• หน้าแรก....วันนี้มีอะไร
• Yoga
• เรื่องราวของ โ ย ค ะ คี ต า My Yoga Gita
• Mandala-มัณฑละ ผลิตภัณฑ์ดูแลร่างกายผสมสมุนไพรธรรมชาติ
• บทเพลงของจิตวิญญาณ Yogi's Journey
• สวนสรรพยา บันทึกจากการเดินตามรอยเท้าพ่อ Suan Sapphaya-Following My King
• สู่ย่างก้าวแห่งการเป็นผู้บำบัด On the way to be a healer
• หัวใจแห่งแม่ Mother's Heart
• Indian Music Vocal
• เรื่องเพ้อเจ้อ-Dreaming
• โยคะ....โยคี... มีเรื่องจะเล่า-Yogi's stories
• อาสนะ...ท่วงท่านั้นมีความหมาย -Asanas
• ปราณยาม..ลมหายใจแห่งชีวิต- Pranayama
• หนังสือทำมือค่ะ
• อายุรเวทกับอาหาร
• สันสกฤต รากฐานของภาษาโลก
• เปิดฟ้าสู่โลก-world wide wait!!(for me)
• My India.. 3rd Trip..2009
• บันทึกสู่การวิ่งมารธอน 42 กม.
• การเดินทางครั้งที่4 ที่หมายเดิม...กับจิตวิญญาณใหม่
• ยอดมนุษย์ พิทักษ์ลูก-Kangka&Ru
• Rock Climbing โครงการ.. ไต่ระห่ำ ย้ำให้ตุ๊กแกอาย
• My Diet Diary

ไชโยได้ไปต่างประเทศอีกแล้ว... มาเถอะ..ข้ามไปลาวกันนนนน สะบายดีพ่อแม่พี่น้อง แฮะๆ อันนี้เป็นคำทักทายภาษาลาวค่ะ แอบหนีไปเที่ยวลาวมาซะสามวันและแถบจังหวัดอุบลราชธานีมาค่ะ ไปกับพี่ๆ พี่สะใภ้และหลานๆ อ้อ!!รวมถึงลูกด้วย (เกือบไป) วันแรกเราออกกันตอนดึกเพราะกะว่าไปถึงเช้าที่อุบลแล้วก็ทานอาหารเช้ากันทันที ไปถึงราวๆตีห้า เราจึงพากันหลับในรถอยู่หน้าร้านเพื่อรอร้านเปิด เรียกว่ากินกันเป็นกรุ๊ปแรกเลยก็ว่าได้ อาหารเช้ายอดฮิตของที่นี่คือ ...ไข่กะทะจ้า จากนั้นเราก็เข้าที่พักที่โรงแรมลายทอง อาบน้ำอาบท่าเตรียมออกเที่ยวกันทันที ที่แรกนั่นคือริมโขงและนั่งเรือไปเที่ยวสามพันโบก ไกด์เขาบอกว่าโบกก็คือรู เป็นชื่อเรียกกลุ่มหินกลางแม่น้ำที่เมื่อน้ำลดลง เราจะเห็นเป็นภูเขาหินซึ่งถูกน้ำกัดเซาะเป็นรูร่องทั้งใหญ่น้อย และมีน้ำขังอยู่ มีรูปร่างแปลกกันไป บางรูปก็มองเห็นเป็นรูปหัวสุนัขเลยค่ะ เห็นเขาบอกว่าเคยมีโครงการของบริษัทอะไรไม่รู้จำไม่ได้แล้ว เขาจะมาระเบิดกลุ่มภูเขาหินนี้ ทำเป็นที่เก็บน้ำ แต่ถูกชาวบ้านต่อต้าน เนื่องจากเป็นแหล่งท่องเที่ยวของที่นี่ ไม่ใช่จะหาดูกันได้ทุกที่ซะหน่อยนะนั่น เราต้องช่วยกันอนุรักษ์ไว้ล่ะค่ะ เราเดินเล่นกันอยู่ถึงสองชั่วโมงกว่า ทั้งที่หาดทราย