BlogGang.com : : กลิ่นกาแฟครับ : ภาพสีน้ำกับแหวนวงเล็ก

ภาพสีน้ำกับแหวนวงเล็ก

ชายหนุ่มค่อยๆแง้มประตูห้องทำงานออกมาและเรียกเลขาสาวที่กำลัง
ก้มหน้าก้มตาทำงานและทำท่าไม่สนใจเขา

"คุณวิไล"

"คุณวิไล" ชายหนุ่มเรียกเสียงดังขึ้นพร้อมกับกวักมือ

"คะ" เลขาสาวหันไปมองพร้อมกับทำท่าไม่รู้ไม่ชี้

"เรื่องนั้นเป็นยังไงบ้าง"

"เรื่องไหนคะ" เธอถามดัวยสีหน้างงๆแต่ดวงตาซ่อนรอยยิ้มเอาไว้
จนชายหนุ่มสังเกตได้

"ก็...เรื่อง" ชายหนุ่มเปิดนิตยสารที่มีภาพสีน้ำเป็นรูปเจดีย์เก่าๆให้ดู
แทนคำพูด

"อ๋อ ....เรื่องผู้หญิงที่วาดภาพ..." วิไลจงใจพูดเสียงดังแต่ก็ต้องหลุด
หัวเราะออกมาก่อนเมื่อเห็นผู้จัดการของเธอทำท่าจุ๊ปากเหมือนเด็กๆ
ด้วยกลัวความลับจะรั่วไหล

"เบาๆ สิคุณ เดี๋ยวได้รู้กันทั้งออฟฟิศ" ชายหนุ่มบอกก่อนจะหันไป
มองลูกน้องคนอื่นๆและเห็นว่าทุกๆคนกำลังซ่อนหน้าอมยิ้ม

"ผมบอกช้าไปแล้วใช่ไหม" เขาพูดเบาๆ

"วิไลไม่ได้ปากโป้งนะคะ แต่น้องๆเค้าอยากช่วยตามหาเธอให้น่ะค่ะ"
เลขาสาวบอกยิ้มๆ ก็ผู้จัดการของเธอช่างขี้อายขนาดนั้น เรื่องนี้เลย
กลายเป็นเรื่องมหัศจรรย์ของปีเลยก็ว่าได้ เธอคิด ในขณะที่ผู้จัดการ
หนุ่มพยักหน้าอย่างปลงๆ

"แล้วได้หรือยัง"

"ค่ะ เจ้าของภาพเป็นเจ้าของร้านกาแฟชื่อ good time ค่ะ"

"good time" ชายหนุ่มทวนก่อนจะพูดต่อ

"เป็นจิตรกร เป็นช่างภาพ นี่ยังเป็นเจ้าของร้านกาแฟอีกแฮะ"

เลขาสาวถึงกับหัวเราะคิกกับคำเหน็บของผู้จัดการหนุ่มก่อนจะแซว
"ดูเหมือนจะเป็นเจ้าของหัวใจคนแถวนี้อีกหนึ่งตำแหน่งค่ะ"

เลขาสาวจดเบอร์ลงในกระดาษโน้ตแผ่นเล็กและยื่นให้ ชายหนุ่ม
ซึ่งกำลังหน้าแดงถึงใบหู

"คุณพราว" ชายหนุ่มทวนชื่อในกระดาษและเบอร์โทร สงสัยสุดสัปดาห์
นี้คงจะต้องไปกินกาแฟเมืองกรุงบ้างแล้ว...

..................................................................................................

ชายหนุ่มในชุดผ้ากันเปื้อนสีขาวซึ่งมีโลโก้ร้าน Just Cafe' เอื้อมมือไป
รับโทรศัพท์ด้วยสีหน้าสงสัยหลังจากเห็นเบอร์โทรที่แสดงขึ้นมา

"ว่าไงวะภูมิ โลกจะแตกหรือไงถึงโทรมา" เขาพูดกรอกลงไปในสาย

"ทำไม จะคิดถึงเพื่อนบ้างไม่ได้หรือไง" ปลายสายพูด

"ร้อยวันพันปีไม่เคยโทร มีอะไรวะ"

"เปล่า"

"อ้าว เอองั้นเชื่อแล้วว่าคิดถึง" เขาพูดพร้อมกับหัวเราะ

"ได้ข่าวว่านายเปิดร้านกาแฟในกรุงเทพ"

