นวนิยายโดย : อุมาริการ์

สำนักพิมพ์ : พิมพ์คำ

รายละเอียด

เธอปลอมตัวมาเป็นแม่บ้านทั้งที่ทำกับข้าวไม่เป็น

เพื่อตามสืบพฤติกรรมอันน่าสงสัยของชายหนุ่มเจ้าของไร่กุหลาบ

ทว่าเธอกลับไม่เคยพบเจ้าของไร่ พบแต่นายหน้าโหดเคราครึ้มมือขวาของเขา

ที่ไม่เพียงสงสัยในตัวเธอ แต่ยังคอยจับตาดูเธอทุกฝีก้าว

เธอตามสืบ เขาตามขวาง...เธอตามล่า เขาตามรัก

และแล้วความรักก็แผลงฤทธิ์ เธอพลาดท่าตกหลุมรักนายหน้าโหด

แค่หลงรัก ‘คนผิด’ ก็วุ่นพออยู่แล้ว แต่กลับงงหนักเมื่อพบว่า

ชายหนุ่มที่ตามสืบกับมือขวาของเขาเกี่ยวพันกันอย่างน่าขนลุก!

งานนี้ไม่รู้ว่าเธอคือผู้กุมความลับทั้งหมด

หรือเธอเป็นคนเดียวที่ไม่รู้อะไรเลยกันแน่ !

เรื่องย่อเพิ่มเติม

ความลับของเธอ....เริ่มต้นจากการที่เธอจำต้องปลอมตัวมาเป็นแม่บ้าน จับพลัดจับผลูได้ตำแหน่งแม่ครัวในไร่กุหลาบแห่งนี้ ทั้งที่ฝีมือการทำอาหารของเธอ บรมห่วย ! เธอต้องเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนตัวเองทุกอย่าง เพื่อสืบสาวเรื่องราวในไร่อมรมัทนา...การฆาตกรรมคนงานในไรหลายต่อหลายราย การลักลอบขนยาเสพติด การหายตัวไปของพ่อเลี้ยงและลูกชาย ซึ่งเป็นเจ้าของไร่ตัวจริง ! จาก เต็มดวง จึงต้องจำแลงกลายเป็น หนูดิน งานนี้ไม่ใช่หมูๆ เมื่อเต็มดวงต้องมาใกล้ชิดผู้จัดการไร่อย่างเขา...นายเคราครึ้มหน้าโหด !

ในสายตาของเธอ เขาเป็นนายเคราครึ้มหน้าโหด เป็นดั่งฆาตกรโรคจิต และในสายตาของเขา ยายหนูดินนั่นก็ซุกซ่อนไปด้วยความลับ เธอเผยพิรุธออกมาตลอด งานนี้เขาคงต้องตามประกบเธอตลอดเวลา...เธอปลอมตัวมาไร่อมรมัทนา เพื่ออะไรกัน ? ...เขน ไม่มีวันปล่อยเธอไปง่ายดายแน่ๆ แต่ทำไมผู้ชายหน้าโหดอย่างเขาถึงดันไปหลงรัก ยายหนูดินจอมโก๊ะนั่นได้...ทั้งที่ยังกังขาเรื่องของเธออยู่ตลอด

ยิ่งใกล้ชิดเขนมากเท่าไหร่ เต็มดวงก็ยิ่งหลงเสน่ห์เขามากเท่านั้น ความที่เขาไม่ได้โหดอย่างที่เธอคิด อย่างที่เธอเห็น ไหนจะเรือนร่างความเป็นชาย กลิ่นกายของเขา ที่เธอปฏิเสธไม่ได้เลยว่า...ชอบ และไม่ใช่มีเพียงแค่เธอเท่านั้นที่มีความลับ เขนเองก็มี ทุกคนที่เกี่ยวพันกับไร่อมรมัทนาล้วนแต่มีความลับทั้งสิ้น ! แล้วใครกันละคือคนร้ายตัวจริง ใครกันละที่ร่วมมือกันสมรู้ร่วมคิด...ก่อความวุ่นวาย ก่ออาชญากรรมในไร่กุหลาบที่มีแต่คนหมายปอง มาตลอดสิบปี

และถึงเวลาแล้วหรือยัง....ที่พระจันทร์ทั้งสองดวงจะเลิกเล่นซ่อนหากันเสียที...

