นวนิยายโดย : บุลินทร

สำนักพิมพ์ : อรุณ

รายละเอียด

ป่าเถื่อน ไร้อารยธรรม ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ!

นั่นคือคำนิยามที่ นลินา มอบให้กับ บุลวัชร ตั้งแต่วันแรกที่พบหน้า และยิ่งรู้ว่าพ่อจะให้เธอไปเป็นผู้ช่วยเจ้าหน้าที่ป่าไม้มาดดุอย่างเขาที่บ้านภูไพร หญิงสาวก็ยิ่งต่อต้านมากขึ้นหลายเท่า ก็คุณหนูอย่างเธอเคยอยู่เมืองกรุง สุขสบายมาตลอด จู่ๆ จะให้ไปใช้แรงงาน ใครจะทำก็ได้ แต่แม้จะขัดขืนอย่างไร สุดท้ายก็ต้องยอมทำตาม เพราะไม่เช่นนั้นพ่อจะไม่ส่งเสียเลี้ยงดูอีกต่อไป แต่ไม่รู้ทำมั้ยทำไม เห็นหน้าเข้มๆ ดุๆ นานเข้า หัวใจดวงน้อยกลับค่อยๆ เผลอไผล พยายามหักห้ามเท่าไรก็ไม่ยอมฟัง ทว่าขณะที่เมล็ดพันธุ์แห่งรักกำลังแตกยอดนั้นเอง จู่ๆ ก็มีกลุ่มอิทธิพลมืดพยายามจะทำลายป่าไม้และใช้อำนาจครอบงำเจ้าหน้าที่ แม้รู้ว่าการเอาตัวเข้าไปเสี่ยงอาจมีอันตรายถึงชีวิต แต่นลินาก็พร้อมจะฝ่าฟันไปกับเจ้าหน้าที่ป่าไม้หนุ่มผู้เป็นเจ้าของหัวใจอย่างถึงที่สุด!

เรื่องย่อเพิ่มเติม

เพราะคำขอร้องของท่านผู้อำนวยการสำนักงานพิทักษ์ป่า ผู้ซึ่งเขา...ผู้เป็นเจ้าหน้าที่ป่าไม้ให้ความเราเคารพนับถือยิ่งนัก ทำให้ชีวิตของ บุลวัชร ต้องปั่นป่วนเพราะเธอคนเดียว..เธอผู้เป็นลูกสาวคนเดียวของผู้อำนวยการ ผู้แสนจะร้ายกาจ จอมเหวี่ยง วีน เป็นที่สุด การต้องมาดัดนิสัยหญิงสาวที่โตแต่ตัว จึงไม่น่าอภิรมย์เลยสักนิด

เพียงแรกพบสบพักตร์กับเขา เธอก็ไม่ถูกชะตาเสียแล้ว ผู้ชายห่าม ป่าเถื่อน ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ที่เธอจะต้องเป็นผู้ช่วยเขา และเขาต้องมาดัดนิสัยเธอจริงๆ เหรอนี่ นลินา อยากจะบ้าตาย แต่จะทำไงได้ ขืนเธอขัดขืนขึ้นมา ผู้เป็นพ่อก็ไม่ยอมส่งเสียเลี้ยงดูกันพอดี แล้วคนอย่างนายเบนน่ะหรือ จะทนเธอได้ ถ้าไม่ใช่เพราะถูกเงินของพ่อล่อใจ เขาคงไม่คิดยุ่งกันเธอหรอก

แต่ทำไม...เมื่อใกล้ชิดกันมาก แม้ว่าสาวเจ้ายังคงร้ายกาจอยู่ ทว่าดูมีความคิดมากขึ้น บุลวัชรก็เผลอใจไปหลงรักผู้หญิงร้ายๆ คนนี้เข้าให้แล้ว ในขณะที่นลินาเองก็พยายามปฏิเสธหัวใจตัวเอง ว่าไม่มีวันสนใจผู้ชายป่าเถื่อนแบบนี้หรอก

ความรักเริ่มก่อตัวท่ามกลางบ้านภูไพร ต้นรักที่สองหนุ่มสาวช่วยกันปลูก ใช้ความรักรดน้ำทุกคืนวัน ให้ต้นรักเติบโต ทว่าวัชพืชร้ายอย่างกลุ่มคนโฉดที่จ้องจะทำลายบ้านภูไพร ทำลายป่า ทั้งยังทำลายชีวิตเขา เธอ และคนรอบข้าง ในขณะเดียวกัน...ก็กำลังจะทำลายต้นรักต้นนี้ด้วยเช่นกัน

ถึงอย่างไร บุลวัชรและนลินาก็ไม่หวั่น ทั้งคู่พร้อมจะสู้ เพื่อให้ต้นรักของสองเงางอกงามในใจเขาและเธอ...ตลอดไป

ความรู้สึกส่วนตัว...บันทึกหลังอ่าน

อุ้มสมมีรีวิวนวนิยายชุดมาเสิร์ฟให้เพื่อนๆ นักอ่านอีกแล้วครับ โดยคราวนี้เป็นซีรีส์ใหม่จากบ้านอรุณ “ต้นรักเสน่หา” ซึ่งมีทั้งหมดสามเล่มด้วยกัน เป็นแนวรักโรแมนติก สามอารมณ์ ผสมผสานกับแนวคิดเรื่องการอนุรักษ์ป่าไม้ ธรรมชาติ (อ่านแยกเล่มได้ครับ)

“ปลูกรักใต้เงาใจ” เป็นเรื่องราวของ เจ้าหน้าที่ป่าไม้หนุ่ม ที่จำต้องรับคำขอร้องจากผ.อ. ให้คอยดูแล และปรับเปลี่ยนนิสัย “นลินา” หรือ “คุณหนูน้ำ” ลูกสาวผู้แสนเอาแต่ใจ ของท่าน แต่เพียงแรกพบ เขาก็มีเรื่องให้ทะเลาะกับนลินาเสียแล้ว ทว่าเมื่อใกล้ชิดกันมาก ต้นรักของหนุ่มมาดดุ เถื่อน กับสาวไฮโซผู้เอาแต่ใจ ก็เริ่มก่อตัว พร้อมกับกลุ่มคนชั่วที่พร้อมจะทำลายธรรมชาติที่งดงาม ด้วยความเห็นแก่ตัว

อย่างที่บอกครับ คอนเซ็ปต์ของ “ต้นรักเสน่หา” มีสองประการ ประการแรกคือ จะสอดแทรกเรื่องราวของความรัก จิตสำนึกที่มีต่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ ซึ่งแทรกมาเป็นระยะครับ ไม่ซีเรียสมาก เพราะโทนหลักก็ยังเป็นโรแมนติก อีกประการหนึ่งคือความรักของสามหนุ่ม ผู้ร้ายกาจ (ซึ่งความร้ายของแต่ละหนุ่ม จะต่างกันไป) เมื่อต้องมาใกล้ชิดกับหญิงสาวซึ่งร้ายไม่แพ้กันนั่นเอง และทั้งสามเล่ม จะมีเหตุให้ชายหนุ่มใกล้ชิดกับนางเอกด้วยการที่นางเอกต้องมาเป็นผู้ช่วยของเขา โดยมีเหตุผลต่างกันไป (ซึ่งอุ้มสมมองว่าจุดนี้มันดูคล้ายคลึงกันมากไปหน่อย โดยเฉพาะเล่มแรก กับเล่มสอง...ไว้รีวิวเพิ่มเติม !)

ทั้งชื่อซีรีส์ “ต้นรักเสน่หา” และชื่อเรื่อง “ปลูกรักใต้เงาใจ” ฟังดูเหมือนเป็นนิยายโรแมนติก หวานๆ ให้อารมณ์เย็น (อุ้มสมยังคิดเลยว่าโปรยในเรื่องย่อเพิ่มเติม หวานเลี่ยนไปมั้ย ฮ่าๆ) แต่สำหรับเรื่องนี้...เริ่มต้น และดำเนินเรื่องแบบ โรแมนติก คอมเมดี้ ฮาๆ เลยครับ ฮ่าๆ ฮาไปกับฝีปากของพระนาง ที่ต่อปากต่อคำกันอย่างไม่มีใครยอมใคร โดยเฉพาะนางเอกแสนแซ่บของเรา ผสมกับความโรแมนติก แล้วมาหวานแบบจัดเต็มในช่วงท้ายเรื่อง

สำหรับเรื่องของพล็อตเรื่อง การดำเนินเรื่อง ยังดูเรียบๆ ครับ ไม่หวือหวามาก พล็อตไม่แปลกใหม่มาก สำหรับความรักแบบพ่อแง่แม่งอน ท่ามกลางธรรมชาติกลางป่าเขา ซึ่งเป็นเรื่องยากว่าผู้เขียนจะทำยังไงให้“เอาอยู่” ดังนั้นเสน่ห์ของเรื่องนี้จึงตกไปอยู่ที่ความน่ารักของคู่พระนางที่ไม่มีใครยอมใคร และในช่วงครึ่งหลัง ที่ลุ้นว่าบรรดาคนร้ายจะมีจุดจบอย่างไร

ส่วนสำนวนภาษา ใช้คำที่ธรรมดา อ่านได้ไหลรื่นครับ แต่ฮากับความคิดของนางเอกมาก ฮ่าๆ ...

มาดูที่พระนางของเราละกัน...

“บุลวัชร” หรือ “เบน” ความร้ายของพระเอกคนนี้คือความเป็นผู้ชายมาดเข้ม ห่าม ดิบ เถื่อน (ประมาณนายหัวหฤษฎิ์ เวอร์ชั่นเบาๆ ฮ่าๆ) และยังเป็นหัวหน้าเจ้าหน้าที่ป่าไม้ ภายในบ้านภูไพร ส่วนนางเอก...

“นลินา” หรือ “คุณหนูน้ำ” เปิดเรื่องมาด้วยความเกรียนของเธอ นี่ก็แอบฮาแล้วครับ

“ก็รอคุณนั่นแหละ บ่นจบแล้วใช่ไหม”

นลินากัดริมฝีปากอย่างเจ็บใจ แล้วบอกเสียงห้วนประชดประชัน “ยังไม่จบ จะไปบ่นต่อบนรถ”

นางเอกเราก็ตามฉบับนางเอกร้ายๆ ขี้วีนนี่ละ คุณหนูที่ถูกเลี้ยงดูมาอย่างสปอยล์ พอทั้งแม่และยายเสีย ก็ต้องมาอยู่กับพ่อ ที่เป็นเพียงผ.อ.สำนักงานพิทักษ์ป่า เธอจึงถูกผู้เป็นพ่อดัดนิสัย โดยให้เป็นผู้ช่วยพระเอก แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ช่วยสร้างความวุ่นวายให้พระเอกมากกว่า ฮ่าๆ

เรื่องนี้นางเอกเกรียนครับ เกรียนแบบเด็กๆ ที่มีแผนการสารพัดมาแกล้งพระเอกเราตลอดเวลา แต่อุ้มสมชอบสำนวนของผู้เขียนมาก ที่ใส่มาในเวลานางเอกคิด คือฮากับความคิดเธอจริงๆ ถ้าเทียบกับนางเอกเรื่อง ม่านธาราเร้นดาว ของ บุลินทร เช่นกันนั้น อุ้มสมต่อว่านางเอกเรื่องนั้นไป ว่าเกรียนแตก ฮ่าๆ พอเจอผู้เขียนในงานหนังสือที่ผ่านมา ผู้เขียนบอกว่า “เรื่องนี้นางเอกของพี่จะเกรียนเป็นเรื่องสุดท้าย” ฮ่าๆ แต่อุ้มสมกลับชอบนลินานะครับ คือเธอเกรียนแบบคุณหนู แต่จริงๆ แล้วไม่มีอะไร แถมพัฒนาตัวเองได้ดีด้วย...ดูน่ารักดี

ด้วยคาแรคเตอร์ของพระเอกที่ดูห่ามๆ ปากร้าย กับนางเอกที่เป็นคุณหนูไฮโซ สำหรับอุ้มสมแล้ว ยังรู้สึกว่าต่างฝ่ายต่างยังมีเสน่ห์ดึงดูดไม่มาก แต่พอทั้งคู่มาป๊ะกัน มาประชันสงครามคารมกัน มันกลับทำให้ทั้งคู่ดูเสน่ห์ เคมีเข้ากัน ทำให้ดูน่ารักและน่าติดตามมากเลยละครับ

ความรักของทั้งคู่ก็จะเป็นแบบแสบๆ คันๆ ฮาๆ น่ะครับ แต่พอช่วงท้ายเรื่องนี่ความหวานก็ตามมาเลยทีเดียว เคมีทั้งคู่เข้ากันมาก ชอบหลายฉากหลายตอนที่พระนางเข้าขากัน ทั้งตอนรดน้ำต้นไม้ พระเอกโกรธนางเอก (ก็มันน่าโกรธจริงๆ) ชอบไดอารี่ที่พระเอกเขียนถึงนางเอก มันน่ารักมากๆ แต่ก็ขัดใจพระเอก นี่ถ้าไม่ได้ (ว่าที่) พ่อตาช่วย นายคงจะนั่งเหงาหงอยไปอีกนาน ฮ่าๆ ชอบไอเดียของผู้เขียน เรื่องที่นางเอกเข้าใจพระเอกผิดในตอนท้าย ทั้งฮาทั้งสงสารนางเอก

ต่อมาคือเรื่องของตัวประกอบ...พระนางของเรามีเสน่ห์ครับ ฮาดี แต่พอมาตัวประกอบสองคน ที่เป็นผู้ช่วยของพระเอก เหมือนจะมาช่วยสร้างสีสัน เพิ่มความคอเมดี้ให้เนื้อเรื่อง แต่ชั้นเชิงของสองคนนี้ยังไม่ดีพอ ยิงมุกผิดจังหวะในบางช่วย ทำให้ฝืดๆ ไป

ผ.อ.พ่อนางเอกก็นะ...เป็นผู้อำนวยการที่ไม่ถือตัวเลย เป็นกันเองดีกับลูกน้อง หยอกมุกเล่นตลอดๆ (ยายน้ำกระซิบมาว่า...พ่อเรียกเสียงหัวเราะ อมยิ้มจากคนอ่านสู้หนูไม่ได้หรอก ฮ่าๆ)

ฝั่งตัวร้ายที่น่าสนใจ...

“ก้องเกียรติ” ผู้ใหญ่บ้านหนุ่ม ที่ผู้เขียนใส่ปมของเขาในช่วงแรกไว้ว่าต้องแบกรับภาระไว้คนเดียว สาเหตุที่ต้องทำรีสอร์ตทั้งที่ไม่อยากทำ เพราะทำลายธรรมชาติ ทั้งยังเบียดเบียนชาวบ้าน ทว่าชีวิตของเขาเหมือนถูกผูกไว้ด้วยบ่วงของบุญคุณ จากส.ส.ผู้มีอิทธิพล ก็น่าเห็นใจอยู่นะ...จำเป็นต้องร้าย แต่ช่วงครึ่งหลังนี่แทบไม่เห็นใจเลย เจ้าเล่ห์ เจ้าคิดเจ้าแค้น ร้ายกาจมากเกินไป

ส่วน “แสงสุรีย์” หรือ “ผลส้ม” น้องสาวของก้องเกียรติ เปิดตัวเธอ ด้วยการที่เธอพยายามจะจับพระเอกเป็นแฟนให้ได้ ลงทุนเปลี่ยนตัวเองเพื่อพระเอก ก็เป็นตัวร้ายแบบไร้สมอง ขี้วีน เด็กๆ น่ะครับ ดูเหมือนจะเกะกะ แต่ก็สร้างสีสันได้ในระดับหนึ่ง แต่ช่วงท้าย แอบสงสารในชะตากรรมของเธอ คือโทนเรื่องมันโรแมนติก คอมเมดี้มาตลอด แถมผลส้มก็ไม่ร้ายกาจมากอะไร ไม่น่าจะมาเจออะไรแบบนี้ ผู้เขียนใจร้ายมาก-ก-ก-ก

เป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ที่สนุกครับ ความหวานพอเป็นกระษัย ความฮามาเป็นกระบุง ...ผู้เขียนเขียนแนวนี้ได้ดีครับ ชอบมากกว่าแนวโรแมนติกพารานอร์มอลที่อ่านมาทั้งสองเรื่อง

สิ่งสำคัญที่สุดที่ต้นไม้และความรักต้องการเหมือนกัน ก็คือการดูแลเอาใจใส่โดยไม่มีวันสิ้นสุด

อุ้มสม

๒ พฤษภาคม ๒๕๕๗