|
|
 |
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
| 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
 |
30 ตุลาคม 2550
|
|
|
|
|
กระดาษโน๊ต หน้าตู้เย็น
การุณ ชายหนุ่มเป็นนักการตลาดของสินค้าอุปโภคบริโภคยี่ห้อ
หนึ่งของเมืองไทย เขาก็เหมือนกับหนุ่มสาวรุ่นใหม่ซึ่งเลือกที่
จะใช้ชีวิตในเมืองโดยเลือกพักที่คอนโดมิเนียมกลางเมืองเพื่อลด
เวลาเดินทางจากจากที่พักไปยังที่ทำงาน
พื้นเพเดิมของเขาเป็นคนต่างจังหวัดพ่อและแม่ของเขามีกิจการ
ฟาร์มโคนมขนาดย่อมๆซึ่งเพียงพอที่จะส่งเขาเรียนจนจบปริญญา
โททางด้านการตลาดจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศได้
เมื่อวานมารดาของเขาโทรศัพท์มาว่าจะมาเยี่ยมเขาที่กรุงเทพและ
จะถือโอกาสมาดูความเป็นอยู่ของเขาที่คอนโดด้วยซึ่งนั่นเป็น
เรื่องที่เขาอยากให้เกิดขึ้นน้อยที่สุดเพราะสภาพห้องพักของเขา
ก็ไม่ต่างจากชีวิตหนุ่มโสดทั่วไปคือหาความเป็นระเบียบไม่ได้
และบังเอิญสองสามวันนี้เขาเองต้องไปออกงานแสดงสินค้าที่
ต่างจังหวัดทำให้ไม่มีเวลาที่จะปลูกผักชีห้องพักให้ดูดีได้
เขาได้แจ้งและฝากกุญแจไว้กับแม่บ้านของคอนโดให้ช่วยดูแล
มารดาเขาขณะที่มาทำการสำรวจชีวิตความเป็นอยู่ของเขา...
การุณจอดรถในที่จอดรถของคอนโดก่อนเดินเข้าไปเพื่อขอกุญแจ
คืนจากแม่บ้าน
"ป้าแป๋ว วันนี้แม่ผมมาหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามแม่บ้าน
"อู้ย มาสิคะคุณการุณ คุญแม่คุณหอบหิ้วผลไม้มาฝากพวกอิฉันจน
ทานกันไม่ไหวแล้วค่ะ" แม่บ้านตอบพร้อมกับลูบท้องให้ดู
"เอ่อ .. แล้ว ท่านว่ายังไงบ้าง.."การุณถามแบบระวัง
"อ๋อ ท่านมาประมาณสามชั่วโมงเองค่ะ ท่านบอกว่าท่านทิ้งโน๊ต
ให้คุณการุณบนห้องแล้วค่ะ" แม่บ้านบอก
การุณพยักหน้าและรับกุญแจจากแม่บ้านก่อนเดินไปขึ้นลิฟท์ด้วย
ท่าทางเซ็งๆปกติเขาและมารดาก็โทรศัพท์คุยกันถามสารทุกข์
สุกดิบกันอยู่แล้วแต่ลองขั้นถึงเขียนโน๊ตนั่นแสดงวาเป็นคำสั่งที่
หลีกเลี่ยงไม่ได้...
