การเปลี่ยนแปลง

วันนี้กูโคตรเซ็งเลยจริงๆ

ทั้งไอ้เหี้ยครูฝึกญาติระอา

ไหนจะไอ้เหี้ยปืนอีก
มันอะไรนักหนาวะ

สัดขอกูอยู่อย่างสงบๆมั่งนี่ไม่ได้เลยรึไงวะ

เหี้ยเปิดเทอมได้ไม่กี่วันทำไมมีแต่เรื่องน่าเบื่อ

แต่ก็ยังดีที่ตอนปิดเทอมได้ไปเที่ยวภูกระดึงมา

ถือว่าเจ๊ากันไปละกันวะ

ว่าแต่....

หันไปเห็นหน้าไอ้เหี้ยแสบแล้วหมั่นไส้ว่ะ

เจอควยอันใหม่แล้ว

ระริกเชียว

"มีความสุขจังนะมึงน่ะ ยิ้มทั้งวัน" กูถามไอ้แสบ

"อะไรกูยังไม่ได้ยิ้มอะไรเลยนะเนี่ย บ้าป่าว" มันตอบ

"เหรอ" กูทำเสียงสูงประชด

"เป็นไรน่ะเก่ง แสบมันยังไม่ได้ยิ้มอะไรเลย วันๆมีแต่เรื่องใครจะไปยิ้มออก"

อีดอกหวานแก้ต่าง..

โถ....อีพะยูนเผือก

มึงเอาตัวให้รอดซะก่อนเหอะ

"มึงไปหาควยยัดปากแล้วกลั้นใจตายที่ไหนก็ไปเหอะ" กูไล่อีหวาน

โคตรเกลียดแม่งเลย

ชอบเสือกเรื่องของกูเนี่ย

"กูยังไม่ได้คิดอะไรกะมันเลย...มึงแหละคิดไปเอง" มันเถียง

มึงเห็นกันมะ


พอจะหาผัวใหม่ได้ล่ะเริ่มมีปากเสียง


เซ็ง

สัด


ไปอัดบุหรี่ดีกว่า

ว่าแล้วกูก็เดินเข้าห้องน้ำ

แล้วล้วงเอาบุหรี่ที่ซุกอยู่ที่ประจำขึ้นมาอัดรวดเดียวเต็มปอด

ห้องน้ำนี่ก็ถือเป็นที่ระบายความทุกข์ของกูได้อีกที่นึง

นอกจากจะเอาไว้ดูดบุหรี่แล้ว

ยังมีหนังสือโป๊สารพัด

อย่าได้คิดว่าเป็นแบบเย็ดตูดกันนะ


กูยังปกติ

ดูหนังสือโป๊ชายหญิง


เพียงแต่จะเพ่งตูดผู้ชายมากเป็นพิเศษแค่นั้นเองว่ะ


คิคิ

หนังสือทั้งของกูและของคนอื่น

ทับถมอยู่ปนกัน

เพื่อเอาไว้บริหารข้อมือ

และคลายความเครียด

เวลาเบื่อเมีย

หรือไม่ก็เวลาที่เงี่ยนแล้วหาที่เอากะเมียไม่ทัน


เพราะเวลาเงี่ยนนี่อันตรายที่สุด


ต้องรีบทำลายหลักฐานดิวะ

"รีดพิษ" ออกซะให้หมด


ไม่งั้นอึดอัดตายห่า


"ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"


