแสดงหมายเลขของคุณบอกอ
นิตยสารที่เขาต้องส่งเรื่องให้
"ไม่ทราบว่าเรื่องเขียนถึงไหนแล้วคะ"
"ได้หลายตอนแล้วครับ" เขาตอบ
"ถ้างั้นส่งมาให้สักตอนสองตอนก่อนได้ไหมคะ คือเรื่องเดิมกำลังจะจบน่ะค่ะ"
"อ้อ ครับ"
"ขอด่วนเลยนะคะ"
"ครับผม" ชายหนุ่มรับปากก่อนจะวางสาย
"โดนเร่งต้นฉบับเหรอคะ" หญิงสาวถาม
"ครับ เห็นบอกว่าคนเขียนเดิมกำลังจะจบเรื่อง" เขาตอบ
"ลงนิตยสารอะไรคะ"
"นิตยสาร...................ครับ" ชายหนุ่มบอกชื่อนิตยสารวัยรุ่นฉบับหนึ่ง
"เอ๊ะ... " หญิงสาวอุทาน
"เล่มเดียวกับ น้องเจี๊ยบเลย" เธอบอก
"น้องเจี๊ยบ" เขาทวน
"ค่ะ เด็กผู้หญิงที่คุณเจอวันนั้นน่ะค่ะ"
"อ้อ..." เขานึก เด็กผู้หญิงแก่นๆที่ชอบเรียกเขาว่าลุง ดูเหมือนนักเขียนที่กำลังจะ
จบเรื่องก็ใช้นามปากกาว่าน้องเจี๊ยบเหมือนกัน
"ว่าไงลุง" เสียงเรียกอยู่ข้างๆตัวดังขึ้นพร้อมกับเด็กหญิงที่ถูกกล่าวถึงนั่งลงบน
เก้าอี้ข้างๆเขาพร้อมกับสั่งนมปั่น
"เลิกเรียกว่าลุงสักทีได้ไหม"
"ทำไม"
"ไหนๆก็นักเขียนเหมือนกัน"
"หือ"
"ผมเป็นคนที่ต้องเขียนเรื่องต่อจากเราไง" เขาบอก
"อ้าว เหรอ" เด็กหญิงทำท่าแปลกใจ
"อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น" เธอบอก
"แล้วทำไมเลิกเขียนล่ะ" ชายหนุ่มถาม
"หมดมุข" เด็กหญิงบอกง่ายๆ
"เราเขียนเกี่ยวกับอะไร"
"ร้านนมสด" น้องเจี๊ยบตอบ
"เรื่องหนุ่มๆแบบลุงที่แวะมาจีบเจ้าของร้าน แต่ไม่เคยสำเร็จ คนแล้วคนเล่า"
"ฮิตมากเลยนะลุง แฟนคลับเพียบเลย" เธอพูดต่อ
"ฮิตมากแล้วทำไมไม่เขียนต่อล่ะ" เขาถาม
"มันนึกไม่ออกนะสิ"
"อ้าว"
"แล้วจบยังไง"
"มีลุงเห่ยๆ มาใช้มุขหอมกลิ่นนมทำให้เจ้าของร้านใจอ่อนจนไม่ยอมเป็นตัวเอก
ให้หนุ่มๆคนอื่นมาจีบแล้วน่ะสิ"
"เอ๋ " เขาอุทาน
"นี่ๆๆ มาบ่นได้ยังไง ค่าเรื่องก็ไม่เคยได้กับเราเลยนะ" หญิงสาวเอื้อมมือมาหยิก
แก้มเด็กหญิง
"นี่ลุง"
"แล้วเรื่องที่ลุงเขียนเป็นยังไง"
"ก็ชีวิตวัยรุ่นทั่วไป" ชายหนุ่มบอกยิ้มๆ
"เลี้ยงใช่ไหมแก้วนี้" เด็กหญิงถาม
"ฮื่อ " ชายหนุ่มพยักหน้า ...แค่นมปั่น ...แลกกับเรื่องของน้องเจี๊ยบขาใหญ่ประจำ
ร้านนมหน้าโรงเรียนที่กำลังจะลงเป็นตอนแรกในนิตยสาร กับแฟนสาวเนื้อหอม...
