Bloggang.com : อเมริกาโน่ไม่เติมน้ำตาล : สวัสดีปีใหม่ ขอบคุณที่ฉันได้ทำ และ ฉันทำได้

สวัสดีปีใหม่ ขอบคุณที่ฉันได้ทำ และ ฉันทำได้

วันที่ 31 ธันว่าคม 2556 วันส่งท้ายปีเก่า (เมื่อวานนี้) ฉันตื่นเช้าขึ้นมาด้วยเวลาเดิมๆ ชีวิตประจำวันไม่ได้ดูแตกต่างไปจากเดิมเท่าไหร่นัก เพราะแม่เป็นวันส่งท้ายปี แต่ทุกๆอย่างก็ยังเหมือนเดิม

อาบน้ำ แต่งตัว ลงมารับมื้อเช้าและทานยา เป็นเหมือนงานประจำของมนุษย์เงินเดือน แต่สิ่งที่แตกต่างคือ แม้เป็นวันจันทร์ แต่เด็กๆหยุดเรียน บ้านก็เลยวุ่นๆหน่อยๆ คุณยายนั่งประจำที่ เตรียมสอนพิเศษ ไม่แตกต่างจากทุกๆวันเช่นกัน ฉัน ผู้ชายที่รักของฉัน คุณยาย นั่งสภากาแฟ คุยโขมง ทุกๆวันไม่เบื่อ

ลูกค้าสั่งเค้กไว้ทานปีใหม่ งานอดิเรกไม่ได้หยุด แต่สุขใจที่ได้ทำ ราคาเค้กของฉันจัดว่าแพง 2 ปอด์น 550 บาทสำหรับเค้กส้ม ตามราคาวัตถุดิบที่ทะยายไม่ต่างกับจรวดขององค์การนาซ่า มันเป็นความสุขแต่ถ้าขาดทุนก็คงสุขไม่ออก

ส่งท้ายปีของขวัญปีใหม่จากพ่อของลูกชายคนเล็ก ที่แม้จะไม่พูดกันแต่ก็ไม่เคยลืมที่จะทำหน้าที่ ขอบคุณปัจจัยที่ 1 สำหรับเด็กชายตัวเล็ก เงินหกหลักที่เธอส่งมาให้ทุกๆเดือน ไม่เคยช้า ไม่เคยขาด เดือนนี้สิ้นปี โบนัสของชีวิตที่เคยอยู่ด้วยกันมา เธอก็ยังให้ไม่เคยเปลี่ยนแปลง

ฉันกดเงินของขวัญออกมาแสนนึง กดห้าครั้ง ตู้ให้กดได้ครั้งละสองหมื่น กลับบ้านแบ่งเงินเป็นส่วนๆเหมือนทุกๆเดือน 30,000 บาท ค่าเลี้ยงดูลิง 3 ตัว ให้กับคุณยาย ไม่เคยให้ขาดมือทั้งๆที่ไม่เคยร้องขอ ขอบคุณนะคะที่เลี้ยงหนูมาแล้วยังมาเลี้ยงลูกให้หนูอีก 20,000 บาท ฉันใส่ซองให้ ของขวัญปีใหม่ ผลัดกันนะแม่นะ เด็กๆแม่ให้หนู ตอนนี้หนูขอให้แม่บ้าง

ที่เหลือเป็นค่าสาธารณูปโภค ทยอยเข้าบัญชีรอเวลาหน่วยงานนั้นๆหักไปซึ่งเป็นไปตามกำหนดทุกๆเดือน เหลือติดตัว สองหมื่น ใครว่าเงินแสนนึงมันมากมาย แต่ฉันก็ดีใจที่ฉันได้ดูแล

บ่ายออกไปดื่มกาแฟกับชายอันเป็นที่รัก คุยสัพเพเหระ ไปเดินเล่น ซื้อของจุกจิก เธอชิบขีด ฉันชอบเขียน ที่เดียวที่เราไปกันคือร้านขายเครื่องเขียน สมุดโน๊ทเล่มใหม่ ซื้อทุกครั้ง ก็มันชอบ เธอไม่บ่น ตามใจเสมอขอบคุณค่ะ ของจุกจิก กระดาษโพสต์-อิทลายน่ารัก(ปัญญาอ่อนนิดๆ)

