ผู้ปกครองโปรดทราบ ครอบครัวฉันไม่ใช่ครอบครัวเชื้อสายจีนจ๋า แต่เรามีกิจกรรมไหว้ในเทศกาลสารทจีน เพื่อรำลึกถึงคนที่จากไป และนัยหนึ่งก็เพื่อรวมตัวลูกหลานให้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตาด้วย ฉันรับบทแม่ครัวเหมือนทุกคราว ฉันเตรียมซื้อของไว้แต่เนิ่นๆจะได้ไม่ต้องไปรบกับผู้คนมหาศาลในวันจ่าย รุ่งเช้า ฉันเดินเข้าครัวตระเตรียมวัตถุดิบไปเรื่อยๆ ไม่รีบร้อน พอฉันมาอยู่ในรัศมีครัวไม่กี่อึดใจ พ่อก็เดินเข้ามาเกะกะในครัว ต้มน้ำบ้าง จัดแจงถ้วยชาบ้าง ฉันแอบอมยิ้ม รู้ทางว่าพ่ออยากอยู่ใกล้ๆ จะได้คุยโน่นคุยนี่กับฉัน แต่คนฟอร์มมากอย่างพ่อไม่มีทางบอกตรงๆเด็ดขาด ไม่นานฉันก็ทำเมนูแรกเสร็จ หมี่เตี๊ยวหนึ่งจานเปลวางเด่นบนโต๊ะ ควันฉุยเหมือนจะประกาศให้อากาศในครัวรับรู้ว่าของในจานนี้ ปรุงใหม่ซิง จริงๆ พ่อเดินมาเหล่ และเดินจากไป "พ่อชิมหมี่ให้หน่อยสิคะ " ฉันเปรยยิ้มๆ "โอ๊ย ไม่ล่ะ เธอจะทำอะไรก้ทำไปเถอะ " พ่อว่า ฉันไม่พูดพล่ามทำเพลง ตักหมี่ที่ยังมีในกะทะใส่ถ้วย แล้วเอาไปวางไว้ให้ "วางไว้นี่นะ พ่อชิมให้หน่อย บอกผลวินิจฉัยด้วยค่ะ " แล้วฉันก็เลี่ยงมาทำครัวต่อ พักใหญ่พ่อเดินเอาถ้วยมาวางที่อ่างล้างจาน "เอ บวก บวก บวก บวก" ฉันหันไปมองพ่อ "เอ บวก บวก บวก บวก " พ่อว่า พลางชี้ที่ถ้วยใส่หมี่เตี๊ยวผัด วลีของพ่อ สั้นกระชับ และไม่นาน คำชมนั้นก็จางไปพร้อมควันอาหารในครัว แต่พ่อคงไม่รู้ว่า วลีของพ่อวลีนั้นยังสั่นสะเทือนในใจคนฟัง ตลอดชีวิตของฉัน ไม่ว่าจะเรียนเก่ง สอบได้ที่หนึ่ง สอบเอนทรานส์ติด ผลงานได้ตีพิมพ์รวมเล่ม หรือทำสิ่งน่ายินดีแค่ไหน ก็ไม่เคยได้รับคำชมจากพ่อ( หรือจากพี่ๆในครอบครัว ) อย่างจริงจังสักครั้ง นั่นอาจเป็นความเห็นของผู้ปกครองยุคเก่าว่าชมลูกนั้นไม่ดี เพราะลูกจะเหลิง แต่ผู้ใหญ่อาจไม่รู้ว่า บางคนประสบความสำเร็จนอกบ้าน ได้รับการยอมรับจากสังคมมากแค่ไหน แต่ลึกๆ พวกเขาก็ยังรอคอยคำชมสั้นๆ จากคนในครอบครัวอยู่นั่นเอง และบางคนโหยหาสิ่งเหล่านี้มาชั่วชีวิต... ถ้าใครที่มีอาชีพเป็นผู้ปกครอง แล้วบังเอิญผ่านมาอ่านเอนทรี่นี้โปรดทราบ หากลูกหลานคุณทำให้พอใจ หรือทำดีแม้เล็กน้อย ชมพวกเขาบ้าง การชมแบบมีเหตุผล ทำให้พวกเขาแปรคำชมนั้นเป็นพลังหล่อเลี้ยงใจ รู้หรือไม่ว่า...พลังใจจากครอบครัวเป็นพลังงานทางเลือกลำดับต้นๆ ที่สังคมต้องการมากที่สุด...   Create Date : 15 สิงหาคม 2554 8 comments Last Update : 15 สิงหาคม 2554 14:41:50 น. Counter : 1198 Pageviews. Share Tweet

เพิ่งให้คะแนนเต็มสิบลูกไปเหมือนกันค่ะกับเพลงค่าน้ำนม แม้เสียงจะเหมือนห่านคู่สองตัว คีย์ต่ำ ๆ ไร้บรรยากาศแห่งเพลงเพราะเธอตั้งใจร้อง กลัวจำเนื้อผิด โมโนโทนจนจบเพลง แม่ก็รึจะใจดำ ให้คะแนนเต็ม บวกถูกใจ ประทับใจ ชมไปสารพัดน่ะนะ จริง ๆ ค่ะ การชม การให้กำลังใจมันหล่อเลี้ยงใจ ผู้พูดก็เต็มใจพูด ผู้รับก็ใจฟู มีความสุขทั้งสองฝ่าย ขอบคุณที่เล่าเรื่องความน่ารักระหว่างคุณพ่อกับคุณลูกให้ฟังค่ะ   โดย: ภูเพยีย 15 สิงหาคม 2554 15:58:02 น.

