ฉันยังไม่ตาย
ตื่นลืมตา โฟกัสที่ได้คือ ฝ้าเพดานรพ.ที่คุ้นเคย น่าบอกให้แม่มาซื้อที่ราชพัสดุใกล้ๆ จะได้ย้ายมาอยู่ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป เบื่อมั้ย......กรุณาอย่าถาม คำถามพวกนี้น่าเบื่อกว่าคำตอบที่ฉันจะตอบออกไป (กูโคตรรรรรเบื่อเลย)
แต่
"น้องคะ!!!!!!"
เสียงแรกที่ได้ยิน ยึดฉันไว้ ท่องไว้ๆๆๆๆๆ "คุณงาม ความดี" เสียงของผู้ชายที่มี ฉันหันไป แทบปรี๊ดแตกใส่พยาบาล คอกรูๆๆๆๆๆๆๆๆ เคล็ด ...............
ท่าทางจะนอนนานเกิน นอนจนเริ่มรู้สึกว่ากะโหลกด้านหลังไม่มี (เอาเข้าไปชษา เมิงมโนเข้าไป ดีๆทั้งนั้น)บอกคุณหมอที่คุ้นเคย พ่อของลูกที่แปรเปลี่ยนไปเป็นเช่นคนรู้ใจ ท่าทางจะได้ยินสุรเสียงอันดังสั่นของฉัน เดินเข้ามาตาโตพ้นแว่นซะอีก (หล่อเหมือนเดิม หวังว่าโพธิ์ของแม่จะหล่อและดีเหมือนพ่อ)
ตรวจร่างกาย ไข้ไม่มี เหนื่อยอ่อนตามปกติ ฉันอยากกลับบ้าน มองหน้าคุณหมอที่(เคย)รัก ขอบคุณค่ะที่รู้ใจ "พรุ่งนี้กลับบ้านกันนะ ไปดูลูกกัน" โยว่!!!!!! เหนื่อยจนพูดไม่ออก แต่ดีใจ กอดทีนะ เหอๆๆๆ การที่ได้แทะโลมเล็กน้อยพอเป็นกระสายนี่เอง ทำให้ฉันรอดตายมาได้ทุกที
ผู้ชายที่รักฉันที่สุด ยืนกอดอกมองมา ยิ้ม น่ารักง่ะ ไม่หล่อ แต่เร้าใจเสมอ ใจเย็นแบบนี้สิ ที่ฉันคู่ควร 5555 (โฆษณาซะเลย)
เท้าฉันไม่มีความรู้สึก หมอบอกว่าอาจจะชา (หรอ? ปลอบใจเก่งเสมอ) ฉันไม่ค่อยอยากพูด เพราะเหนื่อย (เว่อร์ป่ะ ไม่อ่ะ ลองมาเป็นกรูสิ จะรู้) ฉันบอกเธอว่า "เดินไม่ได้ ก็ดีกว่าตาย ขอบคุณนะ"
"ไม่อ่ะ ต้องเดินได้ ให้เวลาหน่อย" ฉันจำได้แม่นยำ ในใจนึกขอบใจ แต่ฉันก็เบือนหน้าหันไปทางอื่น .........แม่มมมม........ คอกรูเอาอีกแระ (ช่วยขำหน่อยนะ)
ได้แค่ไหน เอาแค่นั้น แค่ฉันไม่ตายก็พอ เหนื่อยชิบ....เวลาเข้ารพ. บางทีไม่อยากตื่น แต่เจือกตื่น ... ไม่เคยเห็นนะว่าพ่อจะมายืนปลายเท้าบอกว่ามารับ ใช่สิ ลูกยังไม่โต สามียังไม่เก่าจนสมรรถภาพทางการขับขี่ผิดปกติ สามีเก่าก็น่ารัก เลี้ยงลูกดิบดี เออ ในเมื่อมันดีหมด ก็ควรไปได้แล้วดิ (คิดเล่นๆ)
ถึงจะป่วย แต่ฉันจะเป้นคนป่วยที่สวยที่สุด (เพลียกับความหลงตัวเองเหลือเกิ๊นนนนน)
| Create Date : 09 มกราคม 2557 |
| Last Update : 9 มกราคม 2557 14:27:34 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 847 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
ไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนจะอาการหนัก
ปากยังซาเรย ..ผ่าเส่ะ
...........
อ่านะ .. อย่าแขบไปไหนตะ
ไม่ได้เจอกันทีเด้ ..