|
|
กลยุทธ์17: กลจอมปราสาท
..........กลหนึ่งชื่อจอมปราสาท..........องอาจมุ่งมาทดู
คูหอคอยเวียงวัง.............................ตั้งไชยภุมจงผับ
รู้ตั้งทัพพระพลาไชย.......................อย่าได้ไหวได้หวั่น
หมั่นดูฉบับธรรมเนียม......................เตรียมปูนปันเป็นกอง
น่าหลังสองตราบข้าง.......................รอบไว้ช้างม้ารถ
ห้วยธารคดโยธา.............................ให้รักษาจงรอบ
ทุกคันขอบนอกใน..........................อย่าได้ไหวปั่นป่วน
อย่าได้ด่วนคอยฟัง.........................คอยดูหลังดูน่า
จัดช้างม้ารี้พล................................ปรนกันกินกันนอน
อย่ายอหย่อนอุตส่าห์.......................ให้หมั่นว่าหมั่นตรวจตรา
ทังกะลากะแลงแกง.........................อย่าได้แฝงนายไพร่
ภัยรักษาจงมาก..............................อย่าให้ยากใจพล
อย่าทำกลดุจเสือ............................บกเรือจงชำนาญ
ชาญทั้งที่โดยกระบวน......................คิดควรรู้จงผับ
นับหน้าดูผู้อาสา..............................หาคนดีเป็นเพื่อน
อย่าเลื่อนถ้อยให้เสียคำ....................ทำอันใดโดยศาสตร์
ตามฉบับราชโบราณ.........................กระทำการให้รอมชอม
กลศึกอันนี้ชื่อว่าจอมปราสาท
..........กลยุทธ์นี้ท่านให้รู้จักจัดทัพ วางค่ายกล ให้รู้ว่าภูมิประเทศแบบไหนควรตั้งทัพอย่างไร จึงจะได้ชัย นอกจากนี้ท่านสอนให้รู้จักดูลักษณะของผู้ที่จะเป็นแม่ทัพไปทำศึก ให้เลือกคนที่เหมาะสมกับหน้าที่นั้นๆ ถ้าเลือกแม่ทัพผิดก็เตรียมใจแพ้ได้เลย
..........เมื่อขงเบ้งนำทัพไปบุกวุยก๊กครั้งที่หนึ่งนั้น เมื่อเบ้งตัดเสียทีแก่สุมาอี้แล้ว พระเจ้าโจยอยมีใจกำเริบคิดยกทัพไปปราบขงเบ้งที่เขากิสาน จึงให้เตียวคับเป็นกองหน้า และสุมาอี้เป็นทัพหลวงเดินทางมา
..........เมื่อขงเบ้งทราบข่าวว่า เบ้งตัดเสียที และสุมาอี้ยกทัพใหญ่มาก็ตกใจ จึงหารือเหล่าแม่ทัพว่าจะมีผู้ใดไปรักษาตำบลเกเต๋ง เพื่อป้องกันสุมาอี้มาปิดช่องทางการส่งกำลังบำรุง ม้าเจ๊กจึงรับอาสา ขงเบ้งว่า ซึ่งท่านจะไปรักษาตำบลเกเต๋ง นั้นเราขอบใจ อันตำบลเกเต๋งนั้นแม้จะเล็กแต่เป็นที่สำคัญนัก ไม่มีกำแพง รักษาก็ยาก ถ้าเสียเกเต๋งไปตำบลเดียว ทหารทั้งปวงก็จะเกิดอันตรายทั้งสิ้น
