พลัดถิ่น กิน เที่ยว ช้อปฯ ไปกับรักครั้งสุดท้าย
Group Blog
 
All blogs
 
แค่วันแรกก็โดนทุบซะแล้ววววววว

หลังจากได้นอนพักในคืนแรก พอมีแรงตอนเช้าก็นั่งเล่นเน็ตในโรงแรม ออกกำลัง แล้วก็เตรียมตัวเดินเที่ยวในช่วงบ่าย

โรงแรม Intercontinental ที่พักนี้อยู่ใกล้ๆ กับ Zhongshan square ซึ่งเป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์เหมาเจ๋อตุง Mao ze dong ค่ะ



มุมนี้ถ่ายจากถนนที่โรงแรมตั้งอยู่ค่ะ ลานที่เห็นรอบๆ อนุสาวรีย์นั้นช่วงเย็นๆ เค้าจะมีกิจกรรมเต้นแอโรบิคกันค่ะ น่าสนุกดี คาดว่าตอนเช้าก็น่าจะมีรำกระบองหรือไทชิกันบ้าง แต่พอดีตื่นไม่ทันค่ะ




เนื่องจากว่าตรงนี้เป็นคล้ายๆ อนุสาวรีย์บ้านเรา ถนนที่แยกออกไปมีถึง 6 ถนนด้วยกัน เดินไปได้ 2 ถนน ก็ชักลังเลค่ะ มันเงียบๆ ชอบก๊ล เมืองนี้ ไม่ยักคึกคักเหมือนเซี่ยงไฮ้ เลยเดินกลับโรงแรมไปว่ายน้ำกับ Sauna ซะหน่อย เพราะยังเมื่อยจากเก้าอี้สนามบินสุวรรณภูมิไม่หายเลยค่ะ

แต่ก่อนจะถึงโรงแรมก็ไปเจอเข้ากับร้านขายเสื้อเล็กๆ เรียงกันเป็นแถวเลย ตังก็ไม่ค่อยจะมี เพราะถือแต่ดอลล่าร์อยู่ กะว่าจะดูไว้เจ๋ยๆ แต่ก็... โดนจนได้ค่ะ

ได้เสื้อกันหนาวมาตัวนึง หน้าตาดี สีได้อย่างใจ คือ ม่วงเข้ม แกล้งทำเป็นพูดจีนไม่ได้ ดูซิ คนที่นี่จะเหมือนเซี่ยงไฮ้มั้ย เพราะอีกสองปีจะต้องกลับมาอยู่ยาว ลองแกล้งต่อเล่นๆ ดู เค้าบอกราคามา 600 หยวน (น่าน..ว่าแล้วมั้ยล่ะ) ลองต่อเล่นๆ ดูซะหน่อย 200 หยวนละกันนะ คนขายหน้าเสียเลยค่ะ

แล้วเค้าก็ขอ 540 (โธ่...เจ๊ ชั้นน่ะไม่ใช่หมูนะเฟ้ยยยย ใครจะไปยอม จริงมั้ยคะ) ให้ 300 เท่านั้นแหละจ้ะ เค้าก็ขอเป็น 450 เอ...รึว่าจะไม่ได้จริงๆ น้า เอาใหม่ ให้ 350 บอกเค้าไปว่ามีตังแค่นี้ล่ะ (จริงๆ ก็มีติดกระเป๋าแค่นี้ล่ะค่ะ ไม่ได้แลกเลยตั้งแต่มาถึง) ไม่ได้ก็ไม่เอาละ ไม่มีตังวุ้ย

เค้ากลับบอกว่า ได้ๆ ให้ก็ได้นะ เอ๊ะ...ชักยังไงนี่ แต่ก็โอเคล่ะ ได้ของสวยและถูกด้วยมานี่นา ใส่ถุงเลยละกันค่ะ ภูมิใจๆ ได้ของราคาถูกวันแรกเลย กะว่าเดี๋ยวจะกลับมาอวดคุณฝาละมีซะหน่อย หนอย..ชอบว่าเราซื้อของง่าย ต่อก็ไม่เป็น (เวลาเดินคนเดียวนะคะ ถ้ามีเพื่อนๆ ช่วยล่ะก็สบายมาก ไม่ค่อยโดน)