ซึ่งยังไม่ใช่หน้าที่น้ำลดลงมากทำให้หาดไม่เห็นเต็มที่ แต่ฉันก็เห็นว่ามันมีความงดงามตามธรรมชาติของมันอยู่นั่นแหละ ทริปนี้ค่อนข้างอิ่มหมีพีมันมากเลย ทำเอาตัวขยายต้องกลับมารีดอีกเนี่ย พอเริ่มวันที่สองเราก็เตรียมตัวออกเดินทางไปลาว โดยจ้างรถตู้ข้ามไปและมีคนขับรถด้วย พี่ชายเลยสบาย...อวบอ้วนพอกัน เฮ้อ เอารูปมาให้ดูก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาต่อภาคสองกัน สะบายดี   Create Date : 11 ธันวาคม 2551     Last Update : 11 ธันวาคม 2551 16:44:28 น. Counter : 613 Pageviews.   8 comment Share Tweet

ฉันรักษ์โลกสีเขียว....ฉันรักกรุงเทพฯ นมัสเตค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้นะคะในเรื่องของการทำหนังสือ ตอนนี้หมวยก็ได้แต่พยายามให้มันเสร็จไวๆเท่านั้นแหละ มีน้องๆเร่งมาเหลือเกิน ส่วนเรื่องสอนเนี่ยก็เรื่อยๆนะคะ ตอนนี้พิจารณาเป็นรายๆไป เพราะต้องการทำหนังสือให้เสร็จ(ขนาดเล่มแรกยังไม่เสร็จเลย แต่ดันคิดโครงการสองไว้แล้วเนี่ย ) มีอยู่ที่เดียวที่สามารถลากหมวยออกจากบ้านได้ตอนนี้คือที่ Yoga Elements Studio ที่ชิดลม ส่วนโยคะสุตราก็พยายามมาจูงไปเช่นกัน แต่เวลาไม่ลงตัวกับเขาซะที ก็ขออภัยมาด้วยละค่ะ ดูเป็นครูโยคะที่เอาแต่ใจมากๆเลยนะเนี่ย วันก่อนไปสอนที่ Yoga Elements Studio เจอน้องที่เข้ามาอ่านบล็อกด้วย ทำเอาเขินไปเลย แบบว่า....ไม่ชินละกา แต่ก็ดีใจมากๆที่มีผู้เข้าใจในสิ่งที่หมวยเขียนไป เพราะหมวยพยายามจะไม่เขียนอะไรที่ไม่รู้จริงๆในส่วนของวิชาการ จะพยายามสรรหาจนแน่ใจแล้วก็จะบอกเล่ามา ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยและน้อมรับผิดไว้แต่เพียงผู้เดียวค่ะ วันก่อนได้คุยกับนักเรียนเรื่องของภาวะโลกร้อนในตอนนี้และการเลือกที่จะปฏิบัติในสิ่งที่เป็นไปได้ที่เราสามารถทำได้ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้คุณลองเอาไปปรับดูบ้างจัง ตอนที่หมวยไปประเทศเยอรมันช่วงต้นปีที่แล้ว ก็ได้มีโอกาสเดินห้างซื้อของในซุปเปอร์มาร์เกตของเขาบ้าง ซุปเปอร์มาร์เกตของเขาจะค่อนข้างเป็นระเบียบอยู่ เช่นเดียวกับในฝรั่งเศส รถเข็นของเขาจะต้องเอาเหรียญ 