..........ม้าเจ๊กจึงว่า ตำบลเกเต๋งแค่นี้ ถ้าข้าพเจ้ารักษาไว้ไม่ได้สู้ตายเสียดีกว่า แล้วทำหนังสือทำทัณฑ์บนไว้กับขงเบ้งว่า ถ้าทำไม่ได้ให้สังหารตนและครอบครัวให้สิ้น ขงเบ้งก็จนใจให้ทหารสองหมื่นห้าพันแก่ม้าเจ๊ก แล้วสั่งอองเป๋งให้ไปด้วย แล้วให้ทั้งสองช่วยกันปรึกษาหารือปรองดองกัน อย่าแก่งแย่งให้เสียงาน เมื่อตั้งค่ายเรียบร้อยให้ทำแผนที่ส่งมาให้เรา ทั้งสองก็รับคำคุมทหารไปรักษาตำบลเกเต๋ง
..........หลังจากทั้งสองไปแล้ว ขงเบ้งยังไม่ไว้ใจ จึงให้โกเสียง และอุยเอี๋ยนนำทัพไปซุ่มใกล้ตำบลเกเต๋ง เผื่อเกิดม้าเจ๊กเสียทีจะได้ช่วยกันป้องกันรักษา
..........ฝ่ายม้าเจ๊กเมื่อมาถึงตำบลเกเต๋งแล้วก็พิเคราะห์ดูภูมิฐานแล้วหัวเราะ จึงว่าตำบลเกเต๋งมีซอกห้วยธารเขาเป็นอันมาก ที่ไหนทหารสุมาอี้จะยกมาได้ อองเป๋งก็ว่าอุปราชสั่งมาท่านอย่าประมาท ขอให้ท่านตั้งค่ายใหญ่ที่ปากทางซึ่งเป็นทางบรรจบของทางน้อยห้าทาง เกลือกข้าศึกแต่งทัพแยกมาบรรจบกันจะวางใจมิได้
..........ม้าเจ๊กไม่เห็นด้วย จึงว่าอันตั้งค่ายกลางทางไม่ถูกธรรมเนียม เขาริมทางอยู่โดดเดี่ยว ตีนเขาก็เป็นป่ารกชัฏเหมือนเทวดามาแต่งที่ชัยชนะให้เรา เราจะยกทัพไปซุ่มบนเขาจะมิดีกว่าหรือ อองเป๋งไม่เห็นด้วยเพราะหากข้าศึกยกทัพใหญ่มาล้อมเขาจะมิเสียทีหรือ
..........ม้าเจ๊กหัวเราะแล้วว่า ท่านมีความคิดเหมือนสตรี โบราณว่าไว้ตั้งทัพที่สูงจึงได้เปรียบ เวลาบุกลงมาเอาชนะง่ายเหมือนผ่าไม้ไผ่ แต่อองเป๋งก็ยังกังวลกลัวจะโดนล้อมปิดทางน้ำ เราจะอดน้ำกระหายอยู่ ม้าเจ๊กไม่ฟังแล้วว่า โบราณว่าไว้ตั้งที่ตายก่อนแล้วจึงตั้งที่เป็น ถ้าข้าศึกล้อมไว้ทหารเราอดน้ำ จะมีใจกำเริบคิดสู้ตาย มาตรว่าหนึ่งเอาชนะร้อย ท่านอุปราชหารือการศึกกับเราเนืองๆไฉนท่านจะมาดูหมิ่นขวางเรา
..........อองเป๋งว่า ถ้าท่านดึงดันจะนำทัพไว้บนเขาก็ตามใจ ขอแบ่งทหารข้าพเจ้าเสียกึ่งหนึ่งจะไปตั้งทัพอยู่ข้างใต้ แม้ข้าศึกยกมาล้อมท่านข้าพเจ้าจะได้รบพุ่งต้านทานไว้ ขณะนั้นได้ข่าวว่าสุมาอี้เดินทัพใกล้เข้ามา ม้าเจ๊กจึงยอมแบ่งทหารให้อองเป๋งห้าพัน แต่บอกว่าหากข้าพเจ้ากำจัดข้าศึกได้ จะไม่แจ้งความชอบท่าน อองเป๋งก็ไม่ว่ากระไรนำทหารยกไปตั้งค่ายไกลเขา ห่างไปร้อยเส้น แล้วให้ทหารทำแผนที่ไปแจ้งแก่ขงเบ้ง