สัด


ใครแม่งเป่านกหวีดอีกแล้ววะ
สัด
บุหรี่ยังไม่ทันหมดสองมวนเลย


"นักเรียนรีบหน่อยวันนี้มีประชุมด่วน" เสียงมาสเตอร์คนนึงในตึกแหกปากบอก


มันจะมีเหี้ยไรให้ตื่นเต้นที่ไหนวะ

แม่งนอกจากพล่ามด่า

จนกูจะท่องคำพูดแม่งได้อยู่ละ


สารพัดกฏ

มันเยอะมากมายจนกูทนไม่ไหว


และไม่อยากทำอีกต่อไปแล้ว

กูว่ากูโตมากพอที่จะคิดเองได้ละ

ว่ากูต้องการอะไร

กูจะทำเหี้ยอะไรกูรู้ดี

มึงไม่ใช่พ่อกูไม่ต้องมาสอน


สัดอารมณ์ค้างจากรด.มากมาย



เรื่องที่แม่งจะมาบอกคงไม่ตื่นเต้นขนาดว่า


อธิการอมควยเด็กนักเรียนแล้วโดนตำรวจจับได้หรอกมั้ง


สัด


เออถ้าเป็นเรื่องแบบนั้นอ่ะ

ค่อยน่าตื่นเต้นหน่อย


แล้วพวกกูก็พากันเข้ามานั่งหน้าสลอนอยู่ในห้องstudy

กูอยากจะรู้นัก


เหี้ยอะไรของมัน

ตอนเปิดเทอมใหม่ๆ

แม่งก็ล่อไปสองชั่วโมงกว่า


แม่งยังไม่พออีกเหรอวะ


"วันนี้ครูมีภราดาคนใหม่มาแนะนำให้นักเรียนทุกคนรู้จัก"

"ภราดาท่านนี้จะมารับผิดชอบโดยตรงกับฝ่ายนักเรียนประจำ"

"และจะมาเป็นผู้ดูแลอย่างใกล้ชิดกับนักเรียนทุกคน"

มาสเตอร์ศุภชาติกล่าวในฐานะหัวหน้าครูประจำตึก

เสียงดังฟังชัด

แต่สีหน้าไม่สู้ดีเท่าไหร่

แถมมองมาทางกูบ่อยๆ
แบบผิดปกติ

"ขอต้อนรับภราดา......" ถ้ากูเอ่ยชื่อมันกูจะโดนฟ้องมั้ยวะเนี่ย


เอาเป็นว่ากูจะเรียกมันว่า

ไอ้ถั่วละกัน


แม่งดูแล้วก็เป็นการเปิดตัวที่น่าตกใจไม่น้อย

พวกเด็กๆที่นั่งเสนอหน้าอยู่แถวหน้า

พากันตบมือต้อนรับกันออกนอกหน้า

จะเรียกว่าสอพลอคงไม่ผิด

สัด

ตอนดึกๆถ้ากูจะดักตบหัวมึงซะอย่าง


ใครมันจะมาช่วยมึงได้

ไอ้เหี้ยบราเดอร์คนใหม่เนี่ยเหรอ


ตลก...


ดึกๆแม่งจะนอนหลับน้ำลายยืดอยู่ดิไม่ว่า

แม่งสูงเกิน180อ่ะ


สัดตัวยังกะยักษ์


ผิวขาวผมดกเข้ม

คิ้วแม่งหนายังกะเอากีวีขัดรองเท้าไปป้ายเอาไว้


สัด

แค่เห็นหน้าแม่งก็ไม่น่าคบแล้ว

โคตรไม่ถูกชะตากะแม่งเลย

แต่ที่ออกอาการมากที่สุด
ก็เป็นพวกไอ้เหี้ยปิยะ

ที่ตอนนี้มันอยู่ม.6พอดี

มันก็คงจะรับการเปลี่ยนแปลงกะทันแบบนี้ไม่ได้เหมือนๆพวกกู

เสียงกระซิบสนทนาดังระงมไปทั่ว

บ้างก็ว่าหน้าตาแม่งเอาเรื่อง


บ้างก็ว่าแม่งไม่มีน้ำยาหรอกเพื่อปลอบใจตัวเอง


แต่สำหรับกูแล้ว


ดูจากสีหน้าและสายตาที่แข็งกร้าวของบราเดอร์คนใหม่


แม่งไม่ธรรมดาแน่นอน

"สวัสดีนักเรียนทุกคน"

"เชื่อว่าทุกคนคงรู้ว่าระบบการปริหารของนักเรียนประจำของเรา
ยังไม่มีคุณภาพที่ดีมากพอ ทั้งเรื่องอาหาร เรื่องความเป็นอยู่
และยังมีการกดขี่ข่มเหงกันเองของนักเรียนทั้งระดับเดียวกัน
และต่างระดับ ต่อจากนี้ไปหลายๆอย่างที่นี่จะต้องเปลี่ยนไป
เพื่อความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และโรงเรียนของเราจะต้องได้เป็นโรงเรียนดีเด่นอันดับหนึ่งของประเทศให้ได้"