1ยูโรใส่เข้าไปเพื่อนำรถเข็นออกมาใช้ซื้อของ(แต่ในฝรั่งเศสจะเป็นชิปที่ต้องขอจากห้างถ้าหายก็ต้องเสียเงินเพื่อขอชิปใหม่ค่ะ) และเมื่อคุณเอารถเข็นไปเก็บเข้าที่ก็จะได้รับเหรียญกลับคืนมา ทำให้ไม่มีรถเข็นมาขวางตามหลังรถให้รำคาญใจ ก็น่ารักดีค่ะ ส่วนเรื่องของถุงพลาสติกเขาจะไม่มีให้ เราจะต้องเอาถุงไปใส่เอง แต่ส่วนใหญ่เขาก็จะเอารถมาซื้อของ และหลังรถก็จะมีกล่องกระดาษหรือลังพลาสติกค่ะ เพื่อจะได้ถ่ายเอาของจากในรถเข็นไปใส่กล่อง เวลาหิ้วเข้าบ้านก็จะยกไปทั้งกล่อง เสร็จแล้วก็เอาของไปเรียงในชั้นที่ห้องครัวจนเรืียบร้อย แล้วก็พับกล่องกลับเป็นแบนๆเก็บเข้าซอกไป นอกจากนี้เวลาที่ซื้อน้ำเปล่าเขาจะคิดค่าขวดด้วยขวดละ50เซ็นต์ เวลาที่เราดื่มน้ำจนหมดขวด เราก็ต้องเก็บขวดไว้เพื่อครั้งต่อไปเวลาที่เราเอาขวดไปคืน เราจะได้รับบิลออกมาเป็นส่วนลดในการซื้อของครั้งต่อไป คืนไปสิบขวดก็ได้คืนมา 5ยูโรทำนองนี้แหละ ซึ่งหมวยก็ชอบมากเลย นอกจากนี้เพื่อนยังสอนให้หมวยแยกขยะด้วย เขาจะมีถังอยู่แยกกระดาษ พลาสติก ขยะสด และก็พวกขยะแห้งที่เราไม่แน่ใจว่ารีไซเคิลได้รึเปล่า และบางที่มีขยะอันตรายด้วย พอกลับมา หมวยก็พยายามแยกขยะบ้าง แต่ไปห้างก็ยังมีการใช้ถุงพลาสติกอยู่ พอมาหลังๆที่เขาเริ่มรณรงค์กันเยอะๆ หมวยก็จะมีกล่องกระดาษอยู่ข้างหลังรถค่ะ บางทีก็พกถุงพลาสติกเก่าๆไว้ใส่ของที่ซื้อบ้าง หรือไม่ก็เอาของแห้งใส่กระเป๋าเป้ที่ถือมา ที่เหลือถ้าไม่มากนักก็จะถือไป รวมทั้งน้องเฌอก็จะต้องช่วยถือด้วย พยายามที่จะปฏิเสธถุงพลาสติกให้ได้มากที่สุด มีอยู่วันหนึ่งตลกมาก หมวยพาน้องเฌอเข้าร้านจิฟฟี่เพื่อหาของทาน ซื้อน้ำและขนมอยู่หลายอย่าง และก็พากันไปชำระเงิน ซึ่งก็จะมีสองเคาน์เตอร์ เราก็บอกคนขายว่า "ไม่ใส่ถุงนะคะ" น้องแกก็มองหน้าบอกว่า "แต่มันเยอะนะพี่" หมวย "ไม่เป็นไรน้อง พี่ถือได้" น้องเฌอ " เราช่วยกันพิทักษ์โลกเนอะ" เท่านั้นเอง ผู้ชายอีกคนที่กำลังจ่ายเงินอยู่ เขาซื้อน้ำแค่ขวดเดียวเลยต้องหยิบขวดออกจากถุงพลาสติกส่งคืนให้น้องคนขายทันที ทั้งที่เขากำลังหิ้วออกจากเคาน์เตอร์ไปแล้วด้วย หลายคนอาจจะคิดว่ามันลำบาก แต่ถ้าคุณค่อยๆปฏิบัติไปก็จะเกิดความเคยชินค่ะ หมวยโดนคนขายหัวเราะใส่หลายครั้งแล้วในช่วงแรกๆที่เขารณรงค์กัน แต่ก็ไม่เห็นต้องใส่ใจถ้าเรารู้ตัวว่าเราทำสิ่งดีๆ สิ่งเหล่านี้ ไม่ได้ให้ใคร