เค้าเชื่อกันแบบนี้เหรอ มิน่าแม่ไม่เคยชมเราเลย55 แต่เีรายอลูกตล้อด ต้องบอกทุกครั้งเวลาทำไรได้ขึิ้นมา "เก่งจังเลย" บางครั้งมีเผลอปรบมือด้วยแนะคะ   โดย: ปันฝัน 15 สิงหาคม 2554 16:25:53 น.

เดือนก่อนก็เพิ่งบอกพี่สาวแบบนี้เหมือนกันค่ะ ว่าให้ชมลูกของตัวเองบ้างจะได้มีกำลังใจ พี่เค้ากลัวว่าลูกจะเหลิงเหมือนที่คุณนำ้อ้อยพูดถึงเลยค่ะ เนี่ยน๊าาาคนแก่ อิอิ ปล ผัดหมี่เตี๊ยวน่าทานค่ะ แถมมีนักชิมรับประกันความอร่อย เอสี่บวกด้วยอ่ะ :)   โดย: BeachBum IP: 122.104.120.126 15 สิงหาคม 2554 21:20:46 น.

"ฉันแอบอมยิ้ม รู้ทางว่าพ่ออยากอยู่ใกล้ๆ" นึกภาพแล้วอมยิ้มตามเลยครับ "เอ บวก บวก บวก บวก" คงประทับใจไม่รู้ลืมนะครับ คุณอ้อย คิดถึงย้อนกลับไปตอนเด็กๆ พ่อผมไม่เคยชมเลยครับ มีแต่แม่เท่านั้นที่คอยชม เช่นเวลาสอบได้ที่ 1 เป็นต้น คุณพ่อคุณอ้อยคงมีความสุขนะครับที่ได้เห็นลูกๆ พร้อมหน้าพร้อมตากัน   โดย: bayesian 15 สิงหาคม 2554 23:18:41 น.

What a heatwarming entry. But even when he did not say "เอ บวก บวก บวก บวก" to you out loud, I believe you are the most precious and beloved daughter. He must be so proud of you even if he does not express how he feels very often. You are truly your father's pride and joy. Even I have always felt it so. Take care na ja.   โดย: Pierre Vincent IP: 193.62.19.30 16 สิงหาคม 2554 0:19:21 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณอ้อย ที่บ้านผม นอกจากไม่ชม ส่วนใหญ่เน้นด่าครับ 5555 คนรุ่นเก่ากลัวลูกเหลิงนะครับ แต่รุ่นผมเลี้ยงลูก ต้องชมครับ เป็นการเสริมแรงบวกที่ดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 16 สิงหาคม 2554 6:37:58 น.

สวัสดีครับคุณน้ำอ้อย อ่านบล็อกนี้แล้วมีความสุขดีจัง ทอดถอนใจในประโยคสุดท้ายเพราะผมเองก็ไม่เคยไ้ด้รับคำชมหรือการยอมรับจากครอบครัวสักครั้งในชีวิตเหมือนกัน เวลาทำงานนอกบ้านนี่จะดีเสมอได้รับตำแหน่งการงานที่ดี แต่เวลาทำกิจการตัวเองนี่เหนื่อยมากไม่เจริญสักที สงสัยเพราะตัวเองไม่ค่อยเอาไหนบวกกับทางบ้านไม่ยอมรับเลยเตี้ยไม่โตซักที ๕๕๕ JOHN LENNON ~Stand By Me~   โดย: find me pr 16 สิงหาคม 2554 9:09:52 น.

สวัสดีจ้ะ..อ้อย ที่บ้านหนึ่งก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน ไม่เคยชมลูกตัวเอง ชมแต่ลูกคนอื่น ที่สำคัญคือ ชอบเปรียบเทียบ หนึ่งคิดว่า คนเราคงไม่มีใครชอบเปรียบเทียบหรอก ยิ่งแย่กว่า ก็ยิ่งไม่อยากให้มาเปรียบ อ้อยดีจัง อยู่บ้านทำของไหว้ด้วย แต่หนึ่งดันหนีเที่ยวซะนี่ วันนี้ชวนชิมบะหมี่ก้ามปูนะจ๊ะ รับรองว่าอ้อยต้องชอบจ้ะ   โดย: chenyuye 16 สิงหาคม 2554 10:36:43 น.