|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
มีงานอดิเรกไม่ทำเงินมากี่อย่างแล้ว
โตมาก็ป่านนี้ มีงานอดิเรกไม่ทำเงินมากี่อย่างแล้ว ย้อนไปในเช้ามืดวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2566
ในสวนสาธารณะเกาะลอยริมทะเล ฉันที่อยู่ในชุดเสื้อและกางเกงขาสั้นสำหรับวิ่งกำลังกดชัตเตอร์เพื่อเก็บแสงของดาวหาง C2022 E3 (ZTF) ท่างกลางอากาศที่อยู่ๆ ก็กลับมาเย็น ท่ามกลางฝูงยุงตัวโตที่ผลัดกันเกาะ ผลัดกันชิมเลือดตาขาและแขนของฉัน แต่ฉันก็อดทนเก็บภาพดาวหางที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าหากอยู่ในสถานที่มีมลภาวะทางแสงอย่างตัวเมืองศรีราชา ด้วยความหวังไม่ถึงยี่สิบเปอร์เซนต์ที่จะได้เห็นจุดแสงสีเขียวบนหน้าจอแสดงภาพของกล้องดิจิตอล Mirrorless กับเลนส์คิท ระยะซุมไกลสุด 60 มม ธรรมดาๆ แต่มูลค่ามากพอที่จะทำให้ฉันต้องกิจต้องใช้อย่างระวังเพื่อผ่อนชำระหนี้กล้องตัวนี้จนหมด
ใกล้เวลาที่ดวงอาทิตย์ไล่สาดแสงที่ขอบฟ้าแล้ว แต่ฉันก็ยังคงตั้งค่ากล้องและหมุนขาตั้งของฉันเทียบตำแหน่งกับแอพพลิเคชั่นดูดาว กระทั่งในที่สุดฉันสังเกตุเห็นจุดสีเขียวเล็กมากปรากฏบนจอแสดงภาพ
ความปรีดานี้ไม่ต่างกับครั้งแรกที่ได้เห็นคอมเมนท์จากนักอ่านครั้งแรกในนิยายของฉัน ในหมู่ดาวมากมายที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าเหล่านั้น ยังมีจุดแสงเล็กๆ ที่ฉันเพียรพยายามจะได้เห็นสักครั้งในชีวิต
เมื่อเก็บภาพที่คิดว่าใช่ดาวหางดวงนั้นมากพอ ฉันก็เก็บกล้องขึ้นรถกลับบ้าน ไม่คิดจะวิ่งออกกำลังต่อเพราะความตั้งแรกของฉันสมหวังส่วนความตั้งใจรองที่แผนสองก็ถูกปัดออกจากความคิดทันที จากเช้ามืดวันนั้นจนถึงนาทีที่ฉันกลับมาเขียนบล็อกบันทึกครั้งนี้ ก็เพราะฉันเพิ่งได้ฉุกคิดว่าชีวิตฉันผ่านอะไรมามากมาย ไม่ต่างกับเจ้าดาวหางห้าหมื่นปีดวงนั้นเลย แต่เจ้าดาวหางสีเขียววนมาครบรอบของมันแล้วและก็คงจะวนตามเส้นทางเดิมจนกว่าดวงอาทิตย์จะสูญสิ้นแรงโน้มถ่วง
ส่วนฉันที่ยังไม่รู้ว่าในอีกหนึ่งนาที หนึ่งชั่วโมง หรือ ยาวขึ้นหน่อย อีกหนึ่งปีต่อจากนี้ ชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร
เช้าวันนั้นฉันกลับบ้าน ดึงภาพจากกล้องเพื่อทำการแต่งรูปดึงแสงและสีในโปรแกรม ฉันแต่งภาพไม่เก่ง ถ่ายภาพวัคถุดาราศาตร์ก็ยังไม่ชำนาญ แต่ฉันก็พยายามเท่าที่กำลังกาย กำลังทรัพย์และกำลังใจที่ตัวเองมี เหมือนกับงานอดิเรกต่างๆ ที่ฉันได้ลองทำมา เริ่มจากทำขนม ตัดเสื้อ ถักโครเชต์ ถ่ายภาพ เขียนนิยาย วาดรูป ถ่ายภาพดาราศาตร์ ในสิ่งเหล่านั้นมีทั้งที่เลิกไปและยังคงทำอยู่บ้างหากลูกเหล็กแห่งความสนใจไปตกอยู่ในร่องงานอดิเรกใด ฉันก็จะอยู่ในหลุมของสิ่งนั้นสักพัก ฟังดูเหมือนไม่จริงจังอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน หากถูกพูดแบบนี้ ฉันก็ไม่โต้แย้ง ก็ในเมื่อเราไม่ได้ชื่นชอบเหมือนเคยแล้ว ทำไมยังต้องฝืนทำต่อ และงานอดิเรกก็ไม่ได้อยู่ในหลักสูตรภาคบังคับของชีวิต