มันก็ย้อนกลับมาหาเราและลูกหลานของเราเองในอนาคตทั้งนั้น บางครั้งกระดาษที่ทดลองพิมพ์งานหมวยก็จะพิมพ์แล้วพิมพ์อีกทับไป ทั้งหน้าและหลัง จนแน่ใจว่าถูกต้องแล้วก็ถึงจะรวบรวมแยกไว้ขายต่อหรือเอาไปให้มูลนิธิคนตาบอด มันอาจจะรกบ้างบางครั้ง แต่ก็สบายใจดีว่าได้ใช้ทรัพยากรอย่างเต็มที่ แม้ว่าเราจะเป็นเพียงเศษเสี้ยวเล็กๆ แต่ขยะที่เราทำให้มันเกิดขึ้นก็กลายเป็นกองใหญ่ได้ ถ้าเราเคยเดินที่ห้างตอนเขาก็ขยะกันจะเห็นว่า มันมากมายมหาศาลเลยทีเดียว หรือตามที่รับซื้อของเก่าสิ่งของก็เต็มไปหมด หมวยคิดว่ามนุษย์เราเป็นผู้รับมามากแล้ว เราน่าจะเสียสละบางสิ่งบางอย่างลงบ้าง แม้พระแม่ธรณีจะพูดไม่ได้ แต่เราคงเริ่มเห็นท่านแสดงความโกรธเกรี้ยวบ้างแล้วจากความวิปริตแปรปรวนของธรรมชาติ ช่วยกันนะคะ ถ้าเราเอาแต่พูดแต่ไม่ลงมือทำ มันอาจจะช้าเกินไปก็ได้นะคะ Hari Om   Create Date : 09 พฤศจิกายน 2551     Last Update : 9 พฤศจิกายน 2551 10:59:28 น. Counter : 562 Pageviews.   3 comment Share Tweet

ฉันกับชาวอินเดียภาคต่อ.... ดวงตาไม่เคยโกหก นมัสเตค่ะ เผลอแป๊ปเดียวก็จะเปิดเทอมแล้วสิ ไม่ใช่ฉันนะ แต่เป็นลูกสาวต่างหากล่ะ แล้วก็เผลอๆอีกละ เขียนหนังสือโยคะไปได้ 90หน้า ยังไม่เข้าเรื่องท่าอาสนะเลยเนี่ย แป่ว ไม่รู้จะจบลงมั๊ยเนี่ยมันยังอยู่เต็มหัวเลยเนี่ย มีแนวโน้มว่าหน้าจะเพิ่ม เฮ้อ.... วันนี้ฉันอยากเล่าเรื่องของมาสเตอร์นารีนอีกนิดนึงค่ะ อันนี้แค่นิดเดียวจริงๆ ฉันสังเกตุเห็นทุกครั้งที่เข้าเรียนเต้น ครูชาวอินเดียจะเอามือแตะพื้นแล้วก็มาแตะหน้า ซึ่งฉันอนุมานเอาว่าเป็นหน้าผาก ฉันคิดว่าส่วนหนึ่งคงเป็นการทำความเคารพสถานที่ที่เป็นเหมือนสถานที่ทำมาหากิน แต่ฉันก็ไม่ได้ผ่านข้อสงสัยนี้ไป ยังอุตส่าห์เก็บไปถามมาสเตอร์ต่ออีกนิด มาสเตอร์บอกว่าไม่ได้เอามือแตะหน้าผาก แต่เอาแตะพื้นแล้วก็มาแตะลูกตาสองข้าง ทำไมเหรอคะ ก็เพราะประสาทสัมผัสทั้งห้า อันได้แก่ ตา หู จมูก ลิ้นและกายนั้น มีเพียงตาเท่านั้นที่ไม่เราไม่สามารถโกหกตัวเองได้ ใขขณะที่หู จมูก ลิ้น และกายนั้น สามารถโกหกได้ หากมีใครถามเราว่าอาหารที่ทานอร่อยมั๊ย ถ้าเราไม่ชอบมันก็ไม่อร่อย แต่บางคนชอบก็บอกว่าอร่อย สายตาจึงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราเห็นตามที่มันเป็นไป