"เออ ทำไม จะเหมาร้านจัดงานแต่งหรือไง" กล้าแซวเพื่อนซึ่งไม่
ได้เจอกันมานานหลังจากเรียนจบ

"ยังโว้ย แต่อยากถามว่ารู้จักร้านกาแฟอีกร้านไหม"

"ร้านอะไร"

"good time" ปลายสายถามทำเอาชายหนุ่มอึ้งไปก่อนจะตอบ

"เออ รู้"

"เฮ้ย จะบังเอิญอะไรขนาดนั้น แล้วอยู่แถวไหนวะ" เสียงในโทรศัพท์ออก
อาการดีใจจนคนฟังรู้สึกได้

"อยู่หน้าบ้าน" ชายหนุ่มตอบพร้อมกับมองข้ามถนนไปยังร้านกาแฟที่
อยู่อีกฝั่ง เก้าอี้สนามตัวเล็กสีสันสดใสหน้าร้านถูกจับจองด้วยลูกค้าตัวเล็ก
และผู้ปกครอง

"อะไรนะ"

"ร้าน good time อยู่ตรงข้ามร้านเรา" กล้าตอบ

"เฮ้ย งั้นอาทิตย์นี้เราไปหานะ"

"ทำไม" ชายหนุ่มถามด้วยความสงสัย

"มีธุระกับเจ้าของร้าน" ชายหนุ่มอีกด้านตอบ

"พราวน่ะเหรอ"

"อ้าวนายรู้จักคุณพราวด้วยเหรอ งั้นเหมาะเลย" ปลายสายพูดอย่างดีใจ

"ส่งแผนที่ร้านให้หน่อยสิ แล้วเจอกัน"

"ฮื่อ" กล้ารับปากแบบงงๆก่อนจะวางสาย เขาและภูมิเป็นเพื่อนสนิทกันมา
ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแต่ก็ห่างกันไปหลังจากทำงานได้ไม่กี่ปี เขารู้ว่า
ภูมินั้นรับช่วงกิจการบริษัทท่องเที่ยวต่อจากบิดาทั้งที่ตัวเองเรียนจบมาทาง
วิศวกรรม เช่นเดียวกับเขาที่เปิดร้านกาแฟเล็กๆมีบริการเชื่อมต่ออินเตอร์เนต
รวมทั้งใช้เป็นสำนักงานของบริษัทที่รับจัดการวางระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์
ไปในตัวโดยใช้ชื่อร้านกาแฟนี้ว่า Just Cafe'

"ว่าแต่ เจ้าภูมิมันมีธุระอะไรกับพราววะ" เขาบ่นเบาๆเมื่อมองไปยังหญิง
สาวฝั่งตรงข้ามซึ่งกำลังนำโกโก้มาเสิร์ฟให้กับลูกค้าตัวน้อย

.......................................................................

ชายหนุ่มลงจากรถประจำทางก่อนจะดูแผนที่ ซึ่งเพื่อนของเขาส่งมาให้
ร้านJust Cafe' นั้นเดินจากสี่แยกเข้าไปไม่กี่ช่วงตึก เขาเห็นป้ายร้าน
Good Time และสนามเล็กๆหน้าร้านแต่ไกล ภูมิชั่งใจนิดหนึ่งว่าจะ
แวะเข้าร้านใดก่อนแต่ก็ตัดสินใจข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อไปยัง Good Time

ภูมิเลือกนั่งที่สนามหน้าร้านพร้อมกับหยิบเมนูเล็กๆบนโต๊ะขึ้นมาดู
ในเมนูมีรายการเครื่องดื่มอยู่เพียงไม่กี่อย่าง ไม่นานหญิงสาวรูปร่างสูง
โปร่งก็เดินเข้ามาถาม

"จะรับอะไรคะ"

"ขอกาแฟครับ" เขาตอบ

"ชอบแบบไหนคะ หวานนิดนึง หรือ ขมๆ" เธอถาม

"ขมนิดๆครับ"

"ค่ะ รับขนมไหมคะ"

"อีกสักครู่ดีกว่าครับ" เขาตอบ

หญิงสาวยิ้มให้ก่อนจะเดินเข้าไปยังเคาน์เตอร์ เพื่อเตรียมกาแฟให้
ชายหนุ่มมองผ่านบานประตูกระจกเข้าไปข้างในที่ผนังแขวนไว้ด้วย
ภาพสีน้ำหลายภาพ ....แล้วคนวาดไปไหนนะ

