|
|
จุดสามแปด
แม่ง...
ลงจากเขามาส้นตีนยังไม่ทันหายดี
กูต้องมาถอกกระดอนั่งเข้าแถวเรียนรด.ต่ออีก
อะไรชีวิตกูจะวุ่นวายวื่นวือขนาดนี้วะ....แม่ง
ไม่ใช่เหี้ยไรหรอก
เบื่อแต่งตัว
เบื่อตากแดด
แม่งทั้งร้อนทั้งเหนื่อยสัด
อยู่เฉยๆดีๆไม่ชอบ
เสือกใส่ชุดหนาๆไปนั่งตากแดด
ใครแม่งเป็นคนคิดให้ไปเรียนรด.วะ
สัด
สงสัยแม่งจะว่างจัด
กลัวทหารไม่มีเงินแดกชัวร์
แล้วที่น่าแปลกที่สุด
ตุ๊ดเล็กเด็กง่อย
กระเทยผ่าจิ๋ม
คนพิการสันดานถ่อย
โรงเรียนกูแม่งจับเรียนรด.หมด
ขนาดบางตัวสาระรูปแม่งทดสอบร่างกายไม่ผ่าน
แม่งยังยัดเงินให้ทหาร
ให้ผ่าน
เพื่อจะได้เรียนรด.ยกทั้งโรงเรียน
มึงดูโรงเรียนกูละกัน
ไม่เรียนแม่งยังจะบังคับ
ด้วยเหตุผลว่า
"เพื่อความเป็นระเบียบ"
สัด
กูว่าแม่งกะจะเอากำไรมากกว่า
จ้างคนมาตัดชุดถึงในโรงเรียน
ฟันกำไรเป็นล้านอ่ะ
"ไอ้แสบมึงช่วยกูดึงเชือกรองเท้าทีดิ๊" กูขอร้องเมียกู...แกมบังคับ
"แป๊บนึง....ยังใส่ของกูไม่เสร็จเลยเนี่ย" มันบ่น
กูไม่พูดต่อแต่ทำท่าเซ็ง
จนมันต้องมาทำให้กูก่อน
เออ
ให้มันรู้ซะมั่ง
หน้าที่เมียเนี่ย
ต้องปรนนิบัติผัวยังไง
ต้องให้ย้ำตลอด
"ปี๊ดๆ" กูล่ะเซ็งไอ้ทหารเหี้ยนี่แม่งเป่าอยู่นั่นแหละนกหวีด
สัดไถเหล้าพวกกูแดกปีๆนึงเป็นสิบลัง
จ้างมึงมาเป่านกหวีดให้แสบหูกูเหรอไงวะ
"อ้าวไอ้พวกที่มาช้าน่ะ เดินมาข้างหน้า" อ่ะทหารหน้าลาวๆคนนึงแม่งแหกปากสั่งมองมาทางกู
กูก็ทำท่างง.......
แล้วหันมองกันเอง
พวกกูเหรอ
"หมอบ" มันสั่งต่อแล้วเป่านกหวีด
กูบอกตรงๆนะ
กูโคตรเกลียดเลยว่ะเสียงนกหวีดเนี่ย
กรอกหูกูมาหลายปี
ไม่ได้มีเหี้ยไรดีขึ้นมาเลย
เป่าจนสมองกูจะเสื่อมหมดละ
สัด
เดี๋ยวกูก็เยี่ยวกรอกนกหวีดแม่งเลยจะได้เงียบซักที
"หมอบดิเฮ้ย...ทำไมยังไม่หมอบ" มั่งทำเสียงดุแล้วปรี่เข้ามาที่พวกกู
เหมือนยังกะจะตบหัวกูแบบนั้นแหละ
มึงลองตบกูดิ
กูจะสวนแม่งให้เลือดกบปากเลยสัด
แม่งนึกว่ามันเป็นใครวะ
เตี่ยกูสั่งยังไม่อยากจะฟัง