..........ฝ่ายสุมาอี้นำทัพมาถึงตำบลเกเต๋งเห็นทัพจ๊กมาตั้งอยู่ก็ทอดถอนใจกล่าวว่า ขงเบ้งปัญญาดุจเทวดานำทหารมาสกัดเราไว้ได้ ขณะนั้นสุมาเจียวผู้บุตรเข้ามาแจ้งว่า ข้าพเจ้าไปสอดแนมดูเห็นทหารขงเบ้งไม่ตั้งทัพที่สำคัญกลับไปตั้งทัพบนเขา สุมาอี้ได้ยินก็ยินดี ว่าเทวดาช่วยเราแล้ว ให้ทหารไปสืบดูว่าใครนำทัพ แล้วดูว่ามีทหารกองอื่นตั้งทัพอยู่หรือไม่
..........ทหารไปสืบแล้วมารายงานว่า ม้าเจ๊กน้องม้าเหลียงเป็นนายทัพยกไปตั้งทัพบนเขา ส่วนอองเป๋งคุมทหารประมาณห้าพันไปตั้งค่ายห่างเขาไปประมาณร้อยเส้น สุมาอี้แจ้งดังนั้นก็หัวเราะแล้วว่า ม้าเจ๊กคนนี้ปรากฏแต่ชื่อ หาปัญญามิได้ ขงเบ้งใช้คนโฉดเช่นนี้จะเสียการเป็นมั่นคง
..........สุมาอี้จึงให้เตียวคับยกทหารไปสกัดอองเป๋งไม่ให้มาช่วยม้าเจ๊กได้ แล้วให้ทหารมาล้อมเขาไว้ ไม่ให้ทหารม้าเจ๊กลงมาตักน้ำกินได้
..........ม้าเจ๊กเห็นทหารสุมาอี้มาล้อมเขา ก็ให้สัญญาณให้ทหารทั้งปวงลงเขามาตีทัพสุมาอี้ ทหารทั้งปวงเห็นทหารล้อมเป็นอันมากก็ย่อท้อรวนเรอยู่ ม้าเจ๊กนำทัพลงมาเองก็ตีไม่ได้ต้องถอยทัพกลับขึ้นเขาไป ส่วนอองเป๋งจะนำทัพไปช่วยก็ถูกเตียวคับสกัดไว้ไปช่วยไม่ได้ ทหารม้าเจ๊กขาดน้ำยิ่งรวนเรหลบหนีมาเข้ากับสุมาอี้เป็นจำนวนมาก สุมาอี้ก็สั่งทหารจุดไฟเผาล้อมขึ้นไป ทัพม้าเจ๊กก็แตก สุมาอี้แกล้งเปิดทางให้ม้าเจ๊กตีหักหนีไป
..........เตียวคับเห็นม้าเจ๊กแตกมาก็ขับทหารจะเข้าจับ อุยเอี๋ยนเห็นเข้าก็นำทัพเข้าช่วยและตีเตียวคับจนถอยไป และบุกตะลุยจะเอาเกเต๋งคืน สุมาอี้ซึ่งนำทัพซุ่มอยู่ก็เคลื่อนทัพตีกระหนาบทัพอุยเอี๋ยน จนทัพอุยเอี๋ยนเสียทหารกึ่งหนึ่ง อองเป๋งจึงเข้าไปช่วย แล้วถอยทัพกลับไปเมืองหลิวเซีย เป็นอันเสียตำบลเกเต๋งแก่สุมาอี้
ตำบลเกเต๋ง และเขาที่ม้าเจ๊กตั้งทัพ
| Create Date : 12 กันยายน 2550 |
| Last Update : 13 กันยายน 2550 8:04:46 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1232 Pageviews. |
|
 |
|
|
| โดย: da IP: 124.122.247.144 วันที่: 18 เมษายน 2553 เวลา:23:56:20 น. |
|
|
|
|
| adept |
 |
|
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
feel it with the love of God ask for his and then you will
find out what is the truth love in Your life as he does for me!
GOD always forgive your mistake
the one that you cant even forget,
he always does it and always being with us
to help and blesss us for us whose heart is full of him