ฉันทำงานอดิเรกเพื่อความผ่อนคลาย เพื่อเรียนรู้ และเติบโต ฉะนั้นถึงฉันจะไม่ได้ทำส่งใดต่อ แต่มันก็เคยเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตของฉัน การทำขนมสอนห็ฉันรู้จักความเที่ยงตรงในการชั่งตวง ตัดเสื้อสอนในฉันรู้จักการแทนค่ารูปร่างมนุษย์ออกมาเป็นตัวเลข(ที่ปัจจุบันฉันลืมวิธีการคำนวณไปแล้ว) ถักโครเชต์สอนให้ฉันอดทนร้อยเส้นไหมให้ออกมาเป็นผืน ถ่ายภาพสอนให้ฉันรู้จักการมองแสงที่สวยงาม เขียนนิยายสอนให้ฉันรู้จักการเรียบเรียงความคิด วาดรูปสอนให้ฉันรู้จักการสังเกต ถ่ายภาพดาราศาสตร์สอนให้ฉันออกจากคอมฟอร์ตโซน
แม้ว่าแต่ละงานจะได้ให้ผลผลิตที่สร้างรายได้ ชื่อเสียง แต่มันก็สร้างฉัน ตัวฉันคนนี้ขึ้นมาในวันนี้ ฉันภูมิในความใคร่รู้ และลงมือทำ ซึ่งหากผลของมันทำให้ฉันอิ่มเอมใจ กระบวนการของมันทำให้ฉันลืมความกังวลอื่นในชั่วขณะ ฉันว่ามันก็ให้ผลลัพธ์อันสูงสุดแล้ว
งานอดิเรกไม่ทำเงินจึงไม่เป็นปัญหาสำหรับฉัน และฉันไม่คิดจะหาเงินจากมัน ด้วยว่าความสุนทรี ความสุขไม่ใช่ผลผลิตจากเงินเสมอไป ในทางกลับกัน ฉันกลับนำเงินจากงานประจำมาเติมมาต่องานอดิเรกของฉันให้ขยับขั้นสูงขึ้น
ภาพดาวหางห้าหมื่นปีถูกปรับแสงและสีตามคุณภาพของไฟล์ภาพต้นฉบับ จุดแสงสีเขียวเล็กเกือบเท่าขามดส่องประกายสว่างให้หัวใจฉัน และโพสภาพในกลุ่มถ่ายภาพดาวด้วยความภูมิใจ แม้จะไม่ได้ดาวหางดวงใหญ่สีเขียวสว่างสวย แต่ฉันก็ภูมิใจ
ฉัน ผู้หญิงวัย 46 แต่งงานและมีบุตร 2 คนคนนี้ ที่อาจกลายเป็นยายเฒ่าไร้เรี่ยวแรงสักวันยังคงอยากใช้กำลังที่เหลือพาตัวเองเดินทางต่อไปเหมือนดาวหาง แม้จะไม่รู้ทิศทางอย่างมันก็ไม่เป็นไรเป้าหมายของฉันอาจไม่ใช่กลับมาเช็คอินในจุดเดิม
และในวันหนึ่งข้างหน้าที่ความรู้สึกเหมือนกับวันนี้ ฉันอยากรู้ว่าฉันจะได้ทำอะไรมากขึ้นไปอีกหรือไม่ มันน่าตื่นเต้นจะตายไป ฉันคิดถึงวันนั้นพลางหัวใจก็เต้นตึกตักเหมือนได้พบรักอีกครั้ง แต่เป็นรักกับตัวเอง ตัวฉันเองที่อยู่ข้างกันตลอดมา งานอดิเรกไม่ทำเงินแต่ทำให้ความรักในตัวเองงอกงามขึ้นทุกวัน C 2022 E3 (ZTF) 22 Feb 2023 ดาวหางที่โคจรผ่านโลกใบนี้ไปแล้วเมื่อ 50,000 ปี และได้กลับมาเยี่ยมชาวโลกอีกครั้งหนึ่ง ยินดีที่ได้เจอกัน(ด้วยการเก็บภาพ)
Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2566 |
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2566 15:22:26 น. |
|
3 comments
|
Counter : 385 Pageviews. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:16:50:05 น. |
|
|
|
โดย: Hi] IP: 125.24.206.121 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2566 เวลา:13:20:21 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [?]
|
เป็นนัก(หัด)เขียนนิยายพาร์ทไทม์ เป็นคุณแม่ทำงานที่ชอบฝันกลางวันแบบฟูลไทม์ด้วย
บล็อกนี้มีเรื่องเล่ามากมาย เข้ามาค้นหาสิ่งที่อยากรู้ได้ตามสบาย
ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ สำหรับนักอ่านที่ติดตามนิยายของ จขบ สามารถอานได้ทั้งทางเวบ
Hongsamut : https://hongsamut.com/writerdetail.php?writerid=3992
และทางเว็บ Dek D ค่ะ https://my.dek-d.com/redapplels/
เนื้อหา ภาพถ่าย ในบล็อกนี้ ได้รับความคุ้มครอง ตามกฏหมายพ.ร.บ. สิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 ห้าม นำไปใช้ คัดลอก ดัดแปลง แก้ไขส่วนหนึ่งส่วนใดโดย เด็ดขาดนะจ๊ะ
คนดี...
|
|
|
|
|
|
|
|
เวลคัมแบคครับ ยินดีต้อนรับกลับมาหลังจากที่หายไปนาน
บล็อกเก่าๆ เจอพวกสแปมเพียบ มีเวลาก็เข้าไปลบพวกสแปมข้อความทิ้งนะครับ