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

ผลงานใหม่ของ “อุมาริการ์” เป็นนักเขียนอีกท่านที่อุ้มสมชื่นชอบผลงาน ยิ่งเล่มนี้เป็นแนวที่คาดว่าคงชอบมากอีก เลยคาดหวังไว้สูง อย่างน้อยคงน่าจะสนุกตามมาตรฐานของผู้เขียน...ซึ่งก็ไม่ทำให้อุ้มสมผิดหวัง แต่เรื่องนี้เป็นอะไรที่รีวิวยากจริงๆ

“พระจันทร์ซ่อนหา” เป็นเรื่องราวของพระจันทร์ทั้งสองดวงคือ “เต็มดวง” นักสืบสาวที่ปลอมตัวมาเป็น “หนูดิน” เข้ามาสืบความลับในไร่กุหลาบเหนือสุดแดนสยาม เรื่องราวของการฆาตกรรมต่อเนื่องคนงาน การลักลอบค้ายาเสพติด การหายตัวไปของเจ้าของไร่ และนั่นทำให้เต็มดวง หรือหนูดิน ต้องมาพัวพันกับ “เขน” พระจันทร์อีกดวง ที่เป็นนายหน้าโหดเคราครึ้ม ที่ตามจับผิดเธอตลอด จนกลายเป็นความรัก หากทว่าไม่เพียงแต่เต็มดวงที่มีความลับ เขนและทุกคนก็เช่นกัน และเมื่อความลับถูกเปิดเผย เต็มดวงและเขนก็เกือบจะเอาชีวิตไม่รอด

เป็นซีรีส์ชุดใหม่จากพิมพ์คำครับคือ “Love Secret” ความลับของความรัก...โจทย์ของนักเขียนทั้งสามท่านคือ ต้องเขียนนิยายที่เป็นเรื่องราวของความลับ และดำเนินควบคู่กับความรักของพระนาง เป็นรักโรแมนติกที่มีการหักมุม ซ่อนปมซ่อนเงื่อน ดังนั้นทั้งสามเล่มสามารถอ่านแยกกันได้ครับ เพราะมีจุดเกี่ยวข้องกันแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น คือเหตุการณ์เครื่องบินตกที่เกาะฟิลิปปินส์ อันทำให้ตัวละครหลักทั้งสามเล่มต้องมาติดเกาะ แอร์โฮสเตสสาวเลยชวนทุกคนมาเล่าความลับของตัวเองกัน เพราะเป็นความเชื่อของชาวเกาะแถวนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของซีรีส์ชุดนี้ ที่ตัวละครจะเล่าความลับของตัวเอง

แอบกระซิบนิดหนึ่งครับ ว่านอกเหนือจากแอร์โฮสเตสสาวที่เป็นตัวละครเชื่อมทั้งสามเล่ม อีกตัวละครที่แม้จะไม่มีบทพูด มีกล่าวถึงบ้างในช่วงบทนำ แต่เป็นตัวละครที่เชื่อมทั้งสามเล่มเช่นกัน สำหรับอุ้มสมเองที่ตามซีรีส์ของพิมพ์คำมาหลายชุด ตัวละครเชื่อมดังกล่าว จึงเป็นอะไรที่เซอร์ไพรส์ อย่างที่คนเขียนบอกไว้ในคำนำ จริงๆ นะ

ชื่อเรื่องเก๋มาก “พระจันทร์ซ่อนหา” ชอบชื่อนี้มาก หน้าปกสวยสมชื่อเรื่อง แต่ที่ขอบ่นนิดหน่อย (บ่นตัวเองน้า ไม่เกี่ยวกับคนเขียนเลย ต้นเหตุเกิดจากแกคนเดียว ฮ่าๆ) คือช่วงแรกๆ อุ้มสมชอบเรียกชื่อเรื่องผิดตลอด เผลอเรียกเป็น พระจันทร์หวานใจ ซึ่งเป็นงานของคุณวรรณศุกร์ ก็มันพระจันทร์เหมือนกันน่ะนะ...(ยังแถอยู่ ฮา..)

