เรียนรู้อดีต เพื่อสอนปัจจุบัน ให้ใช้อนาคตอย่างเหมาะสม
 
เป้เดี่ยว...เที่ยวจอร์แดน6

ตอน...แช่Dead Sea ตรงรี่เข้า Amman

เกือบหกโมงเช้าวันรุ่งขึ้นผมลุกขึ้นมาเพื่อชมธรรมชาติก่อนตะวันขึ้น เมื่อออกสำรวจรอบเต็นท์ก็พบรอยเท้าสัตว์คล้ายเท้าแมวแต่ใหญ่กว่า ไม่แน่ใจว่าจิ้งจอกหรือไม่เพราะไม่เห็นตัว อากาศยามเช้าทิวทัศน์งดงาม แต่ลมแรงและหนาวเย็นมากหลังจากถ่ายรูปได้สักพักผมก็หนีมาซุกตัวใต้ผ้าห่มคลายหนาว จนนัตตี้มาตามว่าอาหารเช้าพร้อมแล้วผมจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าและออกไปหม่ำมื้อเช้า ซึ่งเป็นขนมปังทาแยมพร้อมชาร้อนเช่นเคย เพื่อนฝรั่งทานเสร็จก่อนหน้าพวกเราและกลับไปเก็บของที่เต็นท์แล้ว หวานใจกับนัตตี้เห็นขนมปังเหลือจึงชวนกันนำขนมปังที่เหลือทาแยมเก็บไว้เป็นมื้อต่อไปด้วย เหลือไว้ก็เสียดาย เอาไปด้วยดีกว่า...พวกเธอว่า

หลังจากเก็บข้าวของเรียบร้อย ก็ร่ำลาพร้อมแลกเปลี่ยนเมล์กับเพื่อนชาวยุโรป เนื่องจากพวกเขาจะไปขี่อูฐต่อ ส่วนพวกเราก็ขึ้น 4WD เพื่อเดินทางกลับ เมื่อมาถึง rest house ผู้จัดการรีบสอบถามว่า เราจะไปที่ไหนต่อจะให้เขาติดต่อรถให้ไหม ผมจึงบอกว่าไป Dead Sea คิดเท่าไหร่ ผู้จัดการร่างใหญ่ว่า 100JD ผมจึงปฏิเสธและบอกว่า เคยคุยกับคนขับคนที่มาส่งเรา หากตามให้เขามารับ เขาคิดแค่ 90 JD ผมบอกแล้วสอบถามว่าพอจะทราบเบอร์คนขับนั้นไหม ผู้จัดการจึงหยิบมือถือมาโทรสักพักแล้วว่า หากเรารออีกนิดเดี๋ยวจะมีแท็กซี่ที่มาส่งนักท่องเที่ยวชุดใหม่ ถ้าไปกับเขาเขาคิด 80JD เอาไหมแต่ถ้าจะไปกับแท็กซี่เดิม เขาก็จะโทรให้ แน่นอนไม่ต้องบอกทุกคนคงทราบว่าผมไปกับคันใด (เริ่มรู้แทคติกในการขึ้นแท็กซี่แล้ว)

15 นาทีต่อมา แท็กซี่คันดังว่าก็นำลูกทัวร์ชุดใหม่มาส่ง หลังจากนั้นก็นำพวกเราเดินทางมุ่งเหนือเพื่อไป Dead Sea กัน โชเฟอร์คนนี้เป็นชายวัยกลางคน ขับรถสุภาพกว่าลุงโชเฟอร์ที่นำเราจากสนามบินไป Petra มาก เราคุยสัพเพเหระกันเล็กน้อยผมก็เผลอหลับไป มารู้ตัวอีกทีโชเฟอร์ก็สะกิดว่าใกล้ถึงแล้วหลังจาก เล่นน้ำที่ Dead Sea เราจะไปไหนต่อ ผมบอกว่าไปAmman เขาจึงถามว่าจะไปอย่างไร เพราะไม่มีรถจาก Dead Sea เข้า Amman โดยตรง ไปกับเขาไหม เขาคิด 40 JD ผมต่อเหลือ 30JD ได้ไหมแต่ช่วยรอจนอาทิตย์ตกดินด้วย เขาตัดสินใจพักใหญ่ก็ตอบตกลง เราจึงโชคดีมีรถนั่งไป Amman แถมโชเฟอร์คอยรอตามที่เราต้องการด้วย