"การุณ ลูกรัก
แม่เห็นสภาพความเป็นอยู่ของลูกแล้ว แม่ไม่สบายใจมากกับความ
ไม่มีระเบียบของลูกเป็นอย่างมาก แม่เข้าใจว่าลูกคงงานยุ่งมาก
ห้องพักจึงรกรุงรังเต็มไปด้วยขยะซึ่งจะเป็นบ่อเกิดของโรคร้าย
ต่างๆ ถึงแม้แม่จะรู้ว่าลูกไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับข้าวของ
เครื่องใช้ส่วนตัว แต่ครั้งนี้แม่ต้องขอไว้สักครั้ง
ขอให้ลูกดำเนินการดังต่อไปนี้ถ้ายังคิดจะอยู่ที่นี่หรือไม่ก็กลับมา
ทำฟาร์มต่อที่บ้านเรา
ข้อหนึ่ง ลูกต้องปั้มกุญแจห้องสำรองหนึ่งดอกฝากไว้ที่แม่บ้าน
ข้อสอง แม่จะติดต่อเพื่อนแม่ที่มีกิจการรับทำความสะอาดให้ส่ง
แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องลูกทุกวัน
ข้อสาม ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเป็นของลูก
รักลูก
แม่ "
การุณอ่านโน๊ตที่แปะบนตู้เย็นก่อนที่จะถอนหายใจออกมา เขา
เองไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับข้าวของส่วนตัวจริงๆ แม้ว่ามันจะ
สกปรกหรือรกอย่างไรก็ตามเมื่อเป็นคำสั่ง..เขาเองก็ต้องปฏิบัติ
แต่โดยดี
การุณเปิดประตูเข้าไปในห้องและก็ต้องตกใจเมื่อข้าวของภายใน
ห้องถูกเก็บกวาดเหมือนโดนยกเค้า คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากัน
อย่างไม่รู้ตัวเขารู้ว่าวันนี้เป็นวันแรกที่แม่บ้านพิเศษที่มารดาเขาติด
ต่อไว้เข้ามาทำความสะอาดห้องของเขาเป็นวันแรก
เขาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ชุดของเขาถูกแขวนอยู่บนราวอย่างเป็น
ระเบียบ เขาคิดว่าเขาได้กลิ่นหอมอ่อนๆลอยออกมาจากตู้เสื้อผ้า
อีกด้วย
เช้าวันต่อมา การุณไปทำงานสายแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะทิ้งโน๊ตให้กับ
แม่บ้านที่จะเข้ามาทำความสะอาดห้องของเขา
"ถึงคุณแม่บ้าน
ขอบคุณที่ช่วยทำความสะอาดห้องผมให้เป็นระเบียบ แต่ขอความ
กรุณาช่วยวางสิ่งของต่างๆให้เหมือนเดิมด้วย ผมหาข้าวของผม
ไม่เจอและเมื่อเช้าผมต้องไปทำงานสายเนื่องจากหากางเกงใน
ไม่เจอ กว่าจะค้นเจอว่าคุณพับเก็บไว้ในลิ้นชักก็เลยเวลางานแล้ว
การุณ "
ตกเย็นเมื่อเขากลับมาเขาพบโน๊ตเล็กๆปิดไว้หน้าตู้เย็นมีใจความว่า
"ถึงคุณการุณ
ขอโทษที่ถือวิสาสะมาจัดข้าวของคุณแต่ทางเราได้รักการอนุญาติ
แล้วจากคุณแม่ของคุณให้เราจัดการได้ตามความเหมาะสม ถ้าคุณ
หาอะไรไม่เจอกรุณาทิ้งโน๊ตไว้ดิฉันจะบอกคุณเองว่าอะไรอยู่ตรง
ไหน คุณจะได้ไม่ต้องรื้อห้องให้มีสภาพเหมือนดิฉันยังไม่ได้เข้า
มาทำ และหากจำเป็นช่วงนี้คุณอาจต้องตื่นเช้าขึ้นอีกนิดจะได้มี
เวลาหาว่าอะไรอยู่ที่ไหนก่อนที่จะไปทำงานสาย
เพลิน"
เมื่อเขาอ่านโน๊ตออกจะขำอยู่นิดหน่อยที่แม่บ้านเหมือนจะงอน
นิดๆที่เขาต่อว่าว่าหากางเกงในไม่เจอและรื้อห้องจนเหมือนเธอ
ไม่ได้มาทำเขาและแม่บ้านใช้วิธีเขียนโน๊ตโต้ตอบกันอยู่อีกหลาย
วัน
................................
"ถึงคุณป้าเพลิน
ผมขอโทษที่หงุดหงิดไป คุณป้าจัดห้องผมได้ตามสะดวกแต่ช่วย
บอกด้วยว่าอะไรอยู่ตรงไหน ถุงเท้าคู่ใหม่แกะกล่องของผมอยู่
ตรงไหน
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันไม่สูงอายุขนาดจะเป็นป้าคุณ กรุณาเรียกดิฉันว่าเพลินเฉยๆ
ค่ะ ถุงเท้าคู่ใหม่ของคุณดิฉันซักและตากไว้ที่ระเบียงเมื่อวานซึ่ง
วันนี้ได้นำมาเก็บที่ลิ้นชักล่างสุดในตู้เสื้อผ้าแล้ว ต่อไปคุณควรจะ
ซักชุดที่เพิ่งซื้อมาใหม่ก่อนใส่เพื่ออนามัยที่ดีค่ะ พรุ่งนี้ดิฉันต้อง
นำผ้าม่านไปซักเนื่องจากสกปรกแล้วหากคุณต้องการผ้าม่านผืน
ใหม่ในระหว่างที่ผืนเดิมซักอยู่กรุณาทิ้งเงินไว้ให้ดิฉันด้วยและ
ดิฉันจะนำเงินทอนและใบเสร็จมาให้ แต่ถ้าคุณนอนไม่มีผ้าม่าน
ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ
เพลิน"
................................