ชายหนุ่มนั่งมองแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายอย่างลืมตัว ผู้หญิงตัวเล็กท่าทาง
ขี้เล่นอารมณ์ดีที่สวมแหวนนี้ให้กับเขาจะรู้บ้างไหมนะว่าหัวใจของเขา
มันกระโดดตามเธอไปตั้งแต่วันนั้นและไม่ยอมกลับมาเสียที

"ได้แล้วค่ะ" หญิงสาววางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะตัวเล็กและขำกับท่าทาง
ของชายหนุ่มที่รีบซ่อนแหวนด้วยการเอามือล้วงกระเป๋าอย่างรวดเร็ว

"เพิ่งแต่งงานหรือคะ" เธอถาม

"เปล่าครับ" ภูมิตอบด้วยท่าทางอายๆ

"เอ่อ" ชายหนุ่มเรียกเมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังจะเดินกลับเข้าไปในร้าน

"คะ"

"คือ เจ้าของร้านที่วาดรูปนั่น" เขาชี้ไปยังภาพสีน้ำที่อยู่ในร้าน

"อ๋อค่ะ เค้าขายด้วยนะคะ สนใจหรือคะ" เธอถาม

"เปล่า เอ้ย สนใจครับ"
หญิงสาวมองชายหนุ่มด้วยท่าทีขำๆ แหวนแต่งงานก็สวมอยู่ที่นิ้วยังจะมา
ทำเจ้าชู้....

"แล้วคนวาดไปไหนแล้วครับ" เขาถามด้วยท่าทางอายๆ

"คงจะอยู่ร้านโน้นน่ะค่ะ ขลุกอยู่นั่นทั้งวัน" หญิงสาวตอบพร้อมกับบุ้ยปาก
ไปยังร้านฝั่งตรงข้าม

"เป็นเจ้าของร้านที่แย่จัง" ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ

"ใช่ค่ะ กว่าจะมาก็คงค่ำๆ เดี๋ยวดิฉันตามให้ไหมคะ"

"ไม่เป็นไรครับ" ชายหนุ่มรีบโบกไม้โบกมือ

"อ๋อค่ะ" หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะเหน็บ
"แหวนสวยนะคะ แฟนคงตั้งใจเลือกมากเลย" ทำเอาชายหนุ่มซึ่งกำลังจิบกาแฟ
ถึงกับสำลักก่อนจะมองตามหญิงสาวที่เดินกลับเข้าไปในร้าน

ภูมิจิบกาแฟแก้วนั้นช้าๆ ความหอมและรสชาติขมนิดๆติดที่ปลายลิ้นหลังจากจิบ
เข้าไปทำให้เขารู้สึกผ่อนคลาย แม้ว่าเขาจะแอบไปขายกาแฟหลังรถบ่อยๆแต่ก็ชง
ไม่อร่อยเหมือนกับแก้วนี้

"โต๊ะนี้ไหม" เด็กสาวคนหนึ่งชี้บอกเพื่อนสาวที่มาด้วยกันก่อนจะนั่งลงที่
เก้าอี้ตัวเล็กไม่ห่างจากโต๊ะของเขานัก

"บังคับแล้วจะยังมาถามอีก" เพื่อนสาวของเธอบ่นเบาๆ

"ก็ฉันไม่อยากมองหน้าพี่กล้านี่ เห็นหน้าแล้วหัวใจจะสลาย" เด็กสาวพูด
และไม่ทันสังเกตว่าชายหนุ่มโต๊ะข้างๆนั้นกำลังอมยิ้ม

"แล้วนั่งร้านนี้ไม่สลายหรือไง" เพื่อนสาวถาม

"ทำไม"

"อ้าวก็ร้านนี้มันของพี่พราวคู่หมั้นพี่กล้านี่"

"หา!"

เด็กสาวทั้งสองคนหันมามองชายหนุ่มที่อุทานออกมาเสียงดัง

"เมื่อกี้ว่าไงนะครับ" ภูมิถาม

"คือ เจ้าของร้านนี้ กับ เจ้าของร้านนั้นเค้ากำลังจะหมั้นกันน่ะค่ะ"
เด็กสาวบอกด้วยสีหน้าตื่นๆ

"หมั้น" ชายหนุ่มทวน ก่อนจะนั่งใจลอยจนไม่ทันสังเกตว่าเด็กสาวทั้ง
สองคนลุกไปตั้งแต่เมื่อไร

.............................................................................................