ตัวแสตมป์การ์ตูน เธอถามว่า จะเอาไปเล่นกับลูกหรอ? ฉันยิ้ม ตอบว่า "เปล่าค่ะ" เธอยิ้ม รู้ แต่เธอก็ถาม สี่ชิ้นรวมเงิน 95 บาท เธอจ่ายให้ ไม่เคยบ่นว่ามันมีเยอะแล้วจะซื้อไปอีกเพื่อ......? เธอรู้ว่าฉันปัญญาอ่อน

กลับบ้าน คุณยายกำลังปิ้งย่าง กับเด็กๆ ทำกินง่ายๆ เด็กสามคนสนุกจังเลย ปิ้งไป กินไป ระวังเรื่องไฟจากเตา สนุกดี เธอนั่งลงช่วยเด็กๆปิ้งลูกชิ้น กินไปด้วย อิ่ม ความสุขของครอบครัว ฉันยิ้มมีความสุขส่งท้ายปี

ชีวิตขาดเพื่อนไม่ได้ เวลาครอบครัวเพื่อนฝูงโทรจิก ปานประหนึ่งไม่ได้ตัวฉันวันพรุ่งนี้จะไม่ได้เจอกันอีก รำคาญนิดๆ แต่ซึ้งใจ เพื่อนไม่เคยลืม ฉันขอแม่ออกไปพบปะเพื่อนๆ เป็นการขออนุญาติที่ไม่ได้ต้องการคำตอบ ดื่มกินสนุกสนานตามประสาปีใหม่ ถ่ายรูปลงเฟซบุ๊ค บอกโลกว่าฉันมีความสุข สี่ทุ่ม ขอตัวกลับบ้าน เพื่อนงง !!!!

ฉันกลับบ้าน แม่ยังไม่นอน รอสวดมนต์ข้ามปี หันมามองหน้าฉันสองคน งง แต่ไม่ถาม รู้นะว่าในใจคิดว่า กลับมาเร็วทำไม ฉันไม่อยากเน่าข้ามปี รีบขึ้นไปอาบน้ำ น้ำเย็นๆ สระผม สดชื่น ลงมานั่งคุยการเมืองกับแม่ และชายอันเป็นที่รัก

นับถอยหลังเคาท์ดาวน์เข้าสู่ปีใหม่ ในทีวีจุดพลุ ฉันเดินไปนั่งข้างๆแม่ แม่ที่นั่งพับเพียบพนมมือสวดมนต์นั่นล่ะ ฉันกราบที่เท้าที่พับไขว้ออกมาด้านข้าง แม่หันมามอง เข้ามากอฉัน "อวยพรให้หนูนะ" ฉันบอกแม่ "มีความสุขมากๆนะ แม่รักหนูนะลูก" แม่พูดได้เท่านั้น พูดต่อไม่ไหว ร้องไห้เป่าปีอีกแน่ๆแม่ฉัน ชายอันเป็นที่รักเข้ามากราบต่อจากฉัน แม่ลูบหัวเธอ ไม่มีคำพูด หนึ่งสิ่งที่ตั้งใจทำ ไม่ได้ยากเย็น มีความสุขมากๆ ศิริมงคลใดจะดีไปกว่านี้ ผ่านไป ขอบคุณสิ่งดีๆในใจของฉัน

ขอชายอันเป็นที่รักเดินถัดไปจากบ้านฉัน เธออาสาเดินไปเป็นเพื่อน จุดหมายเธอรู้ ขอบคุณที่เข้าใจ ฉันเดินเข้าไปในบ้านอันคุ้นเคยอีกหลัง ลูกน้องยกมือไหว้ฉัยรับไหว้ ส่วนใหญ่ยังไม่นอนตั้งวงร่ำสุรา ชายอันเป็นที่รักคุ้นเคยกันดี นั่งร่วมวงกับลูกน้องปล่อยฉันทำสิ่งที่ต้องการ