"ถึงคุณเพลิน
ขอโทษที่เพิ่มอายุให้คุณโดยไม่รู้ตัว ผมเคยใส่เสื้อผ้าที่ซื้อทันที่โดย
ไม่ซักมาหลายครั้งแล้วโดยไม่มีอาการระคายเคืองแต่อย่างใดอาจ
เป็นเพราะผิวหนังผมมีความต้านทานมากกว่าคนอื่นๆ ผมทิ้งตังค์
ค่าผ้าม่านให้คุณพันนึงน่าจะพอนะ ผมนอนโดยไม่ใช้ผ้าม่านไม่
ได้เพราะส่วนใหญ่ผมจะแก้ผ้านอน กลัวห้องฝั่งตรงข้ามหัวใจวาย
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
คุณจะใส่เสื้อผ้าแบบคันๆก็เรื่องของคุณค่ะดิฉันแค่ทำตามหน้าที่
สำหรับผ้าม่านราคาสี่ร้อยยี่สิบบาทค่ะ ดิฉันต่อรองจากหกร้อย
ส่วนเงินทอนที่เหลือดิฉันซื้อชุดนอนบางๆให้คุณหนึ่งชุด คิดว่า
ใส่สบายและไม่อึดอัด คุณควรเปลี่ยนนิสัยแก้ผ้านอนค่ะ อุดจาดตา
แก่ผู้พบเห็น ดิฉันประมาณขนาดจากเสื้อผ้าในตู้หากใส่ไม่ได้ยัง
ไงบอกด้วยนะคะจะไปเปลี่ยนให้ สุดท้ายเหลือเงินทอนสามสิบ
บาท ดิฉันวางไว้ให้ที่โต๊ะทำงานพร้อมใบเสร็จค่ะ
เพลิน"
.................................
"ถึงคุณเพลิน
ขอบคุณสำหรับชุดนอนใหม่ใส่สบายดีจริงๆถ้าไม่รบกวนเกินไป
ช่วยซื้อให้ผมอีกสักสองชุดได้ไหม ผมเตรียมเงินให้คุณอีกพันนึง
ส่วนเงินทอนคุณเก็บไปได้เลยไม่เป็นไร อ้อ ช่วยซื้อกาแฟให้ผม
ด้วยอะไรก็ได้ แต่เป็นแบบต้มนะอีกห้าร้อยบาทน่าจะพอ
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดีใจที่คุณชอบชุดนอนใหม่ค่ะดิฉันซื้อเพิ่มมาให้อีกสองตัวตามที่
คุณบอกส่วนกาแฟดิฉันซื้อของชาวดอยมาให้แบบมีเดียมไม่ขมจน
เกินไปและซื้อกระดาษกรองเพิ่มให้แล้วเพราะของเดิมกำลังจะ
หมด เงินทอนดิฉันวางไว้ที่เดิมพร้อมใบเสร็จ เรารับเงินที่เหลือ
ไม่ได้ค่ะเป็นกฏ
เพลิน"
.................................
"ถึงเคุณเพลิน
คุณเป็นแม่บ้านที่ทันสมัยมากรู้เรื่องกาแฟดีจริงๆ กาแฟที่ซื้อมา
หอมมากอีกสองวันผมผมจะพาเพื่อนมาดูบอลและกินเลี้ยงที่ห้อง
คุณช่วยเตรียมสถานที่และถ้าไม่ลำบากมากช่วยซื้อกับข้าวซักสอง
สามอย่างเตรียมไว้ให้ได้มั้ยส่วนค่าใช้จ่ายผมออกให้พิเศษเลย
การุณ
ปล ชื่อคุณนี่หมายถึง รำเพลิน รำเต้ย อะไรอย่างนั้นหรือเปล่า "
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันชอบทานกาแฟค่ะ ส่วนอาหารดิฉันพอจะทำได้เครื่องครัว
คุณมีอยู่ครบแต่ดูท่าทางไม่เคยได้ใช้งานเลย คิดว่าคุณคงทานกับ
แกล้มกันเสียมากกว่าอาหารหนักๆ ดิฉันจะทำ สลัดใส้กรอก
ข้าวเกรียบ และน้ำส้มให้นะคะ ส่วนเครื่องดื่มไม่ทราบว่าคุณจะ
ทานอะไร รบกวนหามาเองเพราะดิฉันไม่สันทัดเรื่องของมึนเมา
ค่าใช้จ่ายดิฉันจะแจ้งให้ทราบภายหลังค่ะ
เพลิน
ปล ชื่อดิฉัน หมายถึง ความสบายใจในสิ่งที่ทำค่ะ"
..................................