"กาแฟไม่อร่อยเหรอคะ" หญิงสาวเดินออกมาถามเมื่อเห็นว่าเขานั่งเฉยๆ
อยู่นาน

"เปล่าครับ" ชายหนุ่มตอบด้วยยิ้มเศร้าๆจนหญิงสาวแปลกใจ เมื่อกี้ยัง
ทำท่าเจ้าชู้อยู่เลย

"อร่อยมาก ผมชงเองยังไม่ได้เท่านี้เลย" เขาตอบ

"คุณทำร้านกาแฟด้วยเหรอคะ" เธอถาม

"แค่รถขายกาแฟน่ะครับ" ภูมิตอบพร้อมกับหมุนแหวนในมือเล่นอย่างใจ
ลอย

"ค่ะ ท่าทางคุณจะชอบแหวน เห็นมองดูบ่อยๆ" หญิงสาวถาม

"มีคนให้มา"

"คะ" เธอถามแบบงงๆ
ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะมองหน้าเธอ ใบหน้าสวยได้รูป ผิวขาวจัด
และบางอย่างที่ดูคุ้นเคย

"ถ้าผมบอกว่าคนที่วาดรูปนั่นเป็นคนให้คุณจะเชื่อไหม"

"คะ" หญิงสาวอุทานด้วยท่าทีตกใจ

"เจ้าชู้จริงๆเลย ให้ตามให้ไหมคะ " เธอถามเบาๆ
ชายหนุ่มส่ายหน้าก่อนจะพูด

"อย่าเลยครับ ผมไปหาเธอเองดีกว่า จะไปแสดงความยินดีกับเพื่อนด้วย"
เขาหยิบกระเป๋าสตางค์เพื่อจ่ายเงินแต่หญิงสาวปฏิเสธ

"แก้วนี้เลี้ยงค่ะ และยินดีที่รู้จักค่ะ"

ชายหนุ่มขอบคุณและยิ้มให้ด้วยท่าทางเหงาๆก่อนจะลุกขึ้นและเดินข้าม
ถนนไปยังร้านกาแฟฝั่งตรงข้าม

เขามองผ่านกระจกสีชาของร้าน Just Cafe' เข้าไป ภาพของชายหนุ่ม
และหญิงสาวที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุขนั้นทำร้ายเขาเหลือเกิน
หญิงสาวรูปร่างเล็กแต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตที่ผูกชายเสื้อไว้ที่เอวและกาง
เกงยีนส์นั้นทำให้หัวใจเขาอบอุ่นและเจ็บปวดไปพร้อมๆกัน

ภูมิเปิดประตูเข้าไปช้าๆ ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์ร้องทักเขาทันที

"อ้าว ภูมิ เพิ่งมาเหรอ"

"ฮื่อ" เขาพยักหน้าก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้อีกตัวที่เคาน์เตอร์ ในขณะที่หญิง
สาวหันหน้ามามองก่อนจะอุทานด้วยความตกใจ

"อ้าวคุณ"

ภูมิ ยิ้มให้ก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อน

"ขอกาแฟแก้ว"

"รู้จักกันเหรอ" เพื่อนของเขาถามก่อนจะวุ่นอยู่กับการชงกาแฟ

"เคยเจอกัน" ภูมิตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ จนหญิงสาวแปลกใจ

"แค่นั้นเหรอ" เธอถาม

"คงได้แค่นั้นมังครับ"

ชายหนุ่มที่กำลังสาละวนอยู่กับการชงกาแฟถึงกับชะงักก่อนจะเงยหน้ามอง
ทั้งคู่และยิ้ม

"ขณะนี้ เมฆหมอกตั้งเค้าลูกค้าที่กำลังทานกาแฟควรทานด้วยความระมัด
ระวัง" ชายหนุ่มล้อจนหญิงสาวหลุดหัวเราะคิก

"พี่กล้า คิดได้ไงเนี่ยมุขนี้"
กล้าหัวเราะก่อนจะหันไปถามเพื่อน

"ไปกินรังแตนมาจากไหนวะ"

"หรือโดนสาวที่ไหนหักอก เอ๊ะ" กล้าพูดพร้อมกับอุทานเมื่อเห็นแหวน
ที่นิ้วนางของภูมิ

"เฮ้ย แต่งงานตั้งแต่เมื่อไร" เขาอุทาน

"เปล่า ก็แค่" ภูมิยังพูดไม่จบหญิงสาวก็รีบคว้ามือข้างซ้ายของเขาไป
ซ่อนไว้หลังตัวเอง

ชายหนุ่มทั้งคู่หันมามองหน้าหญิงสาวด้วยความแปลกใจ ในขณะที่หญิง
สาวพยายามดึงแหวนออกจากนิ้วนางของเขาแต่ไม่สำเร็จ...ทำไมตอนใส่
มันง่ายจังนะ...