ในที่สุดเราก็มาถึง Dead Sea โชเฟอร์พาเราไปยัง Amman Beach หาดสาธารณะที่ต้องเสียค่าเข้า ค่าเข้ารวมค่าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าและสระว่ายน้ำจืดหากอยากว่าย คนละ 12 JD ซึ่งแพงกว่าที่เคยเช็คราคาถึงสามเท่า (ใน lonely บอกว่า คนละ 4JD) หนังสือเก่าแล้วราคาอาจขึ้นได้...ผมคิด มารู้ทีหลังว่ามี Public Beach อีกที่อยู่ติดกันซึ่งราคาถูกกว่า เพียงคนละ 7JD โธ่...ไม่น่าเลยพี่โชเฟอร์


คำแนะนำที่หน้าหาด Dead Sea


ทิวทัศน์ที่ชายหาด


โคลนซึ่งเชื่อว่าช่วยบำรุงผิวเป็นอย่างดี สนนราคาทาตัวด้านละ 4 JD

พวกเราแยกย้ายกันเปลี่ยนเสื้อผ้า เพื่อลงไปแช่ Dead Sea กัน Dead Sea เป็นจุดที่ต่ำที่สุดของผิวโลก ต่ำกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 400 เมตร มีความเค็มมากที่สุดจนสิ่งมีชีวิตไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้ เนื่องจากความหนาแน่นของน้ำใน Dead Sea มากกว่าความหนาแน่นของร่างกาย ดังนั้นเราจึงสามารถลอยตัวอยู่บนผิวน้ำได้อย่างสบายโดยไม่ต้องว่าย สิ่งที่ต้องระวังคือ อย่าให้น้ำเข้าปากและตา เพราะคุณจะรู้สึกแสบเป็นอันมาก ผมเผลอเอามือลูบหน้าทีเดียว แสบตามากจนลืมตาไม่ขึ้น ต้องรีบขึ้นมาล้างหน้าด้วยน้ำจืดอย่างโดยด่วน


แค่นอนเฉยๆ ก็ลอยได้


เลียนแบบแม่ชีลอยน้ำ

เราเล่นน้ำกันไม่นานเพราะอากาศเย็น จากนั้นก็ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อรอเวลาอาทิตย์ตกดิน อากาศยามเย็นสดชื่น หลังจากถ่ายรูปจนจุใจแล้ว หวานใจและนัตตี้ก็ชวนกันไปช้อบปิ้งผลิตภัณฑ์จาก Dead Sea จำพวกโคลนและโลชั่นบำรุงผิวกันคนละหลายๆชิ้น เนื่องจากซื้อหนึ่งแถมหนึ่งและราคาก็ไม่ได้แพงนัก ส่วนผมได้แต่ถือตะกร้าเดินตามเช่นเคย (ซื้อเยอะอย่างนี้ แล้วจะมีกระเป๋าใส่กลับไหมนี่...ผมคิด)