มึงแน่มากจากไหนเนี่ย
เหี้ย
ใส่เครื่องแบบแล้วโดนต่อยปากไม่แตกเหรอไงวะ
"ขาเจ็บเลยช้า ทำไมเหรอจ่า" กูตอบ
เสียงเรียบร้อย
หน้าตาเรียบร้อย
แต่แม่งยิ่งทำหน้าโกรธหนักกว่าเก่า
กูเคยกวนตีนใครที่ไหน
หน้ากูออกจะใสๆ
"มึงอย่ามาตลก.......ขาเจ็บหมดนี่เลยเหรอพวกมึงน่ะ" มันตะคอกใส่กูห่างหน้าไปคืบเดียว
"เออ" กูตอบสั้นๆ
มึงจะกล้าต่อยกูให้มันรู้ไปดิ
กูหันไปมองเพื่อนกูที่เหลือ
ไอ้สามสหายปัญญาอ่อนน่ะกลัวจนกระเพาะเยี่ยวกระฉอก
มีกูไอ้แสบไอ้หมัดไอ้ถึกน่ะที่ตาแข็งไม่กลัว
นี่ถ้าไอ้เหี้ยบิดอยู่อีกตัวล่ะแจ๋วเลย
รุมกระทืบทหารแม่งซักที
สัด
อยากเปรี้ยวดีนักเหรอมึง
"ไอ้แสบมึงถอดรองเท้าให้เค้าดูส้นตีนมึงหน่อยดิ" กูหันคำว่าส้นตีนใส่หน้ามันเต็มๆ
มึงคิดว่ากูจะแคร์แม่งตรงไหน
เรียนไม่จบก็ช่างแม่งเหอะรด.อ่ะ
กูไม่ได้อยากเรียนแต่แรกอยู่แล้ว
แม่ง....กูอยากเป็นตายห่าแหละรั้วของชาติอ่ะ
กูว่าปัญญากูมีมากกว่าที่จะใช้กำลังปกป้องชาตินะ
สมัยนี้ใครแม่งจะมัวมาจับปืนยิงกันอยู่วะ
ล้าหลังชิบหาย
เค้าต่อสู้ทางการเมืองกันละ
สัด
เบื่อพวกใช้แต่กำลังว่ะ
"ไหน....ถ้าไม่มีนะ มึงอ้วกแน่" สัด
ใส่เครื่องแบบอยู่แท้ๆ
ปากหมาแบบนี้แม่งกล้ามาเป็นครูฝึกวะ
เดี๋ยวกูดูชื่อแม่งก่อน
"สิบเอกญาติ"
สัด
แค่ชื่อแม่งก็ไม่น่าคบละ
กูว่าชื่อเต็มแม่งต้องญาติระอาแน่นอน
"นี่ไงจ่าแผลผม" ไอ้แสบเอามือจับตีนยื่นให้มันดูแผล
"แผลแค่นี้จะเจ็บอะไรนักหนา.......ถอดเสื้อแถกปลาหมอ....ปฏิบัติ!"
แม่งตะคอกใส่หน้าพวกกู
ไอ้เหี้ย
อยู่ใกล้แค่นี้
จะแหกปากหาพ่อมึงเหรอ
กูจ้องตามัน
ใครจะทนสงครามประสาทได้มากกว่ากัน
"ถอดเสื้อ" แม่งตะคอกดังกว่าเก่า
ต่อให้มึงกัดลิ้นตายต่อหน้า
กูก็ไม่ทำ
มึงจะทำไม
ประสาทแดกป่าว
สัด
คนกะลังเซ็งๆ
ให้กูถอดเสื้อเอาหนังไปไถกะพื้น
เอาส้นตีนคิดเหอะ
สงสัยแม่งจะว่างจัด
สงครามไม่มีจะให้รบ
แต่ขยันแต่งจังนะมึง
เครื่องแบบน่ะ
.
.
.
.
.
.
.