เข้าเรื่องเลยละกัน...เนื้อเรื่องน่าสนใจ เรื่องราวดำเนินเรื่องในไร่กุหลาบ อุ้มสมชอบดอกกุหลาบอยู่แล้ว ทั้งยังเป็นโรแมนติกที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อน ผสมกลิ่นอายคอเมดี้นิดหน่อย เลยอยากรู้ว่ามาคราวนี้ “อุมาริการ์” จะมี “ลูกเล่น” อะไรที่แปลกใหม่ และเข็มขัดสั้น (คาดไม่ถึง ฮ่าๆ ) มาฝากคนอ่านอีก หลังจากฝากฝีไม้ลายมือในแนวโรแมนติกดราม่า ฆาตกรรมสืบสวนในยุคกึ่งพุทธกาลอย่าง เพลิงฉิมพลี มาจนแนวสืบสวนแบบโรแมนติกคอเมดี้อย่าง ต้องฤทธิ์รัก ...

ขอแบ่งความสนุก การดำเนินเรื่อง อารมณ์ของเรื่อง เป็นสองช่วงละกันครับ คือครึ่งแรก กับครึ่งหลัง ด้วยความที่มีตัวละครหลักมาก (ทั้งพระนาง ไปจนคู่รองสองคู่ ไหนจะตัวร้าย ตัวประกอบ) ช่วงแรกเลยปูปูมหลังของตัวละครไว้มาก แต่ผู้เขียนก็ไม่ลืมที่จะหย่อนความลับ ไว้ทีละนิด และซ่อนปมไว้อย่างน่าสนใจ ครึ่งแรกเน้นความรักของพระนาง ให้อารมณ์โรแมนติก คอเมดี้อ่านแล้วอมยิ้ม ทั้งยังกลิ่นอายนิยายโรมานซ์อยู่บ้าง ซึ่งมีบางช่วงในครึ่งแรก ที่มันเนือยไปบ้าง ทำให้ช่วงแรกอุ้มสมอ่านไปแบบทีละนิดๆ (กอปรกับไม่ค่อยว่างด้วย ฮ่าๆ เที่ยวตลอด)

แต่พอคนเขียนโชว์ไม้ตาย ปล่อยของ หยอดลูกเล่น ตั้งแต่ช่วงหนึ่งในสามของเรื่อง มาจนกลางเรื่อง และเข้าสู่ครึ่งหลังของเรื่อง...จนจบ นั่นละ ! อุ้มสมถึงกับติดหนึบ อ่านแล้ววางไม่ลงเลย แทบจะรีบอ่าน เพราะอยากรู้ไวๆ ว่าความจริงเป็นอย่างไร จะหักมุม พลิกไปพลิกมาขนาดไหนกัน เพราะอย่างที่บอกว่า ทุกตัวละครล้วนแต่มี “ความลับ” ซุกซ่อนอยู่ ช่วงครึ่งหลัง ตั้งแต่กลางเรื่อง จะอ่านแล้วรู้สึกลุ้นระทึกตลอดเลยครับ ชั้นเชิงและลูกเล่นของผู้เขียนในเล่มนี้ทำได้ดีมากเลยครับ ความลับบางเรื่องนี่แทบไม่คาดคิด สุดจะอึ้ง ทึ่ง อุ้มสมแทบจะลืมความเนือยในช่วงแรก เพราะความสนุกในช่วงกลางเรื่องเลยละครับ คือมันสนุกมากจริงๆ

โดยรวมแล้วอุ้มสมมีความรู้สึกว่าในเรื่องนี้จะโดดเด่นในเรื่องของ “ความลับ” และแซมด้วย “ความรัก” ที่มีสีสัน และได้อรรถรสไม่แพ้กัน