ขึ้นมาแป๊บเดียวผลึกเกลือเต็มตัวเลยครับ


อาทิตย์อัสดงที่ Dead Sea

จากนั้นเราใช้เวลาราวหนึ่งชั่วโมงเข้าสู่กรุง Amman นครหลวง และไปยังย่าน Downtown เพื่อเข้าพักใน Mansour Hostel โรงแรมที่เราจะพักในช่วงอีกสามวันข้างหน้านี้ Amman ยามค่ำการจราจรหนาแน่นเหมือนทุกประเทศ แต่ดีหน่อยที่ ไม่บีบแตรกันมากเหมือนในหลายๆประเทศแถบนี้ เมื่อใกล้ถึงที่หมายพี่โชเฟอร์สอบถามเช่นเคยว่าพรุ่งนี้เราจะไปที่ใด พอผมบอกว่าจะไปทางเหนือเขาก็รีบบอกทันทีว่า สนใจไปกับเขาไหมราคาพิเศษเหมือนเคย ผมต่อลองราคาได้ถูกใจพร้อมกับรู้สึกชอบที่เขาขับรถนุ่ม เลยตอบตกลง (ตอนแรกเราตั้งใจจะนั่งรถประจำทางไป แต่เกรงว่าไปสามเมืองเวลาอาจไม่ทัน เพราะต้องนั่งรถหลายต่อและช่วงฤดูหนาวฟ้ามืดเร็วเกรงสถานที่ท่องเที่ยวจะปิดเสียก่อนถึง) พี่โชเฟอร์คุยโทรศัพท์มือถือสักพักพร้อมกับนำรถมาจอดหน้าโรงแรม ผู้ที่รอเราอยู่ด้านหน้าโรงแรมก็คือน้องชายของโชเฟอร์ผู้นี้ เขาแจ้งว่าพรุ่งนี้ เขาจะเป็นคนพาเราไปเที่ยวทางเหนือแทน (ที่แท้พี่โชเฟอร์เป็นนายหน้าให้น้องนี่เอง) เรานัดหมายเวลาเจอกันก่อนเข้าไปในโรงแรม

Mansour Hostel เป็นโรงแรมสองดาวในอาคารตึกสี่ชั้นย่าน Downtown เราเลือกพักที่นี่เพราะ เช็คจากเน็ตว่า ผู้จัดการที่นี่ขี้เล่นอารมณ์ดี ที่พักราคาไม่แพงแถมอยู่ใกล้สถานที่ท่องเที่ยวและย่านการค้าของ Amman จึงทุ่นค่าเดินทางได้บ้าง (คิดๆแล้ว trip นี้ ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่หมดไปกับค่าเดินทาง ว่าแล้วก็กลับมาคิดว่า ถ้าเช่ารถคงถูกกว่านี้...เฮ้อ)

พอเข้าไปแจ้งว่าจะพัก ทันทีที่พบผู้จัดการอารมณ์ดีวัยห้าสิบปี ก็ถูกยิงมุขแรกทันทีว่า เนื่องจากเราเมล์มาจองโดยไม่ผ่านเว็บตัวแทน จะลดราคาให้พิเศษ 50% (ว้าว...ดีจัง ผมคิด) จากราคาเดิมหนึ่งล้านเหลือเพียงห้าแสน JD (ฮ้วย!...) อ่ะ...ล้อเล่ง (ตึ่งโป๊ะ...เสียงกลองรับมุข) แล้วแกทำหน้าเข้มก่อนพูดว่า พักห้องสามคนคิดราคาให้ 20 JD ต่อวันรวมมื้อเช้าตกลงไหม หารแล้วสามร้อยสี่สิบบาทต่อวัน ผมจึงรีบบอกตกลง แกจึงพาไปดูห้องพัก ซึ่งก็สะอาดใช้ได้ กว้างขวางกว่าที่ Petra Gate มีห้องน้ำในตัวพร้อมน้ำอุ่น หน้าห้องพักเรามีตู้เย็นพร้อมติดป้ายว่าน้ำดื่มแจกฟรีด้วย (เออดีนะ) แต่พอเปิดตู้ดูปรากฏว่าเป็นตู้เปล่าหามีน้ำไม่ (คงเป็นมุขตาลุงผู้จัดการอีก)