มันพูดจบ


เสียงวิจารณ์ของเหล่านักเรียนยิ่งดังขึ้น


สัด

แม่งพูดยังกะมาหาเสียง

กูคนนึงละจะไม่เลือกมึง

ข้อหาหน้าตาไม่สบอารมณ์กู

"เงียบ"

ไอ้บราเดอร์คนใหม่ตะคอกและเอามือทุบโต๊ะเสียงดังจนเด็กบางคนสะดุ้ง

แล้วเสียงทุกคนก็เงียบลงในทันทีด้วยความตกใจ

และด้วยความแปลกใจ

"เห็นมั้ยว่าระเบียบของพวกเธอยังไม่มีมากพอ ต้องปรับปรุงกันยกใหญ่"

มันพูด

แล้วหันไปจ้องหน้ามาสเตอร์ศุภชาติที่ยืนหน้าเสียอยู่ข้างๆ
แม่งด่าด้วยสายตา

มันไม่ดีตรงไหนวะ


กูว่าที่กูอยู่ทุกวันนี้ก็ดีแล้วนี่หว่า

อยู่กันแบบพี่กับน้อง

พ่อกับลูก

แล้วแม่งจะต้องการแบบไหน


มึงอยากให้โรงเรียนประจำธรรมดา

เป็นค่ายทหารกักกัน


เพื่อจะให้กูระเบียบจัดจนเป็นหน่วยสวาทหรือไงวะ

พวกมึงจะประสาทแดกเกินไปละ


กูเป็นนักเรียนเสียค่าเทอมมาเรียนนะ

ไม่ใช่ลูกขี้ข้ามาขอมึงเรียนฟรี

จะบังคับพวกกูจนจุกอกตายเลยหรือไงวะ


แค่ทุกวันนี้ก็จะประสาทแดกตายห่าอยู่แล้วเนี่ย

เดี๋ยวแม่งเจอกูรับน้องแน่นอน


สัด


.
.
.
.
.
.
.

แล้วมันก็เดินลงมาตามช่องแถวของโต๊ะที่พวกกูนั่ง

เอามือจับคอเสื้อเด็กบางคน

บ้างก็ลูบหัว


บางทีแม่งก็หยิบสมุดที่มันบางคนกำลังเขียนแย่งไปอ่าน

แล้วทำท่าส่ายหัว


สัด

ทำตัวเป็นหัวหน้า

แต่หามารยาทไม่มี

พ่อมึงสอนให้แย่งของคนอื่นไปอ่านเหรอวะ


สรุป

แม่งสันดานไม่ต่างจากกูเท่าไหร่หรอก


ถุย

"เธอใช่มั้ยนายสัตยา" จู่แม่งก็เดินมาหยุดอยู่ข้างๆกู

"คับ" กูเอียงหน้าหันมองแล้วตอบ


ท่ามกลางความลุกลนของบรรดาเพื่อนกูในกลุ่ม

"พูดกับผู้ใหญ่ทำไมไม่ลุกขึ้นยืนตอบ"

