1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 30 31 |
~ที่(ไม่)ว่าง~  ~ที่(ไม่)ว่าง~ หลงคิดว่า..ท่าทีวลีเผย ถ้อยคำเอ่ยมอบรักประจักษ์แจ้ง หมายคลอเคล้าเช้าค่ำเย้าสำแดง คงมิแสร้งเย้าหยอก..เพียงหลอกชม เฝ้ากลั่นกรอง..ถ่องแท้จนแน่จิต ครวญพินิจพิเคราะห์ความเหมาะสม มิหมายเหมือนเอื้อนส่งให้หลงลม ดุจพจน์บ่มจากห้วง..มิลวงตา เมื่อสดับ..รับรักอีกสักครั้ง กลับภินท์พังเธอหมิ่นจนสิ้นท่า ทุกคำถ้อยร้อยถักประจักษ์มา ล้วนมุสาสะสม..เล่ห์ลมลวง. รักเฉลย..เผยเล่ห์เพียงเสแสร้ง เธอสำแดงหลอกตกนรกห้วง เพื่อเติมพร่องช่องว่างระหว่างทรวง จึงจาบจ้วงตอกเข็ม..แทะเล็มจินต์ คราช่องว่าง..ระหว่างใจเธอมิพร่อง รักสำรองเผื่อไว้โดนไล่หมิ่น เธอมิเลือกเสือกส่งขว้างลงดิน เช่นเหลือบริ้นตัวร้าย..มิหมายเชย แล้วให้จิต..ทิศหลงพักตรงไหน เมื่อรักไร้เขตพื้นเคียงยืนเผย ดุจมิเว้นเกณฑ์กั้นเผื่อฉันเลย เหมือนเฉลยว่าตรงนั้น..ห้ามฉันยืน อโศกน้ำ. ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ.
|
|
วันที่: 3 พฤศจิกายน 2557 เวลา:14:16:03 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