ฉันเดินเข้าไปหาชายอัน(เคย)เป็นที่รัก เธอรักฉันและฉันก็รักเธอ แต่เส้นทางของเรามันคยละเส้นกันไปแล้ว จริงๆอย่างที่ฉันคิด พวกโลกส่วนตัวสูง นั่งดื่มอยู่คนเดียว เธอหันมามองหน้าฉันนิดนึง แล้วก็กลับไปสูบบุหรี่ต่อ ฉันรู้เธอรักฉันแต่เธอก็ยังโกรธฉันอยู่มากมาย และฉันก็ไม่ได้มาเพราะซึ้งในเงินก้อนใหญ่ที่เธอโอนมาให้

ฉันเดินเข้าไปนั่งลงที่พื้นเธอนั่งบนเก้าอี้ ฉันก้มลงกราบเท้า "ภัสขอโทษ" ฉันบอกเธอได้เท่านั้น ร้องไห้ เพราะพูดไม่ออก ฉันรู้ว่าเธอตกใจ ฉันที่ดื้อรั้นมาทั้งชีวิต ไม่เคยยอมใคร แม้พ่อแม่ก็ตาม ฉันตั้งใจมาขออโหสิกรรมกับเธอ แต่พูดได้เพียงแค่ขอโทษ ที่เหลือพูดไม่ออก ณ ขณะที่ตั้งใจ รู้อีกที เธอคุกเข่าลงมากอดฉันแล้ว เธอไม่ได้พูดอะไร ร้องไห้หนักกว่าฉัน ฉันรับรู้ว่าเธอทรมาน ประโยคเดียวที่ฉันยังก้องในหู "พี่รักคุณ ไม่เคยโกรธคุณ พี่ขอโทษ"

ฉันกลับออกมา ความเข้าใจในตัวผู้ชายคนหนึ่งที่เคยรัก ยังรัก มีมากขึ้น และความเข้าใจในทางกลับกันสำหรับเค้าที่มีต่อฉันก็คงไม่ต่างกัน ความเป็นจริงตรงหน้านั่งดื่มสนุกสนานกับลูกน้อง เธอรู้ และเข้าใจในสิ่งที่ ฉันต้องมาและสิ่งได้กระทำผ่านไป หนึ่งความต้องการทำฉันทำได้และดีใจที่ได้ทำ ขอบคุณอีโง่ที่เข้ามาแทนอีโก้ในใจ

กลับถึงบ้านของเรา ล่วงมาจะตี 2 ชายอันเป็นที่รักเอายามาให้กินตามเวลา วันนี้เหนื่อยมั้ย คำถามลอยๆไม่ต้องการคำตอบ เธอหันหลังกลับไปเอาแก้วน้ำวางบนโต๊ะ ฉันไม่ลืมในสิ่งสุดท้ายที่ต้องการทำ ฉันกราบที่ตัก ไม่มีคำพูดจากปาก แต่ในใจฉันบอกว่า "ขอบคุณสำหรับทุกๆสิ่งที่ดีที่มีให้มาตลอด ขอบคุณที่เป็นเหมือนน้ำใสมาละลายทิฐิในใจฉันที่มี ขอบคุณที่อภัยตลอดมา และขอบคุณที่มีความรักควบคู่ความเข้าใจเสมอ" ผู้ชายที่ไม่ได้เหนือใครๆ เดินเข้ามาในชีวิต ถือความเข้าใจกับความรักมาเป็นอาวุธ ขอบคุณที่เอาความดีมาชนะฉัน หนึ่งสิ่งสุดท้ายที่อยากทำและได้ทำ ขอบคุณที่ฉันได้ทำและทำได้เช่นกัน

สวัสดีปีใหม่..........

Create Date : 01 มกราคม 2557

Last Update : 1 มกราคม 2557 13:29:21 น.

2 comments

Counter : 821 Pageviews.

อ่าว เม้นพี่หายไปอ่ะ ...แงๆๆๆ ซึ้งใจ

โดย: เสี่ยวเฟย

วันที่: 3 มกราคม 2557 เวลา:12:17:11 น.

น้ำตาพี่ร่วงแล้ว ..ที่รู้ว่าน้องจำใครไม่ได้
.. สักวันนะ .. หนูแดง ..
พี่หวังว่าสักวันหนูแดงจะจำพี่ได้

โดย: เสี่ยวเฟย

วันที่: 5 มกราคม 2557 เวลา:17:32:32 น.