นาน นาน ที บล๊อก - ยินดีที่ผ่านมาพบนะ ปล.ช่วงนี้ หนี้เยอะ งดเที่ยว พักหนังสือ มารับจ้างทำงานก่อนนนนน
space
space
space
space

สไปเดอร์ เด็กชายไล่กา : เด็กพร่องที่ผาสุข และเต็มไปด้วยความรัก

สไปเดอร์ เด็กชายไล่กา
โดย
Dick King-Smith
นภดล เวชสวัสดิ์ แปล
สำนักพิมพ์ โลกหนังสือ


ผู้แต่ง  คุณตานักเขียนชาวอังกฤษ เริ่มต้นเขียนเมื่ออายุ 54 ปี ผู้เขียน เบบ หมูผู้กล้าหาญ
           
คุณตาเป็นชาวไร่ และสอนหนังสือ ทำให้งานเขียนส่วนใหญ่จะเกี่ยวข้องกับสัตว์และชีวิตในไร่

           สไปเดอร์ เด็กชายไล่กา เป็นหนังสือที่ได้รับรางวัล Smarties Prize Medal, Tes/Nasen 1988 สร้างเป็นละครเวทีปี 2006  สไปเดอร์เด็กน้อยกำพร้า เกิดมามีร่างกายไม่สมบูรณ์ มีพัฒนาการช้า เรียนรู้ภาษาพูด เขียนไม่ได้อย่างคนทั่วไป แต่ก็มีสิ่งที่ทำได้ดีที่สุดอย่างหนึ่ง คือการไล่กา ไม่ให้กินข้าวที่ปลูกไว้ การบกพร่องทางกายของคนคนหนึ่งไม่ได้หมายความว่าเป็นการบกพร่องทางจิตใจ หรือศีลธรรมตามไปด้วย


สไปเดอร์ เด็กชายร่างกายไม่ปกติ ที่ทำให้เราได้เรียนรู้ว่าความสุข ความสงบ จากจิตใจที่ใสสะอาด แบ่งปัน และไม่เคยคิดทำร้ายผู้อื่น มันก็เพียงพอแล้วที่จะมีชีวิตอยู่จวบจนวาระสุดท้าย


ทอม,แคธี และคนอื่นที่ได้พบกับสไปเดอร์ รวมทั้งเหล่าสัตว์ทั้งหลายก็ได้รับไมตรี และความเอื้อเฟื้อจากเด็กน้อยที่พิการคนนี้อย่างไม่น่าเชื่อ แม้เพียงช่วงเวลาไม่นานนัก และเมื่อวันสุดท้ายของสไปเดอร์มาถึง ผู้ที่เหลืออยู่ก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ แม้แต่สัตว์ก็ยังแสดงความอาลัยต่อการจากไปของสไปเดอร์ เด็กชายไล่กา


ระหว่างการทำงานที่มุ่งมั่นและตั้งใจ
“ในท้องทุ่ง...ร่างผอมบางของสไปเดอร์ สแปร์โรว์ ในชุดเสื้อโค้ตทหารตัวโคร่ง เท้าแบะอ้าหันเอียงออกสี่สิบห้าองศา ตีกลองโลหะส่งเสียงดังที่สุดที่จะทำได้ไปให้พ้น, โคร้ก! โคร้กเลว นกเลว นกเลว เด็กชายไล่กาตะโกนสุดเสียง”


        ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ด้วยร่างกายที่พิการ
“เขามีความสุขดีนะ,มอลลี่ นั่นเป็นเรื่องสำคัญที่สุด แม้เขาจะไม่ได้เรียนหนังสือ วิ่งไม่ได้ เล่นเกมสนุกเหมือนเด็กคนอื่นไม่ได้ ตราบเท่าที่เขามีความสุข ไม่ว่าจะเป็นการทำความสะอาดอานม้า หรือคิดว่าตัวเองเป็นทหารเดินยามกลางทุ่ง ตีกลองร้องป่าวขับไล่กา ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้าที่เขาไม่มีโอกาสได้เป็นทหารจริง ๆ ไม่ว่าสงครามครั้งนี้จะยาวนานสักแค่ไหนก็ตาม”


            และในวันสุดท้ายของคนคนหนึ่ง
เสียงโหยหวนของซิส (หมาของสไปเดอร์)ก็ดังเสียดแทงใจผู้ที่ได้ฟัง เหมือนดั่งว่ามันยังดังอยู่จนทุกวันนี้ ในทุกครั้งที่เราหยิบหนังสือเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน
“ไม่ต้องห่วงหนู ทอมกระซิบอ่อนโยน เราจะดูแลเจ้าเอง เขายืนมองวงหน้าผอมเรียว ลูกชายคนเดียวของเขา ใบหน้านั้นระบายด้วยรอยยิ้ม ริมฝีปากตกห้อย เขามีความสุข ทอมกล่าวกับหมาทั้งสอง ขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า,เขามีความสุข”


ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา สั้นยาวไม่เท่ากัน เกิดมาไม่เหมือนกัน  
ใครกันหล่ะที่จะมีความสุขได้ในช่วงเวลานั้น

และทำให้ผู้อื่นจดจำในสิ่งดีที่เขาได้ทำ









ฝากชื่อ ทักทายกันคะ






Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2554
Last Update : 27 ธันวาคม 2554 11:43:21 น. 2 comments
Counter : 1449 Pageviews.

 
เล่มนี้เพิ่งอ่านจบไปได้สัก 2 เดือน ยังประทับอยู่ในใจค่ะ
คนเราบางครั้ง ก็ถูกมองเป็นหนูน้อยสไปเดอร์ ได้เหมือนกัน เพียงแต่เราต้องเปิดใจให้ไมตรีอย่างน้องเค้า ... ว่ามั๊ยคะ


โดย: PhueJa วันที่: 2 ธันวาคม 2554 เวลา:9:05:55 น.  

 
อืม แต่เล่มนี้ไม่ค่อยมีคนอ่านเนอะเสียดายจัง คุณเพลินอ่านแล้วถึงเสียน้ำตากันทีเดียว..


โดย: normalization วันที่: 2 ธันวาคม 2554 เวลา:10:01:27 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 
space

normalization
Location :
นนทบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]




"ขอทุกท่านจง ปกติสุข ในทุกวัน"
วันแรกสร้าง : 25 กุมภา.54

เป็นเพียงการบอกกล่าว เล่าเรื่อง ตามที่ข้าพเจ้าเข้าใจ
หากว่ามีประโยชน์บ้างแม้เพียงเล็กน้อย ข้าพเจ้าก็ยินดียิ่ง
หากว่าส่วนใดผิดพลาด ฝากข้อความไว้ได้เสมอ
@comeback 18/1/18

free counters สำหรับธงขอขอบคุณ blog paradijs
space
space
space
space
[Add normalization's blog to your web]
space
space
space
space
space