"เบาๆสิคุณ เจ็บ" ภูมิบอกเบาๆพร้อมกับจะดึงมือกลับแต่หญิงสาวยังคง
ฉุดเอาไว้

กล้าถึงกับหัวเราะกับท่าทางของทั้งคู่ก่อนจะถามเพื่อน

"ตกลงว่านายไม่ได้มาหาเรา"

"เปล่า" ภูมิตอบ ในขณะที่กล้ายักไหล่แบบไม่สนใจ

"นี่อ้วนขึ้นใช่ไหม" หญิงสาวถามเมื่อรู้สึกว่าคงดึงออกไม่ได้ง่ายๆ

"เปล่า แหวนมันเล็กลง"

"ดูนายไม่สนใจเลยนะ" ภูมิถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนของเขาดูจะไม่เดือด
ร้อนกับความใกล้ชิดที่หญิงสาวมีให้เขา....บางที..มันคงรับได้กับความ
เจ้าชู้ของเธออย่างที่เด็กในร้านฝั่งตรงข้ามบอกละมัง

"สนใจเรื่องอะไร ก็นายบอกเองว่าไม่ได้มาหาเรา" กล้าตอบพร้อมกับ
วางกาแฟให้ตรงหน้า

"ว่าแต่เราเถอะ แอบไปกิ๊กกับเพื่อนพี่ตั้งแต่เมื่อไร" กล้าถามหญิงสาวที่
กำลังฉุดมือของชายหนุ่มเอาไว้เพื่อซ่อนแหวน

"เปล่าซะหน่อย" เธอปฏิเสธโดยไม่เงยหน้า

"เออ อาทิตย์หน้าเราจะหมั้นนะ มางานเราหน่อยสิ" กล้าบอกเพื่อน
ภูมิถอนหายใจก่อนจะตอบเบาๆ

"อย่าเลย ดูเหมือนจะไม่ว่าง"

หญิงสาวที่ที่กำลังพยายามถอดแหวนถึงกับชะงัก กับคำพูดที่ดูเหมือนจะ
ไร้ความรู้สึกและปล่อยให้เขาดึงมือกลับไป

ภูมิค่อยๆถอดแหวนออกช้าๆก่อนจะวางไว้ตรงหน้า และเลื่อนไปให้หญิง
สาว...เขาควรจะคืนแหวนวงนี้ให้กับเธอเสียที

"เจอพราวหรือยัง เห็นบอกว่ามีธุระ" กล้าถามเพื่อน

ภูมิละสายตาจากแหวนไปมองหน้าเพื่อนด้วยความไม่เข้าใจจนกล้าต้อง
ถามซ้ำ

"ตกลงนายมาหาพราวไม่ใช่เหรอ"

"ว่าจะมาซื้อภาพ" ภูมิโกหกพร้อมกับมองหญิงสาวที่ค่อยๆเอื้อมมือมา
เก็บแหวนวงเล็ก

"ภาพสีน้ำน่ะนะ แล้วทำไมมาหาพราว ยัยแพรเป็นคนวาดต่างหาก"
เหมือนเสียงสวรรค์ลงมาโปรด ชายหนุ่มรีบตะครุบมือเล็กๆที่กำลัง
กำแหวนวงนั้นไว้ได้

"ตกลง คุณไม่ใช่พราว" เขาถามเบาๆ จนชายหนุ่มอีกคนหัวเราะ

"อะไรกัน สวมแหวนกันเรียบร้อยแต่ไม่รู้ชื่อกันนี่นะ"

"นายนี่มันใจง่ายจริงๆเลยว่ะภูมิ" เพื่อนของเขายังคงหัวเราะ

"แล้วมีใครรู้บ้าง เรื่องแหวน" หญิงสาวถามและออกแรงยื้อยุดกับภูมิ

"ก็คนทีทำงานผม"