เก็บข้าวของแล้วเราก็ลงมาที่ล็อบบี้เพื่อสอบถามสถานที่แลกเงิน เนื่องจากเงินที่แลกมาเริ่มร่อยหรอลงแล้ว ผู้จัดการขี้เล่นบอกว่า แถวนี้มีร้านแลกเงินเยอะแยะมองหาดูตามถนนด้านหน้าโรงแรมได้ และผมขอให้ช่วยแนะนำร้านอาหารรสอร่อยที่อยู่ไม่ไกล แกแนะนำให้สองร้านพร้อมเขียนแผนที่ให้ เราเลือกได้หนึ่งร้านแล้วจึงเดินไป แถวนี้มีที่รับแลกเงินเยอะจริงดังผู้จัดการว่า จากโรงแรมเดินไปร้านอาหารระยะทางไม่น่าเกินหนึ่งกิโล นับได้สิบร้านจากหกธนาคาร แถวนี้ร้านรวงมากมายคล้ายเยาวราชบ้านเรา มีของที่ระลึกวางขายหลายสิบร้าน (งานนี้นัตตี้และหวานใจ ได้ช้อปกันเพลินแน่...ผมคิด)

ร้านอาหารที่พวกเราจะหม่ำในวันนี้ ชื่อร้าน Cairo Restaurant เป็นร้านใหญ่ ลูกค้าเต็มร้านพนักงานเสิร์ฟ อารมณ์ดีเหมือนตาลุงผู้จัดการ (คงอยู่ตลกคณะเดียวกัน...ผมคิด) อาหารอร่อยรสชาติใช้ได้ เพราะได้น้ำพริกนรกช่วยเสริมเช่นเคย ขอเตือนอีกครั้งกับอาหารแถบตะวันออกกลางว่า แต่ละอย่างจานใหญ่มาก จะสั่งอะไรแค่ไหนโปรดพิจารณาขนาดกระเพาะของคุณให้ดีนะครับ


ทิวทัศน์หน้าร้าน (ถ่ายวันรุ่งขึ้น)


บริกรที่ร้าน Cairo ที่น่าจะอยู่คณะเดียวกันกับ ตาผจก. Maison


มื้อนี้พุงกางอีกแล้ว

หลังจากทานจนอิ่มแปล้ เดินช้อปต่อไม่ไหว พวกเราจึงกลับมาสลบไสลที่โรงแรม ออมแรงไว้ลุยต่อในวันพรุ่ง ยามรุ่งจะเป็นเยี่ยงไร โปรดอดใจไว้ตอนหน้านะครับ


เตียงที่เผลอนอน (ยับเล็กน้อย)ก่อนจะตัดใจลุกมาถ่ายโชว์สภาพในห้อง


และสุขา(ก่อนใช้บริการ หุหุ)


Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2552 10:32:51 น. 3 comments
Counter : 1165 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
เขียนสนุกมากเลยค่ะ ไม่สนใจเขียนหนังสือขายหรอคะ
คิดว่าต้องขายดีแน่ๆ หนังสือเกี่ยวกับจอร์แดนยังไม่มีเลย
อยากไปจอร์แดนมั่กๆๆ
 
 

โดย: sandy IP: 14.207.177.71 วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:23:27:27 น.  

 
 
 
เห็นด้วย เขียนสนุกได้ทั้งสาระและความบันเทิง ถ้าได้บก.ดี ๆ รับรองออกหนังสือได้แน่นอน ที่สำคัญหนังสือเที่ยวจอร์แดนยังไม่มีเลยด้วย
 
 

โดย: tee IP: 58.11.35.158 วันที่: 23 กันยายน 2554 เวลา:23:19:46 น.  

 
 
 
คิดถึงทริปนี้จริงๆเลยค่ะ ไว้ว่างๆไปเที่ยวกันอีกนะบอกหวานใจด้วยล่ะ อ้อเขียนได้สนุกข้อมูลครบมากเลยจ้า เจ๋งมาก
 
 

โดย: นัตตี้ IP: 101.51.182.183 วันที่: 20 ธันวาคม 2554 เวลา:21:47:53 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

adept
 
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

แม้สายน้ำมิอาจไหลย้อนกลับ แต่เราสามารถแลหลัง เหลียวดูมันได้
[Add adept's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com