"ถึงคุณเพลิน
เพื่อนๆฝากชมคุณว่าทำสลัดได้อร่อยมาก ขอโทษสำหรับสภาพ
ห้องที่รกไปนิด วันพรุ่งนี้คุณช่วยเก็บกวาดให้เอี่ยมเลยนะ พอดี
จะมีแขกพิเศษมาน่ะ ...แล้วก็คุณช่วยเก็บอะไรๆที่เคยเป็นร่องรอย
ว่ามีผู้หญิงเคยมาที่ห้องผมออกให้หมดเลยนะ รบกวนหน่อย..
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันเก็บทุกซอกทุกมุมตามที่คุณบอกแล้ว ใต้เตียงพบหนังสือปลุก
ใจเสือป่าที่คุณซ่อนไว้กับลิปติกถูกๆด้ามหนึ่ง นอกนั้นเรียบร้อยดี
ส่วนหนังสือปลุกใจเสือป่าดิฉันหาที่เก็บไม่ได้เลยเรียกแม่บ้านเอา
ไปขายพร้อมหนังสือพิมพ์เก่าแล้วเงินที่ขายได้วางไว้ที่เดิม
เพลิน"
..................................
ถึงแม่บ้าน
ชั้นชื่อประภาศรี เป็นแฟนคุณการุณ ที่เธอมาทำความสะอาดก็ดู
เรียบร้อยดีแต่ช่วยใช้ดอกไม้สดเช่นกุหลาบหอมหรือกล้วยไม้
ใส่แจกันแทนต้นดอกไม้เล็กๆของเธอด้วย ดูสดใสกว่า ถ้าเธอเจอ
ข้าวของเครื่องใช้ของชั้นที่ไม่ได้เอากลับไปเธอช่วยเก็บเข้าตู้ที่
เดียวกับของคุณการุณด้วย ชั้นคงมาที่นี่บ่อยขึ้น
ประภาศรี"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันเพิ่งทราบว่าคุณไม่ชอบดอกฟอร์เกทมีน๊อต ดิฉันได้นำกลับ
และหาดอกกุหลาบมาใส่แจกันแทนแล้วตามที่แฟนคุณบอก แต่
คุณแม่คุณบอกว่าคุณแพ้พวกดอกไม้แห้ง ดิฉันจะพยายามเปลี่ยน
ให้ทุกวัน รบกวนช่วยบอกแฟนคุณด้วยว่าให้เก็บข้าวของดีๆ
หน่อยถ้าหายไปจะมาว่าดิฉันได้
เพลิน"
..................................
"ถึงคุณเพลิน
ต้องขอโทษด้วยที่ประภาศรีมาวุ่นวายกับคุณ ช่วยเอากระถาง
ฟอร์เกทมีน๊อตของคุณกลับมาได้มั้ย ผมชอบมันมากกว่าดอก
กุหลาบ และผมแพ้ดอกไม้แห้งจริงๆ(ทำไมคุณถึงรู้จากแม่ผมได้)
ส่วนข้าวของของประภาศรีถ้าเธอลืมไว้คุณช่วยแยกไว้ให้ผมด้วย
ผมจะได้เอาไปคืน แล้วก็ เค้าไม่ใช่แฟนผมนะ
(ถ้าแม่ผมถามบอกว่าผมยังไม่มีแฟนนะ)ตกลงคุณขายเสือป่าคอล
เล็กชั่นของผมไปจริงๆเหรอ
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันนำกระถางฟอร์เกทมีน๊อตมาให้แล้ว ส่วนข้าวของคุณประภา
ศรีดิฉันแยกไว้ให้แล้วมีตลับแป้ง ลิปสติก ต่างหู ดิฉันเก็บไว้ใน
กล่องที่โต๊ะเครื่องแป้งของคุณค่ะ สำหรับเสือป่าคอลเล็กชั่นของ
คุณดิฉันขายไปแล้วจริงๆ คำไหนคำนั้นค่ะ
เพลิน"
.................................