"แล้วไป"

"แล้วก็ ..." ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหันไปทางร้านกาแฟฝั่งตรงข้าม

"ดูเหมือนจะมีพี่สาวคุณอีกคน"
ชายหนุ่มพูดต่อก่อนจะหันมาขำกับอาการตาโตของหญิงสาวตรงหน้า

"ตายแล้ว ถ้าพี่พราวรู้เรื่องสงสัยโดนล้อไปทั้งปีแน่ๆ"
เธอบอกพร้อมกับทำท่างอแงเป็นเด็กๆจนชายหนุ่มทั้งคู่ถึงกับหัวเราะ

"ก็ผมนึกว่าคุณชื่อพราว" ชายหนุ่มสารภาพเบาๆ ก่อนที่เสียงโทรศัพท์
จะดังขึ้น

"ครับ ได้" กล้าพูดตอบหลังจากยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา

"แพร พี่เราบอกให้รีบกลับบ้าน" ชายหนุ่มเจ้าของร้านบอก ในขณะที่
หญิงสาวทำหน้ามุ่ยก่อนจะกระโดดลงจากเก้าอี้

"งั้นไปก่อนนะพี่กล้า" หญิงสาวบอกและหันมาบอกชายหนุ่มอีกคน
"ไปนะ"

"เดี๋ยว" กล้าร้องบอกหญิงสาวก่อนจะพูดต่อ

"พราวบอกให้พาว่าที่น้องเขยกลับไปด้วย"

"เสียใจ" หญิงสาวทำท่าแลบลิ้นเหมือนเด็กๆก่อนจะชูแหวนให้ดู
"ตอนนี้โสดแล้ว" เธอบอกพร้อมกับวิ่งออกไป

"อ้าว คุณ แหวนผม" ภูมิร้องและวิ่งตามหญิงสาวไปก่อนจะหันกลับมา
บอกเพื่อนเมื่อจะออกจากร้าน
"เจอกันวันหมั้นนะเพื่อน"
ชายหนุ่มเจ้าของร้านพยักหน้ายิ้มๆ ได้เจอทั้งเพื่อนและว่าที่คู่เขยในวันเดียวกันเลยเรา.......

..................

เรื่องนี้เป็นตอนต่อของเรื่อง คิดถึงนะครับ และเป็นเรื่องที่โยงมาจาก แพรและพราว
ในเรื่อง Crossroad ตามหาได้ในบล๊อกเลยครับ

Create Date : 06 มีนาคม 2551

Last Update : 7 มีนาคม 2551 20:41:46 น.

21 comments

Counter : 729 Pageviews.

Graphics for Hello Comments
OK.ค่ะ...

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:22:17:39 น.

ตามมาอ่านครับ

ชอบเรื่องนี้ ที่คุรกิ่นกาแฟแต่งมาก ๆ เลยครับ อ่านแล้วหวานมาก ๆ เลยครับ

จำได้ว่าผมอ่านเรื่องตอนก่อนหน้านี้แล้วประทับใจมาก ตอนที่ภูมิขายกาแฟ แล้วเจอ พราวหรือแพร ที่สวมแหวนหมั้นให้ ผมอ่านแล้วประทับใจมาก ๆ ครับ

พอมาอ่านตอนนี้ชักไม่แน่ใจสะแล้วว่าเรื่องนี้จะจบลงยังไง ไว้ผมจะคอยตามอ่านต่อนะครับ

อิอิ

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง

) วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:23:09:12 น.

สวัสดีคุณเริงฤดีด้วยคร้าบ หาไม่เจอยังไงบอกด้วยนะครับ

คุณอาคุงกล่องมาวางหมากผมอีกแล้ว แง้......
(ห้ามบ่นนะว่าผมประหยัดตัวละคร รีไซเคิลแล้วรีไซเคิลอีก)

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:23:28:37 น.

Super Good.

โดย: apple IP: 83.76.95.139 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:2:58:53 น.

^___^

แวะมายิ้มในวันเหงา ๆ

้เขียนบ่อย ๆ นะครับ จะรออ่าน

ขอบคุณครับ

โดย: ฤศรณ์ IP: 58.9.184.207 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:4:01:39 น.

รู้สึกกาแฟแก้วนี้แอบใส่โกโก้ด้วย เพราะมันกุ๊กกิ๊กๆ อิอิอิ

โดย: ข้าวโพด IP: 121.55.242.19 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:7:28:31 น.