แค่นี้จิ๊บจ๊อย.......ชายหนุ่มอมยิ้มพร้อมกับสูดกลิ่นนมหอมๆเข้าไปอึกใหญ่
.................................................................................
กลิ่นกาแฟ
| Create Date : 01 เมษายน 2551 |
| Last Update : 1 เมษายน 2551 23:02:58 น. |
|
39 comments
|
| Counter : 829 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ IP: 202.139.223.18 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:20:01:15 น. |
|
|
|
| โดย: สิงห์อมบ๊วย IP: 61.7.133.179 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:20:56:04 น. |
|
|
|
| โดย: Bakery Secrets IP: 124.120.46.149 วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:21:42:00 น. |
|
|
|
โดย: ฝ้ า ย ฝั น (oHsINa  ) วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:22:48:01 น. |
|
|
|
| โดย: ฝ้ า ย ฝั น (oHsINa ) วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:23:30:11 น. |
|
|
|
| โดย: ฝ้ า ย ฝั น (oHsINa ) วันที่: 1 เมษายน 2551 เวลา:23:58:19 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ IP: 202.139.223.18 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:0:13:32 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:7:00:24 น. |
|
|
|
| โดย: ลาเต้ไม่ใส่นม IP: 125.26.181.73 วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:10:20:35 น. |
|
|
|
| โดย: ดาริกามณี วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:10:33:15 น. |
|
|
|
| โดย: สิงห์อมบ๊วย วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:11:24:34 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:12:20:31 น. |
|
|
|
| โดย: ฝ้ า ย ฝั น (oHsINa ) วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:13:03:01 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 2 เมษายน 2551 เวลา:21:22:30 น. |
|
|
|
| โดย: ลาเต้ไม่ใส่นม IP: 125.26.181.134 วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:14:41:43 น. |
|
|
|
| โดย: ลาเต้ไม่ใส่นม IP: 125.26.181.134 วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:14:49:17 น. |
|
|
|
| โดย: รวยระรินกลิ่นชา IP: 203.154.148.66 วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:15:03:46 น. |
|
|
|
| โดย: นายกลิ่นเอง (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:18:25:38 น. |
|
|
|
| โดย: ฝ้ า ย ฝั น (oHsINa ) วันที่: 3 เมษายน 2551 เวลา:20:31:36 น. |
|
|
|
| โดย: ลาเต้ไม่ใส่นม IP: 125.26.178.37 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:9:10:50 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:9:14:59 น. |
|
|
|
| โดย: ลาเต้ไม่ใส่นม IP: 124.157.228.93 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:18:45:28 น. |
|
|
|
| โดย: Chulapinan วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:20:34:20 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:21:33:43 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:21:42:02 น. |
|
|
|
| โดย: mangotip IP: 118.173.239.141 วันที่: 6 เมษายน 2551 เวลา:23:10:11 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:10:41:50 น. |
|
|
|
| โดย: ตัวดำผมหยิก IP: 125.25.196.245 วันที่: 8 เมษายน 2551 เวลา:20:55:22 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 9 เมษายน 2551 เวลา:8:53:47 น. |
|
|
|
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง  ) วันที่: 12 มิถุนายน 2551 เวลา:21:49:39 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 19 มิถุนายน 2551 เวลา:14:35:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กลิ่นกาแฟครับ |
|
|
|
|
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
กาแฟหอมๆสักแก้วมั้ยครับ
หากเพื่อนๆต้องการเผยแพร่งานเขียน
ของนายกลิ่นรบกวนทำลิ้งมานะครับ
หรือไม่ก็ช่วยลงเครดิตให้กับผู้แต่ง
หน่อยนะครับ
|
|
|
คุณฝ้ายฝัน แหะๆๆๆ ดีนะคุณฝ้ายไม่ได้อยู่แถวนั้น อิ อิ
)
(ขอตัวหลบมือคุณ ฝ้ายฝันก่อนนะครับ
แล้วงี้จะเปลี่ยนชื่อเป็น กลิ่นนม ไหมอ่ะคะ 