สำนวน ภาษา การดำเนินเรื่อง ยังคงดีเหมือนเดิม ตามมาตรฐานของผู้เขียน อุ้มสมชอบสำนวนของอุมาริการ์ รู้สึกว่าสำนวนของเธอมีเสน่ห์ มีชั้นเชิงในการเล่นคำ ดึงดูดให้ชวนอ่านอยู่ตลอดเวลา และที่ชอบมาในเรื่องนี้คือการตั้งชื่อตอนในแต่ละตอน ที่นอกจากจะต้องทำให้คนอ่านลุ้นในตอนนั้นๆ อยู่ คือไม่ทำให้คนอ่านอ่านชื่อตอนแล้วแบบร้องอ๋อ...เดาออกทันที อะไรยังงั้น แต่ชื่อตอนของผู้เขียนนั้นชวนให้อ่านตลอด ด้วยใช้คำที่น่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็น “สายสืบกระทะเหล็กกับชายชรานิรนาม”, “คู่รักลึกลับกับผู้ชายในเงามืด” เป็นต้น

และที่ชื่นชอบมากอีกสิ่งก็คือ บทสนทนา...บทสนทนาหลายช่วง หลายตอน ของเรื่อง มีส่วนสำคัญในการคลี่คลายคดี การเฉลยความจริง หรือแม้กระทั่งเรื่องราวเล็กๆ ทั้งนั้นเลยครับ (เช่นหลายตอนที่พระเอกจับผิดโกหกของนางเอก คือบางทีคนอ่านอย่างเราๆ ก็จำไม่ได้นะ ฮ่าๆ พี่เขนความจำดีมาก)

ด้วยความที่เป็นนิยายโรมานซ์ อีกองค์ประกอบที่ขาดไม่ได้คือฉากเรต เรื่องนี้มีฉากเรตอยู่พอสมควรนะครับ ทั้งคู่พระนาง และคู่รอง แต่ก็ไม่น่าเกลียดมาก ทั้งการบรรยาย และความเหมาะสม

ความรู้ทั่วไป ข้อมูลเรื่องของดอกกุหลาบหลากหลายสายพันธุ์ และเรื่องราวของไร่กุหลาบทั้งไทยและเทศ ที่ผู้เขียนได้แทรกเอาไว้ ก็น่าสนใจดีครับ ผู้เขียนทำการบ้านมาดี

มาดูเรื่องของตัวละครกันบ้าง ซึ่งเป็นส่วนที่รีวิวค่อนข้างยากสำหรับอุ้มสม เพราะแต่ละตัวละคร มีความลับเป็นของตัวเองกันทั้งนั้น...ผู้เขียนใช้ตัวละครได้คุ้มมาก

“เต็มดวง” นางเอก ผู้เขียนเปิดเผยความลับของเธอตั้งแต่แรก คือเป็นนักสืบสาวที่รับงานจากบุคคลปริศนา เพื่อมาสืบหาความจริงในไร่อมรมัทนา ทั้งเรื่องการหายตัวไปของเจ้าของไร่ตัวจริง การเสียชีวิตของคนงานในไร่อย่างต่อเนื่อง และข่าวที่ว่ากันว่ามีการค้ายาเสพติดในไร่อมรมัทนา จากสาวสวยวัยยี่สิบแปดอย่างเต็มดวง จึงกลายเป็น “หนูดิน” น้องสาวหนูหิ่น ฮ่าๆ โดยการเข้ามาเป็นแม่ครัวในไร่

คาแรคเตอร์ของนางเอก เธอจะมีความโก๊ะสูงมากเลยครับ ก็ทั้งน่ารักทั้งฮาดีครับ ยิ่งพอมาเป็นหนูดิน ต้องทำเสียงเหน่อ ปล่อยความโก๊ะ เผยพิรุธให้พระเอกสงสัยตลอด ที่ทั้งฮาและสงสารเธอ คือเธอต้องเป็นแม่ครัว แต่เธอทำอาหารไม่เป็นนี่สิ ! (แค่เมนูแรกที่เธอทำสำเร็จก็ฮาแล้ว...ข้าวเหนียวหมูต้ม !)