พอจ่ายเงินเสร็จกำลังก้าวออกมาจากร้าน คุณเจ๊คนขายดันหันไปบอกกับเพื่อนเค้าว่า ชั้นซื้อมาแค่ 180 เอ๊ง ไอ้เสื้อตัวนั้นน่ะ


เดินน้ำตาตกในกลับโรงแรม ระหว่างทางเจอจราจรผู้หญิงเข้ามาคุยด้วยระหว่างรอข้ามถนน เค้าถามว่ามาจากไหน เป็นคนที่ไหน ก็บอกว่าเป็นคนไทย เค้าก็บอกว่าเมืองไทยสวย คนไทยก็สวยเนอะ อะ...นะ ท่าทางคนจีนจะชอบหมูแฮะ เห็นใครเหมือนหมูก็ว่าสวยได้ หรือ เค้าจะรู้ว่าเราเพิ่งโดนทุบหัวแบะมา เลยปลอบใจซะหน่อย


จนตอนนี้ยังชั่งใจอยู่ว่า จะบอกคุณฝาละมีว่าซื้อเสื้อมาราคาเท่าไหร่ดี เสียเงินน่ะไม่ว่า แต่เสียหน้านี่สิคะ มันบาดใจจริงๆ เขี้ยวกับคนเซี่ยงไฮ้มาซะนัก กลับมาโดนคนเสิ่นหยางทุบเอาซะด้ายยยยย


Create Date : 04 พฤศจิกายน 2549
Last Update : 28 มีนาคม 2550 17:51:19 น. 5 comments
Counter : 1318 Pageviews.

 
ดีใจจังเลย ได้มาคนแรกเลย กำลังคิดว่าซาลาเปาจะแสดงวิธีทำเป็นรูปประกอบด้วย หรือ ลงแต่สูตรอย่างเดียว แนะนำหน่อยซีคะ เอาเปาไปกินก่อนละกันค่ะ



โดย: กิน ๆ เที่ยว ๆ วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:16:07:16 น.  

 
ไม่เป็นไรค่ะ คราวหน้าจะได้ต่อซัก 1/5 ของราคาเลยค่ะ



โดย: Htervo วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:21:56:32 น.  

 
คุณลาสต์เลิฟ ติดนิสัยใจอ่ออนหยวนๆอย่างคนไทย ไปเจอพี่จีนเสร็จหมดค่ะ โดนมาเหมือนกันเจ็บในน่าดูเลยยยย
เดี๋ยวนี้หากอยากแข็งๆกับเขาก็พยายามหน้าเป็นบางทีก็ได้ ไม่ได้ก็ทำเป็นหน้าดุเดินออก
แล้วแต่คนอ่ะค่ะ บางทีเจอใครทำท่าใจดีอ่อนโยนหน่อยเป็นถูกเขาทุบไปทุกรอบ


โดย: BFR วันที่: 5 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:46:43 น.  

 
อย่างนี้เลย ขอบคุณที่มาแบ่งปันให้ทราบนะคะ คราวเอาใหม่ค่ะ


โดย: Sweety-around-the-world วันที่: 6 พฤศจิกายน 2549 เวลา:3:53:38 น.  

 
คุณกินๆ เที่ยวๆ คะ เรื่องรูปประกอบ ถ้าไม่ลำบากในการถ่ายทำจนเกินไป ก็เห็นน่าจะเหมาะกับเหล่ามือใหม่ (อย่างคนเขียนนี่ล่ะค่ะ) นะคะ จะได้ไม่สับสน

ถ้าเอาซาละเปาออกมาจากจอได้ก็คงดี น่าทานมากๆ เลยค่ะ

คุณ Htervo คะ โดนแบบนี้มาบ่อยเลยค่ะ ไม่มีพรรคพวกช่วยก็แบบนี้ทุกทีไป อย่างที่คุณ BFR บอกล่ะค่ะ เจอคนจีนท่าทางอ่อนโยนเข้าหน่อย ก็เรียบร้อย ครั้นจะต่อ 1/5 ไป ก็กลัวจะโดนเตะออกจากร้านสิคะ ผู้หญิงที่นี่ตัวไม่ค่อยจะบางเหมือนสาวเซี่ยงไฮ้ซะด้วยค่ะ ถ้าแบนๆ บางๆ แบบเดียวกันก็บ่ยั่นค่า