"ถึงแม่บ้าน
ข้าวของที่เธอเก็บไว้ยังขาดนาฬิกาอีกหนึ่งเรือน ของแท็คฮอยเออร์
ฉันเข้าใจว่าเธอคงเก็บไว้ เพราะฉันทิ้งไว้พร้อมๆกับข้าวของอย่าง
อื่น นาฬิกาเรือนนั้นฉันรักมากหากเธออยากได้นาฬิกาฉันจะขอ
ให้คุณการุณซื้อของถูกๆให้เธอซักเรือน ช่วยเอานาฬิกาฉันคืนมา
ด้วยมิฉะนั้นฉันจะแจ้งความแล้วไอ้ดอกไม้บ้าที่ฉันสั่งให้เอาไปทิ้ง
ทำไมยังมาอยู่บนโต๊ะอีกช่วยเอาไปทิ้งด้วย
ประภาศรี"
"ถึงคุณการุณ
เรื่องนาฬิกาดิฉันไม่ทราบจริงๆ ของทั้งหมดที่มี ก็มีตามที่ดิฉันบอก
ดิฉันได้รับการสั่งสอนมารับรองไม่ลักขโมยใครแน่ และหากคุณ
จะให้แฟนคุณมาดูถูกดิฉันอย่างนี้ดิฉันขอลาออก แต่ไม่ได้หมาย
ความว่าจะหนีนะคะเพราะดิฉันไม่ได้เอานาฬิกาของเธอไปจริงๆ
ส่วนกระถางฟอร์เกทมีน๊อตดิฉันยกให้คุณจะทำยังไงกับมันก็แล้ว
แต่ ดิฉันมีกำหนดทำงานให้คุณวันสุดท้ายปลายสัปดาห์หน้า แต่
ถ้าคุณไม่พอใจดิฉันสามารถเปลี่ยนแม่บ้านคนใหม่ให้คุณได้ค่ะ
เพลิน"
..................................
ถึงเพลิน
เรื่องนาฬิกาผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เอาไปเพราะผมเห็นประภาศรี
เธอใส่อยู่พอผมไปทักเธอโวยวายใหญ่หาว่าผมปกป้องคุณไม่มี
คุณสมบัติผู้ดีเลยสักนิดผมคงไม่เลือกคนแบบนี้มาเป็นแฟนแน่ซึ่ง
ผมขอเลิกกับเธอไปแล้ว ...
ผมไม่ต้องการเปลี่ยนแม่บ้านคนใหม่ แล้วทำไมคุณถึงจะทำงาน
ถึงปลายสับดาห์หน้าเท่านั้นล่ะ ผมคุยกับคุณป้าเจ้าของบริษัทได้
นะท่านเป็นเพื่อนคุณแม่ผมให้คุณทำงานต่อไปเรื่อยๆก็ได้ ส่วน
ต้นฟอร์เกทมีน๊อตน่ะผมจะดูแลรดน้ำมันเองรบกวนคุณช่วยเอา
มันเข้าร่มตอนบ่ายๆบ้างเท่านั้นล่ะ ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายพรุ่งนี้รบ
กวนคุณซื้อยาลดไข้ให้ผมซักแผงนะ ปวดหัวจัง...
..................................
"แม่ครับ
ผมเขียนจดหมายถึงแม่เพราะมีเรื่องให้แม่ช่วยเหลือ ที่ไม่โทรมา
ก็เพราะอยากให้เห็นว่านี่เป็นเรื่องจริงจังพอๆกับทีแม่ทิ้งโน๊ตไว้
ให้ผม เรื่องแม่บ้านที่แม่ติดต่อคุณป้าเพื่อนแม่ให้มาทำความสะอาด
ห้องผมน่ะครับ
พอดีเมื่อวานผมปวดหัว มีไข้เลยไม่ได้ไปทำงาน ก็เลยได้พบผู้หญิง
ที่มาทำความสะอาดห้องผม ผมนึกว่าเธอจะเป็นคนมีอายุหน่อย
และเหมือนแม่บ้านทั่วไป แต่นี่สวยเช้งเลยแม่ เธอชื่อเพลิน เป็น
ลูกสาวคุณป้าพลอยเพื่อนแม่นั่นแหละ ตอนนี้เธอเรียนคหกรรมปี
สามกำลังจะขึ้นปีสี่และมาฝึกงานที่บริษัทของคุณป้าพลอย คุณป้า
เลยให้มาดูแลห้องผม เธอกำลังจะเปิดเทอมต้นเดือนหน้าและคง
ไม่ได้มาจัดห้องให้อีก ผมจะบอกคุณแม่ว่า ผมไม่ต้องการแม่บ้าน
คนอื่นอีก รบกวนแม่ช่วยพาผมไปแนะนำคุณป้าพลอยหน่อยได้
มั้ย ผมตั้งใจจะต่อสัญญาน้องเพลินเป็นแม่บ้านถาวรของผม
ส่วนในระหว่างนี้ผมสัญญากับแม่ว่าผมจะเก็บกวาดทำความ
สะอาดห้องเองไม่ให้มีตำหนิใดๆเลยเป็นการตอบแทนนะแม่นะ
จากลูกสุดที่รัก"
..............................................................................................................