"เห็นมั้ยพวกว่าเธอมันอ่อนอบรมด้อยมารยาท" มันตะคอกใส่ข้างหูกู

ทำท่าโกรธยังกะกูพาพวกไปจับแม่มันลงแขกงั้นอ่ะ


สัด

"ยังไม่ลุกขึ้นยืนอีก" แม่งตะคอกต่อ

แล้วทำไมต้องมาจ้องเล่นงานกูด้วยวะ


กูไม่ใช่ไก่...ที่ใครหน้าไหนจะมาเที่ยวเชือดกูให้ลิงดู

แล้วที่มึงพูดมา

ก็ไม่ต่างจากกำลังด่าพ่อแม่กูว่าไม่ได้สอนลูก

กูว่ามึงทำเกินหน้าที่รึป่าว

พ่อแม่กูมีนะไอ้เหี้ย

กูไม่ได้มาเรียนโรงเรียนสอนเด็กกำพร้า

ที่มึงจะโขกสับยังไงก็ได้


เพราะพ่อแม่กูไม่มี

ก็ไม่ใช่นะ

"เอ้านี่...อ่านซะ" แล้วมันก็เอากระดาษแผ่นนึงฟาดลงบนโต๊ะ

อ่านดูก็รู้ว่า


เป็นจดหมายร้องเรียนจากไอ้เหี้ยครูฝึกชาติหมา


ที่รีดไถเอาเหล้าจากพวกกูไปแดกเป็นสิบโหล


แต่ไม่สำนึกในเหล้าที่พวกกูได้ซื้อราดหัวมันไป


หรือที่มันได้ไป

ไม่พอที่จะเอาไปรดหัวให้ครบทั้งโคตรพ่อโคตรแม่มัน

กูละโคตรเสียดายเงินเลยว่ะ


สู้กูเอาเงินที่เสียค่าเหล้าให้มัน


ไปซื้อขาเทียมให้หมาขาด้วนใส่เดินเล่นกลางตลาดสดจะดีซะกว่า


"แล้วไงคับ" กูหันไปถาม

เอามาให้กูอ่านแล้วไง


มีเหี้ยไรว่ามาเลยอย่าลีลา


อ้อมค้อมมากกูไม่ชอบ

เสียเวลา

"เธอยังมีหน้ามาถามว่าแล้วไง ไม่ได้สำนึกอะไรบ้างเลยเหรอ" มันตะคอกต่อ


ทุกคนในตึกเงียบกริบ


แม้แต่มาสเตอร์ศุภชาติ...
.
.
.
.

ในเมื่อมึงจะโชว์ออฟ


กูจะลองของมึงให้ดู


"ก็ไม่ว่าไงนี่คับ... ไม่มีอะไรจะว่า" กูตอบไม่มองหน้ามัน


ไอ้แสบที่นั่งอยู่ข้างๆก็สะกิดกูอยู่นั่นแหละ


จะสะกิดทำห่าไร


ของกะลังขึ้น

"ได้ข่าวว่าเธอนี่ตัวปัญหาเหรอ" มันถาม

มารู้ทีหลังว่า

มันไปเที่ยวไล่ถามไอ้เด็กม.ต้น
ว่าใครที่มันกลัวที่สุด


แม่งเสือกตอบว่าเป็นกู


ไม่ใช่ไอ้เหี้ยปิยะ

สัด


เดี๋ยวกูจะไล่ตบแม่งทุกตัวเลย

"ก็ไม่มีปัญหาไรนี่คับ" กูตอบ

"ยังมาทำท่าก้าวร้าวอีก" แม่งราวีไม่เลิก


ก้าวร้าวตรงไหน


กูไปขุดกระดูกพ่อมึงขึ้นมาให้หมาเยี่ยวรดรึก็ป่าวนะ

บ้าป่าว

สัด

คนแม่งจะหาเรื่องอ่ะ


"แล้วนี่กลิ่นอะไร...... บุหรี่เหรอ" มันพูด


แล้วจับคอเสื้อกูกระชาก


.
.
.
.
.
.
หน้าชาเลยกู


โมโหจนหน้าชา

แล้วกูก็ปัดมือมันออก


"เธอออกมานี่" มันตะคอกแล้วเดินนำหน้ากูไป

กูก็เดินตามมันออกมาช้าๆ


มันยืนถือไม้ยาวซักเมตรครึ่งรอกูอยู่หน้าห้อง


ทันทีที่เดินไปถึง


กูก็หันหลังแล้วกอดอกให้มันทันที

"โหลนึงพอมั้ยครับ" กูหันไปถามมัน


มึงตีกูให้ตายก็ไม่สาแก่ใจมึงหรอก


แล้วมึงคอยดูตอนต่อไป


.
.
.
.
.
.


"ใครบอกว่าจะตีคนอย่างเธอ หนังคงด้านหมดแล้ว" มันด่า

"นั่งลง"