คุณ BFR จ๋า...พี่เจอแหล่งช้อปปิ้งที่เสิ่นหยางแล้วนะจ๊ะ ใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม พี่ว่าเดินได้ทั้งวันเลยจ้ะ เดี๋ยวว่าจะทำบล็อกไว้ด้วย แต่ครั้นจะชักชวนให้บินจากเซี่ยงไฮ้มาช้อปฯ ถึงนี่ก็กระไรอยู่เนาะ เอาเป็นดูในบล็อกก็แล้วกันนะคะ

คุณ Sweety-around-the-world คะ ยินดีค่ะ ประสบการณ์พวกนี้ต้องบอกต่อๆ กันไว้ค่ะ จะได้ไม่ต้องเสียเงินเยอะๆ กันอีก แหม...อุตส่าห์มาถึงเมืองอุตสาหกรรมทั้งที ดั๊น...ได้ของแพง น่า

จริงๆ ค่ะ แต่บล็อกหน้ารับรองว่าไม่พลาดค่ะ แหล่งขายส่งเลยเชียวนะคะ


โดย: L@st love วันที่: 6 พฤศจิกายน 2549 เวลา:7:51:24 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

L@st love
Location :
Shenyang China

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [?]




ที่ว่า พลัดถิ่น กิน เที่ยว ช้อปฯ ไปกับรักครั้งสุดท้าย เพราะรักครั้งนี้พาระหกระเหินไปโน่นมานี่ อยู่ตรงโน้นนิด ตรงนี้หน่อยไปเรื่อยเปื่อยค่ะ

จึงพอจะเข้าใจความรู้สึกของคนที่ต้องพลัดจากบ้านไปอยู่ถิ่นที่ไม่คุ้นเคย อาหารที่ชอบก็หาไม่ค่อยได้ ของที่เคยใช้ก็ไม่ค่อยอยากจะมีให้ซื้อ ฯลฯ

บล็อกนี้เลยถือกำเนิดขึ้นมาเมื่อวันที่ 13 ต.ค. 2549 เพราะคิดว่าอาจจะเป็นประโยชน์กับคนที่ตกอยู่ในสภาพเดียวกันบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องทางจีนๆ ก็แหม...ทางตะวันตกน่ะ หาอะไรก็ง่ายอยู่แล้วนี่คะ รู้ภาษาอังกฤษซะอย่างไปไหนก็เอาตัวรอดได้

หลังจากแว่บไปเก็บความรู้ตามบล็อกตกแต่งต่างๆ แล้ว ปริมาณเทคโนโลยีในสายเลือดก็ค่อยเพิ่มขึ้นมาในระดับหนึ่ง ตอนนี้จึงมีบล็อกที่ทำสำเร็จหลายบล็อกเลยค่ะ (ขอบคุณป้ามดและอีกหลายท่านค่ะ)

ขอบคุณทุกท่านที่แวะเข้ามา เชิญไปเที่ยว ชม ช้อปฯ และชิมด้วยกันเลยค่ะ มีคำแนะนำ ติ ชมอย่างไร ฝากข้อความมาได้เลยนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักและรับทุกความเห็นค่ะ





สงวนลิขสิทธิ์ ตามพรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ภาพและบทความบนเวบไซต์แห่งนี้ จัดทำเพื่อเผยแพร่บนเวบ bloggang.com และ pantip.com เท่านั้น

"ห้ามนำภาพ ข้อความ หรือส่วนหนึ่งส่วนใดของภาพ และ/หรือ ข้อความในเวบไซต์แห่งนี้ไปใช้ก่อนได้รับอนุญาต หากละเมิดจะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด"
Friends' blogs
[Add L@st love's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.