ใครๆเห็นก็เห็นสิ่งเดียวกัน ถ้าเรากำลังคุยกับใครคนสักคน เมื่อเขายิ้ม เราสามารถเห็นได้ว่ายิ้มนั้นจริงใจหรือไม่ ดวงตาจะไม่โกหกเรา (ยกเว้นเราจะปฏิเสธ ไม่อยากเชื่อมันเอง) ก็นับว่าเป็นสิ่งที่น่าสนใจอีกสิ่งหนึ่งสำหรับฉัน ซึ่งฉันก็เห็นด้วยเช่นกัน Hari Om   Create Date : 30 ตุลาคม 2551     Last Update : 30 ตุลาคม 2551 14:52:49 น. Counter : 583 Pageviews.   2 comment Share Tweet

อีนี่....ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก....นะจ๊ะนายจ๋า นมัสเตค่ะ ขออภัยที่พักนี้มัวแต่เขียนหนังสือและก็หาข้อมูลอื่นๆเพิ่มเติม แหมๆๆๆ อย่าเพิ่งน้อยใจว่าเอาเนื้อหาไปลงหนังสือหมดค่ะ วันนี้เอามาเขียนเพิ่มให้แล้วค่ะ แต่อยากบอกความคืบหน้าของหนังสือเล็กน้อยว่า ตกลงว่าเพื่อถนอมสายตาน้อยๆของท่านผู้อ่าน เราก็จะใช้กระดาษถนอมสายตา ด้านในก็มีสีสันด้วย เย้ แม้จะมีสีสันที่กันน้ำได้ แต่ก็ต้องถนอมกันนิดนะคะ ของทำมือก็อย่างเนี้ยะแหละค่ะ แล้วจะคอยมาอัพเดตเรื่อยๆ อ้อ ผู้ที่ต้องการหนังสือขอให้ลงชื่อไว้สักนิดในช่องหนังสือทำมือค่ะ เพราะตอนนี้เริ่มมีพี่ๆเพื่อนๆที่บอกกล่าวไว้ล่วงหน้าบ้างแล้ว ซึ่งเนื้อหาในหนังสือจะแนะนำในส่วนของสรีระด้วย ให้เราได้สังเกตุร่างกายว่าเป็นในลักษณะที่บอกมั๊ยเวลาที่ทำท่า ถ้าไม่ควรจะทำอย่างไร และก็จะรักษาความถูกต้องของร่างกายอย่างไรค่ะ และวิเคราะห์ในเชิงธรรมะเล็กน้อย โอเค เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า เมื่อครั้งที่ฉันไปอินเดียนะมักจะโดนชาวอินเดียคอยเหล่ให้ใจตุ๊มๆต่อมๆเสมอ ไม่เข้าใจ ทั้งๆที่ชาวต่างชาติก็เยอะ ทำม๊ายยยยยยังมาจ้องอยู่ได้ คุณอาจจะูนึกว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าเป็นเมืองไทย เราอาจจะจ้องเขาแป๊ปหนึ่ง ถ้าดูเขาไม่เดือดร้อน เราก็จะหันไปสนใจเรื่องของเราต่อ(หรือเขาเดือดร้อน เราจะได้รีบหลบสายตามองไปทางอื่นซะดีกว่า อิอิ ) แต่ชาวอินเดียไม่ใช่อย่างนั้น เขาจะจ้องจนฉันนึกว่าฉันมาจากอวกาศ เป็นมนุษย์ต่างดาว จนฉันเองต้องคอยหลบสายตาชาวอินเดีย....โดยเฉพาะคุณผู้ชาย แต่จนแล้วจนรอดก็จะต้องทีผู้ชายเดินเข้ามาคุยอย่างน้อยชั่วโมงละหนึ่งคน ดูเหมือนเสน่ห์แรงเลยนะเนี่ย ยิ่งถ้าไปอยู่เมืองท่องเที่ยวแล้วละก็ ...