เรื่องนี้ผมเขียนขึ้นจากความทรงจำของเรื่องสั้นที่ประทับใจ
มากๆตอนเด็กๆ พยายามค้นแล้ว แต่ก็ไม่พบทั้งเรื่องทั้งผู้แต่ง
จำไม่ได้ว่าอ่านจากสกุลไทยหรือบีอาร์ เลยเขียนขึ้นมาใหม่
โครงเรื่องเดิม แม่บ้านชื่อนิล เป็นนักเรียนนอก เป็นลูกสาว
ของเพื่อนแม่เหมือนในเรื่องนั่นละครับ แต่เรื่องผมปรับไป
บ้างเพื่อให้ทันสมัยขึ้น...ต้องขอมอบเครดิตให้กับผู้แต่งที่ผม
จำไม่ได้ด้วยครับ
"กลิ่นกาแฟ"
| Create Date : 30 ตุลาคม 2550 |
| Last Update : 2 พฤศจิกายน 2550 10:53:16 น. |
|
25 comments
|
| Counter : 758 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: รอยคำ  วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:18:04:06 น. |
|
|
|
| โดย: คนตัวดำ ผมหยิก IP: 125.25.152.163 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:21:55:36 น. |
|
|
|
| โดย: หยางจัง IP: 58.137.129.220 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2550 เวลา:8:02:51 น. |
|
|
|
| โดย: สวยใสแต่ไม่ไร้สมอง IP: 58.137.129.220 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2550 เวลา:13:16:46 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 28 พฤศจิกายน 2550 เวลา:17:23:33 น. |
|
|
|
| โดย: yoda IP: 161.246.1.32 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:40:23 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:48:37 น. |
|
|
|
| โดย: f a i f u n (oHsINa ) วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:50:29 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:02:25 น. |
|
|
|
| โดย: ข้าวโพด IP: 121.55.227.70 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:14:29:34 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:22:15:05 น. |
|
|
|
| โดย: mangotip... IP: 118.173.239.106 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:1:56:16 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:14:14:22 น. |
|
|
|
| โดย: xyz IP: 124.120.212.43 วันที่: 18 เมษายน 2551 เวลา:21:16:54 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 20 เมษายน 2551 เวลา:14:46:14 น. |
|
|
|
| โดย: pratwan IP: 125.27.174.63 วันที่: 27 ตุลาคม 2551 เวลา:15:49:14 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:48:34 น. |
|
|
|
| โดย: kaze IP: 220.44.10.126 วันที่: 17 มกราคม 2552 เวลา:22:27:39 น. |
|
|
|
| โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ ) วันที่: 20 มกราคม 2552 เวลา:21:56:31 น. |
|
|
|
| โดย: green IP: 173.48.209.181 วันที่: 8 สิงหาคม 2555 เวลา:7:25:54 น. |
|
|
|
|
|
|
|
กลิ่นกาแฟครับ |
|
|
|
|
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
กาแฟหอมๆสักแก้วมั้ยครับ
หากเพื่อนๆต้องการเผยแพร่งานเขียน
ของนายกลิ่นรบกวนทำลิ้งมานะครับ
หรือไม่ก็ช่วยลงเครดิตให้กับผู้แต่ง
หน่อยนะครับ
|
|
|
แค่แวะมาทักทายแต่ก็พิมพ์ไปซะเยอะเลย อิอิ
อย่าลืมมาทักทายกันบ้างนะค่ะ