เมื่อเสียงดังขึ้น
ทุกสายตาก็จ้องมองมาที่พวกกู
ไม่ได้อยากดังนะ
แต่กูไม่อยากทำอ่ะ
ฆ่ากูให้ตายกูก็ไม่ทำ
ถึงกูเอาหลังแถกพื้นดินจนหนังถลอก
แล้วไอ้เหี้ยทหารครูฝึกจะได้อะไรวะ
นอกจากความสะใจ
แล้วกูจะทำไปทำควยไร
สู้กูถนอมหนังกูให้เนียนๆ
เอาไว้ให้เมียกูลูบเล่นไม่ดีกว่าเหรอ
"มึงจะทำมั้ย" มันตะคอกแล้วจับเสื้อกูกระชาก
ไอ้เหี้ยนี่แม่งบ้าอำนาจ
กะจะเชือดกูโชว์อ่ะดิ
ฝันเหอะมึง
แค่มึงพูดคำว่ามึงกูออกมา
มึงก็หาความน่าเคารพไม่เจอแล้ว
สัด
ถึงไม่ได้เป็นนายพันกะเค้าซักที
กูยืนนึ่งปล่อยให้มันกำคอเสื้อกูแน่น
จ้องตามันแบบไม่แคร์
มึงลงมือเมื่อไหร่
กูไม่ยอมให้มึงทำกูฝ่ายเดียวหรอก
แถมกูยังจะร้องเรียนมึงถึงผบ.ทบ.แน่
.
.
.
.
.
"มีอะไรกันครับครูฝึก" มาสเตอร์ศุภชาตินั่นเอง
เข้ามาขวางตอนเข้าด้ายเข้าเข็มตลอดลยวะ
กูล่ะอยากจะรู้นักว่าแม่งจะกล้ากระทืบกูมั้ย
"ก็ไอ้พวกนี้น่ะสิ....มาช้าแล้วยังจะขัดคำสั่ง" สัด ทหารแม่งขี้ฟ้องวะ
ใส่กระโปรงดีมั้ย
"โห....เซอร์ เพิ่งกลับจากภูกระดึงมาแผลเต็มขาเลยจะให้รียไงไหว" กูเอามั่ง
"ไปรอครูใต้ตึก" มาสเตอร์ศุภชาติหันมาสั่งกูให้หลบฉากไปก่อน
กูไม่อยากไปหรอก
อยากรู้นักแม่งจะมีปัญญาทำไรกู
"ไอ้แสบ.....พวกเราไปเว้ย ไปนอนเล่นใต้ตึกดีกว่าว่ะ" กูพูดมองหน้าครูฝึกแล้วเดินไปด้วยท่าทางสงบเรียบร้อยตามสันดาน
กวนตีนตรงไหน
.
.
.
.
.
.
"เฮ้ยเก่ง....กูว่าแม่งเล่นไม่เลิกแน่งานนี้" ไอ้แสบแสดงความไม่สบายใจ
"ก็ช่างแม่งดิ....เหี้ยเหนื่อยจะตายห่า สั่งอยู่ได้" กูตอบ
.
.
.
.
"ไอ้เจ้าเก่ง...หาเรื่องไรอีกเนี่ย" มาสเตอร์ศุภชาติทำท่าจะเริ่มบ่นพวกกูยาว
"เซอร์....ทหารแม่งบ้าอำนาจอ่ะ ผมนะโคตรเกลียดเลย" กูบ่น
"เอ็งไม่ต้องกลัวหรอก เค้าก็เกลียดพวกเอ็งเหมือนกัน" มาสเตอร์พูดจบแล้วส่ายหัว
"มาสเตอร์ครับ ครูฝึกว่าไง" ไอ้แสบถามด้วยความวิตก
"ก็ไม่รู้นะ คงไม่จบแบบนี้หรอก ต่อไประวังตัวกันเอาละกัน หาเรื่องแท้ๆ"
บ่นต่ออีกน่ะ...