ทำใจได้เลยว่าจะมีพวกขายของเพิ่มเข้ามาอีก ถ้าพวกขายของนั้นก็พอเข้าใจอยู่ แต่จะมีบางพวกที่เข้ามาทำความรู้จัก ซึ่งเท่านั้นไม่พอ ยังจะตื้อชวนไปทานข้าวบ้านด้วย ฉ้านนนนนก็ไม่เข้าใจว่าแค่ห้านาทีทำไมเขาถึงชวนคนแปลกหน้าไปบ้านนะ ทำเอาสาวสวยอย่างเรากลัวเอามากๆ บางคนพยายามให้เรารับปากว่าถ้ามีวันหยุดครั้งต่อไปให้หาเขา เขาจะพาเที่ยวเมือง บางคนก็จะหยุดทำงานเพื่อมาเที่ยวกับฉันเลยทีเดียว นั่นเป็นสาเหตุให้มันดูน่าหวาดผวาทีเดียว แต่นั่นอาจจะเป็นด้านลบ แต่อีกด้านหนึ่ง ฉันก็มักจะได้รับการเลี้ยงชาร้อนหรือที่เราเรียกว่า จาย Chai อยู่บ่อยครั้ง เท่าๆกับที่ถูกตื้อไปกินข้าวเลย บางทีเดินเข้าไปถามทาง ก็ยังได้รับเลี้ยงจากคนขับแท๊กซี่ที่ยืนคุยพร้อมกับดื่มชาในตอนเช้า หรือที่สนามบินตอนกลับที่ฉันอยากทานชาแต่หาเงินรูปีสุดท้ายไม่เจอ หรือที่ฉันได้รับผ้าตัดเสื้อซัลวาร์กามีสวยๆมาฟรีๆในวันที่ฉันไว้ใจไปเยี่ยมเยียนคนอินเดียที่เจอกันบนเครื่องบินที่บ้านของเขา ฉันได้พกความสงสัยไว้มานานปี จนได้มาถามมาสเตอร์นารีนในวันนั้น เขาบอกว่า ชาวอินเดียถือว่าแขกเป็นเสมือนพระเจ้า แม้กระทั่งถ้าศัตรูมาเยี่ยมเยียน เขาก็ต้องต้อนรับขับสู้อย่างดี ถือว่าเป็นเกียรติอย่างมาก และถ้าทานอาหารด้วยกัน ภรรยาของเจ้าบ้านก็จะทานที่หลังแขก เพราะถือว่าเป็นหน้าที่ที่คอยบริการให้แขกมีความสุขมากที่สุดและอิ่มหมีพีมันเต็มที่ นั่นทำให้ฉันเข้าใจพฤติกรรมของชาวอินเดียมากขึ้น และมองในมุมที่เปิดกว้างขึ้น คราวหน้าถ้าคุณไปอินเดีย ก็อย่าแปลกใจนะคะถ้ามีใครสักคนชวนคุณไปทานอาหารที่บ้าน แต่ฉันก็ไม่แนะนำให้คุณไปนะคะ รักษาตัวให้อยู่รอดปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าค่ะ เพราะโลกเปลี่ยนไป คนก็เปลี่ยนไปด้วยเช่นกันค่ะ มองสองด้านเสมอนะคะ Hari Om   Create Date : 18 ตุลาคม 2551     Last Update : 18 ตุลาคม 2551 9:09:21 น. Counter : 551 Pageviews.   2 comment Share Tweet

