สไปเดอร์ เด็กชายไล่กา โดย Dick King-Smith นภดล เวชสวัสดิ์ แปล สำนักพิมพ์ โลกหนังสือ ผู้แต่ง : คุณตานักเขียนชาวอังกฤษ เริ่มต้นเขียนเมื่ออายุ 54 ปี ผู้เขียน เบบ หมูผู้กล้าหาญ คุณตาเป็นชาวไร่ และสอนหนังสือ ทำให้งานเขียนส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับสัตว์และชีวิตในไร่
สไปเดอร์ เด็กชายไล่กา เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัล Smarties Prize Medal, Tes/Nasen 1988 สร้างเป็นละครเวทีปี 2006 สไปเดอร์เด็กน้อยกำพร้า เกิดมามีร่างกายไม่สมบูรณ์ มีพัฒนาการช้า เรียนรู้ภาษาพูด เขียนไม่ได้อย่างคนทั่วไป แต่ก็มีสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดอย่างหนึ่ง คือการไล่กา ไม่ให้กินข้าวที่ปลูกไว้ การบกพร่องทางกายของคนคนหนึ่งไม่ได้หมายความว่าเป็นการบกพร่องทางจิตใจ หรือศีลธรรมตามไปด้วย
สไปเดอร์ เด็กชายร่างกายไม่ปกติ ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าความสุข ความสงบ จากจิตใจที่ใสสะอาด แบ่งปัน และไม่เคยคิดทำร้ายผู้อื่น มันก็เพียงพอแล้วที่จะมีชีวิตอยู่จวบจนวาระสุดท้าย
ทอม,แคธี และคนอื่นที่ได้พบกับสไปเดอร์ รวมทั้งเหล่าสัตว์ทั้งหลายก็ได้รับไมตรี และความเอื้อเฟื้อจากเด็กน้อยที่พิการคนนี้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้เพียงช่วงเวลาไม่นานนัก และเมื่อวันสุดท้ายของสไปเดอร์มาถึง ผู้ที่เหลืออยู่ก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ แม้แต่สัตว์ก็ยังแสดงความอาลัยต่อการจากไปของสไปเดอร์ เด็กชายไล่กา
ระหว่างการทำงานที่มุ่งมั่นและตั้งใจ ในท้องทุ่ง...ร่างผอมบางของสไปเดอร์ สแปร์โรว์ ในชุดเสื้อโค้ตทหารตัวโคร่ง เท้าแบะอ้าหันเอียงออกสี่สิบห้าองศา ตีกลองโลหะส่งเสียงดังที่สุดที่จะทำได้ไปให้พ้น, โคร้ก! โคร้กเลว นกเลว นกเลว! เด็กชายไล่กาตะโกนสุดเสียง ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยร่างกายที่พิการ เขามีความสุขดีนะ,มอลลี่ นั่นเป็นเรื่องสำคัญที่สุด แม้เขาจะไม่ได้เรียนหนังสือ วิ่งไม่ได้ เล่นเกมสนุกเหมือนเด็กคนอื่นไม่ได้ ตราบเท่าที่เขามีความสุข ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาดอานม้า หรือคิดว่าตัวเองเป็นทหารเดินยามกลางทุ่ง ตีกลองร้องป่าวขับไล่กา ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าที่เขาไม่มีโอกาสได้เป็นทหารจริง ๆ ไม่ว่าสงครามครั้งนี้จะยาวนานสักแค่ไหนก็ตาม และในวันสุดท้ายของคนคนหนึ่ง เสียงโหยหวนของซิส (หมาของสไปเดอร์)ก็ดังเสียดแทงใจผู้ที่ได้ฟัง เหมือนดั่งว่ามันยังดังอยู่จนทุกวันนี้ ในทุกครั้งที่เราหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน ไม่ต้องห่วงหนู ทอมกระซิบอ่อนโยน เราจะดูแลเจ้าเอง เขายืนมองวงหน้าผอมเรียว ลูกชายคนเดียวของเขา ใบหน้านั้นระบายด้วยรอยยิ้ม ริมฝีปากตกห้อย เขามีความสุข ทอมกล่าวกับหมาทั้งสอง ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า,เขามีความสุข
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา สั้นยาวไม่เท่ากัน เกิดมาไม่เหมือนกัน ใครกันหล่ะที่จะมีความสุขได้ในช่วงเวลานั้น และทำให้ผู้อื่นจดจำในสิ่งดีที่เขาได้ทำ
ฝากชื่อ ทักทายกันคะ
Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2554 |
Last Update : 27 ธันวาคม 2554 11:43:21 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1449 Pageviews. |
|
|
คนเราบางครั้ง ก็ถูกมองเป็นหนูน้อยสไปเดอร์ ได้เหมือนกัน เพียงแต่เราต้องเปิดใจให้ไมตรีอย่างน้องเค้า ... ว่ามั๊ยคะ