รออ่านเรื่องต่อไปนะ....

โดย: ..สายลม.. IP: 125.25.68.116 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:11:28:19 น.

น่ารักอีกแล้วค่ะ

โดย: ตัวดำ ผมหยิก IP: 125.25.197.125 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:12:18:14 น.

ขอบคุณคุณ apple คร้าบที่ทักทายกัน

เพิ่งจะพ้นเดือนแห่งความรัก คุณฤศรณ์ ก็เหงาแล้วเหรอครับนี่ สู้ๆๆ

ใช่เลยครับคุณข้าวโพด ตอนก่อนเป็นล้าเต้ตอนนี้เป็นโกโก้ผสมซินามอน

คุณสายล้มมมมมมมม เพิ่งจะวางเรื่องนี้ได้วันเดียวเองงงงงงง
จะเอาเรื่องใหม่แล้วเหรอครับ...(มาแนวเดียวกะคุณอาคุงกล่องเลยอ่ะ)

ขอบคุณคุณตัวดำผมหยิกคร้าบ วันเกิดมีเรื่องอะไรหวานๆมั่งป่าวครับ

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:20:55:24 น.

อ่านมาเรื่อย .....แนวดีค่ะ ว่าแต่พระเอกกับกล้าใครหล่อกว่ากันเอ่ย...........

โดย: mangotip IP: 118.173.239.122 วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:19:19:24 น.

เอิ้ก ผมไม่เคนเห็นทั้งคู่เลยครับ คุณ mangotip อิอิ

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:21:54:01 น.

เพิ่งเคยเข้ามาอ่านครั้งแรก เรื่องน่ารักมากเลยค่ะ อดใจไม่ไหว ก็เลยต้องอ่านทุกเรื่อง รวดเดียวจบ

โดย: N IP: 203.146.41.120 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:12:26:52 น.

โห ขอบคุณมากเลยครับคุณ N ที่ชอบผลงาน อิ อิ

เมื่อไรจะมีคนหลวมตัวให้ออกเล่มสองบ้างเน้อ เฮ้อ...

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 12 มีนาคม 2551 เวลา:14:23:15 น.

ตอนนี้ชอบมาก ๆเลย

แอบอ่านมานานแล้ว แต่เม้นให้ไม่ได้
มันขึ้นให้แต่สมาชิก

คงไม่ว่ากันนะครับ ไม่ได้เป็นสมาชิก

รออ่านเรื่องต่อไปอยู่นะครับ

โดย: Bakery Secrets IP: 124.121.236.220 วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:2:19:18 น.

อ้าว หรือครับ แสดงว่าผมไม่ค่อยได้ดูเงื่อนไขคอมเม้นง่ะ
เพราะตั้งใจให้คอมเม้นทักทายกันได้ทุกคน เดี๋ยวผมกลับไปตรวจสอบให้ทุกเรื่องเลยครับคุณ Bakery Secrets ดีใจที่ชอบครับผม

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:9:14:39 น.

เอ้า...กลับไปดูดีๆน๊า คุณกลิ่น

เดี๋ยวเพื่อนๆหายหมด อิอิ

โดย: โยเกิตมะนาว

วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:19:17:50 น.

ขอบคุณครับคุณโยเกิต เอาเรื่องเล่าพยามารกับคนใข้มาให้อ่านอีกหน่อยสิครับ

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 15 มีนาคม 2551 เวลา:11:18:27 น.

ขออ่านหน่อยนะค่ะ

โดย: ellaper

วันที่: 26 มีนาคม 2551 เวลา:22:21:52 น.

ตามสบายเลยครับคุณ ellaper

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 27 มีนาคม 2551 เวลา:0:00:41 น.

เนื้อเรื่องน่ารักจังเยยย

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเองง่า เลยไม่รุ้ว่าตอนแรกมานเปนยังไง

แล้วพราวกะแพร เค้าเปนฝาแฝดกันหรอ

งั้นก้อจะติดตามตอนต่อไปแล้วกันนะงับบบ

โดย: สีส้ม IP: 119.42.70.156 วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:14:37:41 น.

พราวกับแพรเป็นพี่น้องกันในเรื่อง crossroad ครับ ส่วนเรื่องแหวนแพรไปสร้างวีรกรรมไว้ในเรื่อง คิดถึงครับ คุณสีส้ม

โดย: กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ

) วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:16:35:31 น.