แล้วเสียงนกหวีดเลิกเรียนรด.ประจำวันก็ดังขึ้น
"สัดเลิกซะที....กูเบื่อจะตายห่าละ ร้อนชิบหาย" กูพูดจบก็ถอดเสื้อตัวนอกออก
"กล้าดีว่ะมึงน่ะ" เสียงคนแปลกหน้าทักกูขึ้นมา
ใครวะ
กูไม่ตอบได้แต่หันไปมองหน้ามัน
อ่อ
กูนึกออกแล้ว
ไอ้เหี้ยนี่เอง
หัวหน้ากองร้อยของอีเทค
ที่ไอ้เหี้ยบิดชี้ให้ดูว่ามันหลีไอ้เหี้ยแสบอยู่ตอนนั้นไง
สัด
แม่งช่างกล้า
"มีไรป่าว" ไอ้ถึกเดินเข้ามาถามมันอย่างสงสัย
สัด
เรื่องแปลกดิ
คนละโรงเรียนจะเดินสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามาถามแบบนี้
ถ้าไม่มีไรก็หมายความว่าหาเรื่องกูละ
"ก็ไม่มีไรหรอก.....แค่แปลกใจ ไม่คิดว่าจะมีใครปากดีกะครูฝึกแบบนี้" มันตอบ
"ครูฝึกมันเป็นญาติฝ่ายพ่อมึงเหรอ" กูพูด
สัด
ถ้าแม่งอยากจะมีเรื่องก็เข้าประเด็นเลยดีกว่า
"อ้าวเฮ้ยมึง.....กูถามดีๆนะเนี่ย" มันทำท่าไม่พอใจ
"เฮ้ยใจเย็นๆน่า" ไอ้แสบเข้าเอามือดันอกกูกะมันให้ห่างกัน
กูก็งงๆ
ไอ้เหี้ยแสบมันพวกไหนกันแน่วะเนี่ย
"เพื่อนกันน่า....จะทะเลาะกันทำไมวะเนี่ย" ไอ้เหี้ยแสบพูด
แหม.....มึงกะจะซิวรางวัลมิตรภาพเหรอไอ้สัด
อีโมรา
"ใครเป็นเพื่อนมัน....... ชื่อมันกูยังไม่อยากรู้จักเลย" กูพูด
เหี้ยหน้าตาแม่งไม่น่าเป็นมิตร
หล่อเกิน
สัด
สำคัญที่สุดคตือหล่อกว่ากูนี่แหละ
หนวดเฟิ้มเลย
สัด
"กูชื่อปืน" มันตอบ
แหม....ไอ้เหี้ย
น่ากัวตายห่าแหละ
"คนเหี้ยไรชื่อปืน" กูบ่น
"มึงจำชื่อกูไว้ดีๆละกัน" มันหันมาทำหน้าจริงจัง
"โอ๊ยไอ้ชื่อมึงแบบนี้แป๊บเดียวกูก็ลืมละ" กูพูด
แล้วมันก็เดินหันหลังไป
ทิ้งไว้แต่ความงุนงงของกู
ก็หล่อนะ
หุ่นดี อีกตะหาก
ปกติกูเห็นคนอย่างมันแล้วมักจะเงี่ยนนะ
แต่ไอ้เหี้ยนี่ไม่รู้ทำไม
ไม่ถูกชะตากะแม่งเอาซะเลย
แม่งไม่น่าเป็นลางดี
แล้วที่สำคัญ
แสงในแววตาไอ้เหี้ยแสบนี่แหละ
คือสิ่งที่กูกลัวที่สุดตอนนี้
สาธุ
อย่าให้ปืนของไอ้เหี้ยนี่
ยิงถูกหัวใจมึงเลยวะไอ้แสบ
| Create Date : 24 ตุลาคม 2552 |
| Last Update : 24 ตุลาคม 2552 21:50:51 น. |
|
10 comments
|
| Counter : 1272 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: khonebeng IP: 192.168.0.106, 124.120.121.222 วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:3:32:55 น. |
|
|
|
| โดย: koki IP: 125.25.45.204 วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:11:21:52 น. |
|
|
|
| โดย: robinson IP: 112.142.211.51 วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:14:46:13 น. |
|
|
|
| โดย: meduza IP: 61.90.31.89 วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:19:38:20 น. |
|
|
|
| โดย: maximum IP: 113.53.6.251 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:1:27:00 น. |
|
|
|
| โดย: gotarmy IP: 112.142.13.118 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:2:16:29 น. |
|
|
|
| โดย: gotarmy IP: 114.128.124.105 วันที่: 26 ตุลาคม 2552 เวลา:20:56:29 น. |
|
|
|
โดย: โหลยาดอง  วันที่: 27 ตุลาคม 2552 เวลา:19:08:10 น. |
|
|
|
| โดย: zardamon วันที่: 17 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:04:32 น. |
|
|
|
| โดย: wutskabirds IP: 119.31.100.14 วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:22:29:41 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [