ผู้ปกครองโปรดทราบ
ครอบครัวฉันไม่ใช่ครอบครัวเชื้อสายจีนจ๋า แต่เรามีกิจกรรมไหว้ในเทศกาลสารทจีน เพื่อรำลึกถึงคนที่จากไป และนัยหนึ่งก็เพื่อรวมตัวลูกหลานให้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาด้วย
ฉันรับบทแม่ครัวเหมือนทุกคราว ฉันเตรียมซื้อของไว้แต่เนิ่นๆจะได้ไม่ต้องไปรบกับผู้คนมหาศาลในวันจ่าย
รุ่งเช้า ฉันเดินเข้าครัวตระเตรียมวัตถุดิบไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน พอฉันมาอยู่ในรัศมีครัวไม่กี่อึดใจ พ่อก็เดินเข้ามาเกะกะในครัว ต้มน้ำบ้าง จัดแจงถ้วยชาบ้าง
ฉันแอบอมยิ้ม รู้ทางว่าพ่ออยากอยู่ใกล้ๆ จะได้คุยโน่นคุยนี่กับฉัน แต่คนฟอร์มมากอย่างพ่อไม่มีทางบอกตรงๆเด็ดขาด
ไม่นานฉันก็ทำเมนูแรกเสร็จ หมี่เตี๊ยวหนึ่งจานเปลวางเด่นบนโต๊ะ ควันฉุยเหมือนจะประกาศให้อากาศในครัวรับรู้ว่าของในจานนี้ ปรุงใหม่ซิง จริงๆ
พ่อเดินมาเหล่ และเดินจากไป
"พ่อชิมหมี่ให้หน่อยสิคะ " ฉันเปรยยิ้มๆ
"โอ๊ย ไม่ล่ะ เธอจะทำอะไรก้ทำไปเถอะ " พ่อว่า
ฉันไม่พูดพล่ามทำเพลง ตักหมี่ที่ยังมีในกะทะใส่ถ้วย แล้วเอาไปวางไว้ให้
"วางไว้นี่นะ พ่อชิมให้หน่อย บอกผลวินิจฉัยด้วยค่ะ "
แล้วฉันก็เลี่ยงมาทำครัวต่อ
พักใหญ่พ่อเดินเอาถ้วยมาวางที่อ่างล้างจาน "เอ บวก บวก บวก บวก"
ฉันหันไปมองพ่อ
"เอ บวก บวก บวก บวก " พ่อว่า พลางชี้ที่ถ้วยใส่หมี่เตี๊ยวผัด
วลีของพ่อ สั้นกระชับ
และไม่นาน คำชมนั้นก็จางไปพร้อมควันอาหารในครัว
แต่พ่อคงไม่รู้ว่า วลีของพ่อวลีนั้นยังสั่นสะเทือนในใจคนฟัง
ตลอดชีวิตของฉัน ไม่ว่าจะเรียนเก่ง สอบได้ที่หนึ่ง สอบเอนทรานส์ติด ผลงานได้ตีพิมพ์รวมเล่ม หรือทำสิ่งน่ายินดีแค่ไหน ก็ไม่เคยได้รับคำชมจากพ่อ( หรือจากพี่ๆในครอบครัว ) อย่างจริงจังสักครั้ง
นั่นอาจเป็นความเห็นของผู้ปกครองยุคเก่าว่าชมลูกนั้นไม่ดี เพราะลูกจะเหลิง
แต่ผู้ใหญ่อาจไม่รู้ว่า บางคนประสบความสำเร็จนอกบ้าน ได้รับการยอมรับจากสังคมมากแค่ไหน แต่ลึกๆ พวกเขาก็ยังรอคอยคำชมสั้นๆ จากคนในครอบครัวอยู่นั่นเอง
และบางคนโหยหาสิ่งเหล่านี้มาชั่วชีวิต...
ถ้าใครที่มีอาชีพเป็นผู้ปกครอง แล้วบังเอิญผ่านมาอ่านเอนทรี่นี้โปรดทราบ
หากลูกหลานคุณทำให้พอใจ หรือทำดีแม้เล็กน้อย ชมพวกเขาบ้าง
การชมแบบมีเหตุผล ทำให้พวกเขาแปรคำชมนั้นเป็นพลังหล่อเลี้ยงใจ
รู้หรือไม่ว่า...พลังใจจากครอบครัวเป็นพลังงานทางเลือกลำดับต้นๆ ที่สังคมต้องการมากที่สุด...
| Create Date : 15 สิงหาคม 2554 |
| Last Update : 15 สิงหาคม 2554 14:41:50 น. |
|
8 comments
|
| Counter : 1195 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
จริง ๆ ค่ะ การชม การให้กำลังใจมันหล่อเลี้ยงใจ ผู้พูดก็เต็มใจพูด ผู้รับก็ใจฟู มีความสุขทั้งสองฝ่าย
ขอบคุณที่เล่าเรื่องความน่ารักระหว่างคุณพ่อกับคุณลูกให้ฟังค่ะ