ชีวิตดุจหยาดน้ำค้างยอดหญ้า - Life is as a morning dew
ฉันว่าแรงบันดาลใจก็เหมือนดอกไม้ไฟในคืนวันลอยกระทง
สว่างวาบ วูบสั้นๆ
แต่วาบนั้นกลับมีแรงกระเพื่อมและสว่างในใจ ต่อไปอีกหลายนาที หรืออาจหลายวัน
บางแรงบันดาลใจก็สว่างวาบต่อไปชั่วชีวิต...
ฉันอ่านพบร้อยแก้วแสนงดงามบทหนึ่ง เขียนโดยพระมหางามพล กิตติโสภณ ความคิดอ่านระดับรากหญ้าอย่างฉันอ่านแล้วรู้สึกเหมือนมีน้ำค้างมวลใหญ่ (ระดับบิ๊กแบ๊กก็ต้านทานไม่อยู่ ) โถมเข้ามาจับยอดหญ้า
จับใจ...
" ชีวิตนี้เป็นประดุจ 'หยาดน้ำค้างบนยอดหญ้า' ในเช้าของวันที่มีความชื้นในอากาศพอสมควร
เราจะเห็นหยาดน้ำที่ปรากฏบนยอดหญ้า
ทั้งใสและสวยสด
แต่เมื่อแสงเงินแสงทอง
แห่งดวงอาทิตย์เริ่มจับที่ขอบฟ้า
ฉับพลัน หยาดน้ำค้างเหล่านั้น
ก็เริ่มเหือดแห้งไปในที่สุด
เหลือเพียงยอดหญ้าที่ไร้ร่องรอย แห่งหยาดน้ำ
ชีวิตก็ไม่ต่างกัน
ดูเป็นจริงเป็นจัง
แต่เมื่อถึงกาลอันสมควร
ทุกสิ่งก็หายไป...."
'ลมหายใจสุดท้าย'
โดยพระมหางามพล กิตติโสภณ
Life is as a morning dew,
on a green carpet grass
crystal and glittering,
seemingly an existance everlasting.
Once an overture of dawn glides by
In a sudden,
a tiny morning dew subsides
beneath the shadow of time
Adieu, oh life... my darling.
( Translated by At first click)
ปี 2554 เป็นปีที่ฉันได้พบเจอบทเรียนชีวิตมากมาย ทั้งเรื่องงาน และเรื่องคน มองย้อนกลับไป หลายเรื่อง หลายปัญหาที่ดูจริงจังใหญ่โต ปัจจุบันสิ่งเหล่านั้นเหลือเพียงเค้าลาง ไม่ต่างอะไรกับน้ำค้างบนยอดหญ้าจริงๆ
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ สลายไป วนเวียนไปอย่างนั้น
สำหรับฉัน ปี 2554 คือ ปีแห่งการเรียนรู้
น้ำค้างยอดหญ้า จากไปเมื่อแสงของเช้าวันใหม่มาถึง
ชีวิต และความทุกข์ก็เช่นกัน...
| Create Date : 14 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 14 พฤศจิกายน 2554 13:19:18 น. |
|
18 comments
|
| Counter : 4393 Pageviews. |
 |
|
Yes! Right
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
น้ำท่วมก็เหมือนน้ำค้างบนยอดหญ้า เขามาแล้วเดี๋ยวก็จะไป...