มันให้กูนั่งลงกับโต๊ะด้านหน้า

แล้วโยนบุหรี่ส่งให้กู

ถ้าจำไม่ผิด


บุหรี่นี้ของกู


บุหรี่ที่ซ่อนรวมกับหนังสือโป๊

คาดว่าตอนนี้มันคงทำลายแหล่งบันเทิงเล็กของพวกกูไปหมดแล้ว

"สูบ" มันสั่ง

พร้อมทำท่าจะต่อบุหรี่ให้กู

อ่ะ

ในเมื่อมึงต้องการ


กูจะจัดให้

ว่าแล้วกูก็คว้าบุหรี่ขึ้นมาสูบ


มันก็นั่งต่อให้กูมวนแล้วมวนเล่า

"สูดเข้าปอดให้หมดสิ" มันกำชับ

กูก็ทำตาม


จนบุหรี่เกือบซองหมดไป

ตอนนี้ตากูพ่าหน้ากูชา


มือสั่น

และน้ำลายเหนียวเอ่อเต็มปากไปหมดแล้ว


ทั้งยังมึนเบลอด้วยอาการเมาบุหรี่

"ต่อไปนี้ยังจะสูบอีกมั้ย" มันถามด้วยความสะใจ

แถมทำหน้าเยาะเย้ยในสภาพกูตอนนี้

"ไม่ทราบสิคับ" กูตอบ

ก็กูตอบเรื่องจิง


"งั้นเอามาอีกซอง" มันสั่งมาสเตอร์

"พอละครับบราเดอร์" ไอ้แสบรี่เข้ามาขวาง


"เดี๋ยวผมจะเป็นคนคอยห้ามให้เองคับ" มันออกตัวแทนกู

ทั้งๆที่กูไม่ได้ขอมันด้วยซ้ำ

"เธอแน่ใจเหรอว่าจะทำได้" มันเย้ย

"ครับผมจะพยายามทำถึงที่สุด" ไอ้แสบย้ำ

"งั้นมามัดจำไว้ก่อน เธอจะได้จำได้ว่าต้องทำอะไร" มันพูด


ไอ้แสบก็งงดิว่ามัดจำห่าอะไร


แล้วมันก็ให้ไอ้แสบกอดอก


แล้วฟาดอย่างแรงจนเสียงดังก้องตึกแค่สามที

แต่ไม้หักสองท่อนเลย


ไอ้แสบก็ยืนให้มันตี

โดยที่กูนั่งมึนอยู่กับที่


"ทีนี้เธอคงไม่ลืมนะ" มันย้ำแล้วเดินออกไปจากห้องประชุม


สัด

เหี้ยเนอะ


อีกคนนึงทำแต่เสือกไปฟาดอีกคนนึง


เนี่ยเหรอวะคนที่จะมาบริหาร


สัด

กูขอแช่งแม่งให้โดนเด็กรุมกระทืบตายซักวัน


.
.
.
.
.
.
.
.
.


"เก่งเป็นไงมั่ง" ไอ้แสบถาม

"มึงไม่ต้องมาถามกูอ่ะ มึงนั่นแหละเป็นไง" กูถาม

ไม่ต้องบอกก็รู้
ว่าฟาดเต็มแรงขนาดนั้น

ตูดไอ้แสบจะเป็นไง

เพราะกูเคยโดนมาก่อน

มึงพากูลงไปข้างล่างที


ไปห้องใต้บันได


ไปหาลุงตง


"ลุงตงอยู่ป่าว เอากุญแจมาเปิดห้องทีดิ" กูตะโกนถาม


"หาใครคะ" เสียงผู้หญิงคนนึงถาม

"ลุงตงไปไหน"

"อ่อลุงพ่อบ้านคนเก่าน่ะเหรอ" มันย้อนถาม

"อืม...ใช่" กูตอบ


"โดนไล่ออกไปแล้วค่ะ บราเดอร์คนใหม่ให้ออกไปอยู่บ้านแล้ว" แม่บ้านคนใหม่ตอบ


เล่นเอากูอึ้งเลย


ไล่ลุงออก
แล้วกูจะไปทำไรอยู่บ้านวะ

แม่งให้เหตุผลว่า

คนสภาพแบบนั้นจะทำอะไรได้


ต้องหาเลือดใหม่
คนรุ่นใหม่ที่ดีกว่า
แข็งแรงกว่ามาทำงาน

ทิ้งกูให้อึ้ง และงงกับสิ่งที่ได้ยิน


และฤทธิ์ของบุหรี่

ศึกนี้อีกนานแน่เลยกู
.
.
.
.
..
....
........

Create Date : 28 ตุลาคม 2552		10 comments
Last Update : 28 ตุลาคม 2552 18:59:51 น.
Counter : 1145 Pageviews.
Share Tweet