50 หนังสั้นจาก 50 ผู้กำกับ...เพื่อสันติภาพ...พร้อมชมฟรีแล้วเจ้าค่า นมัสเตค่ะ ขอแทรกข่าวประชาสัมพันธ์ค่ะ เนื่องจากพี่ชายของหมวยได้เข้าร่วมทำภาพยนตร์สั้น กับโครงการ Please Peace Me อันนี้ก็เป็นลิงค์ของงานค่ะ รายละเอียดแวะไปดูได้ที่ //pleasepeaceme.tk/ //www.popcornmag.com/bbs/index.php?showtopic=4933 แล้วก็บล็อกของท่านพี่เจ้าค่ะ //alienboon.exteen.com/ จริงๆแล้วท่านพี่ชายแกเก่งมาก ติดตรงชอบทำงานแบบเซอร์แดก ต้องอาศัยสมองจากจิตไร้สำนึกในการแปลความหมาย แต่ก็นั่นแหละค่ะที่ทำให้แกเป็นที่รู้จักของคนในวงการ หมวยก็ได้รับอิทธิพลจากท่านพี่ชายพอสมควรจึงไปเรียนภาพยนตร? แต่เซอร์ไม่เท่าแกเลยไม่รุ่ง ตอนนี้เลยพยายามสอนโยคะแบบติสรับประทานละกัน (แบบว่า... เซอร์ไม่ได้ก็ขอติสละกัน อิอิ) อันนี้เป็นรายชื่อผู้กินกับค่ะ มีหนังสั้นถึง 50 ชิ้น......จากศิลปินหลายแขนง.... เช่น . . . เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ นนทรีย์ นิมิบุตร เข็มอัปสร สิริสุขะ ดีเจปาล์ม แฟตเรดิโอ นภสร ลิ้มไชยาวัฒน์ พัลลภ ฮอหะรินทร์ ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ FILMSICK นฆ ปักษานาวิน ศิวดล ระถี ภาณุ อารี นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์ อุรุพงษ์ รักษาสัตย์ ปราบต์ บุนปาน มานัสศักดิ์ ดอกไม้ ไมเคิล เชาวนาศัย วิทิต คำสระแก้ว อัมพล คูห์วัฒนศิลป์ เจนไวย์ ทองดีนอก พุทธิพร บุษบารติ เกี้ยมอี๋(ท่านพี่ชายหมวยเองเจ้าค่ะ) ต้นกล้า อรุณี ศรีสุข ศนิพงศ์ สุทธิพันธุ์ พัฒนะ จิรวงศ์ พาฝัน รชตสกุล ศิวโรจน์ คงสกุล คริสโตเฟอร์ วอชิงตัน อรรถพล บุญยวง วินัย กิจเจริญ ปราโมทย์ แสงศร ดีเจ ตี้ บุญส่ง นาคภู่ บุญชัย กัลยาศิริ กิตติพัฒน์ นาคกนก ปราโมทย์ ปั้นน่วม ธนพนธ์ รุ่งจิรวัฒน์ ชลิดา เอื้อบำรุงจิต ก้อง ฤทธิ์ดี แล้วแวะกันไปนะคะ เพื่อสันติสุขของโลกค่ะ Hari Om   Create Date : 15 กันยายน 2551     Last Update : 15 กันยายน 2551 22:25:58 น. Counter : 1048 Pageviews.   5 comment Share Tweet

• ครูหงษ์สอนภาษาจีนฟรี
• วิปัสสนา
• สถานที่เรียนโยคะในอินเดีย
• ิบล็อกนี้ของพี่สาวและหลานๆตัวดีของหมวยเองจ้า
• บล็อกน้องเล็กของครอบครัว เกี่ยวกับการถ่ายภาพจ้า
• พี่ชายและพี่สะใภ้ของหมวยละจ้า
• พี่ชายคนโตกับจินตนาการแบบไม่อั้นตามสไตล์ผู้คร่ำหวอดในวงการ
• สถาบันโยคะวิชาการ
• น้องมัชณิมา สาวโยคะที่ห้าวๆแต่ตัว
• Yoga Elements Studio สตูดิโอที่ดีมากแห่งหนึ่งในกรุงเทพ
• Yogaaum& Manduka มีเสื่อโยคะรักษาธรรมชาติด้วย
• BlogGang.com