ส่วนพระจันทร์อีกดวงคือพระเอกของเรา “เขน” ชื่อเก๋อีกแล้ว พยางค์เดียว แหวกแนวได้ใจ ชื่อเขามาจากอะไรกันหนอ...อาวุธ หรือ นกกางเขน หรืออะไร ต้องไปตามกันในเล่มครับ...เขนปรากฏตัวตั้งแต่ต้นจนจบในภาพลักษณ์ของ นายเคราครึ้มหน้าโหด ที่นางเอกเราแสนจะกลัว ยิ่งนางเอกหนี เขายิ่งเข้าใกล้เธอ เพื่อสืบหาพิรุธของแม่ครัวคนใหม่ พระเอกเราฉลาดครับ สงสัยตั้งแต่แรกแล้วว่านางเอกต้องปลอมตัวมาแน่ เลยต้องหาหลักฐาน พี่เขนเราถึงจะดุแค่ไหน แต่บทจะน่ารักขึ้นมาก็หวานเรียกพี่เลยครับ ในส่วนของความลับพี่เขน ก็มีอยู่หลายเรื่องที่ซุกซ่อนไว้ (ทำเอานางเอกเรางอนเลย)

ความน่ารักของคู่พระนาง...ทำได้ดีมากตามมาตรฐานของผู้เขียนครับ เคมีเข้ากันดี คือดูเหมือนจะเป็นลายเซ็น เป็นเอกลักษณ์ของอุมาริการ์ไปแล้ว ที่พระเอกจะมีบุคลิกออกเถื่อนๆ มีเสน่ห์ที่เรือนร่างแห่งบุรุษ กลิ่นกายความเป็นชาย ทำให้นางเอกอดที่จะเคลิบเคลิ้มไปไม่ได้ ส่วนนางเอกก็จะไร้เดียงสา ไม่ประสีประสาเรื่องพวกนี้ ต่อให้เก่งหรือร้ายแค่ไหนก็ตาม แต่เพราะลูกเล่นกับเสน่ห์ของผู้เขียน ก็เลยยังไม่ทำให้รู้สึกว่าน่าเบื่อ เลยยังให้ผ่านครับ

ต่อมาคือเรื่องของคู่รอง ในช่วงแรกนั้นพฤติกรรมบางอย่างของหลายตัวละคร ก็ไม่ค่อยจะถูกใจอุ้มสม (คือแกเรื่องมาก) แต่พออ่านแล้วก็ร้องอ๋อ...เพราะแต่ละคนล้วนมีที่มาที่ไป ที่ต้องเป็นแบบนี้ ต้องทำแบบนั้น ทำเอาบางตัวละคร อุ้มสมถึงขั้นประทับใจเลย

อย่างที่บอกว่าคู่พระนางน่ารักตามมาตรฐานของผู้เขียน ดังนั้นเรื่องนี้คู่รองจึงได้ใจอุ้มสมไปเต็มๆ เลยครับ มีคู่รองอยู่สองคู่ แต่คู่นี้อุ้มสมชอบมาก ด้วยพระนางเราจะไปทางโทนโรแมนติกคอเมดี้ ส่วนคู่นี้หนักไปทางดราม่าบ้างนิดหน่อยครับ และทั้งสองคนยังร้ายพอกัน คือคู่ของหนุ่มผู้เสเพล กับผู้ช่วยแม่ครัวนกต่อแสนร้าย

“ภาสันต์” เปิดเรื่องมาเฉยๆ กับตัวละครตัวนี้ครับ หนักไปทางไม่ชอบเพราะความกวนโอ๊ย กวนอารมณ์พระเอกด้วยเรื่องของนางเอกตลอด ภาสันต์จะเป็นผู้ชายที่ดูเจ้าชู้ เสเพล แต่ใช่ว่าจะไม่เอาการเอางาน จะไม่รู้เท่าทันคน ส่วน “มะนาว” รายนี้ตอนแรกเป็นผู้ช่วยแม่ครัว ผู้แสนจะปากร้าย ไร้มนุษยสัมพันธ์ หาเรื่องนางเอกตลอด แต่เธอคนนี้ก็มีเบื้องหลัง ความฉลาดร้ายของมะนาว เมื่อมาประชันกับผู้ชายฉลาดกวนๆ อย่างภาสันต์ ทำให้เคมีคู่นี้เข้ากันดีครับ ออกแนวเกลือจิ้มเกลือ ช่วงหลังๆ มีดราม่าบ้าง แต่โดยรวมแล้วอุ้มสมชอบคู่นี้มากครับ ชอบตอนปะทะกันแทบทุกตอน มันส์มาก (แต่แอบน้อยใจแทนมะนาว นึกว่าเธอจะมีชื่อจริงเพราะๆ เก๋ๆเหมือนตัวละครอื่นในเรื่องด้วย ฮ่าๆ)

คู่รองอีกคู่ ที่ทำเอาอุ้มสมทั้งอึ้ง ทั้งทึ่ง ก็คือคู่สาวน้อยผู้ไร้เดียงสา กับผู้ชายเย็นชา มาดขรึม คือ “ขวัญดาว” สาวสวยผู้เป็นลูกสาวเจ้าของไร่อมรมัทนา คือทั้งพ่อและพี่ชายของเธอ นั้นหายตัวไป ไม่มีใครได้พบ ขวัญดาวจะเป็นผู้หญิงที่ดูบอบบางราวกับตุ๊กตากระเบื้องเคลือบ ส่วนคนรักของเธอคือ “ศาสตรา” หรือ พี่ต้า เป็นผู้ชายเย็นชา เงียบขรึม คือความรักของคู่นี้ ตอนจบ บทสรุป...มันควรจะดราม่าใช่มั้ย ? ...แต่อุ้มสมกลับรู้สึกขำ ฮ่าๆ ฮากระจาย

“เมืองแมน” เพื่อนของนางเอก...ชอบชื่อนี้ เป็นเจ้าของสำนักงานนักสืบร่วมกับนางเอก โดยเมืองแมนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าใครที่จ้างเต็มดวงเข้าไปสืบในไร่อมรมัทนา โดยเมืองแมนไม่สามารถปริปากบอกเพื่อนสาวได้เลย ถ้าจะหาจุดขัดใจ ก็คงขัดใจตาคนนี้นี่ละครับ คือเมืองแมนเป็นคนที่รักและห่วงเพื่อนมาก แต่พอตอนท้ายเรื่อง เมืองแมนรู้แล้วนะ ว่าใครที่ร้ายกาจที่สุด แต่ทำไมถึงรีบจากเธอไปอย่างง่ายดายจัง ต่อให้จำเป็นแค่ไหนก็ดูผิดนิสัยเมืองแมนไปหน่อย (เพราะคนอื่นก็ยังไม่รู้ ว่าคนร้ายคนนั้นคือใคร)

เรื่องการหายตัวไปอย่างลึกลับ ของสองพ่อลูกอย่าง “พ่อเลี้ยงฟ้าอมร” และ “ฟ้าคำรน” ก็น่าสนใจครับ ตัวละครชายแก่ปริศนา ที่ดูเหมือนไอน์สไตน์ ถึงจะออกมาน้อย ก็สำคัญ และมีโดดเด่น คือตอนแรกอุ้มสมก็มีเดานะ ว่าใครคือฟ้าคำรน แถมดีใจด้วยที่เดาถูก !....แต่สุดท้ายแทบร้องไห้ ผู้เขียน... “คุณหลอกดาว” เย้ย ! “คุณหลอกอุ้ม(สม)”

สรุปแล้วเรื่องนี้ชอบมากครับ ชวนลองให้อ่านกันเลยครับ อ่านงานของผู้เขียนกี่เรื่องๆ อุ้มสมก็ชอบแทบทุกเรื่อง... “พระจันทร์ซ่อนหา” เล่มนี้ ก็เป็นอีกเรื่องที่อุ้มสมชอบมากครับ

ใครชื่นชอบงานเขียนอุมาริการ์ หรือชื่นชอบนิยายโรแมนติก-โรมานซ์ ที่มีกลิ่นอายคอเมดี้ ผสมผสานกับการสืบสวนสุดจะคาดเดา ก็ลองดูนะครับ

มาร่วมลุ้นกับความลับในไร่กุหลาบ และความรักของพระจันทร์ทั้งสองดวง ว่าเมื่อไหร่เขาและเธอ จะเลิกเล่นซ่อนหากันเสียที

อุ้มสม

๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๗